ΠΕΡΙ ΦΙΛΑΥΤΙΑΣ ΚΑΙ ΦΙΛΑΥΤΟΥ

ΠΕΡΙ ΦΙΛΑΥΤΙΑΣ ΚΑΙ ΦΙΛΑΥΤΟΥ

Αγ.Νεκτάριος Φιλαυτία εστίν η πρός το σώμα εμπαθής και παράλογος φιλία, στήν οποία αντίκειται η αγάπη και η εγκράτεια. Ο έχων τήν φιλαυτίαν δήλον ότι έχει όλα τά πάθη. ΤΟ ΓΝΩΘΙ ΣΑΥΤΟΝ-281

Αγ.Νεκτάριος Η φιλαυτία βιάζει τόν φίλαυτον πολλά περιττά να προμηθεύη εαυτώ. Η φιλαυτία πολλά επικρύπτει τά κακά. Ο φίλαυτος πάντα πράττει μόνον δι' εαυτόν. Ο φίλαυτος μόνω εαυτώ ζή. ΤΟ ΓΝΩΘΙ ΣΑΥΤΟΝ-281

Ἁγίου Ἐφραὶμ. Γνώριζε δὲ καὶ τοῦτο, ἀγαπητέ, ὅτι ὅσον περισσότερον περιποιεῖται κανείς, χωρὶς λόγον, τὴν σάρκα του, τόσον περισσότερον πλεονάζουν μέσα του τὰ πάθη. Καὶ ὅταν ἡ ψυχὴ καταπιέζεται ἀπὸ τὴν κακὴν συνήθειαν τοῦ σώματος, τότε γίνεται ἄκαρπος. Εὐεργετινὸς Β-155

Ἀββᾷ Ήσαΐου. Αὐτοὶ ποὺ τὰ κάνουν ὅλα γιὰ τὸν ἑαυτό τους, ἀσκοῦν τὴ φιλαυτία, τὸ πιὸ μεγάλο ἀπὸ τὰ κακά. Αὐτὴ κάνει νὰ εἴμαστε ἀπροσάρμοστοι, ἀκοινώνητοι, χωρὶς φίλους, ἄδικοι καὶ ἀσεβεῖς. Ἔργα Ἀγ.Ἰωάννου Δαμασκηνοῦ ΕΠΕ 8,411

Νικηφόρου Θεοτόκη. Ὅταν οἱ διῶκται τοῦ Χριστοῦ ἤ οἱ αἱρεσιάρχαι προβάλλωσι στάδιον καὶ παλαίστραν, δηλαδὴ προβαίνουν εἰς διωγμοὺς καὶ βασανιστήρια, τότε διακρίνεις ἀκριβῶς ποῖοι εἶναι οἱ μαθηταὶ τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ καὶ ποῖοι οἱ φίλαυτοι. Οἱ μὲν μαθηταὶ τοῦ Χριστοῦ παρρησιάζωνται προθύμως, ὁμολογοῦν παρρησίᾳ τὸν Χριστὸν Υἱὸν Θεοῦ, κηρύττουν θαρραλέως τὴν ἀλήθειαν τῶν δογμάτων τῆς πίστεως, ὑπομένουν τὰς ποικίλας βασάνους ἀνδρειότατα, χύνουν τὸ αἷμα αὐτῶν, δέχονται μετὰ χαρᾶς τὸν θάνατον διὰ τὴν ἀγάπην τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ. Κυριακοδρόμιον τομ. Α. σελ. 411

Νικηφόρου Θεοτόκη. Οἱ δὲ φίλαυτοι, ὅπου ἴδωσιν ἤ ἀκούσωσιν ἀγῶνα θανάτου ἤ βασάνου ἤ μικρᾶς θλίψεως, φεύγουν ἐκεῖθεν καὶ κατακρύπτονται· ἐὰν δὲ ἤ μὴ θέλοντες εὑρεθῶσιν ἤ ἀπερισκέπτως ἐμπέσωσιν εἰς τὸ στάδιον τῶν ἀγώνων, δὲν ἐπιμένουν εἰς τὴν καλὴν  ὁμολογίαν, ἀλλά, ὑπὸ τῆς φιλαυτίας αὑτῶν νικώμενοι, ἀρνοῦνται τὸν Χριστὸν καὶ τὴν εἰς αὐτὸν πίστιν. Ἔπαθε τοῦτο ὁ Πέτρος εἰς τὴν αὐλὴν τοῦ ἀρχιερέως. Κυριακοδρόμιον τομ. Α. σελ. 411

Ἀγ.Μαξίμου. Πρόσεχε τὸν ἑαυτόν σου ἀπὸ τὴν μητέρα τῶν κακῶν, τὴν φιλαυτίαν, ἡ ὁποία εἶναι μία παράλογος ἀγάπη πρὸς τὸ σῶμα. Ἀπὸ αὐτὴν γεννῶνται δικαιολογημένα οἱ πρῶτοι καὶ ἐμπαθεῖς καὶ γενικώτατοι λογισμοί, δηλαδὴ τῆς γαστριμαργίας, τῆς φιλαργυρίας καὶ τῆς κενοδοξίας· οἱ λογισμοὶ αὐτοὶ σχηματίζονται μὲ ἀφορμὴν τὰς ἀπαραιτήτους, δῆθεν, ἀνάγκας τοῦ σώματος, καὶ ἀπὸ αὐτοὺς γεννῶνται ὅλα τὰ κακά. Πρέπει λοιπόν, νὰ προσέχωμεν καὶ κατ’ ἀνάγκην νὰ πολεμῶμεν τὴν φιλαυτίαν μὲ πολλὴν ἐπαγρύπνησιν· διότι ὅταν αὐτὴ ἐξουδετερωθῇ, ἀχρηστεύοναι καὶ ὅλοι οἱ λογισμοὶ ποὺ γεννῶνται ἀπὸ αὐτήν.  Εὐεργετινὸς Β-198

Ἀγ.Μαξίμου. Τὸ πάθος τῆς φιλαυτίας σιγοψιθυρίζει εἰς τὸν νοῦν τοῦ Μοναχοῦ ὅτι, ἁπλῶς, λυπεῖται τὸ σῶμα καὶ τὸν παρακινεῖ νὰ ἐνδιαφέρεται περισσότερον ἀπὸ ὅσον πρέπει διὰ τὴν καλὴν τροφήν, χάριν οἰκονομίας δῆθεν καὶ κυβερνήσεως τοῦ σώματος· ἔτσι, σιγὰ-σιγά, παρασύρεται ὥστε νὰ πέσῃ εἰς τὸν βόθρον τῆς φιληδονίας. Εἰς τὸν κοσμικὸν ἐμβάλλει τὸν λογισμὸν νὰ φροντίζῃ περισσότερον διὰ τὸν ἑαυτόν του καὶ νὰ ἱκανοποιῇ τὰς ἐπιθυμίας του. Εὐεργετινὸς Β-199

Ἀγ.Μαξίμου. Ἀπὸ τὰ πάθη ἄλλα μὲν ὁδηγοῦν τὴν ψυχὴν εἰς ἀκολασίαν, ἄλλα εἰς μῖσος καὶ ἄλλα εἰς ἀκολασίαν καὶ μῖσος μαζί. Ἡ πολυφαγία καὶ καλοφαγία προξενοῦν ἀκολασίαν· ἡ φιλαργυρία καὶ ἡ κενοδοξία γεννοῦν τὸ μῖσος πρὸς τὸν πλησίον. Ἡ μητέρα δὲ αὐτῶν, ἡ φιλαυτία, εἶναι ἡ αιτία ποὺ δημιουργεῖ καὶ τὰ δύο·  εἰς αὐτὴν τὴν φιλαυτίαν ἀντίθετος εἶναι ἡ ἀγάπη καὶ ἡ ἐγκράτεια. Ἐκεῖνος λοιπὸν ποὺ νικᾶται ἀπὸ τὴν φιλαυτίαν, ἔχει εἰς τὴν ψυχήν του ὅλα τὰ πάθη. Εὐεργετινὸς Β-199

Ἀγ.Μαξίμου. «Κανεὶς δὲν ἐμίσησε τὴν σάρκα του, λέγει ὁ Ἀπόστολος Παῦλος· ἀλλ’ ὅμως τὴν βασανίζει καὶ τὴν μεταχειρίζεται ὡς δοῦλον», χωρὶς νὰ τῆς παρέχει τίποτα περισσότερον ἐκτὸς ἀπὸ διατροφὴν καὶ σκεπάσματα καὶ αὐτὰ μόνον ὅσα εἶναι ἀπαραίτητα διὰ τὴν διατήρησιν τῆς ζωῆς. Ἔτσι λοιπὸν ἀγαπᾷ κανεὶς χωρὶς πάθος τὴν σάρκα του ὡς ὑπηρέτριαν τοῦ Θεοῦ· τὴν διατρέφει καὶ τὴν ζεσταίνει τόσον μόνον ὅσον χρειάζεται διὰ τὴν ἱκανοποίησιν τῶν στοιχειωδῶν ἀναγκῶν αὐτῆς. Εὐεργετινὸς Β-199