ΠΕΡΙ ΑΓΙΑΣ ΓΡΑΦΗΣ

ΠΕΡΙ ΑΓΙΑΣ ΓΡΑΦΗΣ

Ἄγ.Ἰωάν.Χρύσ. Ἔργο τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης ἦταν νὰ δημιουργήσει τὸν ἄνθρωπο, ἐνῷ τῆς Καινῆς Διαθήκης νὰ μεταμορφώσει τὸν ἄνθρωπο σὲ ἄγγελο. Π.Ἄνθ. Ἄγ.Ι. Χρυσοστ. Α-262

Ἄγ.Ἰωάν.Χρύσ. Ἐμεῖς ποὺ κλυδωνιζόμαστε σὰν μέσα σὲ πέλαγος καὶ ἐξ αἰτίας τῶν ἀπείρων ἁμαρτιῶν μας ἔχουμε ἀνάγκη ἀπὸ τὴ σενεχὴ καὶ διαρκῆ παρηγοριὰ τῆς Ἄγ.Γραφῆς.  Π.ἄνθ. Ἄγ.Ι. Χρυσοστ.Ἅ-263

Ἄγ.Ἰωάν.Χρύσ. Σᾶς παρακαλῶ λοιπὸν νὰ μὴν παραμελοῦμε τὴν ἀνάγνωση τῆς Ἄγ.Γραφῆς, ἀλλὰ εἴτε γνωρίζουμε τὴ δύναμη τῶν λόγων ποὺ περιέχει εἴτε τὴν ἀγνοοῦμε, διαρκῶς αὐτοὺς νὰ μελετοῦμε. Π.Ἀνθ.Ἄγ.Ι.Χρυσοστ.Ἅ-265

Ἄγ.Ἰωάν.Χρύσ. Πολλὲς φορὲς αὐτὸ ποὺ δὲν μπορέσαμε νὰ κατανοήσουμε σήμερα, ἂν καὶ τὸ διαβάσαμε, αὐτὸ τὸ ἴδιο, ἂν τὸ ξανα- διαβάσουμε αὔριο, θὰ τὸ κατανοήσουμε ἀμέσως, ἐπειδὴ ὁ Θεὸς ἀοράτως φωτίζει τὴν διάνοιά μας. Π.ἄνθ. Ἄγ.Ι. Χρυσοστ. Ἅ-265

Ἄγ.Ἰωάν.Χρύσ. Μελετώντας τὴν Ἄγ.Γραφή, συναναστρεφόμαστε τοὺς Ἁγίους, ἔχοντας βέβαια τὶς εἰκόνες τῶν ψυχῶν τους καὶ ὄχι τῶν σωμάτων τους. Γιατί αὐτὰ ποὺ εἶπαν καὶ ἐδίδαξαν οἱ Ἅγιοι, ἀπεικονίζουν τὶς ψυχές τους. Π.Ἀνθ. Ἄγ.Ι. Χρυσοστ. Ἅ-265

Ἄγ.Ἰωάν.Χρύσ. Ἡ φύση τῶν θείων λόγων εἶναι τέτοια, ὥστε μέσα σὲ λίγα λόγια νὰ παρουσιάζει μεγάλο πλοῦτο νοημάτων καὶ νὰ χαρίζει ἀνέκφραστο καὶ ἀπερίγραπτο θησαυρὸ σ' αὐτοὺς ποὺ θέλουν νὰ ἐρευνοῦν μὲ ἀκρίβεια τὴν ἀλήθεια. Π.Ἀνθ. Ἄγ.Ι. Χρυσοστ. Ἅ-267

Ἄγ.Ἰωάν.Χρύσ. Παρακαλῶ νὰ κάνουμε τὴν ἀνάγνωση τῆς Ἁγίας Γραφῆς μὲ μεγάλη προσοχή. Γιατί ἔτσι θὰ ἐπιτύχουμε καὶ τὴ γνώση τοῦ θείου θελήματος, ἂν συνεχῶς μελετοῦμε τὸ περιεχόμενό της. Π.Ἀνθ.Ἄγ.Ι.Χρυσοστ.Ἅ-271

Ἄγ.Ἰωάν.Χρύσ. Γιατί δὲν εἶναι ποτὲ δυνατόν, αὐτὸς ποὺ μὲ προσοχὴ μεγάλη καὶ πολὺ πόθο διαβάζει τὰ θεία λόγια νὰ περιφρόνηθει καὶ νὰ παραβλεφθεῖ ἀπὸ τὸν Θεόν.  Π.ἄνθ. Ἄγ.Ι. Χρυσοστ. Ἅ-271

Ἄγ.Ἰωάν.Χρύσ. Μόλις πιάσει κανεὶς τὸ Εὐαγγέλιο καὶ τὸ διαβάσει, ἀλλάζει ἀμέσως τὴν νοοτροπία του καὶ ἀπομακρύνεται ἀπὸ τὰ ὑλικὰ ἀγαθά, ἁπλῶς καὶ μόνο ἀπὸ τὴν θέα του.  Π.ἄνθ. Ἄγ.Ι.Χρυσοστ.Ἅ-272

Ἄγ.Ἰωάν.Χρύσ. Στὶς Γραφὲς δὲν ὑπάρχει τίποτε τὸ στραβό, τίποτε τὸ διεστραμένο, τίποτε τὸ ἀσαφές, τίποτε τὸ χαριστικὸ ἢ ἐχθρικό, ἀλλὰ ὅλα λέγονται γιὰ τὸ συμφέρον καὶ τὴν ὠφέλεια τοῦ ἀνθρώπου.  Π.ἄνθ.Ἄγ.Ι.Χρυσοστ.Ἅ-273

Ἄγ.Ἰωάν.Χρύσ. Δὲν εἶναι (ἡ Γραφή) ὅπως οἱ ἀνθρώπινοι νόμοι, ποὺ εἶναι πολὺ πρόσκαιροι, πολὺ ἀσαφεῖς καὶ πολὺ ἀνθρώπινοι. Γιατί πολλὲς φορὲς πολλοὶ νόμοι θεσπίσθηκαν μὲ κίνητρο τὰ ἀνθρώπινα πάθη.  Π.ἄνθ.Ἄγ.Ι.Χρυσοστ.Ἅ-273

Ἄγ.Ἰωάν.Χρύσ. Γιὰ τὰ ἀληθινά, λοιπόν, πράγματα καὶ γιὰ τὰ ὀρθὰ καὶ γιὰ κεῖνα ποὺ δὲν ἔχουν τίποτε τὸ διεστραμένο, γιὰ ὅλα μας διδάσκουν οἱ νόμοι τῶν Γραφῶν.  Π.ἄνθ.Ἄγ.Ι.Χρυσοστ.Ἅ-274

Ἄγ.Ἰωάν.Χρύσ. Ἡ ἀνάγνωση τῶν Γραφῶν εἶναι συνομιλία μὲ τὸν Θεόν.   ---   Ἡ ἀνάγνωση κάθε θεόπνευστης Γραφῆς ὁδηγεῖ ἐκείνους ποὺ προσέχουν στὴν τέλεια γνώση τῆς εὐσέβειας.  Π.ἄνθ. Ἄγ.Ι. Χρυσοστ.Ἅ-274

Ἄγ.Ἰωάν.Χρύσ. Εἶναι καθρέπτης πνευματικὸς ἡ Ἄγ.Γραφὴ καὶ μάλιστα πολὺ καλύτερος καὶ χρησιμότερος ἀπὸ τὸν φυσικὸ καθρέπτη. Γιατί δὲν δείχνει μόνο τὴν ἀσχήμια τῆς ψυχῆς, ἀλλὰ καὶ τὴν ὁδηγεῖ πρὸς μία ἀπερίγραπτη ὀμορφιά, ἂν βέβαια θέλουμε. Αὐτὸς ὁ καθρέπτης εἶναι ἡ μνήμη τῶν ἐνάρετων ἀνθρώπων καὶ ἡ ἱστορία τῆς ἁγίας ζωῆς τους, δηλαδὴ ἡ ἀνάγνωση τῆς Ἁγίας Γραφῆς, οἱ νόμοι πού μας ἔδωσε ὁ Θεός.  Π.Ἀνθ.Ἀγ.Ι.Χρυσοστόμου Α-304

Ἀγ.Νεκταρίου. Πόθεν μαρτυρεῖται ἡ ἁγιότης καὶ θειότης τῶν Ἁγίων Γραφῶν Παλαιᾶς καὶ Καινῆς; α) Ἐκ τοῦ περιεχομένου αὐτῶν, ἤτοι ἐκ τοῦ ὕψους καὶ τῆς ἁγιότητος τῶν δογμάτων καὶ διδαγμάτων αὐτῶν, ἐν οἷς διαλάμπει σοφία ἀληθής, ὑψηλὴ καὶ ἔξοχος, ἱκανοποιοῦσα τὰς πνευματικὰς ἀπαιτήσεις τοῦ ἀνθρώπου καὶ τοὺς πόθους τῆς καρδίας αὐτοῦ. β) Ἐκ τῆς ὑπερθαυμασίου δυνάμεως τῆς διδασκαλίας αὐτῶν καὶ τῆς διαπλαστικῆς αὐτῶν δυνάμεως. γ) Ἐκ τῆς ἀκριβοῦς πληρώσεως τῶν προφητειῶν, ὧν τὴν ἔκβασιν εὑρίσκομεν ἐν τῇ Καινῇ Διαθήκῃ, καὶ δ) Ἐκ τῆς μαρτυρουμένης Ἀποκαλύψεως τοῦ Θεοῦ τοῦ ἐπὶ γῆς ὀφθέντος, καὶ ἐκ τῶν ὑπὲρ ἔννοιαν τελεσθέντων θαυμάτων καὶ ἐκ τῆς μεταδιδομένης τοῖς πιστεύουσιν εὐλογίας καὶ χάριτος. Ὀρθ.Ἰ. Κατήχησις 22

Ἀγ.Νεκταρίου. Ἐρώτησις : Διατὶ ἡ Ἁγία Γραφὴ ὀνομάζεται Παλαιὰ καὶ Καινὴ Διαθήκη; Ἀπόκρισις : Ἡ Ἁγία Γραφῇ ἤτοι τὰ ἱερὰ βιβλία ὀνομάζονται Π. καὶ Κ. Διαθήκη, διότι ἐν αὐτοῖς περιέχονται αἱ διαθήκαι, ἂς ὁ Θεὸς διέθετο πρὸς τοὺς ἀνθρώπους· καὶ ἐν μὲν τῇ Π. Ἁγίᾳ Γραφῇ περιέχονται αἱ τρεῖς διαθῆκαι, ἃς ὁ Θεὸς διέθετο πρὸς τὸν ἄνθρωπον, ἤτοι α) τὴν πρωτόγονον, τὴν ἐν τῷ παραδείσῳ, ἣν ἔστησεν εἰπών·  «Ἀπὸ παντὸς ξύλου τοῦ ἐν τῷ παραδείσῳ φάγεσθε, ἀπὸ δὲ τοῦ ξύλου τῆς γνώσεως οὐ φάγεσθε ἀπ’ αὐτοῦ· ᾗ δ’ ἂν ἡμέρᾳ φάγησθε ἀπ’ αὐτοῦ, θανάτῳ ἀποθανεῖσθε».  Διὰ τῆς Διαθήκης ταύτης ὁ ἄνθρωπος τηρῶν τὴν ἐντολὴν ἀπέβαινεν ἀθάνατος, παραβαίνων δὲ τὴν ἐντολὴν τοῦ Θεοῦ ἀπέβαινε θνητός. Ὁ Σειρὰχ λέγει. «Προσέθηκεν αὐτοῖς ἐπιστήμην καὶ νόμον ζωῆς ἐκληροδότησεν αὐτοῖς, Διαθήκην αἰώνιον ἔστησε μετ’ αὐτῶν καὶ τὰ κρίματα αὐτοῦ ὑπέδειξεν αὐτοῖς» (Σειρὰχ ιζ΄ 11. 12). Ὀρθόδοξος Ἱερὰ Κατήχησις 23

β) Τὴν πατριαρχικήν, ἣν ὁ Θεὸς ἔστησε πρὸς τὸν Ἀβραάμ,ὅτε ὤφθη αὐτῷ καὶ εἶπεν αὐτῷ· «Ἐγώ εἰμι ὁ Θεός σου, εὐαρέστει ἐνώπιον ἐμοῦ καὶ γίνου ἄμεμπτος ... καὶ θήσομαι τὴν διαθήκην μου ἀνὰ μέσον ἐμοῦ καὶ ἀνὰ μέσον σοῦ καὶ ἀνὰ μέσον τοῦ σπέρματός σου μετὰ σὲ εἰς γενεὰς αὐτῶν, εἰς διαθήκην αἰώνιον εἶναί σου Θεὸς καὶ τοῦ σπέρματός σου μετὰ σέ.» (Γενες. ιε΄. 18. καὶ ιζ΄ 1-21). Ὀρθόδοξος Ἱερὰ Κατήχησις 23

γ) Τὴν ἐπὶ Μωϋσέως τοῦ Προφήτου, καθ’ ἣν ὁ Θεὸς ἔδωκε τὸν νόμον πρὸς τοὺς υἱοὺς Ἰσραήλ,  ὅτε ὁ Θεὸς εἶπε πρὸς τὸν Μωϋσῆν· «Γράψον σεαυτῷ τὰ ρήματα ταῦτα· ἐπὶ γὰρ τῶν λόγων τέθειμαί σοι διαθήκην καὶ τῷ Ἰσραὴλ (Ἐξοδ. λδ. 27. παραβλ. ιθ΄ 5. καὶ κγ΄ 22). Ὀρθόδοξος Ἱερὰ Κατήχησις 23

Ἀγ.Νεκταρίου. Ἐν δὲ τῇ Ν. Ἀγ. Γραφῇ περιέχεται ἡ Καινὴ Διαθήκη τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ ἡ διὰ τοῦ ἰδίου αἵματος κυρωθεῖσα, δι’ ἧς πᾶς ὁ πιστεύων πρὸς αὐτὸν ἔχει ζωὴ αἰώνιον «ὁ πιστεύσας καὶ βαπτισθείς σωθήσεται, ὁ δὲ ἀπιστήσας κατακριθήσεται». Ἡ διαθήκη αὕτη ἐστιν ὑπερτέραν ὅλων τῶν ἄλλων διαθηκῶν, διότι ἐστι διαθήκη χάριτος καὶ σωτηρίας. Ὁρθόδ. Ἱερά Κατήχησις. 23

Κλήμεντος Ἀλεξανδρείας. Ὅπως ἡ θάλασσα εἶναι στὴ διάθεση ὅλων, καὶ ἄλλος κολυμπάει, ἄλλος ἐμπορεύεται, καὶ ἄλλος ψαρεύει· καὶ ὅπως στὴ γῆ ποὺ εἶναι κοινή, ἄλλος περπατάει, ἄλλος ὀργώνει καὶ ἄλλος χτίζει, ἔτσι καὶ ὅταν ἀναγινώσκεται ἡ Γραφὴ ἄλλος ὠφελεῖται στὴν πίστη καὶ ἄλλος στὸ ἦθος, καὶ ἀπὸ ἄλλον, μὲ τὴν σωστὴ  γνώση τῶν Γραφῶν, ἀφαιρεῖται ἡ δεισιδαιμονία. Ἔργα Ἀγ.Ἰ.Δαμασκηνοῦ ΕΠΕ 7,311

Ἀγ.Ἰσαάκ Σύρου. Νὰ μὴ πλησιάσης τὰ λόγια τῶν μυστηρίων, ποὺ εἶναι στὴν θεία Γραφή, χωρὶς προσευχὴ καὶ αἴτησι βοηθείας ἀπὸ τὸν Θεό, ἀλλὰ λέγε·  «Κύριε, δός μου τὴν ἱκανότητα νὰ κατανοήσω τὸ νόημα ποὺ περικλείεται σ’ αὐτά». Νὰ θεωρῆς ὅτι ἡ προσευχὴ εἶναι κλειδὶ τῶν ἀληθινῶν νοημάτων ποὺ περιέχονται στὶς θεῖες Γραφές. Φ-Ἀγ.Ἰσαάκ Σύρου ΕΠΕ 8Γ-119

Ἀγ.Ἰσαάκ Σύρου. Τίποτε δὲν εἶναι τόσο ἱκανὸ γιὰ νὰ ἀποτρέψη τὶς ἐπιθυμίες τῆς ἀκολασίας ἀπὸ τὴν ψυχὴ καὶ νὰ διώξη τὶς μνῆμες ποὺ κινοῦνται κι’ ἐπαναστατοῦν μέσα στὴ σάρκα καὶ τῆς δημιουργοῦν ταραχώδη φλόγα, ὅσο τὸ νὰ βαπτισθοῦμε μέσα στὸν πόθο τῆς μαθήσεως καὶ νὰ ἐπιδιώξουμε τὸ βάθος τῶν νοημάτων τῆς θείας Γραφῆς. Φ-Ἀγ.Ἰσαάκ Σύρου ΕΠΕ 8Α, 99-101

Ἀγ.Ἰσαάκ Σύρου. Ἐπίσης, ἂν ὁ νοῦς κολυμβᾶ στὴν ἐπιφάνεια τῶν ὑδάτων, δηλαδὴ τῆς θάλασσας τῶν θείων Γραφῶν, καὶ δὲν μπορῆ νὰ βυθίση τὶς σκέψεις του σὲ ὅλο τὸ βάθος, ὥστε νὰ κατανοήση ὅλους τοὺς θησαυροὺς ποὺ εὑρίσκονται στὸ βυθό της, ἀρκετὸς τοῦ εἶναι ὁ πόθος τῆς ἴδιας τῆς μελέτης, γιὰ νὰ δέση τοὺς λογισμοὺς του δυνατὰ σ’ ἕνα θαυμαστὸ λογισμό, ὥστε νὰ τοὺς ἐμποδίση νὰ τρέξουν πρὸς τὴ φύσι τοῦ σώματος, ὅπως εἶπε κάποιος ἀπὸ τοὺς θεοφόρους. Διότι ἡ καρδιὰ εἶναι χαύνη καὶ δὲν μπορεῖ νὰ ὑποφέρη τὶς κακίες ποὺ συναντᾶ ἀπὸ τοὺς ἐξωτερικοὺς καὶ ἐσωτερικοὺς πολέμους. Καὶ γνωρίζετε ὅτι ὁ κοινὸς λογισμὸς εἶναι βαρύς. Ἂν ἡ καρδιὰ δὲν ἀφοσιωθῆ στὴ γνῶσι, δὲν μπορεῖ νὰ ὑποφέρη τὴν ταραχὴ ποὺ προκαλεῖ ἡ ὁρμὴ τοῦ σώματος. Φ-Ἀγ.Ἰσαάκ Σύρου ΕΠΕ 8Α, 101

Ἀγ.Ἰσαάκ Σύρου. Ὅταν μελετᾶς τὶς Γραφές, ἐξέτασε τὸν σκοπὸ τοῦ λόγου, ὥστε νὰ ἐμβαθύνης σ’ αὐτὸν καὶ νὰ κατανοήσης σὲ ὅλη του τὴν ἔκτασι τὸ βάθος τῶν ἁγίων νοημάτων. Ὅσοι ὁδηγοῦνται κατὰ τὴν ζωή τους ἀπὸ τὴ θεία χάρι πρὸς τὸν φωτισμό, αἰσθάνονται ὅτι κάποια νοητὴ ἀκτὶς διαπερνᾶ τοὺς στίχους τῶν κειμένων καὶ ξεχωρίζει γιὰ τὴν διάνοια τὰ ἁπλᾶ λόγια ἀπὸ τὰ λόγια ποὺ ἔχουν βαθὺ νόημα γιὰ τὴν σύνεσι τῆς ψυχῆς. Φ-Ἀγ.Ἰσαάκ Σύρου ΕΠΕ 8Α,103

Ἀγ.Ἰσαάκ Σύρου. Ἄνθρωπος ποὺ διαβάζει ἁπλῶς τοὺς βαθυστόχαστους στίχους, ἔχει τὴν καρδιὰ του ἀποψιλωμένη καὶ κενὴ ἀπὸ τὴν ἁγία δύναμι ποὺ παρέχει στὴν καρδιὰ μιὰ γλυκύτατη γεῦσι μὲ νοήματα ποὺ ἐκπλήσσουν τὴν ψυχή. Φ-Ἀγ.Ἰσαάκ Σύρ. 8Α,103

Ἐν τῷ Γεροντικῷ. Ἠρώτησαν ἕνα Γέροντα : Εἶναι καλὸν νὰ ἀναγιγνώσκωμεν τὰς Ἁγίας Γραφάς; Ὁ Γέρων ἀπήντησε : Τὸ πρόβατον λαμβάνει ἀπὸ τὸν βοσκὸν καλὸ χορτάρι διὰ νὰ φάγῃ· τρώγει ὅμως καὶ τὰ ξηρὰ φύλλα καὶ διάφορα ἄλλα εἴδη, χωρὶς θρεπτικὰς οὐσίας, ἀπὸ ἀγόνους καὶ χέρσους τόπους. Ὅταν λοιπὸν τὸ στομάχι του καίεται ἀπὸ τὰ ἀγκάθια, ἀναμηρυκάζει τὴν καλὴν τροφὴν τοῦ χόρτου καὶ τότε γλυκαίνεται τὸ στόμα του καὶ ἐκμηδενίζεται ἡ ἐνοχλητικὴ στιφάδα ἀπὸ τὰ ἀγκάθια. Τοιουτοτρόπως συμβαίνει καὶ μὲ τὸν ἄνθρωπον· ἡ μελέτη τῶν Ἁγίων Γραφῶν ἀνατρέπει τὴν ἐπιβουλὴν τῶν δαιμόνων. Εὐεργετινὸς Δ-299

Ἐν τῷ Γεροντικῷ. Ἕνας διορατικὸς Γέρων ἔλεγε· Κάποτε ἐγνώρισα ἕνα ἀδελφόν, ποὺ ἐμελέτα, μετὰ προσοχῆς καὶ σεβασμοῦ, εἰς τὸ κελλί του τὴν Ἁγίαν Γραφήν· κατὰ τὸ διάστημα τῆς μελέτης δὲν εἶχε τὴν δύναμιν νὰ εἰσέλθῃ ὁ διάβολος εἰς τὸ κελλί. Εἰσήρχετο δὲ καὶ τὸν ἐπολέμει μόλις ἐσταματοῦσεν ἡ μελέτη. Εὐεργετινὸς Δ-299

Ἀγ.Ἀναστασίου Σιναΐτου. Ἐρώτησις : Πῶς πρέπει νὰ ἐννοοῦμε τό· «Κάθε γραμματέας ποὺ μαθήτευσε στὴ βασιλεία τῶν οὐρανῶν, μοιάζει μὲ οἰκοδεσπότη ποὺ βγάζει ἀπὸ τὸ θησαυροφυλάκιό του καινούργιους καὶ παλιοὺς θησαυρούς». Ἀπόκρισις : Γραμματέα ὀνομάζει ἐκεῖνον ποὺ μὲ ἐπίμονη ἀνάγνωση τῶν ἁγίων Γραφῶν ἔχει κάνει τὸν ἑαυτό του θησαυροφυλάκιο γνώσεως τῆς Παλαιᾶς καὶ τῆς Καινῆς Διαθήκης, καὶ ὅταν συζητᾶ βγάζει μέσα ἀπὸ τὸ θησαυροφυλάκιο αὐτὸ καινούργιους καὶ παλιοὺς  θησαυρούς. Ὥστε, ὅσοι ἀγνοοῦν τὶς ἅγιες Γραφές, δὲν μποροῦν νὰ εἶναι οἰκοδεσπότες, ἀφοῦ οὔτε οἱ ἴδιοι ἔχουν, οὔτε παίρνουν ἀπὸ ἄλλους, ἀλλὰ ἀφήνουν τοὺς ἑαυτούς τους νὰ καταστρέφονται ἀπὸ τὴν πεῖνα τῆς ἄγνοιας. Φ-Ἀγ.Ἀναστασίου Σιναΐτου ΕΠΕ 13Γ-31

Ἀγ.Ἀναστασίου Σιναΐτου. Γιατί, ὅπως ἡ γῆ ποὺ δὲν ποτίζεται, δὲν μπορεῖ νὰ βγάλει στάχυα, ἔστω καὶ ἂν κάποιος σπείρει μύριους σπόρους, ἔτσι καὶ ἡ ψυχή, ἂν δὲν ποτιστεῖ μὲ τὶς ἅγιες Γραφές, δὲν μπορεῖ νὰ ἐπιδείξει κάποιον καρπό, κι ἂν ἀκόμα κανεὶς χύσει μέσα σ’ αὐτὴν  μυριάδες λόγους. Εἶναι λοιπὸν μεγάλο κακὸ νὰ ἀγνοεῖ κάποιος τὶς Γραφὲς καὶ νὰ περιφέρεται ἐδῶ κι’ ἐκεῖ σὰν τὰ ἄλογα ζῶα. Γιατὶ ἀπὸ τὴν ἄγνοια τῶν Γραφῶν φύτρωσαν μύρια κακά. Ἀπὸ αὐτὴν βλάστησε ἡ μεγάλη βλάβη τῶν αἱρέσεων. Ἀπὸ αὐτὴν προέρχονται οἱ παραμελημένες ζωές, οἱ ἄσκοποι κόποι, ἡ τύφλωση τῆς ψυχῆς, ἡ πλάνη τοῦ διαβόλου. Γιατί, ὅπως ἐκεῖνοι ποὺ δὲν ἔχουν τὸ φῶς αὐτό, δὲν μποροῦν νὰ βαδίσουν σωστά, ἔτσι καὶ αὐτοὶ ποὺ ἀγνοοῦν τὶς ἅγιες Γραφὲς καὶ δὲν βλέπουν πρὸς τὸ φῶς ποὺ ἐκπέμπεται ἀπὸ αὐτές, σκοντάφτουν πολλὲς φορὲς καὶ ἀναγκάζονται συνεχῶς νὰ ἁμαρτάνουν, διότι βαδίζουν μέσα σὲ φοβερὸ σκοτάδι. Φ-Ἀγ.Ἀναστασίου Σιναΐτου ΕΠΕ 13Γ-31-33