ΠΕΡΙ ΒΛΑΣΦΗΜΙΑΣ (ΤΩΝ ΛΟΓΙΣΜΩΝ)

ΠΕΡΙ ΒΛΑΣΦΗΜΙΑΣ (ΤΩΝ ΛΟΓΙΣΜΩΝ)

Ἀγ.Ἰωάν. Κλίμ. Κανεὶς ἂς μὴ θεωρῆ τὸν ἑαυτό του αἴτιο γιὰ τοὺς λογισμοὺς τῆς βλασφημίας. Ὁ Κύριος, ὁ ὁποῖος εἶναι καρδιο-γνώστης, γνωρίζει καλὰ ὅτι δὲν εἶναι ἰδικά μας αὐτοῦ τοῦ εἴδους τὰ λόγια καὶ οἱ σκέψεις, ἀλλὰ τῶν ἐχθρῶν μας. Κλίμαξ 254

Ἀγ.Ἰωάν. Κλίμακος. Αὐτὴ λοιπόν, αὐτὴ ἡ παμμίαρη βλασφημά εὐχαριστεῖται πολλὲς φορὲς κατὰ τὴ διάρκεια τῶν ἁγίων συνάξεων καὶ ἀκόμη τὴν φρικτὴ ὥρα τῆς τελέσεως τῶν Μυστηρίων νὰ ὑβρίζη τὸν Κύριον καὶ τὰ τελούμενα ἅγια Μυστήρια. Ἀπὸ αὐτὸ ἀντιλαμβανόμεθα πλήρως ὅτι δὲν τὰ πρόφερε τὰ ἀνείπωτα καὶ ἀσεβῆ καὶ ἀκατανόητα ἐκεῖνα λόγια ἡ ἰδική μας ψυχή, ἀλλὰ ὁ ἀντίθεος δαίμων, ὁ ὁποῖος ἐκδιώχθηκε ἀπὸ τοὺς οὐρανούς, διότι καὶ ἐκεῖ σκέφθηκε νὰ βλασφημήση τὸν Κύριον. Κλίμαξ 253-254

Ἀγ.Ἰωάννου Κλίμακος. Πολλοὺς πολλὲς φορὲς ὁ ἀπατεὼν δαίμων τῆς βλασφημίας τοὺς ὡδήγησε σὲ παραφροσύνη. Διότι κανεὶς ἄλλος λογισμὸς δὲν εἶναι τόσο δύσκολος στὴν ἐξαγόρευσί του ὅσο αὐτός. Γι’ αὐτὸ πολλὲς φορὲς σὲ πολλοὺς ἐγήρασε μέσα τους. Καὶ ὡς γνωστὸν τίποτε δὲν ἰσχυροποιεῖ τοὺς δαίμονας καὶ τοὺς λογισμοὺς ἐναντίον μας, ὅσο τὸ νὰ τοὺς τρέφωμε καὶ νὰ τοὺς ἀποκρύπτωμε μέσα στὴν καρδιά μας ἀνεξεμολόγητους. Κλίμαξ 254

Ἀγ.Ἰωάννου Κλίμακος. Ὄχι μόνο τὸν Θεὸν καὶ τὰ θεῖα ὁ ἄθεος αὐτὸς δαίμων βλασφημεῖ, ἀλλὰ καὶ προφέρει μέσα στὸν νοῦ μας μερικά αἰσχρότατα καὶ ἄπρεπα λόγια, γιὰ νὰ ἐγκαταλείψωμε τὴν προσευχὴ ἤ γιὰ νὰ πέσωμε σὲ ἀπόγνωσι. Ἔτσι πολλοὺς τοὺς ἐμπόδισε ἀπὸ τὴν προσευχὴ καὶ πολλοὺς τοὺς ἀπεμάκρυνε ἀπὸ τὰ Μυστήρια Κλίμαξ 254-255

Ἀγ.Ἰωάννου Κλίμακος. Πολλὲς φορὲς τοῦτος ὁ δαίμων συνηθίζει νὰ εἰσχωρῆ στὸν νοῦ τῶν πιὸ ἁπλῶν καὶ πιὸ ἀκεραίων, διότι αὐτοὶ θορυβοῦνται καὶ ταράσσονται ὑπερβολικά, πολὺ περισσότερο ἀπὸ τοὺς ἄλλους. Καὶ σ’ αὐτούς, ἔχομε τὴν γνώμη, ὅτι ὁ πόλεμος ὀφείλεται ἐξ ὁλοκλήρου στὸν φθόνο τῶν δαιμόνων καὶ ὄχι στὴν οἴησι. Κλίμαξ 256

Ἀγ.Ἰωάννου Κλίμακος. Ἂς παύσωμε νὰ κρίνωμε καὶ νὰ κατακρίνωμε τὸν πλησίον, καὶ τότε δὲν πρόκειται νὰ φοβηθοῦμε τοὺς λογισμοὺς τῆς βλασφημίας. Διότι ἀφορμὴ καὶ ρίζα τοῦ δευτέρου εἶναι τὸ πρῶτο. Κλίμαξ 256

Ἁγίου Ἀναστασίου τοῦ Σιναΐτου. Ὁ λογισμὸς αὐτὸς τῆς βλασφημίας γεννᾶται εἰς τοὺς περισσοτέρους ἀπὸ τὴν ὑπερηφάνειάν των· ὁ Θεὸς ἐπιτρέπει εἰς τὸν Σατανᾶν νὰ τοὺς πειράζῃ, διὰ νὰ ταπεινωθοῦν ἀπὸ τὸ πάθος αὐτό, νὰ μετανοήσουν καὶ νὰ διώξουν ἀπὸ ἐπάνω των τὴν ὑψηλοφροσύνην. Εὐεργετινός Γ-366

Ἁγίου Ἀναστασίου τοῦ Σιναΐτου. Ἄλλοι πάλιν, οἱ ὁποῖοι εἶναι εὐλαβεῖς καὶ φιλόθεοι, ἐνοχλοῦνται μὲ τὸν λογισμὸν αὐτόν, ἐπειδὴ τοὺς φθονεῖ ὁ Σατανᾶς· δι’ αὐτὸ εἰς τὸν λογισμὸν αὐτὸν τῆς βλασφημίας περιπίπτουν καὶ μερικοὶ ἀπὸ τοὺς Ὁσίους καὶ ἐναρέτους Ἀσκητάς, ποὺ κατοικοῦν εἰς τὴν ἔρημον. Εὐεργετινός Γ-366

Ἀγ. Ἀναστασίου Σιν. Τὸ δὲ δυσκολώτερον σημεῖον εἰς τὸν πόλεμον αὐτὸν εἶναι τοῦτο· κανεὶς ἀπὸ ὅσους ἐνοχλοῦνται ἀπὸ τὴν ἀκούσιον αὐτὴν βλασφημίαν δὲν τολμᾷ νὰ ἐξομολογηθῇ τὸν λογισμὸν αὐτὸν εἰς ἄνθρωπον, διότι νομίζει ὅτι οὐδεὶς ἄλλος ἐκ τῶν ἀνθρώπων, ποὺ κατοικοῦν εἰς τὸν κόσμον, ἔχει μέσα του τόσον μιαροὺς καὶ βλασφήμους λογισμούς. Εὐεργετινός Γ-366

Ἁγίου Ἀναστασίου τοῦ Σιναΐτου. Ἄλλοι πάλιν ἐπιζητοῦντες νὰ ἐλευθερωθοῦν ἀπὸ τὸν λογισμὸν αὐτόν, ἐξήντλησαν τελείως τὰ σώματά των μὲ σκληρὰν ἄσκησιν καὶ παντὸς εἴδους σκληραγωγίαν. Παρ’ ὅλα ταῦτα δὲν κατάφεραν νὰ ἀπαλλαγοῦν ἀπὸ τὴν φοβερὰν αὐτὴν ἐσωτερικὴν τυραννίαν. Καὶ τοῦτο, διότι ὁ λογισμὸς αὐτὸς δὲν ὀφείλεται εἰς τὴν θέλησιν τοῦ ἀνθρώπου, ἀλλά, χωρὶς νὰ τὸ θέλῃ ὁ ἄνθρωπος, προκαλεῖται ἀπὸ δαιμονικὴν ἐνέργειαν. Δι’ αὐτὸν τὸν λόγον καὶ ὁ πιστός, ποὺ ὑφίσταται τὴν ἐνόχλησιν καὶ τὸν πόλεμον αὐτόν, δὲν δύναται νὰ κατηγορηθῇ οὔτε νὰ θεωρηθῇ ὑπεύθυνος τοῦ ἀκουσίου αὐτοῦ λογισμοῦ τῆς βλασφημίας. Εὐεργετινός Γ-366-367

Ἁγίου Ἀναστασίου τοῦ Σιναΐτου. Ὁ Θεὸς θὰ μᾶς ζητήσῃ λόγον μόνον διὰ τὰ πάθη καὶ τοὺς λογισμούς, ποὺ συμβαίνουν μὲ τὴν θελησίν μας, καὶ τὰ ὁποῖα ἠδυνάμεθα νὰ ἐμποδίσωμεν καὶ δὲν ἠμποδίσαμεν· δὲν θὰ δώσωμεν ὅμως λόγον καὶ διὰ τοὺς λογισμούς, ποὺ μᾶς ἔρχονται χωρὶς τὴν θέλησίν μας. Εὐεργετινός Γ-368

Ἀγ. Ἀναστασίου Σιν. Καὶ διὰ τὸν Ὅσιον Παμβὼ ἔμαθον ἐπίσης τὸ ἑξῆς : Ὅταν δὲ παρεκάλει τὸν Θεὸν νὰ τὸν ἀπαλλάξῃ ἀπὸ τὴν ἐνόχλησιν αὐτήν, ἤκουσεν ἀπὸ τὸν οὐρανὸν μίαν φωνὴν ποὺ τοῦ ἔλεγε· «Παμβώ, Παμβώ, μὴ στενοχορεῖσαι διὰ ξένην ἁμαρτίαν, ἀλλὰ μόνον νὰ φροντίζῃς διὰ τὰς πράξεις σου· τὰς βλασφημίας, ποὺ ἐμπνέει ὁ πονηρός, ἄφησέ τας ἐπάνω του». Εὐεργετ. Γ-370

Ἐν τῷ Γεροντικῷ. Ἕνας ἀδελφὸς ἠρώτησε κάποιον ἀπὸ τοὺς Πατέρες διὰ τὸν λογισμὸν τῆς βλασφημίας. – «Βαθύτατα στενοχωρεῖται ἡ ψυχή μου, Ἀββᾶ» - εἶπεν - ἀπὸ τὸν δαίμονα τῆς βλασφημίας· ἀλλά, ὡς ἐλεημοσύνην σοῦ τὸ ζητῶ, ἐξήγησέ μου ἀπὸ ποῦ καὶ πῶς μοῦ παρουσιάσθη αὐτὸ τὸ κακόν, ὑπόδειξέ μου, τί νὰ κάμω; Εἰς τὴν ἐρώτησιν αὐτὴν ὁ Γέρων ἀπήντησεν ὡς ἑξῆς : - «Ὁ λογισμὸς αὐτὸς ἐμφανίζεται εἰς τὴν ψυχήν μας, ὁσάκις αὐτὴ περιπέσῃ εἰς τὰ πάθη τῆς συκοφαντίας, τῆς προσβολῆς καὶ περιφρονήσεως τοῦ συνανθρώπου μας, καὶ τῆς κατακρίσεως· ἀκόμη μεταξὺ τῶν αἰτιῶν ποὺ προκαλοῦν τὴν βλασφημίαν, εἶναι καὶ ἡ ὑπερηφάνεια, ἡ ἰδιορρυθμία, ἡ ἀμέλεια τῆς προσευχῆς, ἡ ὀργή, ὁ θυμός, τὰ ὁποῖα εἶναι, ὡς ἐπὶ τὸ πλεῖστον, σημάδια τῆς ὑπερηφανείας· διότι ἡ ὑπερηφάνεια μᾶς ρίπτει εἰς τὰ ἀνωτέρω πάθη, ἀπὸ τὰ ὁποῖα γεννᾶται ὁ λογισμὸς τῆς βλασφημίας. Ἐφ’ ὅσον δὲ ὁ λογισμὸς τῆς βλασφημίας παραμείνῃ ἐπ’ ἀρκετὸν χρόνον εἰς τὴν ψυχὴν τοῦ ἀνθρώπου, τότε ὁ δαίμων παραδίδει τὸν ἄνθρωπον εἰς τὴν πορνείαν. Πολλὰς φορὰς δὲ ἡ βλασφημία, ἐὰν δὲν συνέλθη ὁ ἄνθρωπος, τὸν κάμνει τρελλὸν καὶ τὸν καταστρέφει ἐξ ὁλοκλήρου». Εὐεργετινός Γ-362-363