ΠΕΡΙ ΨΕΥΔΟΥΣ

ΠΕΡΙ ΨΕΥΔΟΥΣ

Αββά Δωρόθεου Κάθε αμαρτία γίνεται ή από φιληδονία, ή από φιλαργυρία, ή από φιλοδοξία. Ομοίως και το ψεύδος διά τούτα τα τρία πάθη γίνεται . ψεύδεται κανείς ή για να μη κατηγορηθεί και ταπεινωθεί, ή για να ικανοποιήσει επιθυμία, ή για να κερδίσει αγαθά. Και δεν σταματά γυρίζοντας εδώ και εκεί, μηχανευόμενος τι να ειπή για να πετύχει τον σκοπό του. Φ-Αβ.Δωρόθεου-12,445

Αββά Δωρόθεου Υπάρχουν τρείς τρόποι ψεύδους . είναι ο ψευδόμενος κατά διάνοιαν, ο ψευδόμενος εν λόγω, και ο ψευδόμενος με τον βίον του. Φ-Αββά Δωρόθεου-τ12,435

Αβ.Δωρόθεου Ο ψευδόμενος κατά διάνοια είναι εκείνος που δέχεται υπόνοιες. Εάν αυτός δεί κάποιον να ομιλεί με τον αδελφόν του, υποπτεύται και λέγει ότι για μένα ομιλούν. Και αν διακόψουν την ομιλία, πάλι υποπτεύεται ότι για αυτόν διέκοψαν. Εάν ειπή κανείς λόγο, υποπτεύεται ότι τον είπε για να τον θλίψει, και γενικώς σε κάθε πράγμα υποπτεύεται έτσι τον πλησίον. Φ-Αββά Δωρόθεου-τ12,437

Αββά Δωρόθεου Αυτός είναι ο ψευδόμενος κατά διάνοια. Διότι δεν λέγει τίποτα το αληθές, αλλά όλα από υποψία. Απο αυτό προέρχονται οι περιέργιες, οι καταλαλιές, το κρυφάκουσμα, το μάχασθαι και η κατάκρισις. Φ-Αββά Δωρόθεου-τ12,437

Αββά Δωρόθεου Ο ψευδόμενος εν λόγω είναι αυτός που υποθετικά, οκνεύεται να σηκωθεί στην αγρυπνία και δεν λέγει, συγχωρεσέ με, πού ώκνησα να σηκωθώ, αλλά λέγει, "είχα πυρετό, είχα σκοτοδίνη, δεν μπόρεσα να σηκωθώ, είχα ατονία", και λέγει δέκα λόγους ψευδείς, για να μην βάλει μία μετάνοια και ταπεινωθεί. Φ-Αββά Δωρόθεου-τ12,445

Αββά Δωρόθεου Ο ψευδόμενος με τον βίο του είναι αυτός που, ενώ είναι άσωτος, προσποιείται εγκράτεια, ή ενώ είναι πλεονέκτης ομιλεί περί ελεημοσύνης και επαινεί την συμπάθεια  κ.τ.λ. Φ-Αββά Δωρόθεου-τ12,447

Αγ.Νεκτάριος Το ψεύδος είναι κύημα πεπλανημένης ψυχής και τόκος εσκοτισμένης διανοίας. Το ψεύδος δηλοί αποστασίαν από τού Θεού, πόλεμον πρός τήν αλήθειαν, και έχθραν πρός τήν δικαιοσύνην. ΤΟ ΓΝΩΘΙ ΣΑΥΤΟΝ-175

Αγ.Νεκτάριος Το ψεύδος είναι σκότος, εξέρχεται δέ από τών σκοτεινών κευθμώνων τού Άδου και επιζητεί νά καλύψει τήν γήν, ίνα μή αι τής αληθείας ακτίνες φωτίζουσι καί θάλπωσι τούς κατοίκους αυτής. ΤΟ ΓΝΩΘΙ ΣΑΥΤΟΝ-175

Αγ.Νεκτάριος Ώσπερ η αλήθεια είναι γνώσις και σοφία και σύνεσις, ούτω το ψεύδος είναι άγνοια μωρία καί αφροσύνη. Το ψεύδος γεννά θλίψεις καί ταραχήν είς τήν καρδίαν. ΤΟ ΓΝΩΘΙ ΣΑΥΤΟΝ-175

Αγ.Νεκτάριος Το ψεύδος φέρει αίσχος καὶ καταισχύνει τούς φέροντας αυτό επί τών χειλέων αυτών . είναι πολυσχιδές καί φέρει ποικίλας μορφάς, η απάτη καὶ ο δόλος συνεδρεύουσι αυτώ, η δέ αδικία και ο φόνος έπονται αυτώ. ΤΟ ΓΝΩΘΙ ΣΑΥΤΟΝ-176

Αγ.Νεκτάριος Το ψεύδος ποιεί το ναί ού, καί το ού ναί . το φώς σκότος, και το σκότος φώς . το δίκαιον άδικον, καί το άδικον δίκαιον καί αντιστρατεύεται κατά τών εντολών τού νόμου τού Θεού. ΤΟ ΓΝΩΘΙ ΣΑΥΤΟΝ-176

Αγ.Νεκτάριος Ο ψεύστης είναι άνθρωπος κακοήθης, δόλιος, απατεών, ασεβής και διεφθαρμένος . έχει ψυχήν μοχθηράν, η δε καρδία αυτού αγαπά το ψεύδος . άγεται υπό τής πλάνης δουλεύει δε τή αμαρτια. ΤΟ ΓΝΩΘΙ ΣΑΥΤΟΝ-176

Αγ.Νεκτάριος Ο ψεύστης ηθέτησε τον νόμον τού Θεού και εμίσησε τήν αλήθειαν . αδικίαν και ανομίαν μελετά όλην τήν ημέραν, και ούκ ευλαβείται εν τοίς λόγοις αυτού το όνομα τού Θεού. ΤΟ ΓΝΩΘΙ ΣΑΥΤΟΝ-176

Αγ.Νεκτάριος Ο ψεύστης είναι μισητός πρός πάντας . πάντες αυτόν αποστρέφονται, ουδείς επιζητεί τήν φιλίαν αυτού, αποκρούεται δέ παρά πάντων, και ουδείς πέποιθεν επ' αυτόν. ΤΟ ΓΝΩΘΙ ΣΑΥΤΟΝ-177

Αγ.Νεκτάριος Ο ψεύτης ζών εν τήν κοινωνία τών ανθρώπων μένει έρημος φίλων . αι οδοί αυτού εισι σκολιαί και τα διαβήματα αυτού φέρουσιν είς απώλειαν . απέστη από του Θεού και απέστη απ' αυτού ο Θεός. ΤΟ ΓΝΩΘΙ ΣΑΥΤΟΝ-177

Αγ.Νεκτάριος Ο ψεύστης διανύει τόν βίον εν πικρία, διότι το ψεύδος ποτίζει αυτόν κάθ' εκάστην θλίψεις . κακοδαίμων και άθλιος βαίνει πρός το τέλος τής ζωής του και καταλύει τόν βίον του εν μέσω δυστυχίας. ΤΟ ΓΝΩΘΙ ΣΑΥΤΟΝ-177

Αγ.Νεκτάριος Ουδείς ελεεί αυτόν, ουδείς βοηθεί αυτώ, διότι ουδείς και πάσχοντα προσδέχεται αυτόν και αληθεύοντι πιστεύει. Ο ψεύστης γίνεται θύμα τού ψεύδους καί αποθνήσκει ελεεινός ένεκα τού ψεύδους. ΤΟ ΓΝΩΘΙ ΣΑΥΤΟΝ-177

Αγ.Γρηγ.θεολ. Η αλήθεια είναι μία, ενώ το ψεύδος πολύμορφο. Φ-Αγ.Μάξιμου Ομολ.15Ε-285

Αγ.Ιωάν.Χρυσ. Τίποτα δεν είναι πιο αδύνατο από το ψέμα, έστω και αν το σκεπάζουν με αμέτρητα πολυτελή παραπετάσματα και ωραία λόγια. Γιατί με τη ίδια ευκολία που θριαμβεύει με την ίδια και καταρέει. Αγ.Ιωάν.Χρυσ.

Αγ.Μαρκος Ερημ. Εκείνοι που με σοφίσματα παρουσιάζουν το ψέμα ως αλήθεια, όταν ύστερα απομακρυνθούν, αποκαλύπτονται από τά ίδια τά πράγματα. Φ-Αγ.Μάρκου Ερημήτου τ13,19

Νικηφόρου Θεοτόκη. Βλέπε πρῶτον τοῦ ψεύδους τὰ εἴδη, διότι κατὰ πολλοὺς τρόπους λέγομεν τὸ ψεῦδος· ἄλλος λέγει τὸ ψεῦδος, τὸ ὁποῖον ἤκουσε παρ’ ἄλλου καὶ ἐπίστευσεν ὡς ἀλήθειαν, καὶ οὗτος εἶναι ὁ ψευδόμενος ἤ ὁ ψευδολόγος· ἄλλος, ἀστεϊζόμενος καὶ ἀργολογῶν, λέγει μυρία ψεύματα καθ’ ἑκάστην ἡμέραν, εἰς αὐτὸν δὲ ἁρμόζει τὸ ὄνομα τοῦ ψευδαργολόγου· ἄλλος ὑπόσχε-ται μυρία πράγματα, ἔπειτα ψεύδεται καὶ οὐδὲν ἐκτελεῖ, καὶ ταῦτα ὄχι εὐλόγως, ἤτοι διότι ἐπηκολούθησαν ἐμπόδια, ἀλλ’ ἄνευ λόγου, καὶ μόνον ἐπειδὴ ἤ ἠμέλησεν ἤ μετέβαλε γνώμην, οὗτος δὲ πρεπόντως ὀνομάζεται ψευδεπάγγελος ἤ ψευδεπαγγελεύς· ἄλλος πλάττει ψεῦδος, καὶ οὗτος εἶναι ὁ ψευδοπλάστης· καὶ ὅταν μὲν πλάττῃ τὸ ψεῦδος, κατηγορῶν τὸν πλησίον αὑτοῦ, λέγεται συκοφάντης, ὅταν δέ, μαρτυρῶν κατὰ τοῦ πλησίον αὑτοῦ, λέγεται ψευδομάρτυς. Ἔχει δὲ καὶ ἄλλα εἴδη τὸ ψεῦδος καὶ πολλοὺς ὑπηρέτας. Κυριακοδρόμιον τομ. Α. σελ. 116

Νικηφόρου Θεοτόκη. Ὅστις λαλεῖ τὸ ψεῦδος, ἐκεῖνος γίνενται μισητός, ἄτιμος, ὕποπτος· ζητεῖ δάνειον, ἀλλ’ οὐδεὶς τὸν ἐμπιστεύεται· ὑπόσχεται, ἀλλ’ οὐδένα πείθει· γράφει ὁμολογίαν, ἀλλὰ καθεὶς διστάζει. Κυριακοδρόμιον τομ. Α. σελ. 116-117

Νικηφόρου Θεοτόκη. Τοῦ ψεύστου καὶ ὁ λόγος ὕποπτος, καὶ τὸ γράμμα ἀμφίβολον, καὶ αὐτὸς ὁ ὅρκος ἀβέβαιος· καὶ τὴν ἀλήθειαν ἐνίοτε λέγει ὁ ψεύστης, ἀλλ’ οὐδεὶς πιστεύει εἰς αὐτόν. Κυριακοδρόμιον τομ. Α. σελ. 117

Νικηφόρου Θεοτόκη. Ὅστις δὲ ἀκούει τὸ ψεῦδος καὶ θεμελιοῦται ἐπ’ αὐτό, εκεῖνος ἄλλοτε μὲν ποιμαίνει ἀνέμους, δηλαδὴ ματαίως καὶ ἀνωφελῶς κοπιάζει, ἄλλοτε διαφθείρει τὴν περιουσίαν αὑτοῦ, ἄλλοτε κινδυνεύει τὴν ζωήν, ἄλλοτε βλάπτει καὶ τὴν ἰδίαν ψυχήν. Κυριακοδρόμιον τομ. Α. σελ. 117

Νικηφόρου Θεοτόκη. Τὸ ψεῦδος πολλάκις ἐξαφανίζει ὁλοκλήρους πόλεις, καὶ ἄνω κάτω στρέφει κραταιὰς βασιλείας, ἐχθρεύει τοὺς φίλους, ταράττει τὴν συγγένειαν  χωρίζει τὰ συνοικέσια· τὸ δὲ ψεῦδος σχίζει καὶ ἐξαφανίζει καὶ αὐτὰ τῆς Ἐκκλησίας τὰ μέλη, διότι ὅσους ἀκούετε σχισματικούς, αἱρετικούς, ἀπίστους, οὐδὲν ἄλλο αὐτοὺς διέφθειρεν εἰμὴ τὸ ψεῦδος, δηλαδὴ ἡ ψευδοδιδασκαλία τῶν ἀρχηγῶν αὐτῶν ἤ τὰ βιβλία τῶν ψευδολόγων. Κυριακοδρόμιον τομ. Α. σελ. 117

Ἐν τῷ Γεροντικῷ. Κάποτε ὁ Ἀββᾶς Ἀγάθων ἠρώτησε τὸν Ἀββᾶν Ἁλώνιον, ἂν ὑπάρχῃ περίπτωσις νὰ εἴπῃ κανεὶς ψέματα καὶ ὁ Ἀββᾶς Ἁλώνιος τοῦ ἀπήντησεν ὅτι εἶναι δυνατόν. - Πότε; ἠρώτησεν. Ὁ Γέρων τοῦ ἀπήντησεν : - Ἂς ὑποθέσωμεν ὅτι δύο ἄνθρωποι διέπραξαν φόνον ἐμπρὸς σου καὶ ὁ ἕνας κατέφυγεν εἰς τὸ κελλίον σου. Ὁ ἄρχων τὸν ζητεῖ καὶ σὲ ἐρωτᾷ: Ἔγινε φόνος ἐμπρὸς εἰς τὰ μάτια σου; Ἂν λοιπὸν σὺ δὲν εἴπῃς ψέματα, τὸν παραδίδεις εἰς τὸν θάνατον. Εἶναι προτιμότερον νὰ τὸν ἀφήσῃς εἰς τὴν κρίσιν τοῦ Θεοῦ, χωρὶς δεσμά, διότι Αὐτὸς τὰ γνωρίζει ὅλα. Ἀπ’ αὐτὸ λοιπὸν γίνεται φανερὸν ὅτι εἶναι δυνατὸν κάποτε νὰ προτιμήσωμεν τὸ ψεῦδος ἀπὸ τὴν ἀλήθειαν. Εὐεργετινὸς Β-556