ΠΕΡΙ ΑΣΘΕΝΕΙΑΣ ΚΑΙ ΙΑΤΡΩΝ

ΠΕΡΙ ΑΣΘΕΝΕΙΑΣ ΚΑΙ ΙΑΤΡΩΝ

Αγάπιος Μον. Εάν εγνώριζαν οί άρρωστοι τήν ωφέλειαν, όπου δίδουσιν είς τήν ψυχήν αί ασθένειαι καθώς αισθάνονται τόν πόνο τού σώματος, επαρήγορούντο θαυμασιώτατα, να ελαφρύνη ο πόνος καί η οδύνη τους . ότι όσον η σάρξ βασανίζεται, τοσούτον η ψυχή θεραπεύεται, καί τούτο μόνον έφθανε, νά παρηγορηθή πάς άρρωστος. Αμαρτωλών Σωτηρία-132

Αγάπιος Μον. Πρώτον μέν, μέ τήν τού σώματος αρρώστιαν η ψυχή θαραπεύεται από τήν ασθένειαν τών αμαρτημάτων· ότι καθώς μέ τό πικρόν ποτόν καθαρίζονται οι κακοί χυμοί τού σώματος, καί η σάρξ θαραπεύεται, τοιουτοτρόπως ο άνθρωπος μέ τόν πόνον καί θλίψιν τής αρρώστιας γνωρίζει τάς αμαρτίας του τάς οποίας δέν εστοχάζετο πρότερον, καί μετανοών, εξομολογείται καί κλαίει ταις, ζητά συγχώρησιν τού Θεού, καί κάμνει άλλαις αγαθοεργίαις διάφοραις· καί ούτω λαμβάνει είς τήν ψυχή υγείαν, όπου τού έλειπε. Αμαρτωλών Σωτηρία-132

Αγάπιος Μον. Δεύτερον, η ασθένεια σού σηκώνει τήν δύναμιν, καί δέν ημπορείς νά αμαρτήσεις, όπου είναι καί αυτό πολύ ωφέλεια είς τούς ράθυμους καί αμελείς, οίτινες δέν ημπορούσιν αφ' εαυτού τους να εγκρατεύωνται. Είναι πολλοί όταν εισίν ισχυροί καί υγιείς, δαπανούσι τήν δύναμίν τους είς αμαρτίας και όταν ασθενούν τώ σώματι, ούτε δύνανται, ούτε θέλουν νά κάμουν κανένα κακόν, αλλά μάλλον μετανοούσιν όσα τό πρότερον έπραξαν, ότι κατά πολλά σωφρονεί τήν ψυχήν η βαρέα ασθένεια. Αμ. Σωτ. 132 

Αγάπιος Μον. Τρίτον, ωφελούσιν οι πόνοι καί οι θλίψεις τής αρρώστειας, έαν έχεις αγογγύστως υπομονήν, καί ικανοποιούσι διά τήν συγχώρησιν τών αμαρτιών, ώσπερ τόν κανόνα, όπου κάνεις θεληματικώς κάμνεις θεληματικώς καί εκούσια, καί τούτο μάλλον έπρεπε να συλλογίζεσαι είς τήν αρρώστιαν, διά νά ελαφρύνει ο πόνος σου, ηγούν τάξε, πως η μακρά νηστεία, όπου κάνεις καί υστερήσαι τών βρωμάτων καί τών πομάτων, είναι αντί τής εγκρατείας όπου εχρεώστεις νά κάμης διά κανόνα τής κραιπάλης καί μέθης, όπου ετέλεσες. Οι πόνοι τής κεφαλής καί τών άλλων μελών όπου σέ θλίβουν, είναι αντί εκείνων, όπου έπρεπε νά δώσεις τού σώματος διά τάς ηδονάς καί ηδυπάθειαν, όπου άλλον καιρόν απόλαυσες . καί όταν δέν ημπορείς νά κοιμηθείς τάξε πώς κάνεις αγρυπνίαν είς τήν Εκκλησίαν, καί προσεύχου αδιαλείπτως μετά δακρύων, ενθυμούμενος τάς αμαρτίας σου, καί τάς δωρεάς καί ευεργεσίας όπου έλαβες, από τόν Δεσπότην. Αμαρτωλών Σωτηρία-132

Αγάπιος Μον. Τέταρτον, αι ασθένιαι καί οι πόνοι σου σε κάνουν μιμητήν τού Σωτήρος μας, όπου έπαθε τοσούτον διά τήν ημών σωτηρίαν. Αυτή η μελέτη σέ κάνει να μήν αισθάνεσαι τόν πόνον τής αρρώστιας σου, γνωρίζοντας, ότι όσο περισσότερον πάσχεις, τόσο μάλλον παρομοιούσαι τώ Χριστώ, και συσταυρώνεσαι αυτώ, και ούτως έχεις νά συνδοξασθείς καί είς τόν παράδεισον. Α.Σ.133

Νικηφόρου Θεοτόκη. Ὅταν ἀσθενῇς, ἀφιέρωσον πᾶσαν τὴν ἐλπίδα τῆς ὑγείας σου εἰς τὸν Θεὸν καὶ αὐτὸν παρακάλει μετὰ πάσης εὐλαβείας καὶ ταπεινοφροσύνης, πλὴν πρᾶξε καὶ ἐκεῖνο τὸ ὁποῖον δύνασαι, κάλεσον τὸν ἰατρόν, φύλαξον δίαιταν, πίε τὰ ἀντιφάρμακα, βάλε τὰ ἔμπλαστρα. Κυριακοδρόμιον Νικηφόρου Θεοτόκη τομ. Α σελ.-369

Νικηφόρου Θεοτόκη. Ὁ Θεὸς εἶναι καὶ τῆς ἀσθενείας σου ὁ διώκτης καὶ τῆς ὑγείας σου ὁ δοτήρ, πλὴν τότε χαρίζει εἰς σὲ καὶ τὴν ὑγείαν καὶ τὴν ζωήν, ὅταν μετέλθῃς καὶ τὰ πρέποντα ἰατρικά. Κυριακοδρόμιον Νικηφόρου Θεοτόκη τομ. Α σελ.-369

Νικηφόρου Θεοτόκη. Οἱ πόνοι καὶ αἱ βάσανοι τῆς ἀσθενείας καὶ ὁ φοβερὸς φόβος τοῦ θανάτου κάμπτει πολλάκις καὶ τὴν σκληρο-τάτην καρδίαν. Τότε αἰσθάνεται ὁ ἄνθρωπος ὅτι χωρίζεται ἀπὸ τοῦ κόσμου· τότε βλέπει ὅτι οὐδὲν ὠφελεῖ αὐτὸν οὔτε ὁ πλοῦτος οὔτε ἡ δόξα οὔτε ὅλα τὰ ἀγαθὰ τοῦ κόσμου. Κυριακοδρόμιον Νικηφόρου Θεοτόκη τομ. Α σελ.-267

Αγ.Ιωάν.Χρυσ. Οι αιτίες όλων των κακών είναι τα αμαρτήματα. Στα αμαρτήματα οφείλονται οι λύπες, οι ταραχές, οι πόλεμοι, οι αρρώστιες και όλα τα δυκολοθεράπευτα πάθη, που μας προσβάλουν. Αγ.Ιωάν.Χρυσ.

Αγ.Ιωάν.Χρυσ. Ότι αιτία τών σωματικών κακών καί ασθενειών είναι η κακία τής ψυχής, τό έκανε φανερό ο επί 38 χρόνια παράλυτος καί ο άλλος παράλυτος πού τόν κατέβασαν από τή στέγη καί πρίν από αυτούς ο Καίν. Π.ανθ.Αγ.Ι.Χρυσοστ.Α-666

Αγ.Βασίλ.Μέγ. Η ιατρική τέχνη πού κατά το πρότυπο τής ψυχικής θεραπείας ενδιαφέρεται γιά τήν απάλειψη τού περιττού, καί τήν προσθήκη τού ελλείποντος, έχει δοθεί από τόν Θεόν. Αγ. Βασίλ. Μέγ.

Μεγ.Βασίλειος. Ούτε να αποφεύγουμε τήν ιατρική ούτε είναι λογικό να στηρίζουμε όλες τίς ελπίδες μας σ' αυτήν, αλλ' όπως ασκούμε μέν τήν γεωργία, ζητούμε δέ τούς καρπούς από τόν Θεόν, και όπως δίνουμε το πηδάλιο στόν πλοίαρχο, προσευχόμαστε όμως στό Θεό να σωθούμε από το πέλαγος, έτσι βάζοντας στό σπίτι μας το γιατρό, δέν εγκαταλείπουμε τήν ελπίδα μας πρός τόν Θεό. Φ-Αγ.Μάξιμου Ομολ.15Ε-369

Ἀγ.Γρηγορίου Θεολ. Ἀπὸ μιὰ ἀχαλίνωτη εὐημερία, εἶναι προτιμότερη μιὰ ὑποφερτὴ ἀρρώστια. Ἔργα Ἀγ.Ἰωάν. Δαμασκ. ΕΠΕ 8,35

Ἀγ.Ἰωάννου Κλίμακος. Ἄλλες ἀσθένειες ἔρχονται γιὰ νὰ καθαρίσουν τὰ πταίσματά μας, καὶ ἄλλες γιὰ νὰ ταπεινώσουν τὸ φρόνημά μας. Ὁ ἀγαθὸς καὶ πανάγαθος Δεσπότης καὶ Κύριός μας, ὅταν πολλὲς φορὲς βλέπη μερικοὺς πολὺ ὀκνηροὺς στὴν ἄσκησι, τότε μὲ τὴν ἀσθένεια, ὡσὰν μὲ πιὸ ἄκοπη ἄσκησι, ταπεινώνει τῆν σάρκα τους. Κάποτε μάλιστα μὲ αὐτὸν τὸν τρόπο καθαρίζει καὶ τὴν ψυχὴ ἀπὸ τοὺς πονηροὺς λογισμοὺς καὶ ἀπὸ τὰ πάθη. Κλίμαξ 293

Ἀγ.Βαρσανούφιου. Ἐρώτησις : Πές μου, πάτερ, ἐκεῖνοι ποὺ περιφρόνησαν κατὰ τὴν ἀρρώστια τὰ φάρμακα καὶ τὶς τροφές, ἄραγε εἶναι στὸ μέτρο τῆς τελειότητας; Ἀπόκρισις : Ἐκεῖνοι ποὺ περιφρόνησαν τὰ φάρμακα καὶ τὶς τροφὲς ἔφθασαν στὸ μέτρο τῆς πίστεως, ἀλλ’ ὄχι τῆς τελειότητας. Φ-Ἀγ.Βαρσανούφιου & Ἰωάννου ΕΠΕ 10Γ-13

Ἀγ.Βαρσανούφιου. Ἐρώτησις : Ἐὰν κανεὶς ἔχει πάθος ποὺ χρειάζεται ἐγχείρηση, ὀφείλει νὰ χειρουργηθεῖ; καὶ πρέπει αὐτὸ νὰ γίνει μὲ τὴ γνώμη τῶν πατέρων; Ἀπόκρισις : Τέκνο μου, αὐτὸς ποὺ ἔχει ὁποιοδήποτε πάθος πρέπει νὰ ἐρωτᾶ γι’ αὐτὸ κάποιον ἀπὸ τοὺς πατέρες καὶ νὰ ἐνεργεῖ πάντα κατὰ τὴ γνώμη αὐτοῦ. Διότι μερικὲς φορές μπορεῖ νὰ ἔχει χάρισμα ὁ γέροντας καὶ νὰ κάμει κρυφὰ τὴ γιατρειά. Δὲν χρειάζονται λοιπὸν πάντοτε σαρκικοὶ γιατροί. Φ-Ἀγ.Βαρσανούφιου & Ἰωάννου ΕΠΕ 10Γ-23

Αγ.Ισαάκ Σύρος Όποιος ασθενεί και γνωρίζει την αρρώστια του, πρέπει να ζητή την ιατρεία του, ενώ όποιος ομολογεί τον πόνο του, εγγίζει την θεραπεία του και εύκολα θα την εύρει.  Φ-Αγ.Ισαάκ Σύρου 8β-39