ΠΕΡΙ ΕΝΑΡΕΤΟΥ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΥ

ΠΕΡΙ ΕΝΑΡΕΤΟΥ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΥ

Αγ.Ιωάν.Χρυσ. Ο ενάρετος απαλαμβάνει γαλήνη καί σκέψη αδιατάρακτη.  Π.ανθ. Αγ.Ι. Χρυσοστ. Α-610

Αγ.Νεκτάριος Ο ενάρετος χριστιανός εγένετο μακάριος, διότι συνεκέντρωσεν εν εαυτώ άπαντα τόν πλούτον τής χάριτος τού Θεού και εξησφάλισεν εαυτώ αϊδίως τήν επί γής αυτού μακαριότητα. ΤΟ ΓΝΩΘΙ ΣΑΥΤΟΝ-248

Αγ.Νεκτάριος Ο ενάρετος είναι μακάριος . διότι επαναπαυόμενος επί τής ειρήνης τής εαυτού ψυχής διατελεί ατάραχος και διανύει τον βίον εν ειρήνη εκπληρών μετά ζήλου και αγάπης τά τής αποστολής αυτού καθήκοντα. ΤΟ ΓΝΩΘΙ ΣΑΥΤΟΝ-249

Αγ.Νεκτάριος Ο ενάρετος εργάζεται το αγαθόν, τό καλόν, το δίκαιον, και επιζητεί τήν αλήθειαν καί κοπιά εκθύμως υπέρ τής επικρατήσεως αυτής. ΤΟ ΓΝΩΘΙ ΣΑΥΤΟΝ-249

Αγ.Νεκτάριος Η ψυχή τού εναρέτου τέρπεται εν τοίς έργοις αυτού, διότι εισίν αρεστά τώ Θεώ . αγωνίζεται αεί υπέρ τής πραγμα-τώσεως τού αγαθού, και σπουδάζει πάση δυνάμει να αναδείξει αυτόν εν πάσι καί τοίς πάσιν ωφέλιμον. ΤΟ ΓΝΩΘΙ ΣΑΥΤΟΝ - 249

Αγ.Νεκτάριος Ο ενάρετος ημέρας και νυκτός μελετά τί τό θέλημα τού Θεού το αγαθόν και εαύρεστον καί τέλειον, καί εν ταίς πρός τόν Θεόν εντεύξεσιν αυτού εύχεται θερμώς υπέρ τής επικρατήσεως του αγαθού. ΤΟ ΓΝΩΘΙ ΣΑΥΤΟΝ-249

Αγ.Νεκτάριος Ο ενάρετος επικαλείται αρωγόν τήν θείαν δύναμην και αντιλήπτωρα εν τάς επιχειρήμασιν αυτού, όπως ασφαλώς εκπληρώσει τάς υπαγορευμένας υπό τής καρδίας αυτού αγαθάς πράξεις. ΤΟ ΓΝΩΘΙ ΣΑΥΤΟΝ-249

Αγ.Νεκτάριος Ο ενάρετος επιποθεί τό αληθές, διότι η αλήθεια είναι το όντως όν, η πραγματική ύπαρξις, και αύτη ελκύει αυτόν . αληθώς ο ενάρετος χριστιανός είναι ο αληθώς μακάριος άνθρωπος. ΤΟ ΓΝΩΘΙ ΣΑΥΤΟΝ-250

Νικηφόρου Θεοτόκη. Ὁ ἐνάρετος ἄνθρωπος οὐδόλως ζητεῖ τὰς τιμὰς καὶ περιποιήσεις τοῦ κόσμου, ἀλλ’ ὁ κόσμος τιμᾷ καὶ περιποιεῖται αὐτόν, ὅπου καὶ ἄν εὑρεθῇ καὶ εἰς ὁποίαν κατάστασιν τύχῃ· ἡ τιμὴ καὶ ἡ δόξα τρέχει ὀπίσω αὐτοῦ εἰς πάντα καιρὸν καὶ εἰς πάντα τόπον, καθὼς ἡ σκιὰ τρέχει ὀπίσω ἡμῶν, ὅταν ἡμεῖς φεύγωμεν. Κυριακοδρόμιον Νικηφόρου Θεοτόκη τομ. Α σελ.-74

Νικηφόρου Θεοτόκη. Πολλοὶ στοχάζονται ὅτι τὰ βραβεῖα τῶν ἐναρέτων ἀνθρώπων εἶναι μόνον οὐράνια, καὶ ὅτι οἱ ἐνάρετοι τιμῶνται καὶ δοξάζονται μόνον εἰς τὸν οὐρανὸν καὶ εἰς τὴν μέλλουσαν ζωὴν·  πλανῶνται ὅμως· διότι ὁ Θεός, ὁ ἐξουσιαστὴς καὶ τῶν ἐπουρανίων καὶ τῶν ἐπιγείων, ὑπεσχέθη καὶ τὰς ἐπιγείους καὶ τὰς ἐπουρανίους ἀμοιβὰς εἰπών· «Ἑκατονταπλασίονα λήψεται, καὶ ζωὴν αἰώνιον κληρονομήσει» (Ματθ. ιθ΄, 29). Κυριακοδρόμιον Νικηφόρου Θεοτόκη τομ. Α σελ.-75

Νικηφόρου Θεοτόκη. Ὄχι δὲ μόνον ἡ δόξα καὶ ἡ τιμὴ εἶναι ἡ ἀμοιβὴ τοῦ ἐναρέτου, ἀλλὰ καὶ ἄλλο ἀγαθὸν μεγαλύτερον, ἡ εἰρήνη. «Δόξα καὶ τιμὴ καὶ εἰρήνη παντὶ τῷ ἐργαζομένῳ τὸ ἀγαθὸν» (Ρωμ. β΄, 10). Κυριακοδρόμιον Νικηφόρου Θεοτόκη τομ. Α σελ.-76

Νικηφόρου Θεοτόκη. Ὅταν λείψῃ ἡ ἁμαρτία καὶ ἔλθῃ ἡ ἀρετή, αὐτὴ καθησυχάζει τὴν συνείδησιν, καὶ φέρει εἰς τὴν ψυχὴν τοῦ ἐναρέτου τὸ ἐπουράνιον τῆς εἰρήνης δώρημα. Κυριακοδρόμιον Νικηφόρου Θεοτόκη τομ. Α σελ.-77

Νικηφόρου Θεοτόκη. Ὁ Θεός, ὅστις θέλει διὰ τῆς ἀρετῆς νὰ ἀναβιβάσῃ τὸν ἄνθρωπον εἰς ἐξαίσιον ὕψος δόξης καὶ λαμπρότητος, γνωρίζει ἀκριβέστατα πόσος εἶναι ὁ ἀγών, πόσος ὁ κίνδυνος, καὶ πόσος ὁ κόπος τῶν ἁγίων διὰ τῆς ἀρετῆς τὴν κατόρθωσιν. Ὅθεν πότε μὲν προστάσσει ἵνα μηδεὶς ἐνοχλήσῃ μηδὲ πονηρευθῇ καὶ αὐτῶν· «μὴ ἅπτεσθε τῶν χριστῶν μου, καὶ ἐν τοῖς προφήταις μου μὴ πονηρεύεσθε» (Ψαλμ. ρδ΄,15)· πότε δὲ ἐνθαρρύνει αὐτοὺς λέγων· ὅστις ἐνοχλεῖ ὑμᾶς, ὅμοιος εἶναι μὲ ἐκεῖνον ὅστις ψηλαφᾷ τὴν κόρην τοῦ ὀφθαλμοῦ αὑτοῦ· «ὁ ἁπτόμενος ὑμῶν ὡς ὁ ἁπτόμενος τῆς κόρης τῶν ὀφθαλμῶν αὑτοῦ» (Ζαχ. β΄,8). Κυριακοδρ.77

Αγ.Ιωάν.Χρυσ. Ένας μόνο άνθρωπος πού ζεί ορθά μπορεί να σώσει από τήν οργή τού Θεού ολόκληρο πλήθος, ενώ μιά ολόκληρη διεφθαρμένη πόλη δέν έχει τήν δύναμη νά παρασύρει στή δική της ανήθικη ζωή καί στήν τιμωρία πού τήν ακολουθεί ούτε να υποτάξει αυτόν πού ζεί ενάρετα. Καί αυτό φαίνεται καθαρά στήν περίπτωση τού Νώε ενώ δηλαδή όλοι καταστράφηκαν, αυτός ήταν  ο μόνος πού σώθηκε. Π.ανθ.Αγ.Ι.Χρυσοστ.Α-617

Αγ.Ισαάκ Σύρος Φιλάρετος είναι όχι εκείνος πού πράτει τά καλά με αγώνα, αλλά εκείνος που δέχεται με χαρά τα επερχόμενα κακά. Φ-Αγ.Ισαάκ Σύρου 8β-45

Αγ.Ισαάκ Συρ. Μνημόνευε πάντοτε αυτούς πού σε ξεπερνούν στην αρετή, ώστε να βλέπης τον εαυτό σου πάντοτε κατώτερον από τά μέτρα τους. Φ-Αγ.Ισαάκ Σύρου 8β-39