ΠΕΡΙ ΠΟΡΝΕΙΑΣ-ΜΟΙΧΕΙΑΣ

ΠΕΡΙ ΠΟΡΝΕΙΑΣ-ΜΟΙΧΕΙΑΣ

Αγάπιος Μον. Ουκ οίδατε ότι τα σώματα υμών ναός του Αγίου Πνεύματος εστί, και ο φθείρων τούτον τον ναόν, φθείρει τούτον ο Θεός; Λέγει ο Απόστολος Παύλος. Αμαρτωλών Σωτηρία-57

Αγάπιος Μον. Όλαι αι άλλαι αμαρτίαι ρυπώνουν και μολύνουσι μόνον την ψυχήν, αμή τούτο το βδελυρόν ανόμημα της πορνείας μολύνει όλον τον άνθρωπο ψυχή τε και σώματι. Αμαρτωλών Σωτηρία-57

Αγάπιος Μον. Μάταια και ψευδής είναι πάσα ευμορφία του σώματος, και άφρονες και τυφλοί όσοι ζημιώνονται την ουράνιον αγαλλίασιν διά τόσον βραχέαν ηδονήν και ρερυπωμένην απόλαυσιν. Αμαρτωλών Σωτηρία-57

Αγάπιος Μον. Όταν είναι η χρήσις τούτων των αφροδισαίων πράξεων διά την αύξησιν του γένους ημών κατά το Θεϊκόν πρόσταγμα, και γίνεται με την εκκλησιαστικήν τάξιν, ως οι Ιεροί των Πατέρων νόμοι διακελεύουσι δεν είναι ποσώς αμάρτημα. Η πορνεία είναι ένα θανάσιμον έγκλημα όπου νικάται ευκολώτερα φεύγουσα τελείως την δοκιμήν και τους τόπους, πάρεξ πολεμούσα. Αμαρτ. Σωτ.-57

Αγάπιος Μον. Και όστις θαρρεί να δοκιμάσει καμμίαν πράξη σαρκός, έπειτα να εγκρατεύεται τελείως, λανθάνεται. Διότι ευκολώτερον είναι να φυλάξει σωφροσύνην ένας παρθένος από τον χηρευόμενον. Αμαρτωλών Σωτηρία-57

Αγάπιος Μον. Η επιθυμία της σαρκός, αδελφέ, είναι ένα αχαλίνωτον άλογον, και όσους εγκρεμνούς εύρη, πίπτει και τραυματίζεται. Η δε σωφροσύνη είναι το χαλινάρι, όπου κωλύει και την εμποδίζει, και όστις δεν θέλει να εγκρεμνισθεί, ας κρατεί τον χαλινόν ισχυρώς, να δίδει της σαρκός να τρώγει όσον την φθάνει, και όχι περισσότερον. Αμαρτωλών Σωτηρία-57

Αγάπιος Μον. Όστις βορβορωθή είς τούτο το έγκλημα, δύσκολα ημπορεί να στρέψει είς μετάνοιαν, ούτε να σηκώσει είς ουρανόν τα όμματα, αλλά κοιτάζει, ώσπερ τα κτήνη, όλος την γήν μη έχων ποσώς λογικόν, και τυφλώττεται τοιουτοτρόπως και πράτει ενώπιον Θεού καὶ ανθρώπων τοιαύτας απρέπειας, όπου έμπροσθεν ενός του δούλου, ή βρέφους μικρού δεν ετόλμα ποσώς να τὰς κάνει. Αμαρτωλών Σωτηρία-57

Αγάπιος Μον. Περί ταύτης της αμαρτίας λέγει ο Παύλος, ότι δεν κληρονομούσι Βασιλείαν Θεού όσοι ευρίσκονται εις αυτήν. Ήτις είναι μία στία και πύρ της κολάσεως. Η ύλη της είναι γαστριμαργία· η φλόξ, ασχήμια· η στάχτη, ακαθαρσία· ο καπνός, αισχύνη και εντροπή· οι σπίθες, και το τέλος αυτής τιμωρία και φθορά του σώματος, σμικρυσμός της αρετής, και του νόμου παράβασις. Α.Σ. 57

Αγάπιος Μον. Απονέκρωνε λοιπόν και σύ την σάρκα από την αποχή των ηδεών βρωμάτων, μη φορείς ιμάτια μαλακά, μη κοιμάσαι είς κρεβάτια εύμορφα, αλλά παίδευε την σάρκα με αγρυπνίαις, χαυμενίαις, και άλλα όμοια, να την υποτάσσης τω πνεύματι, ότι μέγα θαυμάσιον είναι, να λυτρωθείς από τούτον τον θάνατον, εσθίων και πίνων, και έχων πάσαν σωματικήν ανάπαυσιν, διατί όσον ολιγένουν τα ξύλα τοσούτον η φλόξ μαραίνεται. Εύγαλε την ύλη να σβήσης την στίαν. Άφες τον οίνον και τα διάφορα βρώματα να αφανίσης το σκάνδαλον. Αμαρτωλών Σωτηρία-61

Αγάπιος Μον. Όστις ποθεί να μην πορνεύσει, έπειτα τρώγει και πίνει, είναι ως εκείνον, όπου χύνει λάδι να σβέση την εστίαν. Και καλά το λέγουν, διατί όταν είναι τίνας χορτάτος, τον κυριεύει ούτος ο πόλεμος. Και χωρίς εγκράτεια δεν κατορθώνει σωφροσύνη, ούτε άλλην τίνα αρετήν. Διά αυτό περνούσαν τοσαύτην σκληραγωγίαν οι Όσιοι, δια να ημερώσουν αυτήν την άγριαν θάλασσαν της σαρκός. Αμαρτωλών Σωτηρία-61

Αγάπιος Μον. Πάσχισε από την αρχήν να πολεμήσεις, και με την βοήθεια του Κυρίου εν ευκολία λυτρώνεσαι· διατί όσον πλέον εναντιωθείς της αμαρτίας με ανδρείαν και δύναμην, τόσον ταχέως το σκάνδαλον αφανίζεται, και σύ μένεις αγαλλιώμενος, ότι ενίκη-σες τον διάβολον, και οι άγιοι Άγγελοι έρχονται να σε υπηρετούν, καθώς και τον Κύριον, όταν νίκησε τον πειράζοντα. Αμ. Σωτ. 62

Αγάπιος Μον. Εί δε και νικηθείς από ραθυμίαν, η μέν ηδονή της αμαρτίας θέλει περάσει ως αστραπή εν τάχει, η δε πικρία της συνειδήσεως, όπου μένει είς την ψυχή, και η σύγχυσις, θέλει σε θλίβει με περισσοτέραν βάσανον, από όσην ήθελες έχει να υπομείνεις μίας ώρας σκάνδαλον. Αμαρτωλών Σωτηρία-62

Αγ.Νικόδημος Εις δε τον καιρό του πειρασμού (της πορνείας)  πρέπει να στοχασθείς πόθεν έρχεται αυτός ο πόλεμος, από εσωτερικήν αιτίαν ή από εξωτερικήν; Αόρατος Πόλεμος-75

Αγ.Νικόδημος Εξωτερική αιτία είναι η περιέργεια των οφθαλμών, τα γλυκά είς την ακοήν λόγια και τραγούδια, η μαλακότης και ο στολισμός των φορεμάτων, τα ευώδη μυριστικά της οσφρήσεως αι συνομιλίαι και τα σχήματα, τα πιασίματα, όπου παρακινούν εις την αμαρτίαν αυτήν· η ιατρεία είς αυτά τα απαντήματα είναι η σεμνότης και ταπεινότης των φορεμάτων το να μη θέλεις ούτε να ιδής, ούτε να ακούσεις, ούτε να οσφρανθής, ούτε να λαλήσεις ή να πιάσης όλα εκείνα όπου παρακινούν είς αυτήν την κακίαν. 76

Αγ.Νικόδημος Η εσωτερική αιτία προέρχεται ή από την καλοζω'ί'α του σώματος ή από τους λογισμούς του νόος όπου μας έρχονται από τας κακάς μας έξεις και πάθη ή από παρακίνησιν του διαβόλου. Και η μέν καλοζωΐα του σώματος πρέπει να σκληραγωγήται με νηστείας, αγρυπνίας, χαμευνίας, και μάλιστα γονυκλισίας και άλλας ομοίας ταλαιπωρίας καθώς ερμηνεύει η διάκρισις και η διδασκαλία των θείων Πατέρων, των δε λογισμών, όθεν και αν έλθουν ιατρείαι είναι τούται το να καταγίνεσαι είς διάφορα γυμνάσματα, αρμόδια εις την καταστασή σου, τα οποία είναι η ανάγνωσις των ιερών βιβλίων και μάλιστα του Αγίου Εφραίμ, του Κλίμακος, του Ευεργετίνου, της Φιλοκαλίας και άλλων τιούτων, η μελέτη και η προσευχή. Αόρατος Πόλεμος-76

Αγ.Νικόδημος Όθεν, η αληθινή ιατρεία των σαρκικών ηδονών είναι το να φεύγομεν πάντοτε, όχι μόνο απ' αυτάς, αλλά ακόμη και από κάθε τι άλλο (κάν και είναι εναντίων των), όπου μας τα φέρει είς την ενθύμησιν. Διά τούτο η μελέτη σου ας είναι εις άλλα, ήγουν, είς την ζωήν και το πάθος του εσταυρωμένου μας Ιησού, είς την φοβεράν ώραν του θανάτου σου, είς την τρομεράν ημέραν της Κρίσεως και είς τα διάφορα είδη της κολάσεως. Αόρατος Πόλεμος-77

Αγ.Νικόδημος. Εί δε και οι σάρκικοί αυτοί λογισμοί σε πολεμούν περισσότερον από το συνηθισμένον, μη δειλιάσης δια αυτό, μήτε αφήσης την μελέτη των ανωτέρων και να στραφείς είς αυτούς, διά να τους αντισταθής, όχι αλλ' ακολούθει όσον πλέον προσε-κτικώς ημπορείς, την μελέτη σου ταύτην, μη φροντίζοντας τελείως διά τους λογισμούς αυτούς, ωσάν να μην ήταν δικοί σου. Διότι δεν είναι καλύτερος τρόπος διά να αντισταθής είς αυτούς, αν και διηνεκώς σε πολεμούν, παρά, το να τους καταφρονής και να μη θέλης τελείως να τους ενθυμηθής. Αόρατος Πόλεμος-77

Αγ.Νικόδημος. Και μη στρέψεις τον νούν σου είς την σαρκική ταύτην κακίαν. Διότι και μόνον η ενθύμησίς της δεν είναι χωρίς κίνδυνον. Αλλά μήτε να στέκης να συνομιλής με τούτον τον πειρασμόν και να ερευνάς του λόγου σου αν έκαμες συγκατάθεσιν είς αυτόν ή όχι. Διατί αυτή η έρευνα, αν και φαίνεται πώς είναι καλή όμως στην αλήθεια είναι μια πλάνη του διαβόλου, ή δια να σε ενοχλή και να σε κάνη να απελλπίζεσαι και να μικροψυχής ή διά να σε κρατέι πάντοτε περιπλεγμένον είς τοιούτους λογισμούς, και εκ τούτων να σε κάμη να πέσης και είς την ίδιαν ή άλλην αμαρτίαν. Αόρατος Πόλεμος-78

Αγ.Νικόδημος. Διά τούτο, είς αυτόν τον πειρασμόν (όταν η συγκατάθεσις δεν είναι φανερά), σου φθάνει να ομολογής τούτο εν συντομία είς τον πνευματικό σου, μένοντας με την γνώμην αναπαυμένος, χωρίς να λογιάζης πλέον ουδέν. Και κάμε να του φανερώνης αληθώς κάθε σου λογισμόν περί τούτου, χωρίς να σε κρατή ποτέ καμία συστολή ή εντροπή. Διατί, αν με όλους μας τους εχθρούς χρειαζόμεθα την δύναμιν της ταπεινώσεως δια να τους νικήσωμεν πόσω μάλλον την χρειαζόμεθα είς τον σαρκικόν αυτόν πόλεμον περισσότερον, παρά είς άλλο; Επειδή και αυτή η κακία  είναι σχεδόν πάντοτε ποινή και επακουλούθημα και βλάστημα της υπερηφανείας. Αόρατος Πόλεμος-78

Αγ.Νικόδημος. Έπειτα, αφού περάση ο πειρασμός, εκείνο όπου έχεις να κάμης, είναι τούτο . όσον και αν σου φαίνεται πως είσαι ελευθερωμένος από τον πόλεμον της σαρκός και κατά πάντα βέβαιος, πρέπει όμως να στέκης με τον νούν μακράν από εκείνα τα υποκείμενα και πρόσωπα, όπου σου έγιναν αιτία του πειρασμού και μη λογίζεις πως πρέπει να τα συναναστρέφεσαι, διατί είναι συγγενή ή ενάρετα ή και ευεργέται σου, ότι και αυτή είναι μια πλάνη της κακής φύσεως και παγίς του πανούργου εχθρού διαβόλου, όπου μεταμορφώνεται είς άγγελον φωτός, διά να μας βάλη είς το σκότος, καθώς είπεν ὁ Ἀπ.Παύλος (Β΄ Κορ. 11,14). Αορ.Πόλ. 79

Αββά  Ησαϊου Διά τεσσάρων πραγμάτων αυξάνεται η πορνεία στο σώμα . από τον υπερβολικο ύπνο, από υπερβολικο φαγητό, από την ευτραπελίαν και από τον στολισμό του σώματος. Φ-Αββά  Ησαϊου-τ12,81

Αββά  Ησαϊου Εάν σου είναι πολύ ευχάριστη η ηδονή γυναικών, ενθυμήσου πού επήγαν όσες απέθανον ήδη, και θα αναπαυθείς. Φ-Αββά  Ησαϊου ΕΠΕ τομ. 12,65

Ἀγ.Ἀναστασίου Σιναΐτου. Ἐρώτησις : Πόσες σωματικὲς μοιχεῖες ὑπάρχουν; Ἀπόκρισις : Δύο. Ὁ ἔγγαμος ἐὰν ἁμαρτήσει μὲ ἀνύπαντρη, εἶναι μοιχεία, γιατὶ ἐμόλυνε τὸ κρεββάτι τῆς γυναίκας του. Ἐνῶ ἐὰν αὐτὸς ποὺ δὲν ἔχει γυναίκα ἁμαρτήσει μὲ γυναίκα ποὺ δὲν ἔχει ἄνδρα, δὲν εἶναι μοιχεία, ἀλλὰ πορνεία. Ἐκεῖνος ποὺ εἶναι νυμφευμένος, ἐὰν ἁμαρτήσει μὲ παντρεμένη, διαπράττει διπλῆ μοιχεία. Φ-Ἀγ.Ἀναστασ. Σιν. ΕΠΕ 13Γ-175

Αγ.Ιωάν.Χρυσ. Αν δεν την αισθάνεσαι τη στιγμή που διαπράτεται, σκέψου, σε παρακαλώ ποιές είναι οι συνέποιες αυτής της αμαρτίας μετά την διαπραξή της και τότε θα διαπιστώσεις την βρωμερότητά της. Αγ.Ιωάν.Χρυσ.

Αγ.Γρηγ.θεολ. Να παρθενεύει και η διάνοια· να μήν περιπλανάται και ρεμβάζει. Να μήν τυπώνει τα είδωλα τών πονηρών πραγμάτων. Και αυτό είναι μέρος τής πορνείας. Ότι είναι μισητό, άς μη γίνεται εικόνα στήν ψυχή. Φ-Αγ.Μάξιμου Ομολ.15Ε-35

Ἀγ.Ἰσαάκ Σύρου Ὅποιος ἐμμένει στὶς ματαιότητες καὶ στοὺς ρεμβασμοὺς μὲ ψυχὴ καὶ σῶμα εἶναι πόρνος, ὅποιος συμφωνεῖ καὶ ἀσχολεῖται στὰ ἴδια μὲ αὐτὸν εἶναι μοιχός, καὶ ὅποιος ἐπικοινωνεῖ μὲ αὐτὸν εἶναι εἰδωλολάτρης. Φ-Ἀγ.Ἰσαάκ Σύρου ΕΠΕ 8Β, 203

Ἀγ.Νείλου. Πορνεία εἶναι ἀποκύημα τῆς λαιμαργίας, ὄργανο μάλαξης τῆς καρδιᾶς, καμίνι τῆς φλόγωσης, προξενητὴς τῶν εἰδώλων, πράξη ἀφύσικη, μορφὴ ποὺ καλύπτεται μὲ σκιά, συμπλοκὴ ποὺ σχηματίζεται μὲ τὴ φαντασία, κρεββάτι ὀνείρων, ἀναίσθητη συνουσία, δόλωμα τῶν ματιῶν, ἀναίδεια τοῦ βλέμματος, ντροπὴ τῆς προσευχῆς, καταντροπιασμὸς τῆς καρδιᾶς, ὁδηγὸς τῆς ἄγνοιας. Φ-Ἀγ.Νείλου ΕΠΕ 11β-259

Ἀγ.Νείλου. Γιατὶ δὲν εἶναι δυνατὸν νὰ πέσει κανεὶς στὰ χέρια τοῦ πνεύματος τῆς πορνείας, ἂν δὲν ἔχει πέσει ἀπὸ τὴν λαιμαργία. Φ-Ἀγ.Νείλου ΕΠΕ 11β-335

Ἀγ.Νείλου. Καὶ ἂς μὴ νομίσουμε ὅτι θὰ νικήσουμε τὸ ἀκάθαρτο πνεῦμα τῆς πορνείας μόνο μὲ τὴν ἄσκηση, ἂν δὲν μᾶς συντρέξει καὶ ἡ βοήθεια τοῦ Θεοῦ. Γιατὶ ὁ ἄνθρωπος δὲν θὰ σταματήσει νὰ πολεμεῖται ἀπὸ αὐτό, μέχρι ποὺ νὰ πιστέψει πραγματικά, ὅτι ἀπὸ τὴ φοβερὴ αὐτὴ μάστιγα δὲν θὰ ἀπαλλαγεῖ μὲ τὸν δικό του ζῆλο καὶ κόπο, ἀλλὰ μὲ τὴ σκέπη καὶ βοήθεια τοῦ Θεοῦ. Φ-ΕΠΕ11β-431

Ἀγ.Νείλου. Πραγματικὰ τὸ πρᾶγμα εἶναι πελώριο, καὶ αὐτὸς ποὺ καταπατᾶ τοὺς ἐρεθισμοὺς καὶ τὶς ἡδονὲς τῆς σάρκας, κατὰ κάποιο τρόπο βρίσκεται ἔξω ἀπὸ τὸ σῶμα. Καὶ ἀπόδειξη αὐτοῦ, ὅτι κάποιος ἀπέκτησε ὁλότελα τὴν ἀρετὴ αὐτή, εἶναι τὸ νὰ μὴ πηδᾶ κατὰ τὸν ὕπνο του καμμιὰ αἰσχρὴ φαντασία στὴν ψυχή του. Γιατὶ αὐτὲς εἶναι ἀπόδειξη ὅτι νοσεῖ ἡ ψυχὴ καὶ δὲν ἔχει ἀκόμα ἀπαλλαγεῖ ἀπὸ τὸ πάθος. Γι’ αὐτὸ καὶ λέμε ὅτι οἱ φαντασιώσεις αὐτὲς ἀποτελοῦν ἀπόδειξη τῆς νωθρόπτητας ποὺ προηγήθηκε, καὶ τῆς ἀδυναμίας ποὺ ὑπάρχει μέσα μας, ὅπως ἡ νόσος ποὺ κρύβεται μέσα στὰ ἀπόκρυφα μέρη τῆς ψυχῆς, καὶ φανερώνεται μὲ τὴ ρεύση κατὰ τὸν ὕπνο. Φ-Ἀγ.Νείλου ΕΠΕ 11β-431

Ἀγ.Νείλου. Τὸ λάδι τρέφει τὸ λυχνάρι, καὶ ἡ συνομιλία μὲ γυναίκα ἀνάβει τὴ φλόγα τῆς ἡδονῆς. Φ-Ἀγ.Νείλου ΕΠΕ 11β-433

Ἀγ.Νείλου. Νὰ ἀποφεύγεις τὶς συναντήσεις μὲ γυναῖκες καὶ νὰ μὴ δίνεις σ’ αὐτὲς θάρρος. Κατὰ τὴν πρώτη συνάντηση ἔχουν τὸ βλέμμα κάτω, μιλοῦν ἥρεμα, δακρύζουν συμπαθητικά, ἐμφανίζονται σεμνὲς καὶ συχνὰ ἀναστενάζουν. Ρωτοῦν γιὰ τὴν ἁγνότητα, καὶ ἀκοῦνε μὲ προσοχή. Τὴ δεύτερη φορὰ ποὺ θὰ τὶς συναντήσεις σηκώνουν τὸ κεφάλι ψηλά. Τὴν τρίτη σὲ κοιτάζουν στὰ μάτια, μειδιοῦν καὶ γελοῦν προκλητικά, καὶ ἐφοδιάζονται μὲ ὅλα αὐτὰ ποὺ πολιορκοῦν τὴν ψυχή, τὰ ἀγκίστρια τοῦ θανάτου, τὰ θέλγητρα τῆς γοητείας καὶ τὶς πολύπλοκες παγίδες. Φ-Ἀγ.Νείλου ΕΠΕ 11β-433

Ἀγ.Νείλου. Ἂν βέβαια πλησιάσεις στὴ φωτιά, θὰ ἀπομακρυνθεῖς ἀμέσως, ἂν ὅμως ἀποχαυνωθεῖς ἀπὸ τὰ λόγια γυναίκας, δὲν θὰ φύγεις ἀμέσως. Φ-Ἀγ.Νείλου ΕΠΕ 11β-433

Ἀγ.Νείλου. Κατὰ τὶς συναντήσεις μὲ πρόσωπα ἐπιβλαβῆ, ἂν τὰ πάθη σου μένουν ἥρεμα, νὰ μὴ τὰ πιστέψεις. Γιατὶ καὶ αὐτὸ εἶναι τέχνασμα, ὥστε νὰ σοῦ ἐπιτεθοῦν χωρὶς νὰ φυλάγεσαι, κι ἔτσι εὔκολα νὰ σὲ κυριεύσουν. Φ-Ἀγ.Νείλου ΕΠΕ 11β-435

Ἀββᾶ Κασσιανοῦ. Τὰ μὲν ἄλλα πάθη μόνον μέσα εἰς τὴν ψυχὴν ἔχουν τὸ κέντρον τῆς μάχης· ὁ πόλεμος ὅμως τῆς πορνείας εἶναι διπλός, διακρινόμενος εἰς ψυχικὸν καὶ εἰς σωματικόν. Δι’ αὐτὸ πρέπει νὰ ἀναλάβωμεν διπλῆν πάλην ἐναντίον του. Δὲν εἶναι, δηλαδή, ἀρκετὴ ἡ σωματικὴ νηστεία διὰ τὴν ἀπόκτησιν τῆς τελείας σωφροσύνης καὶ τῆς πραγματικῆς ἁγνείας, ἂν δὲν συνοδεύεται ἀπὸ συντριβὴν καρδίας, ἀπὸ θερμὴν προσευχὴν πρὸς τὸν Θεόν, ἀπὸ τακτικὴν μελέτην τῆς Ἁγίας Γραφῆς, ἀπὸ κόπον καὶ ἐργόχειρον, ποὺ ἠμποροῦν νὰ περιορίζουν τὰς ἀτάκτους ὁρμὰς τῆς ψυχῆς καὶ νὰ τὴν ἀποτρέπουν ἀπὸ τὰς σαρκικὰς φαντασίας. Περισσότερον ὅμως ἀπὸ ὅλα βοηθεῖ εἰς τὴν νίκην ἡ ταπείνωσις τῆς ψυχῆς, χωρὶς τὴν ὁποίαν δὲν θὰ ἠμπορέσῃ κανεὶς νὰ καταβάλῃ οὔτε τὴν πορνείαν οὔτε τὰ ἄλλα πάθη. Εὐεργετινὸς Β-343

Ἀββᾶ Κασσιανοῦ. Ὁ ἄνθρωπος δὲν θὰ σταματήσῃ νὰ πολεμῆται ἀπὸ αὐτὸ τὸ πνεῦμα, ὥσπου νὰ πιστεύσῃ πραγματικὰ ὅτι θὰ ἠμπορέσῃ νὰ ἀπαλλαγῇ ἀπὸ αὐτὴν τὴν νόσον καὶ νὰ ἀνυψωθῇ εἰς τὸ ὕψος τῆς ἀγνείας μονάχα μὲ τὴν σκέπην καὶ βοήθειαν τοῦ Θεοῦ καὶ ὄχι μὲ τὴν ἰδικήν του φροντίδα ἢ τὸν κόπον.  Εὐεργετινὸς Β-312

Ἀββᾶ Κασσιανοῦ. Διότι βεβαίως τὸ πρᾶγμα εἶναι ἀνώτερον ἀπὸ τὴν ἀνθρωπίνην φύσιν καί κατὰ κάποιον τρόπον, αὐτὸς ποὺ θὰ καταπατήσῃ τοὺς ἐρεθισμοὺς τῆς σαρκὸς καὶ τὰς ἠδονάς της ὑπερβαίνει τοὺς ὅρους τῆς φύσεως. Εἶναι ὅμως ἀδύνατον ὁ ἄνθρωπος νὰ ἐπιτύχῃ τοῦτο μόνος του, δηλαδὴ νὰ πετάξῃ μὲ τὰ ἰδικά του πτερά, - διὰ νὰ ὁμιλήσω ἔτσι – πρὸς τὸ ὑψηλὸν τοῦτο καὶ οὐράνιον βραβεῖον τῆς ἁγιωσύνης καὶ νὰ γίνῃ μιμητὴς τῶν Ἀγγέλων, ἂν δὲν τὸν ἀνεβάσῃ ἀπὸ τὴν γῆν καὶ τὸν βόρβορον ἡ Χάρις τοῦ Θεοῦ. Εὐεργετινὸς Β-312

Ὁ Γέρων πάλιν ἡρώτησε· «ποῖοι ἄνθρωποι κολάζονται περισσότερον τῶν ἄλλων;». Καὶ ὁ Ἄγγελος· «εἶπον σοι, ὁ πόρνος καὶ ὁ βλάσφημος· πλὴν λέγω σοι καὶ τοῦτο, ὅτι ὑποκάτω πασῶν τῶν κολάσεων ὑπάρχει κόλασις δεινὴ καὶ πονηρά, ἥτις καλεῖται ἀφάνεια· ἐκεῖ κολάζονται οἱ πόρνοι ἱερεῖς καὶ μοναχοὶ καὶ μοναχαὶ αἱ πορνεύουσαι. Διότι, Τίμιε Πάτερ, μέλλει ἀνακαινισθῆναι τὸ πεσὸν τάγμα, ἀπὸ τοὺς καλοὺς ἱερεῖς καὶ μοναχοὺς καὶ εἰς μεγάλην τιμὴν θὰ ὑπάγουν. Λοιπὸν οἱ πονηροὶ καὶ κακοὶ μοναχοὶ εἰς μεγάλην ἀτιμίαν καὶ κόλασιν ἀποπέμπονται, ἀλλὰ καὶ οἱ ἱερεῖς οἱ παραβαίνοντες τοὺς θείους νόμους καὶ οἱ δεχόμενοι παρανόμους ἕνεκεν δώρων, καὶ οἱ καταφρονοῦντες τὴν Ἀκολουθίαν αὐτῶν ἔνεκεν κοσμικῶν καὶ βιο­τικῶν φροντίδων. Διότι διὰ μίαν Ἀκολουθίαν ἔχουν νὰ δώσουν λόγον τῷ θεῷ. Περὶ δὲ τῶν μεθυόντων ἱερέων, τὶ εἴπω καὶ τὶ λαλήσω; οὐαὶ αὐτοῖς, ὅτι δεινὴ κόλασις ἀναμένει αὐτούς»! Ἀποκάλυψις μυστηρίων εἰς τὸν Ἀββᾶ Μακάριο.

Πηδάλιον-608 Ο Μέγας Βασίλειος διορίζει στον 26ο Κανώνα του ότι, εκείνοι όπου πορνεύσουν μέν πρότερον είτε με παρθένον, είτε με πόρνην, και μετά την πορνείαν ζητούν να υπανδρευθούν, το ασφαλέστερον και καλύτερον είναι να μην υπανδρεύωνται, αλλά και αν φθάσουν να υπανδρευθούν να χωρίζονται επειδή ο γάμος δια τούτο λέγεται τίμιος και η κοίτη αμίαντος, διά τι είναι καθαρός από κάθε προηγούμενην αμαρτίαν και φθοράν, η δε πορνεία και φθορά ούτε γάμος είναι ούτε γάμου αρχή. Εάν δε οι πορνεύσαντες αυτοί δεν στεργούν κατ' ουδένα τρόπον να χωρισθούν, να επιτιμώνται μεν ως πόρνοι, επτά χρόνους δηλαδη, να αφήνωνται δε αχώριστοι, δια να μη ακολουθήσει κανένα άλλο πράγμα χειρότερον. Πηδάλιον-608

Πηδάλιον-621 Τον μοιχόν ο Μεγ.Βασιλείος 15 έτη κανονίζει να απέχει της Κοινωνίας. Και 4 να προσκλαίει, 5 να ακροάται, 4 να υποπίπτει, 2 να στέκεται με τους πιστούς, και ούτω να μεταλαμβάνει. Πηδάλιον-621

Πηδάλιον-621 Τον πόρνον ο Μεγ.Βασίλειος 7 έτη κανονίζει να απέχει της Κοινωνίας. Και 2 να προσκλαίει, 2 να ακροάται, 2 να υποπίπτει, 1 να συνίσταται με τους πιστούς, και τον 8ο μεταλαμβάνει. Πηδάλιον-621