ΠΕΡΙ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ

ΠΕΡΙ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ

Αγ.Ιωάν.Κλίμ. Η προσευχή ώς πρός την ποιότητά της είναι συνουσία και ένωση του ανθρώπου με τον Θεόν και ως προς την ενέργειά της, σύστασις και διατήρησις του κόσμου, συμφιλίωση με τον Θεόν, μητέρα των δακρύων, καθώς επίσης και θυγατέρα, συγχώρησις των αμαρτημάτων, γέφυρα που σώζει από τους πειρασμούς, τείχος που μας προστατεύει από τις θλίψεις, συντριβή των πολέμων, έργο των Αγγέλων, τροφή όλων των ασωμάτων, η μελλοντική ευφροσύνη, εργασία που δεν τελειώνει, πηγή των αρετών, πρόξενος των χαρισμάτων, αφανής πρόοδος, τροφή της ψυχής, φωτισμός του νού, πέλεκυς που χτυπά την απόγνωση, απόδειξη της ελπίδος, διάλυση της λύπης, πλούτος των μοναχών, θησαυρός των ησυχαστών, μείωση του θυμού, καθρέπτης της πνευματικής προόδου, φανέρωσις των μέτρων, δήλωσις της πνευματικής καταστάσεως, αποκάλυψις των μελλοντικών πραγμάτων, σημάδι της πνευματικής δόξης που έχει κανείς. Κλίμαξ-355

Ἀγ.Νείλου. Ἡ προσευχὴ εἶναι βλαστάρι πραότητας καὶ ἔλλειψη ὀργῆς. Ἡ προσευχὴ εἶναι προβολὴ χαρᾶς καὶ εὐχαριστίας. Ἡ προσευχὴ εἶναι προστασία ἀπὸ τὴ λύπη καὶ τὴ λιποψυχία. Φ-Ἀγ.Νείλου ΕΠΕ 11β-301.

Νικηφόρου Θεοτόκη.Ἐπειδὴ ὅσα ἔπραξεν ὁ Κύριος ἡμῶν Ἱησοῦς Χριστός, ἔπραξεν αὐτὰ ἵνα ἡμεῖς τύπον καὶ ὑπογραμμὸν ἔχοντες ἔκαστον ἐκ τῶν ἔργων αὐτοῦ ἀκολουθῶμεν «τοῖς ἴχνεσιν αύτοῦ» (Α΄ Πέτρ. β΄,21), διὰ τοῦτο καὶ ἡ προσευχὴ αὐτοῦ ἡ σήμερον ἀναγνωσθεῖσα (Ἰωάν. ιζ, 1-19), τύπος εἶναι τῆς προσευχῆς ἡμῶν καὶ ὑπογραμμὸς καὶ παράδειγμα τέλειον καὶ ἅγιον. Ἐὰν στοχασθῆς ταύτην τὴν προσευχὴν αὐτοῦ, τὴν ὁποίαν ὡς ἄνθρωπος προσέφερε πρὸς τὸν Θεὸν καὶ Πατέρα αὐτοῦ, βλέπεις τρία πράγματα· δοξολογίαν, εὐχαριστίαν, δέησιν. Κυριακοδρόμιον τομ. Α. σελ. 57

Νικηφόρου Θεοτόκη. Ἄρχεται μὲν ἀπὸ δοξολογίας, «ἴνα», λέγει, «καὶ ὁ Υἱός σου δοξάσει σε» (Ἰωάν. ιζ΄,1)· ἔπειτα, κηρύτων τὰς τοῦ Θεοῦ πρὸς αὐτὸν εὐεργεσίας, προσφέρει τὴν εὐχαριστίαν λέγων· «Ἔδωκας αὐτῷ ἐξουσίαν πάσης σαρκὸς» (Αὐτ. 2)· μετὰ δὲ ταύτα ἐπιφέρει τὴν δέησιν ὄχι  μόνον ὑπέρ αὐτοῦ, «καὶ νῦν δόξασόν με σύ, Πάτερ» (Αὐτ. 5), ἀλλὰ καὶ ὑπέρ τῶν μαθητῶν αὐτοῦ· «ἐγὼ περὶ αὐτῶν ἐρωτῶ» (αὐτ. 9), καὶ ὑπὲρ πάντων τὸν πιστευὸντων εἰς αὐτὸν, «οὐ περὶ τοῦτων μόνον ἐρωτῶ, ἀλλὰ καὶ περὶ τῶν πιστευσόντων διὰ τοῦ λόγου αὐτῶν εἰς ἐμὲ» (αὐτ. 20). Κυριακοδρόμιον τομ. Α. σελ. 57

Νικηφόρου Θεοτόκη. Τὰ αὐτὰ δὲ τῆς προσευχῆς εἴδη βλέπομεν καὶ εἰς τοὺς ψαλμοὺς τοῦ Προφητάνακτος· διότι καὶ αὐτὸς ἄλλοτε μὲν δοξολογεῖ «Αἰνεῖτε τὸ ὄνομα Κυρίου» (Ψαλμ. ρλδ΄,1), ἄλλοτε δὲ εὐχαριστεῖ· «Ὑψώσω σε, Κύριε, ὅτι ὑπέλαβές με» (Ψαλμ. κθ΄,1)· καὶ ἄλλοτε παρακαλεῖ «Ἐλέησόν με ὁ Θεὸς κατὰ τὸ μέγα ἔλεός σου» (Ψαλμ. ν΄,1). Κατὰ δὲ τὸ παράδειγμα τῆς προφητικῆς ψαλμωδίας καὶ τῆς Δεσποτικῆς προσευχῆς συνέγραψε καὶ ἡ τῶν ὀρθοδόξων Ἐκκλησία πάσας τὰς προσευχὰς αὐτῆς. Καὶ ἡ μὲν πρὸς τὸν Θεὸν δοξολογία καὶ ἡ εὐχαριστία εἶναι χρέος ἀπαραίτητον, ἡ δὲ δέησις εἶναι ἀναγκαία καὶ ἄφευκτος. Κυριακοδρόμιον τομ. Α. 57

Νικηφόρου Θεοτόκη. Ὅταν δὲ ἡμεῖς καὶ τὴν δοξολογίαν καὶ τὴν εὐχαριστίαν καὶ τὰς ἱκεσίας ἡμῶν προσφέρωμεν εἰς τὸν Θεόν, ἤτοι ὅταν προσευχώμεθα, τότε ὄχι μόνον τῆς ψυχῆς τὴν σωτηρίαν, ἀλλὰ καὶ πᾶσαν ἄλλην ὠφέλειαν κερδαίνομεν. σελ. 57

Μέγ.Βασίλειος. Όστις στερήσει από τόν εαυτόν του τήν προσευχή θα υποστεί ότι καί το ψάρι, όταν στερηθεί τό νερό, θα νεκρωθεί. Αγ.Ησαϊου Πρόσεχε να μην καταφρονήσης τα πνευματικά σου καθήκοντα και να τα εκτελείς πάντοτε, διότι αυτά θα φέρουν τον θείον φωτισμόν είς την ψυχή σου. Ευεργετινός-Δ-246

Αγ.Ησαϊου Να αγαπάς να προσεύχεσαι συνεχώς, διά να λάβει θείον φωτισμόν η καρδιά σου. Μη βιάζεσαι να τελειώσεις τα πνευματικά σου καθήκοντα, διά να μη σε καταφάγουν τα νοητά θηρία. Ευεργετινός-Δ-246

Αγ.Ησαϊου Να επιμείνης είς την μελέτην των ψαλμών, διότι αυτό θα διασφαλίσει την ψυχή σου από την αιχμαλωσίαν της υπό των κακών λογισμών και του μολισμού. Ευεργετινός-Δ-246

Αγ.Μάρκος Ερημ. Η προσευχή λέγεται αρετή· έστω και αν είναι μητέρα των άλλων αρετών, γιατί γεννά τις αρετές συνενούμενη με τον Χριστόν. Φ-Αγ.Μάρκου Ερημήτου τ13,53

Αγ.Μάρκος Ερημ Εάν πράξουμεν κάτι χωρίς προσευχής και ελπίδος αγαθής, ύστερον επιβλαβές και ατελές τυγχάνει. Φ-Αγ.Μάρκου Ερημήτου τ13,53

Αγ.Μάρκος Ερημ Τίποτε δεν είναι πιο δυνατό σε βοήθεια από την προσευχή, και τίποτε δεν είναι πιο ωφέλιμο από αυτήν για την εύνοια του Θεού. Φ-Αγ.Μάρκου Ερημήτου τ13,63

Ἀγ.Νεκτάριος Ὁ μὴ εὐλογῶν τὸν Θεὸν καθεκάστην ἀρνεῖται τὰς ποικίλας πρὸς αὐτὸν τοῦ θείου εὐεργεσίας τὰς ἀδιαλείπτως αὐτῷ παρεχομένας. ΤΟ ΓΝΩΘΙ ΣΑΥΤΟΝ-39

Αγ.Συμ.θεολ. Το να μην προσεύχεται κανείς είς τον Θεόν, είναι ζημιά του μεγάλη, επειδή μένει υστερημένη η ψυχή του από τον φωτισμόν του Θεού, την θείαν δύναμιν, και την άνεσιν από τους πειρασμούς των δαιμόνων, και ενεργούν πλέον είς αυτή οι δαίμονες κάθε ασέλγεια και ακαθαρσία και πονηρία, και αδικία, και κενοδοξία, και υπερηφάνια και οίηση. Αγ.Συμεών Ν.Θεολόγου-59

Ἀγ.Νείλου. Κάθε πόλεμος ποὺ γίνεται ἀνάμεσα σὲ μᾶς καὶ στὰ ἀκάθαρτα πνεύματα δὲν γίνεται γιὰ ἄλλο τίποτε, ἀλλὰ γιὰ τὴν πνευματικὴ προσευχή. Γιατὶ τοὺς εἶναι πολὺ ἐχθρικὴ καὶ ἀνυπόφορη, ἐνῶ σ’ ἐμᾶς εἶναι σωτήρια καὶ πάρα πολύ εὐεργετική. Τὶ θέλουν νὰ μᾶς κάνουν οἱ δαίμονες μὲ τὴ λαιμαργία, τὴν πορνεία, τὴ φιλαργυρία, τὴν ὀργὴ καὶ τὴ μνησικακία καὶ τὰ ὑπόλοιπα πάθη; Θέλουν νὰ παχυνθεῖ ὁ νοῦς μας ἀπὸ αὐτὰ καὶ νὰ μὴ μπορέσει νὰ προσευχηθεῖ ὅπως πρέπει. Γιατὶ τὰ πάθη τοῦ ἄλογου μέρους τοῦ νοῦ, ὅταν ἀρχίσουν δὲν τὸν ἀφήνουν νὰ κινεῖται λογικὰ καὶ νὰ ἐπιζητᾶ τὸν Λόγο τοῦ Θεοῦ. Φ-Ἀγ.Νείλου ΕΠΕ 11β-309.

Αγ.Ιωάν.Κλίμ. Εάν κάποτε εστάθηκες ως υπόδικος εμπρός σε επίγειο δικαστή, δεν χρειάζεται άλλο υπόδειγμα γιά την παράσταση στην προσευχή σου. Κλίμαξ-357

Αγ.Ιωάν.Κλίμ. Μην επιτηδεύεσαι τα λόγια της προσεύχής σου. Διότι πολλές φορές τα απλά και ανεπιτήδευτα ψελλίσματα των μικρών παιδιών ευχαρίστησαν και ικανοποίησαν τον ουράνιο πατέρα τους. Κλίμαξ-357

Αγ.Ιωάν.Κλίμ. Μη προσεύχεσαι με παρρησία, έστω και άν διαθέτεις καθαρότητα. Αντιθέτως πλησίασε με πολλή ταπεινοφροσύνη, και έτσι θα αποκτήσεις περισσοτέρα παρρησία. Κλίμαξ-357

Αγ.Ιωάν.Κλίμ. Και άν ακόμη έχεις ανεβεί όλη την κλίμακα των αρετών, και τότε πάλι να προσεύχεσαι υπέρ αφέσεως των αμαρτιών σου, ακούοντας τον Απ.Παύλο να βοά : ''Αμαρτωλών πρώτος ειμι εγώ''. Κλίμαξ-358

Αγ.Ιωάν.Κλίμ. Όταν αισθάνεσαι γλυκύτητα ή κατάνυξη σε κάποιο λόγο της προσευχής σου, σταμάτησε σε αυτόν, διότι τότε συμπροσεύχεται μαζί μας ο φύλαξ Άγγελός μας. Κλίμαξ-357

Αγ.Ιωάν.Κλίμ. Άλλη είναι η αγαλλίασις που δοκιμάζουν στην προσευχή τους οι κοινοβιάτες, και άλλη οι ησυχασταί. Διότι η 1η ίσως να επηρεάζεται κάπως από την κενοδοξία, ενώ η 2η είναι γεμάτη από ταπεινοφροσύνη. Κλίμαξ-359

Αγ.Ιωάν.Κλίμ. Στην ψαλμωδία που γίνεται με πολλούς ακολουθούν αιχμαλωσίες και ρεμβασμοί. Στην κατά μόνας προσευχή δεν παρατηρούνται αυτά. Αλλά αυτήν πολεμά η ακηδία, ενώ την πρώτη την βοηθά η προθυμία. Κλίμαξ-362

Αγ.Ιωάν.Κλίμ. Άλλο είναι ο ρύπος της προσευχής, άλλο ο αφανισμός, άλλο η κλοπή, και άλλο ο μώμος.Ο ρύπος είναι το να ίστασαι ενώπιον του Θεού και να έχεις αισχρές σκέψεις. Ο αφανισμός είναι το να αιχμαλωτίζεται ο νούς σου από μάταιες φροντίδες και μέριμνες. Η κλοπή είναι το να πέφτει η σκέψις ανεπαίσθητα σε ρεμβασμό. Και μώμος είναι ο οιοσδήποτε πειρασμός που έρχεται να μας θίξει την ώρα της προσευχής. Κλίμαξ-359

Αγ.Ιωάν.Κλίμ. Εάν γυμνάζεις τον νού σου να μην φεύγει μακρυά, τότε και κατά την ώρα της τραπέζης θα είναι κοντά σου. Εάν όμως συνηθίζει να περιπλανάται ελεύθερα ποτέ δεν θα κατορθώσει να μείνει πλησίον σου. Κλίμαξ-359

Αγ.Ιωάν.Κλίμ. Να παλαίυεις ώστε να ανυψώνεις ή μάλλον να περικλείεις την σκέψη σου μέσα στα λόγια της προσευχής. Και άν λόγω της νηπιακής σου πνευματικής καταστάσεως, σου ξεφύγει μαζεψέ την πάλι. Κλίμαξ-358

Αγ.Ιωάν.Κλίμ. Αρχή προσευχής είναι το να διώκωνται οι προσβολές απ' την αρχή τους, με ένα λόγο. Μέσον το να μένει ο νούς στα λόγια και νοήματα της προσευχής. Και τέλος, το να αρπαγεί ο νούς πρός τον Κύριον. Κλίμαξ-359

Αγ.Ιωάν.Κλίμ. Ο μεγάλος εργάτης της μεγάλης και τελείας προσευχής (ο Απ. Παύλος), λέγει : ''Θέλω ειπείν πέντε λόγους τώ νο'ί' μου'' κ.τ.λ. πράγμα που είναι ξένο για τους νηπίους και τους αρχάριους. Κλίμαξ-359

Αγ.Ιωάν.Κλίμ. Γι' αυτό και εμείς σαν ατελείς, εκτός από την ποιότητα, έχουμε ανάγκη και από την ποσότητα της προσευχής. Το δεύτερο άλλωστε είναι πρόξενο του πρώτου. Κλίμαξ-359

Αγ.Ιωάν.Κλίμ. Ο Θεός - λέγει η Γραφή - δίνει προσευχή καθαρή σ' εκείνον που προσεύχεται, έστω και ρυπαρά, αλλά χωρίς να υπολογίζει κόπο και πόνο. (πρβλ. Α-Βασ. 2,9). Κλίμαξ-359

Αγ.Ιωάν.Κλίμ. Τα φαγητά τα αρτύουν με το λάδι και το αλάτι. Και στην προσευχή δίνουν φτερά η ζωή της σωφροσύνης και αγνότητος και τα δάκρυα. Κλίμαξ-358

Ἀγ.Νείλου. Νὰ ἀγωνίζεσαι νὰ στήσεις τὸν νοῦ σου τὴν ὥρα τῆς προσευχῆς κουφὸν καὶ ἄλαλον, καὶ θὰ μπορέσεις νὰ προσευχηθεῖς. Φ-Ἀγ.Νείλου ΕΠΕ 11β-301.

Ἀγ.Νείλου. Ὅταν θέλεις νὰ προσευχηθεῖς, ὅπως πρέπει, νὰ μὴ λυπήσεις τὴν ψυχή σου, ἀλλιῶς ἄδικα τρέχεις. Αὐτοὶ ποὺ συσσωρεύουν στὸν ἑαυτό τους λύπες καὶ μνησικακίες καὶ νομίζουν ὅτι προσεύχονται, μοιάζουν μὲ ἐκείνους ποὺ βγάζουν νερὸ καὶ τὸ βάζουν σὲ τρύπιο πιθάρι. Ἄφησε τὸ δῶρο σου, λέγει, μπροστὰ στὸ θυσιαστήριο καὶ πήγαινε πρῶτα νὰ συμφιλιωθεῖς μὲ τὸν ἀδελφό σου, καὶ τότε θὰ προσευχηθεὶς χωρὶς ταραχή. Γιατὶ ἡ μνησικακία μαυρίζει τὸν νοῦ ἐκείνου ποὺ προσεύχεται καὶ συσκοτίζει τὶς προσευχές σου. Φ-Ἀγ.Νείλου ΕΠΕ 11β-303.

Ἀγ.Νείλου. Νὰ προσεύχεσαι πρῶτα νὰ καθαριστεῖς ἀπὸ τὰ πάθη, καὶ ὕστερα νὰ λυτρωθεῖς ἀπὸ τὴν ἄγνοια, καὶ τρίτο νὰ ἀπαλλαγεῖς ἀπὸ κάθε πειρασμὸ καὶ ἐγκατάλειψη. Φ-Ἀγ.Νείλου ΕΠΕ 11β-305.

Ἀγ.Νείλου. Ὅταν προσεύχεσαι νὰ φυλάγεις μὲ ὅλη τὴ δύναμή σου τὴ μνήμη σου, γιὰ νὰ μὴ σοῦ παρουσιάζει τὰ δικά σου προβλήματα, ἀλλὰ νὰ σὲ παρακινεῖ στὴ γνώση τῆς παράστασης μπροστὰ στὸν Θεό. Γιατὶ ὁ νοῦς ἀπὸ τὴ φύση του παρασύρεται πολὺ ἀπὸ τὴ μνήμη τὴν ὥρα τῆς προσευχῆς. Φ-Ἀγ.Νείλου ΕΠΕ 11β-307.

Ἀγ.Νείλου. Ὅταν ὁ πονηρότατος δαίμονας, ἀφοῦ κάνει πολλά, δὲν μπορέσει νὰ ἐμποδίσει τὴν προσευχὴ τοῦ πολὺ προσεκτικοῦ, χαλαρώνει γιὰ λίγο, καὶ ἔπειτα ἐπιτίθεται σ’ αὐτὸν μετὰ τὴν προσευχή. Ἢ δηλαδὴ τὸν ἐξοργίζει καὶ ἐξαφανίζει τὴν ἄριστη κατάστα-ση ποὺ ἐπιτεύχθηκε μὲ τὴν προσευχή, ἢ τὸν ἐρεθίζει πρὸς κάποια παράλογη ἡδονή, ἀτιμάζοντας τὸν νοῦ του. Φ-Ἀγ.Νείλου 11β-307.

Ἀγ.Νείλου. Ἀφοῦ προσευχηθεῖς ὅπως πρέπει, νὰ περιμένεις αὐτὰ ποὺ δὲν πρέπει, καὶ νὰ στέκεσαι γενναῖα φυλάγοντας τὸν καρπό σου. Γιατὶ σ’ αὐτὸ τάχθηκες ἀπὸ τὴν ἀρχή, νὰ ἐργάζεσαι καὶ νὰ φυλάγεις τὸν καρπὸ τῆς ἐργασίας σου. Νὰ μὴ ἀφήσεις λοιπὸν ἀφύλακτο αὐτὸ ποὺ κοπίασες νὰ κάνεις ἐργαζόμενος. Φ-Ἀγ.Νείλου ΕΠΕ 11β-309.

Ἀγ.Νείλου. Ὅταν οἱ δαίμονες σὲ δοῦν πρόθυμο νὰ προσευχηθεῖς πραγματικά, τότε σοῦ ὑποβάλλουν σκέψεις κάποιων πραγμάτων, δῆθεν ἀναγκαίων, καὶ ὕστερα ἀπὸ λίγο διεγείρουν τὴν ἀνάμνησή τους, ἐρεθίζοντας τὸν νοῦ γιὰ τὴν ἀναζήτησή τους, καὶ μὴ βρίσκοντάς τα λυπᾶται πολὺ καὶ κυριεύεται ἀπὸ ἀθυμία. Καὶ ὅταν σταθεῖ σὲ προσευχή, τοῦ θυμίζουν αὐτὰ ποὺ ἀναζήτησε καὶ ποὺ τοῦ εἶχαν φέρει στὴ μνήμη του, μὲ σκοπὸ νὰ ἀποχαυνωθεῖ ὁ νοῦς μὲ τὴ γνώση αὐτῶν καὶ νὰ χάσει τὴν καρποφόρα προσευχή. Φ-Ἀγ.Νείλου ΕΠΕ 11β-301.

Ἀγ.Νείλου. Ἐὰν φροντίζεις γιὰ τὴν προσευχή σου, νὰ ἑτοιμάζεσαι γιὰ ἐπιδρομὲς τῶν δαιμόνων καὶ νὰ ὑπομένεις μὲ καρτερία τὰ χτυπήματά τους. Γιατὶ θὰ πέσουν ἐπάνω σου σὰν ἄγρια θηρία, καὶ θὰ κακοποιήσουν ὅλο τὸ σῶμα σου. Φ-Ἀγ.Νείλου ΕΠΕ 11β-319.

Ἀγ.Νείλου. Ἡ προσοχὴ ποὺ ἐπιδιώκει προσευχή, θὰ βρεῖ προσευχή. Γιατὶ ἡ προσευχὴ ἀκολουθεῖ τὴν προσοχὴ ὅσο τίποτε ἄλλο· γι’ αὐτὸ πρέπει νὰ τὴν ἐπιδιώκουμε. Φ-Ἀγ.Νείλου ΕΠΕ 11β-333.

Νικηφόρου Θεοτόκη. Ὅταν λοιπὸν προσεύχησαι, βάλλε προσοχὴν καὶ ἄκραν ἐπιμέλειαν, ἵνα ἀκούῃ τὸ ὠτίον σου ὅσα ἐκφωνεῖ τὸ στόμα σου, καὶ νὰ αἰσθάνηται ἡ ψυχή σου ὅσα λαλεῖ ἡ γλῶσσά σου, καὶ νὰ συλλογίζηται ὁ νοῦς σου ἐκεῖνα ὅσα λαλεῖ τὸ στόμα σου· τότε οὐδόλως δευτεροῖς τὸν λόγον σου, ἀλλ’ εἷς καὶ ὁ αὐτὸς εἶναι εἰς τὸ στόμα σου καὶ εἰς τὸν νοῦν σου. Τότε δὲ ἀληθῶς εἰσῆλθες εἰς τὸ ταμεῖόν σου, καὶ ἔκλεισας τὴν θύραν· τότε ἀληθῶς ἡ προσευχή σου ἀναβαίνει ὡς θυμίαμα ἐνώπιον Κυρίου, καὶ καταβιβάζει οὐρανόθεν τὴν τῶν ἁμαρτιῶν σου συγχώρησιν καὶ τὰ μεγάλα τοῦ Φιλανθρώπου Θεοῦ χαρίσματα. Κυριακ/ον Α-62

Ἀγ.Ἀναστασίου Σιναΐτου. Ἐρώτησις : Τί σημαίνει τό, «Νὰ προσεύχεστε ἀδιάκοπα»; Γιατὶ δὲν εἶναι δυνατὸν στὸν ἄνθρωπο, ποὺ φρο-ντίζει σπίτι καὶ παιδιά, καὶ ζεῖ μέσα καὶ κόσμο, νὰ προσεύχεται ἀδιάκοπα. Ἀπόκρισις : Ὁπωσδήποτε ὁ Ἀπόστολος δὲν τὸ εἶπε αὐτὸ γιὰ τὴν προσευχὴ ποὺ γίνεται μὲ λόγο, ὅπως λέγει καὶ ὁ Χριστός, ὅτι· «Δὲν θὰ μπεῖ στὴ βασιλεία τῶν οὐρανῶν καθένας ποὺ μὲ ἀποκαλεῖ, Κύριε, Κύριε, ἀλλὰ αὐτὸς ποὺ κάνει τὸ θέλημα ἐκείνου ποὺ μὲ ἔστειλε», ἀλλὰ αὐτὸς ποὺ κάνει διαρκῶς καλὰ ἔργα, εἴτε καλωσύνες, εἴτες ἄλλες ὑπηρεσίες σύμφωνες μὲ τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ, αὐτὸς προσεύχεται ἀδιάκοπα. Γιατὶ καὶ στὸ κρεββάτι καὶ στὸν δρόμο καὶ στὸ τραπέζει καὶ στὴν ἀγορά, καὶ σὲ κάθε τόπο, μπορεῖ ἡ καρδιὰ νὰ προσεύχεται. Φ-Ἀγ.Ἀναστασ. Σιν. ΕΠΕ 13Γ-115

Αγ.Ισαάκ Συρ. Η αρχή του σκοτισμού του νού (την στιγμή που φαίνεται το σημείο του στην ψυχή) ευρίσκεται στην οκνηρία που δείχνεται κυρίως για την λειτουργία και την προσευχή. Φ-Αγ.Ισαάκ Σύρου 8β-47

Αγ.Ισαάκ Συρ. Διότι δεν υπάρχει άλλη οδός πλάνης της ψυχής, αν δεν εκπέσει πρώτα από εκεί . όταν δηλαδή στερηθεί την βοήθεια του Θεού, πέφτει εύκολα στα χέρια των αντιπάλων της. Φ-Αγ.Ισαάκ Σύρου 8β-47

Ἁγίου Ἰσαὰκ. Εἶναι εὐτυχὴς ἐκεῖνος ὁ ἄνθρωπος, ποὺ μετέτρεψε κάθε σωματικὴν ἐνέργειαν εἰς τὴν κοπιώδη προσπάθειαν τῆς συνεχοῦς καὶ ἐντεταμένης προσευχῆς καὶ ἐπίστευσεν, ὅτι ἐφ’ ὅσον ἐργάζεται μαζὶ μὲ τὸν Θεὸν καὶ ἔχει ἐπιρρίψει εἰς Αὐτὸν τὴν μέριμνάν του ἡμέραν καὶ νύκτα, δὲν θὰ τοῦ λείψῃ τίποτε ἀπὸ τὰ ἀναγκαῖα διὰ τὴν συντήρησίν του, ἀφοῦ πρὸς χάριν Του ἐγκατέλειψε κάθε βιοποριστικὴν ἐνασχόλησιν. Εὐεργετινός Δ-132

Αγ.Εφραίμ  Ο προσευχόμενος με νηφαλιότητα καίει τους δαίμονες, ο δε μετεωριζόμενος (όπου η σκέψις του περιπλανάται ασκόπως εις μάταια πράγματα) εμπαιχθήσεται υπ' αυτών. Ευεργετινός-Δ-247

Αγ.Μάρκος Ερημ Προσευχή αδιάσπαστη αποτελεί σημείον φιλοθεϊας εκείνου που επιμένει σε αυτήν. Ενώ αμέλεια για αυτήν και άσκοπος περιπλάνηση του νού κατ' αυτήν είναι απόδειξη φιληδονίας. Φ-Αγ.Μάρκου Ερημήτου τ13,63

Ἐν τῷ Γεροντικῷ. Ἕνας Γέρων Ἀσκητὴς ἠρωτήθη, ἐὰν ὠφελοῦνται αὐτοὶ ποὺ ζητοῦν τὰς εὐχὰς τῶν Πατέρων, ὅταν οἱ ἴδιοι ἀμελοῦν διὰ τὴν σωτηρίαν των. Ὁ Γέρων εἰς τὴν ἀπορίαν αὐτὴν ἀπήντησε : - Πράγματι ἡ Ἁγία Γραφὴ μᾶς πληροφορεῖ ὅτι «πολὺ ἰσχύει δέησις δικαίου»· πλὴν ὅμως συμπληρώνει· «ἐνεργουμένη» (Ἰακ. ε΄ 16). Τί σημαίνει αὐτό; Ἡ εὐχὴ τοῦ δικαίου πρέπει νὰ βοηθῆται ἀπὸ αὐτόν, ποὺ ζητεῖ τὴν εὐχήν· βοήθεια δὲ εἶναι ἡ ἄγρυπνος προσπάθεια νὰ διαφυλαχθῇ, μετὰ πόνου καρδίας, ἀβλαβὴς ἀπὸ κακὰς πράξεις καὶ πονηροὺς λογισμούς. Ἐφ’ ὅσον ὁ ἄνθρωπος ζῇ ἀπρόσεκτα, καθόλου δὲν ὠφελεῖται καὶ ἐὰν Ἅγιοι ἀκόμη εὔχωνται δι’ αὐτόν. Διότι, ὅπως λέει καὶ τὸ ρητόν, εἰς τί θὰ ὠφελήσῃ ὅταν ἕνας κτίζῃ καὶ ὁ ἄλλος γκρεμίζῃ; Τὸ κέρδος τῆς ἐργασίας αὐτῆς εἶναι ὁ ἄσκοπος κόπος Εὐεργετινός Δ-284