ΠΕΡΙ ΔΕΥΤΕΡΑΣ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣ

ΠΕΡΙ ΔΕΥΤΕΡΑΣ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣ

Ὁ σοφὸς Ἅγιος Ἱερόνυμος λέγει εἰς τὰ βιβλία του, ὅτι εὗρεν εἰς τοὺς χρονογράφους τῶν Ἑβραίων, ὅτι θὰ προηγηθῶσι τῆς ἐλεύσεως τοῦ Χριστοῦ δώδεκα φρικτὰ καὶ φοβερὰ σημεῖα, ἤγουν :

Τὴν 1^ην ἡμέραν θὰ ὑψωθεί τοσοῦτον ἡ θάλασσα ὥστε θὰ ὑπερβεί 15 πήχεις ὅλα τὰ ὄρη καὶ ὄχι ἁπλῶς θὰ τὰ σκεπάση, ἀλλὰ θὰ στέκεται εἰς τὸν τὸπον τῆς, ὡς νὰ ἧτο τεῖχος τριγύρω της.

Τὴν 2^ην ἡμέραν θὰ κατέβη τόσον βαθέως, ὥστε σχεδόν νὰ μὴ φαίνεται.

Τὴν 3^ην ἡμέραν θὰ φαίνωνται ἐπάνω εἰς τὴν θάλασσαν τά μεγάλα κοίτη καὶ θηριόψαρα, θὰ φωνάζουν δὲ τόσον φοβερά καὶ δυνατά, ὥστε θὰ ἀκούωνται αἱ φωναὶ των ἕως τὸν οὐρανόν.

Τὴν 4^ην ἡμέραν θὰ κατακρυφθῆ ἡ θάλασσα καὶ πάντα τά ὕδατα.

Τὴν 5^ην ἡμέραν θὰ ἱδρώσουν αἷμα ὅλα τὰ δένδρα καὶ τὰ χόρτα τῆς γῆς.

Τὴν 6^ην ἡμέραν θὰ γίνει σεισμός εἰς ὅλον τὸν κόσμον, τόσον μεγάλος καὶ φοβερός, ὥστε νὰ μὴ δύναται ἄνθρωπος οὔτε ζώον νὰ σταθῆ εἰς τοὺς πόδας αὐτοῦ, ἀλλα θὰ πέσουν ὅλαι αἱ οἰκοδομαί, τὰ κτίρια, καὶ ὅλα τὰ βουνά καὶ οἱ τόποι οἱ ὑψηλοί, καὶ θὰ γίνει μία πεδιάς ὅλος ὁ κόσμος.

Τὴν 7^ην ἡμέραν θὰ κτυπῶσιν οἱ λίθοι ἀλλήλους καὶ θὰ συντρίβωνται.

Τὴν 8^ην ἡμέραν θὰ ἀνοίξουν τὰ μνήματα ἀπὸ ἀνατολῶν μέχρι δυσμῶν, θὰ ἐξέλθουν τὰ ὀστᾶ τῶν τεθνεώτων καὶ θὰ ἵστανται ἄνωθεν τῆς γῆς.

Τὴν 9^ην ἡμέραν θὰ πέσουν τὰ ἄστρα ἀπὸ τὸν οὐρανόν, καὶ τὰ κτήνη ὅλα θὰ συνάζωνται εἰς τὰ πεδία καὶ θὰ φωνάζωσιν ἰσχυρῶς χωρίς νὰ βόσκωσιν.

Τὴν 10^ην ἡμέραν θὰ ἀποθάνουν ὅλοι οἱ ἄνθρωποι διὰ νὰ ἀναστηθοῦν μὲ τοὺς ἄλλους ὅταν ἔλθη ὁ καιρός.

Τὴν 11^ην ἡμέραν θὰ καταφλεχθῆ ὁ οὐρανὸς καὶ ὁ ἀήρ καὶ ὅλον τὸ πρόσωπον τῆς γῆς, ὑπὸ πυρὸς σφοδροτάτου.

Τὴν 12^ην ἡμέραν καὶ τελευταίαν θὰ γίνει νέος οὐρανὸς καὶ καινὴ γῆ καὶ τότε θὰ ἔλθει ὁ φοβερὸς Σωτὴρ ἐμφανῶς καὶ πὺρ θὰ προπορεύεται ἔμπροσθεν αὐτοῦ, καθὼς τὸ λέγει ὁ Προφητάναξ Δαυΐδ. Ὁ Θεὸς ἐμφανῶς ἤξει καὶ οὗ παρασιωπήσεται πὺρ ἐναντίον αὐτοῦ καυθήσεται καὶ τὰ ἐξῆς τοῦ ψαλμοῦ. Τὰ αὐτὰ λέγει καὶ ὁ Προφήτης Ἱωήλ εἰς τὸ β΄κεφ.

Ὁ δὲ Μέγας Βασίλειος λέγει ὅτι, ἀφοῦ καθαρίσῃ τὸν κόσμον ὁ Κύριος διὰ τοῦ πυρός, τὸ ὁποῖον πῦρ θέλει ἀνέβη ὑπεράνω τῶν ὀρέων 15 πήχεις, καθῶς καὶ τὸ ὕδωρ τοῦ κατακλισμοῦ. Τότε θέλει διαχωρήσει τὴν θέρμην ἀπὸ τὸ φῶς καὶ τὴν καύσιν θὰ στεῖλη εἰς τοὺς ἀμαρτωλοὺς διὰ σφοδροτέραν τους κόλασιν. Τὸ δὲ φῶς θὰ δώση τοῖς Δικαίοις διὰ νὰ ἔχωσιν περισσοτέραν εὐφροσύνην καὶ ἀγαλλίασιν. «ΣΑΛΠΙΓΞ ΥΠΕΡ ΤΗΣ ΑΓ. ΗΜΩΝ ΑΝΑΤΟΛΙΚΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ» (1931) ΜΑΤΘΑΙΟΥ ΙΕΡΟΜ. Σελ.15-17

Ἐρώτησις : Πότε θέλει γένει ἡ συντέλεια του παρόντος αἰῶνος; καὶ ποίαν ἡμέραν καὶ ὥραν; Ἀπόκρισις : Ὅταν ψυχρανθῇ τελείως ἡ αγάπη τῶν Ἀνθρώπων πρὸς τὸν Θεόν, καὶ τὸν πλησίον, καὶ φέρεται ὁ Υἱὸς κατὰ τοῦ Πατρός, καὶ ὁ Πατὴρ κατὰ τοῦ Υἱοῦ· ἡ Θυγάτηρ κατὰ τῆς Μητρός, καὶ ἡ Μήτηρ κατὰ τῆς Θυγατρός, ὥστε ὁποῦ νὰ μὴ ἦναι οὔτε ὁ ἐλεῶν, οὔτε ὁ ἐλεούμενος, καὶ οὐδεὶς τὴν ἀρετὴν ἐργαζόμενος, ἀλλὰ νὰ ἦναι πάντες σάρκες, ὡς οἱ ἐπὶ Νῶε, τότε θέλει γένῃ τὸ τέλος· «περὶ δὲ τῆς ἡμέρας ἐκείνης καὶ τῆς ὥρας, οὐδεὶς οἶδεν, οὔτε οἱ Ἄγγελοι τοῦ Οὐρανοῦ, οὔτε ὁ Υἱός, εἰμὴ ὁ Πατὴρ μόνος,» καθὼς λέγει ἐν Εὐαγγελίοις ὁ Κύριος. «Ἀποστολικὴ Σαγήνη σελ. 228»

Ἐρώτησις : Εἰς τὴν ἐσχάτην ἡμέραν τῆς συντελείας τοῦ αἰῶνος, ὅσοι εὑρεθοῦν ζωντανοί, νὰ ἀποθάνουν θέλουν πρῶτον, ἔπειτα νὰ ἀναστηθοῦν; ἢ δὲν ἀποθαίνουν αὐτοί, μόνον ἀμέσως ἔχουν νὰ ἀλλαχθοῦν; Ἀπόκρισις : Ἀδύνατον εἶναι θνητὸς Ἄνθρωπος χωρὶς νὰ δοκιμάσῃ πρῶτον θάνατον, ἀμέσως νὰ ἀπαλλαχθῇ· «οὐκ ἔστι γὰρ Ἄνθρωπος, ὅς ζήσεται, καὶ οὐκ ὄψεται θάνατον»· καὶ ἐὰν ὁ Κύριός μας ἡ ἀπαρχὴ τῆς ἀνθρωπίνης φύσεως, πρῶτον ἀπέθανεν, ἔπειτα ἀνέστη, καὶ ἑπομένως ἐνηλλάχθη, πολλῷ μᾶλλον ἁπλοῦς ἄνθρωπος; «Ἀποστολικὴ Σαγήνη σελ. 230»

Ἐρώτησις : Ἐπειδὴ λοιπὸν κάθε Ἄνθρωπος  ἔχει πρῶτον νὰ ἀποθάνῃ, ἔπειτα νὰ ἀλλαχθῇ, καὶ ἐνηλλαγμένος νὰ ἀναστηθῇ, διατὶ λέγει ὁ Ἀπόστολος Παῦλος, «πάντες μὲν οὐ κοιμηθησόμεθα, πάντες δὲ ἀλλαγησόμεθα;»  Ἀπόκρισις : Ἄλλο ὕπνος, καὶ ἄλλο θάνατος· ὕπνος εἰμπορεῖ νὰ ἐννοηθῇ ὁ ἐπὶ πολλῶν χρόνων, ἢ καὶ ἡμερῶν θάνατος τῶν Ἁγίων, καὶ παντὸς χριστιανοῦ· θάνατος δὲ ἀμέσως ἡ διάλυσις ἁπλῶς τῆς ψυχῆς ἀπὸ τοῦ σώματος· ὅθεν ὁ θεῖος Ἀπόστολος δὲν εἶπε, πάντες μὲν οὐκ ἀποθανούμεθα, ἀλλ’ οὐ κοιμηθησόμεθα· ἤγουν ἐν τῇ ἐσχάτῃ ἡμέρᾳ, ὅσοι εὑρεθῶσι ζωντανοί, ἔχουν νὰ ἀποθάνουν μέν, δὲν θέλουν κοιμηθῇ δέ, ἤγουν νὰ μείνουν ἀποθαμμενοι ἐπὶ πολύ, ἀλλ’ εὐθὺς ὁποῦ ἀποθάνουν, νὰ πέσουν εἰς τὴν γῆν, παρευθὺς ἐν τῷ ἅμα, ἐν ἀτόμῳ ἐν ῥιπῇ ὀφθαλμοῦ νὰ σηκωθοῦν ἀναστημένοι καὶ ἀκολούθως ἐνηλλαγμένοι. «Ἀποστολικὴ Σαγήνη σελ. 230»