PAGES

ΠΕΡΙ ΛΥΠΗΣ ΚΑΤΑ ΘΕΟΝ

ΠΕΡΙ ΛΥΠΗΣ ΚΑΤΑ ΘΕΟΝ
Ἀγ.Νείλου. Τὴν κατὰ Θεὸν λύπη ὅμως, γιὰ τὰ ἁμαρτήματα ποὺ κάνουμε καὶ γιὰ τὸ ὅτι δείχνουμε ὀκνηρία καὶ ἐξοργίζουμε τὸν Θεό, πρέπει νὰ τὴν ἀσκοῦμε περισσότερο. Γιατὶ αὐτή, ἀντίθετα μὲ τὴν ἄλλη, μᾶς παρακινεῖ στὴν ἐφαρμογὴ τῶν ἀρετῶν καὶ μᾶς κάνει πρόθυμους στὴν ἐκτέλεσή τους. Φ-Ἀγ.Νείλου. ΕΠΕ 11β-443

Ἀγ.Νείλου.Τὸ ἀδοκίμαστο χρυσάφι τὸ καθαρίζει τὸ χωνευτήρι, καὶ τὴν μολυσμένη καρδιὰ ἡ κατὰ Θεὸν λύπη. Φ-Ἀγ.Νείλου 11β-445
Αγ.Μάρκος Ερημ Κανένας δεν μπορεί να έχει πόνο και λύπη κατά θεόν, εάν προηγουμένως δεν αγαπήσει και τις αιτίες αυτών. Φ- Αγ.Μάρκου Ερημήτου τ13,89
Ἀγ.Ἰσαὰκ Σύρου Ἡ λύπη ποὺ αἰσθανόμαστε γιὰ τὰ ὀλισθήματά μας ὑπολογίζεται ἀπὸ τὴν χάρι ὡς καθαρὰ ἐργασία μας. Φ-Ἀγ.Ἰσαὰκ Σύρου 8β-399
Ἀγ.Ἰσαὰκ Σύρου Ἡ λύπη τῆς διανοίας εἶναι πολύτιμο δῶρο τοῦ Θεοῦ καὶ ὅποιος τὴν βαστάζει καθὼς πρέπει, ὁμοιάζει μὲ ἄνθρωπο ποὺ κρατεῖ στὰ μέλη του τὴν ἁγιότητα. Φ-Ἀγ.Ἰσαὰκ Σύρου 8β-371
Ἀγ.Ἰσαὰκ Σύρου Ἡ καρδιά, ποὺ εἶναι γεμάτη λύπη γιὰ τὴν ἀσθένεια καὶ ἀδυναμία της στὶς φανερὲς σωματικὲς πράξεις, ἀναπλη-ρώνει ὅλα τὰ σωματικὰ ἔργα. Οἱ πράξεις τοῦ σώματος χωρὶς λύπη τῆς διανοίας εἶναι σὰν ἄψυχο σῶμα. Φ-Ἀγ.Ἰσαὰκ Σύρου 8β-371
Ἁγίου Μαξίμου. Ὅλαι σχεδὸν αἱ ἁμαρτίαι πραγματοποιοῦνται διὰ τῆς ἐφαμάρτου ἡδονῆς, καὶ ἀποδιώκονται μὲ τὴν κατὰ Θεὸν λύπην καὶ τὴν σκληραγωγίαν· ἡ λύπη αὕτη δύναται νὰ ἐπέλθῃ εἰς τὴν καρδίαν μας ἢ θεληματικῶς διὰ τῆς μετανοίας, ἤ, κατ’ οἰκονομίαν Θεοῦ, διὰ θλίψεως προσγενομένης ὑπὸ τῆς παιδαγωγούσης προνοίας τοῦ Θεοῦ. Εἶναι γνωστὸν τὸ ρητόν «Εἰ γὰρ ἑαυτοὺς διεκρίνομεν, οὐκ ἂν ἐκρινόμεθα· κρινόμενοι δὲ ὑπὸ Κυρίου παιδευόμεθα, ἵνα μὴ σὺν  τῷ κόσμῳ κατακριθῶμεν» (Α΄ Κορινθ. ια΄, 31-32). Εὐεργετινός Γ-420
Ἁββᾷ Ἠσαΐου. Ἡ κατὰ Θεὸν λύπη, εἶναι, κατὰ τὸ περιεχόμενόν της χαρά, ποὺ ὀφείλεται εἰς τὴν σκέψιν, ὅτι βλέπεις τὸν ἑαυτόν σου νὰ παραμένῃ εἰς τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ. Ἐκεῖνος δὲ ποὺ σοῦ ψιθυρίζει· ποῦ θὰ ὑπάγῃς, διὰ νὰ γλυτώσῃς; δὲν ὑπάρχει μετάνοια διὰ σέ, εἶναι ἀντίπαλος καὶ τὰ κάνει αὐτά, ἕως ὅτου κατορθώσῃ νὰ πείσῃ τὸν ἄνθρωπον νὰ ἀφήσῃ τὴν ἐγκράτειαν. Ἡ κατὰ Θεὸν λύπη δὲν ἐπιτίθεται ἐναντίον τοῦ ἀνθρώπου, ἀλλὰ τοῦ λέγει μὲ γλυκύτητα· μὴ φοβᾶσαι· ἔλα πάλιν, ἐπανάλαβε τὴν προσπάθειαν τῆς ἀρετῆς, διότι γνωρίζει, ὅτι ὁ ἄνθρωπος εἶναι ἀδύνατος καὶ τὸν ἐνδυναμώνει. Εὐεργετινὸς Α-51.

Δεν υπάρχουν σχόλια: