ΠΕΡΙ ΛΗΘΗΣ Ἢ ΛΗΣΜΟΣΥΝΗΣ

ΠΕΡΙ ΛΗΘΗΣ Ἢ ΛΗΣΜΟΣΥΝΗΣ

Μεγ.Βασιλείου. Είναι αδύνατον να εκτραπούν οι άνθρωποι από τόν ορθό δρόμο, άν δέν νοσήσει η ψυχή τους από τή λήθη του Θεού. Φ-Αγ.Μάξιμου Ομολ.15Ε-377

Ἀγ.Ἰωάννου τῆς Κλίμακος. Τὴν λήθη τῶν ἁμαρτημάτων τὴν προκαλεῖ ἡ ὑπερηφάνεια, διότι ἡ ἐνθύμησίς των προξενεῖ ταπεινοφροσύνη. Κλίμαξ 250

Ἀγ.Μάρκος Ερημ Αὐτὴ καθ’ ἑαυτὴν ἡ λησμοσύνη δὲν ἔχει καμμίαν δύναμιν· ἀναλόγως ὅμως τῆς ἀδιαφορίας μας, διὰ τὴν πνευματικήν μας πρόοδον, αὐξάνεται. Ἀπὸ τὴν ἀγάπην καὶ τὴν κλίσιν πρὸς τὰς ἡδονὰς γεννᾶται ἡ ἀδιαφορία διὰ τὴν πνευματικήν μας πρόοδον· καὶ ἀπὸ τὴν ἀδιαφορίαν αὐτὴν προκύπτει ἡ λησμοσύνη. Εὐεργετινὸς. Δ-208-209

Ἀγ.Μάρκος Ερημ Ὅταν ὁ ἐχθρὸς τῆς ψυχῆς μας, ὁ διάβολος, κατορθώσῃ καὶ ἀποκρύψῃ μὲ τὴν λησμοσύνην (λόγῳ τῆς ἀμελείας μας) πολλὰ χειρόγραφα τῶν ἁμαρτήμάτων μας, τότε ἐξαναγκάζει καὶ τὸν ὀφειλέτην τοῦ χρέους, δηλαδὴ τὸν ἁμαρτήσαντα ἄνθρωπον, κατὰ τὴν ἐνθύμησιν τῶν ἁμαρτημάτων, τὰ ἴδια νὰ κάμῃ καὶ νὰ μὴ τὰ ἐνθυμηθῇ (κατὰ τὴν ἐξομολόγησιν) καταστρέφων οὕτω, δικαιολογημένα πλέον, διὰ τοῦ νόμου τῆς ἁμαρτίας, τὸν ἄνθρωπον. Εὐεργετινὸς. Δ-209

Ἀγ.Βαρσανούφιου. Ἡ λησμονιὰ εἶναι ἀπώλεια τῆς ψυχῆς καὶ γίνεται ἀπὸ τὴν περιφρόνηση καὶ τὴν ἀμέλεια. Φ-Ἀγ.Βαρσανούφ.10β-51

Ἀγ.Βαρσανούφιου. Ὅσο γιὰ τὴ λησμοσύνη, ὑπάρχουν δύο λησμοσύνες καὶ ἡ μία ἀντιτάσσεται στὴν ἄλλη· ὅποιος λοιπὸν φθάνει νὰ ξεχάσει νὰ φάγει τὸν ἄρτο του ἀπὸ τὴ φωνὴ τοῦ στεναγμοῦ του, δὲν κατακυριεύεται ἀπὸ τὴ λησμοσύνη τοῦ ἐχθροῦ. Φ-Ἀγ.Βαρσανούφιου & Ἰωάννου. ΕΠΕ 10β-217

Ἁββᾶ  Ησαϊου. Η λήθη πολεμεί με τον άνθρωπο ώς αυτής της αναπνοής, φέρει εις ακαρπία, είναι ισχυρότρη απ' όλους τους λογι-σμούς, είναι γεννητική όλων των πονηριών καὶ καταλύει τα οικοδομημένα από τον άνθρωπο κάθε ώρα. Φ-Αββά  Ησαϊου-τ12,81

Ἐν τῷ Γεροντικῷ. Ἕνας Γέρων εἶπεν·  ὑπάρχουν δύο λησμοσύναι ἀντίθετοι μεταξύ των· ἡ μία εἶναι ἐκείνη ποὺ χαρακτηρίζει τὸν ἄνθρωπον, ὅστις ἐξέχασε νὰ φάγῃ τὸν ἄρτον του ἀπὸ τὴν ἐπίπονον φωνὴν τοῦ πρὸς τὸν Θεὸν στεναγμοῦ του·  αὐτὸς ὁ ἄνθρωπος δὲν διατρέχει τὸν κίνδυνον νὰ καταληφθῇ ἀπὸ τὴν ἄλλην λησμοσύνην, ποὺ ἐμπνέει ὁ ἐχθρὸς εἰς τὴν ψυχὴν τοῦ ἀνθρώπου. Εὐεργετινὸς. Δ-210