ΠΕΡΙ ΚΟΠΩΝ ΚΑΙ ΠΟΝΩΝ ΚΑΤΑ ΘΕΟΝ

ΠΕΡΙ ΚΟΠΩΝ ΚΑΙ ΠΟΝΩΝ ΚΑΤΑ ΘΕΟΝ

Μεγ.Βασιλείου.Ὑπάρχει ὑγεία ποὺ προέρχεται ἀπὸ τοὺς κόπους, καὶ σωτηρία ἀπὸ ἱδρῶτες. Ἔργα Ἀγ.Ἰωάν. Δαμασκηνοῦ ΕΠΕ 8,381

Μεγ.Βασιλείου. Οἱ κόποι ποὺ καταβάλλονται ἀπὸ μακρὰ συνήθεια, προκαλοῦν λιγότερη λύπη σ’ ἐκείνους ποὺ εἶναι γυμνασμένοι. Ἔργα Ἀγ.Ἰωάν. Δαμασκηνοῦ ΕΠΕ 8,381

Αγ.Ιωάν.Χρυσ. Παντοῦ μὲ δυσκολία καὶ κόπους ἐκ φύσεως ἔρχονται τὰ χρήσιμα πράγματα στοὺς ἀνθρώπους. Ἔργα Ἀγ.Ἰωάν. Δαμασκηνοῦ ΕΠΕ 8,381

Αγ.Ιωάν.Χρυσ. Ὅπου εἶναι περισσότερος ὁ κόπος, ἐκεῖ εἶναι πιὸ μεγάλη καὶ ἡ ἡδονή. Ἔργα Ἀγ.Ἰωάν. Δαμασκηνοῦ ΕΠΕ 8,381

Αγ.Ιωάν.Χρυσ. Ἐκεῖνος ποὺ εἶναι λογικὸς δὲν φοβᾶται τοὺς κόπους, ἀποβλέποντας στοὺς καρποὺς ποὺ θὰ προκύψουν ἀπὸ τοὺς κόπους. Ἔργα Ἀγ.Ἰωάν. Δαμασκηνοῦ ΕΠΕ 8,381

Αγ.Ιωάν.Χρυσ. Μη δείς μόνον τον κόπο, αλλά και την αμοιβή. Γιατί τα περισσότερα από τα κατορθώματα μας φαίνονται πάρα πολύ δύσκολα, επειδή συνεχώς σκεπτόμαστε τον κόπο και τους ιδρώτες πού απαιτούν και δεν φέρνουμε καθόλου στο νού μας την αμοιβή πού συνεπάγονται. Δεν πρέπει όμως να ενεργούμε έτσι, αλλά μαζί με τους κόπους να σκεπτόμαστε και τις αμοιβές, και έτσι θα μας φανούν εύκολα, όπως και είναι. Π.ανθ.Αγ.Ι.Χρυσοστ.Α-469

Ἁββᾷ  Ἠσαϊου. Το αγαπάν τον κόπο είναι μίσος προς τά πάθη, η δε οκνηρία τά τρέφει ακόπως. Φ-Αββά  Ησαϊου-τ12,61

Αγ.Μάρκος Ερημ Κανένας δεν μπορεί να έχει πόνο και λύπη κατά θεόν, εάν προηγουμένως δεν αγαπήσει και τις αιτίες αυτών. Φ-Αγ.Μάρκου Ερημήτου τ13,89

Αγ.Μάρκος Ερημ Οι απροσδόκητοι πειρασμοί πού μας συμβαίνουν μας διδάσκουν κατ' οικονομίαν να γίνουμε φιλόπονοι, και αν δεν θέλουμε, τότε μας οδηγούν σε μετάνοια. Φ-Αγ.Μάρκου Ερημήτου τ13,47

Αγ.Μάρκος Ερημ Όποιος δεν προτιμά θεληματικά τους κόπους για την αλήθεια, βασανίζεται φοβερώτερα από τους αθέλητους πόνους. Φ-Αγ.Μάρκου Ερημήτου τ13,43

Αγ.Μάρκος Ερημ Ο σπόρος δεν αυξάνεται χωρίς χώμα και νερό . και ο άνθρωπος δεν ωφελείται χωρίς εκούσιους πόνους και θεϊκή βοήθεια. Φ-Αγ.Μάρκου Ερημήτου τ13,59

Αγ.Μάρκος Ερημ Αυτός που δεν δείχνει καρτερία στην θεωρία της συνειδήσεως, ούτε τους σωματικούς πόνους για χάρη της ευσεβείας δέχεται. Φ-Αγ.Μάρκου Ερημήτου τ13,43

Αγ.Μάρκος Ερημ Ὅταν ἀποφεύγῃς τὰς θλίψεις καὶ τοὺς κόπους τῆς ἀσκήσεως καὶ τὰς καταφρονητικὰς ταπεινώσεις, μὴ ἐλπίζῃς ὅτι θὰ δυνηθῇς νὰ ἐπιτύχῃς τὸ ἔργον τῆς μετανοίας δι’ ἄλλων ἀρετῶν· διότι ἡ κενοδοξία καὶ ἡ ἀποφυγὴ τῶν πόνων, καὶ ὅταν νομίζωμεν ὅτι μᾶς βοηθοῦν, εἰς τὴν πραγματικότητα ὑπηρετοῦν τὴν ἁμαρτίαν. Εὐεργετινὸς Α-68

Αγ.Μάρκος Ερημ Ἀκόμη πρέπει νὰ γνωρίζῃς, ὅτι εἶναι ἀδύνατον, αὐτὸς ποὺ ὑποφέρει, ἐξ αἰτίας τῶν σωματικῶν κόπων, νὰ μὴ συγκατατίθεται, κατ’ ἀναλογίαν, μὲ τὰς ἐπιθέσεις τῶν λογισμῶν, καὶ νὰ παρηγορῇ δι’ αὐτῶν τὴν ἐκ τῶν κόπων δοκιμαζομένην ὑπ’ αὐτοῦ πικρίαν· διότι ἐὰν ὁ τοιοῦτος ἄνθρωπος δὲν ἐπεθύμει, κατὰ βάθος, αὐτὸ τὸ πρᾶγμα, ἀσφαλῶς τότε οὔτε καὶ διὰ τοὺς κόπους, ἐκ τῆς ἐπιτελέσεως τῶν ἀσκητικῶν ἀρετῶν, θὰ ἐστενοχωρεῖτο. Εὐεργετινὸς Δ-157

Αγ.Μάρκος Ερημ Συμβαίνει δὲ νὰ μᾶς κουράζουν οἱ κόποι διὰ τὴν ἐκπλήρωσιν τῶν ἀσκητικῶν καθηκόντων, καὶ ἡ ἐν γένει προσπάθεια διὰ τὴν ἀρετήν, ἐπειδὴ δὲν ταλαιπωρούμεθα σωματικῶς ἀπὸ τὸν πόθον διὰ τὴν ἀπόλαυσιν τῶν μελλόντων ἀγαθῶν, ἀλλὰ ἀπὸ τὸν φόβον τῶν ἐπερχομένων εἰς ἡμᾶς, κατὰ τὴν παροῦσαν ζωήν, πειρασμῶν. Εὐεργετινὸς Δ-157

Γρηγορίου τοῦ Διαλόγου. Τὸ κέρδος ἐκ τῶν κόπων τῆς ἀρετῆς εἶναι ἡ ἀπάθεια καὶ ἡ ὑψηλὴ πνευματικὴ γνῶσις. Δι’ αὐτῶν, τῆς ἀπαθείας καὶ τῆς γνώσεως, ἐξασφαλίζει ὁ ἄνθρωπος τὴν βασιλείαν τῶν οὐρανῶν. Εὐεργετινὸς Γ-92

Εὐαγρίου : Εἶναι ἀπρεπὲς νὰ ἐπιδιώκουμε τὶς τιμὲς καὶ νὰ ἀποφεύγουμε τοὺς κόπους, μὲ τοὺς ὁποίους ἐπιτυγχάνονται συνήθως οἱ τιμές. Ἔργα Ἀγ.Ἰωάν. Δαμασκηνοῦ ΕΠΕ 8,383

Αγ.Ισαάκ Συρ. Όσο πληθύνονται οι κόποι, τόσο ελαττώνονται οι πόλεμοι, επειδή οι θλίψεις και οι κίνδυνοι φονεύουν την ηδονή των παθών, ενώ η ανάπαυσις τά τρέφει και τά αυξάνει. Φ-Αγ.Ισαάκ Σύρου-8β-15

Αγ.Ισαάκ Συρ. Όταν κάποιος υπομείνη με χαρά τους κόπους και τις θλίψεις, τότε μπορεί να χαλιναγωγήσει αποτελεσματικά τους λογισμούς, διότι αυτοί οι λογισμοί αργούν κατά την διάρκεια των κόπων. Φ-Αγ.Ισαάκ Σύρου-8β-17

Αγ.Ισαάκ Συρ. Ὅταν θελήσης νὰ προσεγγίσης τὸν Θεὸ μὲ τὴν καρδιά σου, δεῖξε πρῶτα τὸν πόθο σου μὲ τοὺς σωματικοὺς κόπους. Ἀπὸ αὐτοὺς ἀρχίζει ἡ μοναχικὴ ζωὴ. Διότι ἡ καρδιὰ πλησιάζει πολὺ τὸν Θεὸ μὲ τὴν στέρησι τῶν ἀναγκαίων, τὴν τήρησι τῆς μονο-φαγίας καὶ τὴν ἐπίδοσι στὰ ἔργα. Ἄλλωστε καὶ ὁ Κύριος σ’ αὐτὲς τὶς πράξεις ἔβαλε τὸ θεμέλιο τῆς τελειώσεως. Φ-Αγ.Ισαάκ Σύρ. 8Γ-119

Ἀββᾶ Ἀγάθωνος. Ἐρωτήθηκε ὁ ἀββᾶς Ἀγάθων : Τί εἶναι μεγαλύτερο; ὁ σωματικὸς κόπος ἢ ἡ φύλαξις τῶν μέσα; Εἶπε δὲ ὁ γέρων : Ὁ ἄνθρωπος ὁμοιάζει μὲ δένδρο. Ὁ σωματικὸς λοιπὸν κόπος εἶναι τὰ φύλλα, ἡ δὲ φύλαξις τῶν μέσα εἶναι ὁ καρπός. Ἐπειδὴ δὲ σύμφωνα μὲ τὸ γραμμένο, «κάθε δένδρο ποὺ δὲ κάνει καλὸ καρπὸ ἀποκόπτεται καὶ ρίπτεται στὸ πῦρ», εἶναι φανερὸ ὅτι ὅλη ἡ φροντίς μας εἶναι γιὰ τὸν καρπό, δηλαδὴ γιὰ τὴ φύλαξι τοῦ νοῦ. Εἶναι ἀπαραίτητη δὲ καὶ ἡ σκέπη καὶ ἡ εὐκοσμία μὲ τὰ φύλλα, τὰ ὁποῖα εἶναι ὁ σωματικός κόπος. Ἀποφθέγματα Γερόντων -ΕΠΕ τομ.1,107-109

Ἀββᾶ Ἀγάθωνος. Τὸν ἐρώτησαν πάλι οἱ ἀδελφοί: Ποιὰ ἀρετὴ ὑπάρχει, πάτερ, ἀνάμεσα στὶς ἀσκήσεις ποὺ ἔχει περισσότερο κόπο;  Τοὺς λέγει : Συγχωρήσατέ με, νομίζω ὅτι δὲν ὑπάρχει ἄλλος κόπος σὰν τὴν προσευχὴ πρὸς τὸ Θεό. Διότι πάντοτε, ὅταν θέλη ὁ ἄνθρωπος νὰ προσευχηθῆ, θέλουν οἱ ἐχθροὶ νὰ τὸν διακόψουν· διότι γνωρίζουν ὅτι ἀπὸ πουθενὰ ἀλλοῦ δὲν ἐμποδίζονται, παρὰ ἀπὸ τὴν προσευχὴ στὸ Θεό. Καὶ μὲ ὁποιαδήποτε ἄσκηση ποὺ τυχὸν ἐφαρμόζει ὁ ἄνθρωπος, ὑπομένοντας σ’ αὐτήν, ἀποκτᾶ ἀνάπαυσι· ἀλλὰ ἡ προσευχὴ χρειάζεται ἀγῶνα ἕως τὴν τελευταία ἀναπνοή. Ἀποφθέγματα Γερόντων -ΕΠΕ τομ.1,109

Ἐν τῷ Γεροντικῷ. Κάποτε μερικοὶ Ἀδελφοὶ παρεκάλουν ἕνα Γέροντα νὰ σταματήσῃ τοὺς μεγάλους κόπους εἰς τοὺς ὁποίους ὑπεβάλλετο. Εἰς αὐτὴν τὴν πρότασιν ὁ Γέρων ἀπήντησεν : Τέκνα μου, σᾶς διαβεβαιῶ, πὼς ὁ Ἀβραὰμ ἀσφαλῶς θὰ μετανοήσῃ ὅταν θὰ ἰδῇ τὸν πλοῦτον τῶν ἐπουρανίων δωρεῶν, διότι δὲν ἠγωνίσθη περισσότερον, ἐφ’ ὅσον ἔζη. Εὐεργετινὸς Α-95

Ἀγ.Βαρσανούφιου. Ἀδελφέ, ὁ ἀληθινὸς κόπος δὲν εἶναι χωρὶς ταπείνωση· διότι ὁ ἄσκοπος κόπος εἶναι μάταιος. Καθόσον λέγει, «πρόσεξε τὴν ταπείνωσή μου καὶ τὸν κόπο μου καὶ συγχώρεσε ὅλες τὶς ἁμαρτίες μου». Αὐτὸς λοιπὸν ποὺ ἔχει αὐτὰ φθάνει γρήγορα. Καὶ αὐτὸς ποὺ ἔχει ταπείνωση μὲ ἐξουθένωση, καὶ αὐτὸς ἔχει τὸ ἴδιο, διότι ἡ ἐξουθένωση ἔχει τὸν τόπο τοῦ κόπου. Αὐτὸς ὅμως ποὺ ἔχει μόνο ταπείνωση εἰσέρχεται βέβαια, ἀλλὰ ἀργότερα. Ἐὰν λοιπὸν θέλει κάποιος νὰ κρατήσει τὴν ἀληθινὴ ταπείνωση, νὰ μὴ λογαριάσει τὸν ἑαυτό του σὲ κάτι· διότι αὐτὴ εἶναι ἡ ἀληθινὴ ταπείνωση. Φ-Ἀγ.Βαρσανούφιου & Ἰωάν. 10Β-111