ΠΕΡΙ ΚΟΣΜΟΥ

ΠΕΡΙ ΚΟΣΜΟΥ

Αγ.Ισαάκ Συρ. Όταν ακούης απόμάκρυνση απ' τον κόσμο ή κατάληψη του κόσμου ή καθαρότητα απ' τον κόσμο, πρέπει από την αρχή να μάθεις και να γνωρίσεις όχι με απαίδευτο τρόπο αλλά με λογική γνώση, τι σημαίνει το όνομα "κόσμος" και πόσες διαφορετικές έννοιες έχει, και τότε θα μπορέσεις να γνωρίσεις πόσο απέχει η ψυχή σου από τον κόσμο και πόσο είναι αναμεμιγμένη από τον κόσμο. Φ-Αγ.Ισαάκ Σύρου-8β-53

Αγ.Ισαάκ Συρ. Κατά θεωρητική εξέταση κόσμος λέγεται και η επέκτασις ενός κοινού ονόματος στο σύνολο των επί μέρους παθών. Όταν θέλουμε να ονομάσουμε συνολικώς τά πάθη τά ονομάζουμε κόσμο, και όταν θέλουμε να τα ξεχωρίσουμε, τα ονομάζουμε με τά ιδιέτερα ονόματά τους. Φ-Αγ.Ισαάκ Σύρου-8β-55

Αγ.Ισαάκ Συρ. Όταν μάθεις τι είναι κόσμος, από τις διακρίσεις του μαθαίνεις ως προς ποια πράγματα είσαι δεμένος με τον κόσμο και ως προς ποια πράγματα είσαι λυμένος από αυτόν. Φ-Αγ.Ισαάκ Σύρου-8β-55

Αγ.Ισαάκ Συρ. Και για να εκφραστώ σύντομα, ο κόσμος είναι η σαρκική διαγωγή και το φρόνημα της σαρκός. Με το να απομακρυνθεί κανείς από αυτά αναγνωρίζεται ότι εξήλθε από τον κόσμο, και η απομάκρυνσις από τον κόσμο γίνεται γνωστή από τά δύο αυτά γνωρίσματα . από την βελτίωση της διαγωγής, και από την αλλαγή των νοημάτων του. Φ-Αγ.Ισαάκ Σύρου-8β-57

Αγ.Ισαάκ Συρ. Νέκρωσις γιὰ τὸν κόσμο δὲν εἶναι τὸ νὰ κρατηθῆ κανεὶς ἁπλῶς μακριὰ ἀπὸ τὴν ἐπαφὴ μὲ τὰ πράγματά του, ἀλλὰ τὸ νὰ μὴν ἐπιθυμῆ μὲ τὴν σκέψι του κανένα ἀπὸ τα ἀγαθά. Φ-Αγ.Ισαάκ Σύρου-8β-159

Αγ.Ισαάκ Συρ. Κανεὶς δὲ μπορεῖ νὰ πλησιάση τὸν Θεό, παρὰ μόνο ἐκεῖνος ποὺ ἀπομακρύνεται ἀπὸ τὸν κόσμο. Ἀπομάκρυνσι βέβαια δὲν ἐννοῶ τὴν ἔξοδο ἀπὸ τὸ σῶμα, ἀλλ’ ἀπὸ τὰ πράγματα τοῦ κόσμου. Φ-Αγ.Ισαάκ Σύρου-8Α-95

Αγ.Ισαάκ Συρ. Ὅπως τὰ δένδρα ξερριζώνονται ἀπὸ τὴν ραγδαία καὶ συνεχῆ πτῶσι τῶν ὑδάτων, ἔτσι ξερριζώνεται καὶ ἡ ἀγάπη τοῦ κόσμου ἀπὸ τὴν καρδιὰ μὲ τὴν βίαια ἐπίπτωσι τῶν πειρασμῶν στὸ σῶμα. Φ-Αγ.Ισαάκ Σύρου-8Γ,89

Αγ.Ισαάκ Συρ. Αὐτοὶ διὰ τοὺς ὁποίους ὁ κόσμος ἔχει ἀποθάνει, δέχονται μὲ χαρὰν τὰς ἐνοχλήσεις· ἐκεῖνοι ὅμως διὰ τοὺς ὁποίους ζῇ ἀκόμη ὁ κόσμος, δὲν ἠμποροῦν νὰ ὑπομείνουν τὴν ἀδικίαν, ἀλλὰ νικημένοι ἀπὸ τὴν κενοδοξίαν, ταράσσονται ἀπὸ τὴν ὀργὴν ἢ κυριεύονται ἀπὸ τὴν λύπην. Εὐεργετινὸς Β-474-475

Ἀγ.Ἰωάν. Κλίμ. Ὅποιος ἐμίσησε τὸν κόσμο, αὐτὸς ἐγλύτωσε ἀπὸ τὴν λύπη. Ἐνῶ ἐκεῖνος ποὺ ἔχει «προσπάθεια» σὲ κάποιο ἀπὸ τὰ ὑλικὰ καὶ ὁρατά, δὲν ἔχει λυτρωθῆ ἀκόμη ἀπὸ τὴν λύπη. Διότι πῶς νὰ μὴ λυπηθῆ, ὅταν στερηθῆ ἐκεῖνο ποὺ ἀγαπᾶ; Κλίμαξ 52-53

Ἐν τῷ Γεροντικῷ. Κάποτε συνηντήθησαν δύο Γέροντες καὶ καθὼς ὠμίλουν μεταξύ των, εἶπεν ὁ ἕνας ἐξ αὐτῶν. - Ἐγώ, ἀδελφέ μου, ἀπέθανον διὰ τὸν κόσμον. - Μὴ ἔχεις θάρρος εἰς τὸν ἑαυτόν σου – τοῦ ἀπαντᾷ ὁ ἄλλος – παρὰ μόνον ὅταν ἡ ψυχή σου ἐξέλθῃ ἀπὸ τὸ σῶμα· σὺ ἰσχυρίζεσαι, ὅτι ἀπέθανες διὰ τὸν κόσμον, δὲν ἀπέθανεν ὅμως ὁ Σατανᾶς. Εὐεργετινὸς Γ-102