ΠΕΡΙ ΕΥΓΝΩΜΟΣΥΝΗΣ ΚΑΙ ΕΥΧΑΡΙΣΤΙΑΣ

ΠΕΡΙ ΕΥΓΝΩΜΟΣΥΝΗΣ ΚΑΙ ΕΥΧΑΡΙΣΤΙΑΣ

Αγ.Νεκτάριος Ευγνωμοσύνη είναι τό αγαθόν καί ευγενές συναίσθημα τού ευεργετηθέντος πρός τόν ευεργέτην. Ευχαριστία δέ η αγαθή διάθεσις πρός ανταπόδοσιν τής χάριτος πρός τόν ευεργέτην και η ομολογία αυτής. ΤΟ ΓΝΩΘΙ ΣΑΥΤΟΝ-265

Αγ.Νεκτάριος Ο ευγνώμων είναι και ευχάριστος και ο ευχάριστος ευγνώμων. Ο ευγνώμων και ο ευχάριστος έχουσιν αγαθήν καρδίαν, νούν υγιή, ψυχήν άδολον. ΤΟ ΓΝΩΘΙ ΣΑΥΤΟΝ-265

Αγ.Νεκτάριος Ο ευγνώμων και ο ευχάριστος εισίν αγαθοί και μνημονεύουσι πάντοτε καί πανταχού τής γενομένης αυτοίς ευεργεσίας και ευλογούσι τό όνομα τού ευεργέτου. ΤΟ ΓΝΩΘΙ ΣΑΥΤΟΝ-265

Αγ.Νεκτάριος Ο ευγνώμων και ο ευχάριστος εύχονται υπέρ τής υγείας του ευεργέτη και υπέρ του μακροημερεύσαι τόν Θεόν τάς ημέρας αυτού . η καρδία αυτών αγαπά τόν ευεργέτην καί το στόμα αυτών επαινεί αυτόν. ΤΟ ΓΝΩΘΙ ΣΑΥΤΟΝ-265

Αγ.Νεκτάριος Οι ευγνώμονες εισίν αγαπητοί τώ Θεώ και η σκέπη αυτού σκεπάζει αυτούς πάσας τάς ημέρας τής ζωής αυτών . ο Θεός ευλογεί τόν οίκον αυτών καί δίδωσιν αυτοίς τά αγαθά τής γής. ΤΟ ΓΝΩΘΙ ΣΑΥΤΟΝ-266

Αγ.Νεκτάριος Ο ευγνώμων πρός τόν ευεργέτην είναι ευγνώμων καί πρός τόν Θεόν καί ευχαριστεί αυτώ επί ταίς ευεργεσίαις αυτού καί ευλογεί το όνομα αυτού. ΤΟ ΓΝΩΘΙ ΣΑΥΤΟΝ-266

Αγ.Νεκτάριος Ο ευγνώμων και ευχάριστος άνθρωπος είναι ευσεβής και δίκαιος και φοβείται τόν Θεόν και ποιεί ενώπιον τού Θεού το αγαθόν και ευάρεστον και τέλειον. Ο Θεός θέλει τιμήσει αυτόν. ΤΟ ΓΝΩΘΙ ΣΑΥΤΟΝ-266

Αγ.Νεκτάριος Οἱ εὐγνώμονες καὶ οἱ εὐχάριστοί εἰσι χρηστὰ μέλη τῆς κοινωνίας, ἐργάζονται τὸ ἀγαθὸν καὶ ποιοῦσι δικαιοσύνην· ἀνταποδίδουσι τὸ ἀγαθὸν μετὰ προθυμίας καὶ σπεύδουσι πρῶτοι ἐπίκουροι πρὸς τὸν δεόμενον εὐεργέτην. Ὁ εὐεργέτης ἐγένετο φίλος αὐτῶν καὶ κήδονται τῆς τιμῆς καὶ τῆς ὑπολήψεως αὐτοῦ· χαίρουσι τῷ εὐεργέτῃ χαίροντι καὶ συλλυποῦνται αὐτῷ λυπουμένῳ..266

Αγ.Νεκτάριος Οἱ εὐγνώμονες εἰσὶν ἀγαπητοὶ τῷ Θεῷ καὶ ἡ σκέπη αὐτοῦ σκεπάζει αὐτοὺς πάσας τὰς ἡμέρας τῆς ζωῆς αὐτῶν· ὁ Θεὸς εὐλογεῖ τὸν οἶκον αὐτῶν καὶ δίδωσιν αὐτοῖς τὰ ἀγαθὰ τῆς γῆς· ὁ εὐγνώμων πρὸς τὸν εὐεργέτην εἶναι εὐγνώμων καὶ πρὸς τὸν Θεὸν καὶ εὐχαριστεῖ αὐτῷ ἐπὶ ταῖς εὐεργεσίαις αὐτοῦ καὶ εὐλογεῖ τὸ ὄνομα αὐτοῦ. ΤΟ ΓΝΩΘΙ ΣΑΥΤΟΝ-266

Αγ.Μάρκος Ερημ Αυτός που μιλάει ορθά, οφείλει και αυτός να ευχαριστεί τον Θεό, ως να λαμβάνει τα λόγια παρά Θεού. Γιατί η αλήθεια δεν είναι αυτού που μιλάει, αλλά του Θεού που ενεργεί. Φ-Αγ.Μάρκου Ερημήτου τ13,81

Αγ.Ισαάκ Συρ. Η ευγνωμοσύνη του λαμβάνοντος παρακινεί τον δίδοντα να δίνει δωρήματα μεγαλύτερα από τά προηγούμενα. Ούτε υπάρχει δώρο αναύξητο, παρά μόνο το στερούμενο ευχαριστίας. Φ-Αγ.Ισαάκ Σύρου 8β-39

Αγ.Ισαάκ Συρ. Όποιος δεν ευχαριστεί για τά μικρότερα, είναι ψεύτης και άδικος και στα μεγαλύτερα. Φ-Αγ.Ισαάκ Σύρου 8β-39

Αγ.Ισαάκ Συρ. Στόμα ποὺ εὐχαριστεῖ διαπαντός, δέχεται εὐλογία ἀπὸ τὸν Θεό, καὶ καρδιὰ ποὺ ἐπιμένει στὴν εὐχαριστία, κατοικεῖται ἀπὸ τὴν χάρη. Φ-Αγ.Ισαάκ Σύρου 8Γ-107

Αγ.Ιωάν.Χρυσ. Ο άριστος τρόπος διαφύλαξης τής ευεργεσίας είναι η αναμνησή της και η συνεχής ευχαριστία πρός τον ευεργέτη. Π.ανθ.Αγ.Ι.Χρυσοστ.Γ-41

Αγ.Ιωάν.Χρυσ. Η κορυφή των αγαθών για μια χώρα είναι η ευγνωμοσύνη των κατοίκων της πρός τον Θεόν. Π.ανθ.Αγ.Ι.Χρυσ.Γ-37

Αγ.Ιωάν.Χρυσ. Τέτοιος πραγματικά είναι ο δικός μας Κύριος. Όταν δεί ψυχή ευγνώμονα, που δεν ασχολείται πολύ με τά γήινα αγαθά, δείχνει μεγάλη πρόνοια για αυτή. Π.ανθ.Αγ.Ι. Χρυσοστ. Γ-43

Αγ.Ιωάν.Χρυσ. Αυτό αληθινά είναι το γνώρισμα του ευγνώμονος δούλου, δηλαδή το να μην ερευνά τίποτε απ' όσα γίνονται από τον Κύριο του, αλλά να δέχεται τα πάντα σιωπηλά και με μεγάλη ευχαριστία. Π.ανθ.Αγ.Ι.Χρυσοστ.Γ-39

Αγ.Ιωάν.Χρυσ. Αυτό είναι δείγμα ευχαρίστου γνώμης, το να περιέρχεται και να ζητεί να αποδώσει στον ευεργέτη κάτι για τις ευεργεσίες που δέχθηκε και το να πιστεύει, ότι, αν και τα πάντα κατέβαλε τίποτα αντάξιον δεν έδωσε. Π.ανθ.Αγ.Ι.Χρυσοστ.Γ-42

Αγ.Ιωάν.Χρυσ. Όπως για τους ανθρώπους η ευχαριστία προς τους ευεργέτες καθιστά εκείνους τους ιδίους πιο ένδοξους, έτσι και για τον φιλάνθρωπο Θεό, όταν κάνουμε αυτό, δηλ. τον ευχαριστούμε, κάνουμε τους εαυτούς μας πιο λαμπρούς. Θέλει δε ο Θεός να γίνεται αυτό, όχι επειδή έχει ανάγκη από τον δικό μας έπαινο, αλλά γι'α να περιέλθει πάλι σε εμάς το κέρδος και να κάνουμε τους εαυτούς μας άξιους μεγαλύτερης συμπαραστάσεως. Π.ανθ.Αγ.Ι.Χρυσοστ.Γ-42

Νικηφόρου Θεοτόκη. Οὐδεὶς διακριτικὸς εἶναι ἀχάριστος πᾶς δὲ ἀχάριστος εἶναι ἀδιάκριτος. Διὰ τοῦτο βλέπομεν ὅτι τῆς εὐγνωμοσύνης ἡ ἀρετὴ κατοικεῖ εἰς τὴν ψυχὴν τῶν ἁγίων καὶ δικαίων ἀνδρῶν. Κυριακοδρόμιον τομ. Α. σελ.289

Νικηφόρου Θεοτόκη.Ὁ μὲν ἰατρός, ὅταν σὲ ποτίζῃ τὸ καθάρσιον, πικραίνει τὸ στόμα σου, καταταράττει τὴν κοιλίαν σου, σὲ καταπληροῖ ναυτίας καὶ ἀηδίας· ὁ δὲ χειροῦργος, ὅταν ἴδῃ ἀνάγκην, καίει τῆς πληγῆς σου τὸ ἐφθαρμένον κρέας καὶ κόπτει τὰ σεσηπότα μέλη σου· καὶ ὅμως σὺ καὶ εἰς τὸν ἰατρόν σου καὶ εἰς τὸν χειροῦργόν σου μυρίας προσφέρεις εὐχαριστίας καὶ γεμίζεις τὰς χεῖρας αὐτῶν χρυσίου καὶ ἀργυρίου· ἔπειτα λέγεις, ποῖος λόγος μὲ πείθει, ὅπως φανῶ εὐχάριστος πρὸς τὸν Θεόν, ὅταν μὲ παιδεύῃ; Κυριακοδρόμιον τομ. Α. σελ.293

Νικηφόρου Θεοτόκη. Γίνου λοιπόν, ὦ ἄνθρωπε, ἐν παντὶ πράγματι εὐχάριστος εἰς τὸν Θεόν, εὐλόγει αὐτὸν «ἐν παντὶ καιρῷ», ἡ αἴνεσις αὐτοῦ ἔστω διὰ παντὸς ἐν τῷ στόματί σου (Ψαλ. λγ΄,1). Ἐὰν ὑγιαίνῃς, ἡ ὑγεία εἶναι δῶρον Θεοῦ· ἐξομολογοῦ λοιπὸν τὴν εὐεργεσίαν καὶ λέγε μετὰ τοῦ Δαβίδ· «Καὶ ἀνέθαλεν ἡ σάρξ μου καὶ ἐκ θελήματός μου ἐξομολογήσομαι αὐτῷ» (Αὐτόθι κζ΄,7). Ἐὰν ἀσθενῇς, ἡ ἀσθένεια τοῦ σώματος εἶναι σωτηρία τῆς ψυχῆς σου· λέγε λοιπὸν μετὰ τοῦ Ἰώβ· «Εἴη τὸ ὄνομα Κυρίου εὐλογημένον» (Ἰὼβ α΄, 21). Κυριακοδρόμιον τομ. Α. σελ.294

Νικηφόρου Θεοτόκη. Ἐὰν πλουτῇς καὶ εὐτυχῇς, εὐχαρίστει ὡς ὁ Δαβίδ· «Τὸν ἐμπιπλῶντα ἐν ἀγαθοῖς τὴν ἐπιθυμίαν σου» (Ψαλμ. ρβ΄, 6)· λέγε μετ’ αὐτοῦ «Εὐλόγει ἡ ψυχή μου τὸν Κύριον καὶ μὴ ἐπιλανθάνου πάσας τὰς ἀνταποδόσεις αὐτοῦ» (Αὐτόθι 1). Ἐὰν πτωχὸς ὑπάρχῃς καὶ δυστυχής, μετὰ ὑπομονῆς δόξαζε τὸν προνοητήν, ὅστις ἀντὶ τῶν ἐπιγείων ἑτοιμάζει εἰς σὲ οὐράνια, καὶ λέγε μετὰ τοῦ Ἰώβ· «Ὡς τῷ Κυρίῳ ἔδοξεν, οὕτως ἐγένετο» (Ἰὼβ α΄, 21). Κυριακοδρόμιον τομ. Α. σελ.294

Νικηφόρου Θεοτόκη. Πάντες ἐν παντί, δηλαδὴ εἰς πᾶσαν ὑπόθεσιν καὶ περίστασιν καὶ κατάστασιν, εὐχαριστεῖτε τὸν Θεόν· μὴ λείπῃ ἀπὸ τοῦ στόματός σας ἡ δοξολογία τοῦ Θεοῦ, μὴ λείπῃ ποτὲ ἀπὸ τῶν χειλέων τὸ δόξα σοι ὁ Θεός· «ἐν παντὶ εὐχαριστεῖτε· τοῦτο γὰρ θέλημα Θεοῦ ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ εἰς ὑμᾶς» (Α΄ Θεσσαλ. ε΄, 18). Κυριακοδρόμιον τομ. Α. σελ.294