ΠΕΡΙ ΕΝΤΟΛΩΝ ΚΑΙ ΝΟΜΩΝ ΤΟΥ ΘΕΟΥ

ΠΕΡΙ ΕΝΤΟΛΩΝ ΚΑΙ ΝΟΜΩΝ ΤΟΥ ΘΕΟΥ

Αγ.Βασίλ.Μέγ. Δέν είναι δυνατόν να σωθεί κάποιος άν δέν εκτελεί τίς εντολές τού Θεού, ούτε είναι ακίνδυνο να παραβλέπει κάτι από όσα έχουν προσταχθεί. Φ-Αγ.Μάξιμου Ομολ.15Ε-415

Αγ.Βασίλ.Μέγ. Είναι φοβερό πράγμα η έπαρση, να γινόμαστε εμείς κριτές τού νομοθέτη, και άλλους από τους νόμους του να τούς εγκρίνουμε και άλλους να παραπέμπουμε. Φ-Αγ.Μάξιμου Ομολ.15Ε-415

Αγ.Βασίλ.Μέγ. Άν ο άνθρωπος τού Θεού πρέπει να είναι τέλειος, είναι ανάγκη να καταρτιστεί με όλες τίς εντολές, και να γίνει τέλειος στό μέτρο που δίνει ο Χριστός. Φ-Αγ.Μάξιμου Ομολ.15Ε-415

Ἀγ.Νικοδήμου Λέγει γὰρ ὁ μέγας Βασίλειος τοῦτον τὸν φοβερὸν λόγον, ὅτι ἀνίσως καὶ μία μόνη ἀρετὴ λείπει ἀπὸ τὸν ἄνθρωπον δὲν δύναται νὰ σωθῇ· καὶ ὅτι ἂν φυλάξῃ τινὰς ὅλας τὰς ἐντολάς, μίαν δὲ παραβῇ, κολάζεται· καὶ φέρει εἰς τοῦτο τὸν Ἀπόστολον Πέτρον, ὅστις ὕστερον ἀπὸ τὸσα μεγάλα κατορθώματα ὅπου ἔπραξε καὶ ὕστερα ἀπὸ τόσους μακαρισμοὺς ὅπου τοῦ ἔκαμεν ὁ Κύριος, ἐπειδὴ εἰς ἕνα καὶ μόνον ἐφάνη ὅτι παρακούει τὸν Κύριον καὶ τοῦτο ὄχι δι’ ἀμέλειαν ἢ καταφρόνησιν· ἀλλὰ δι’ εὐλάβειαν καὶ τιμὴν τὴν πρὸς τὸν Κύριον, διὰ τοῦτο καὶ μόνον λέγω, ἤκουσεν ἀπὸ τὸν Κύριον, «ἐὰν μὴ νίψω σε, οὐκ ἔχεις μέρος μετ’ ἐμοῦ». (Ὄρ. κατ’ ἐπιτομ.  σελ. γ΄.) Πνευματικὰ Γυμνάσματα σελ. 98

Αγ.Γρηγ.Θεολ. Τούς νόμους φυλάγοντας θα απομακρύνεις τούς φόβους. Γιατί είναι έξω από το φόβο ο φύλακας τού νόμου. Δύο είναι αυτά πού μάς κυβερνούν, η φύση καί ο νόμος . η φύση όμως επικρατεί του νόμου. Φ-Αγ.Μάξιμου Ομολ.15Ε-417

Αγ.Ιωάν.Χρυσ. Τρία είναι τα είδη τών νόμων· ο νόμος τής φύσης, ο νόμος τού γράμματος πού δόθηκε στόν Μωϋσή, και ο νόμος τής χάριτος. Φ-Αγ.Μάξιμου Ομολ.15Ε-417

Αγ.Ιωάν.Χρυσ. Άρχοντες των αρχόντων είναι οι νόμοι. - Κανείς δεν θεσπίζει νόμους μόνον για εκφοβισμό αλλά και για σωφρονισμό.

Αγ.Ιωάν.Χρυσ. Επειδή αγαπούσε και φρόντιζε γιά τόν άνθρωπο, έδωσε ο Θεός τον Νόμο. Το ότι τον έδωσε είς βοήθειά μας, άκουσε τί λέγει ο Προφ. Ησα'ί'ας : ''Νόμον γάρ είς βοήθειαν έδωκεν'' Ησ. 8,20. Π.ανθ.Αγ.Ι.Χρυσοστ.Α-262

Αγ.Ιωάν.Χρυσ. Ο Σολομών πάλι λέγει : ''Λύχνος εντολή νόμου, και φώς και ζωή και έλεγχος και παιδεία'' (Παρ. 6,23). Νά που ο Νόμος δέν είναι μόνο βοήθεια ούτε μόνο λύχνος, αλλά και φώς και ζωή. Π.ανθ.Αγ.Ι.Χρυσοστ.Α-262

Αγ.Ιωάν.Χρυσ. Συνήθως τότε κυρίως θαυμάζουμε τους νόμους που τιμωρούν τα αμαρτήματα, όταν η συνείδησή μας μας λέει, ότι δεν υποπέσαμε σε αυτά τα αμαρτήματα. Αγ.Ιωάν.Χρυσ.

Αγ.Ιωάν.Χρυσ. Είναι μέγιστη αδικία να παραβαίνει κανείς το νόμο που τον προστατεύει, το νόμο που δεν τον αφήνει να αδικηθεί ούτε από τους συναθρώπους του και εμποδίζει την κακία. Αγ. Ιωάν.Χρυσ.

Αγ.Ιωάν.Χρυσ. Ας μή νομίζουμε, λοιπόν, ότι οι εντολές τού Θεού είναι αδύνατον να εφαρμοσθούν. Γιατί και τό συμφέρον μας εξυπηρετούν αλλά και είναι πάρα πολύ εύκολες, άν βέβαια αγρυπνούμε. Π.ανθ.Αγ.Ι.Χρυσοστ.Α-276

Αγ.Ιωάν.Χρυσ. Εκείνος που δεν κατόρθωσε τίποτε, γίνεται οκνηρός και χάνει γρήγορα το θάρρος του . αυτός όμως που συνειδητοποίησε ότι εκτέλεσε με επιτυχία έστω και μία εντολή, γεμίζοντας από αυτή ελπίδα, θα προχωρήσει με μεγαλήτερη σπουδή και στην εκτέλεση των υπολοίπων . Έπειτα αφού εφαρμόσει και 2η , θα προχωρήσει στην 3η και δεν θα σταματήσει παρά μόνο όταν φθάσει στην κορυφή των αρετών. Π.ανθ.Αγ.Ι.Χρυσοστ.Β-690

Αγ.Μάρκος Ερημ Όταν εκτελούμε τις εντολές κατά τρόπο φανερό, παίρνουμε από τον Κύριο την ανάλογη αμοιβή μας, και ωφελούμαστε κατά τον σκοπό της προθέσεως. Φ-Αγ.Μάρκου Ερημήτου τ13,49

Αγ.Μάρκος Ερημ Μερικοί μη ποιούντες τις εντολές, νομίζουν ότι πιστεύουν σωστά. Άλλοι πάλι πού τις τηρούν, περιμένουν την βασιλείαν ως μισθόν οφειλόμενον . όμως και οι δύο αστόχησαν ως προς τον δρόμο της βασιλείας.   Φ-Αγ.Μάρκου Ερημ. τ13,49

Αγ.Μάρκος Ερημ. Υπάρχει εντολή μερική και υπάρχει άλλη περιεκτική. Γιατί άλλοτε διατάσσει να δίνουμε, ένα μέρος των υπαρχόντων μας σε εκείνον που δεν έχει και άλλοτε μας ζητά να απαρνηθούμε όλα τά υπαρχοντά μας. Φ-Αγ.Μάρκου Ερημ. τ13,51

Αγ.Συμ.θεολ. Κάθε χριστιανός όπου δεν δοξάζει τον Θεόν με την πράξη των προσταγμάτων του, και με τη φύλαξη των εντολών του, δεν έχει τίποτε κατώτερον από τους απίστους, αν δεν είναι και χειρότερος από αυτούς. Αγ.Συμ.θεολ.

Αγ.Συμ.θεολ. Προσταγαί δε και εντολαί αυτού, είναι το τάδε να κάνεις και το τάδε να μην κάνεις, Διότι δεν φτάνει μόνο να μην κάνεις το κακόν, αλλά πρέπει να κάνεις και το καλόν. Αγ.Συμ.θεολ.

Νικηφορου Θεοτόκη. Περιέκλεισεν, ἀδελφοί, ὁ Θεὸς  πάντα τὰ θεῖα αὑτοῦ προστάγματα εἰς δύο, μᾶλλον δὲ εἰς μίαν μόνην ἐντολήν, τὴν ἐντολὴν τῆς ἀγάπης. Πολλὰ καὶ διάφορα εἶναι τὰ τοῦ Θεοῦ προστάγματα, νόμοι, ἐντολαί, συμβουλαί, δικαιώματα, παραγγέλματα· πάντα ὅμως ἐκ τῆς ἀγάπης κρέμανται, πάντα εἶναι τῆς ἀγάπης βλαστοί, πάντα ἐκ τῆς ἀγάπης πηγάζουσι, καθὼς τὸ ὕδωρ ἐκ τῆς πηγῆς, πάντων μήτηρ εἶναι ἡ ἀγάπη. Κυριακοδρόμιον Α-172

Γρηγορίου τοῦ Διαλόγου. Διαφέρει ἡ πρᾶξις ποὺ ὀφείλεται εἰς ἐντολήν, ἀπὸ τὴν πρᾶξιν, ποὺ ὀφείλεται εἰς ἀρετήν, καίτοι ἡ μία ἐξαρτᾶται ἀπὸ τὴν ἄλλην. Πρᾶξις ἐντολῆς εἶναι ὅταν ἐκτελῇ κανεὶς αὐτό, ποὺ ἔχει διαταχθῇ· πρᾶξις δὲ ἀρετῆς, ὅταν αὐτὸ ποὺ ἔγινεν εἶναι ἀπολύτως σύμφωνον μὲ τὸ ἀγαθὸν καὶ τὴν ἀλήθειαν. Εὐεργετινὸς Γ-91

Ἁγίου Βαρσανουφίου. Ἐρώτησις : Πάτερ, μοῦ ἔκαμες λόγον διὰ τὴν διαφορὰν τῆς ἐντολῆς καὶ τῆς κατὰ Θεὸν συμβουλῆς· ξεκαθάρισέ μου λοιπόν, σὲ παρακαλῶ τώρα, τὰ σύμβολα καὶ τὰ γνωρίσματα τῆς κάθε μιᾶς καὶ ποία εἶναι ἡ δύναμις κάθε μιᾶς ἐξ αὐτῶν. Ἀπεκρίθη ὁ γέρων : - Ἐὰν ἔρχεσαι ὁ ἴδιος εἰς πνευματικὸν Πατέρα, νὰ τὸν ἐρωτήσῃς διὰ μίαν ὑπόθεσιν, ὄχι διὰ νὰ λάβῃς ἐντολήν, ἀλλὰ νὰ ἀκούσῃς κατὰ Θεὸν συμβουλήν, καὶ σοῦ εἶπεν ὁ πνευματικὸς Πατὴρ αὐτὸ πρέπει νὰ κάνῃς, ἔχεις ὑποχρέωσιν καὶ αὐτὸ ὁπωσδήποτε νὰ φυλάξῃς, ἔστω καὶ ἐὰν κατὰ τὴν ἐκτέλεσιν δοκιμάσῃς θλῖψιν, ὁπόταν δὲν πρέπει νὰ ταραχθῇς· διότι γίνεται πρὸς τὸ συμφέρον σου. Ἐὰν πάλιν δὲν θελήσῃς νὰ ἐφαρμόσῃς τὴν συμβουλήν, ποὺ σοῦ ὑπέδειξεν ὁ πνευματικὸς Πατήρ, δὲν θεωρεῖσαι μὲν ὅτι παραβαίνεις ἐντολήν, διότι δὲν ἔλαβες ὡς ἐντολὴν αὐτὸ ποὺ ἤκουσες, ἀλλὰ πάντως παραβλέπεις τὸ συμφέρον σου· καὶ δι’ αὐτὸ ὀφείλεις νὰ κατηγορῇς τὸν ἑαυτόν σου. Διότι πρέπει νὰ πιστεύῃς ὅτι ὅσα ἐξέρχονται ἀπὸ τὸ στόμα τῶν ἁγίων, εἶναι πρὸς τὸ συμφέρον αὐτῶν, ποὺ τὰ ἀκούουν. Εὐεργετινὸς Α-303

Ἁγίου Βαρσανουφίου.  Τὸ ἴδιον δὲ εἶναι, ἔστω καὶ ἐὰν δὲν ἐρωτήσῃς σὺ καθόλου, ἀλλὰ σὲ συνεβούλευσεν ἀφ’ ἑαυτοῦ του ὁ Γέρων, φωτιζόμενος ἀπὸ θεοκίνητον λογισμόν· πρᾶγμα τὸ ὁποῖον κάποτε συνέβη. Κάποτε, δηλαδή, κάποιος ἀδελφὸς ἐσχεδίαζε, κατὰ νοῦν, νὰ εἰσέλθῃ εἰς τὴν πόλιν· ἕνας Γέρων Πνευματικὸς ἀφ’ ἑαυτοῦ εἶπεν εἰς αὐτόν· ὅτι ἐὰν εἰσέλθῃς εἰς τὴν πόλιν, θὰ πέσῃς εἰς τὴν πορνείαν. Ὁ δὲ ἀδελφὸς παρήκουσε τὸν Γέροντα καὶ εἰσῆλθεν, ὁπόταν ἔπεσε, πράγματι, εἰς πορνείαν. Ἐὰν ὅμως ἐρωτᾷς περὶ ὑποθέσεως ἐπιθυμῶν νὰ λάβῃς εἰδικὴν ἐντολὴν ἀπὸ τὸν Πνευματικόν, τότε ὀφείλεις νὰ βάλῃς μετάνοιαν, διὰ νὰ σὲ εὐλογήσῃ ἐκεῖνος ποὺ σοῦ ἔδωσε τὴν ἐντολήν, καὶ νὰ τοῦ εἴπῃς συγχρόνως·  «Πάτερ μου, εὐλόγησε καὶ ἐμένα, ἐπάνω ἀπὸ τὴν ἐντολήν, καὶ δῶσε μου τὴν εὐχήν σου, διὰ νὰ τὴν φυλάξω». Εὐεργετινὸς Α-303