ΠΕΡΙ ΕΠΑΙΝΩΝ ΚΑΙ ΕΓΚΩΜΙΩΝ

ΠΕΡΙ ΕΠΑΙΝΩΝ ΚΑΙ ΕΓΚΩΜΙΩΝ

Αγ.Ιωάν.Χρυσ. Και το να εγκωμιάζεις είναι απόδειξη αγάπης. Π.ανθ.Αγ.Ι. Χρυσοστ. Β-710

Αγ.Ιωάν.Χρυσ. Ο κόπος πού δεν φέρνει κανένα κέρδος, αποστερήται παντός εγκωμίου. Π.ανθ.Αγ.Ι.Χρυσοστ.Β-725

Αγ.Ιωάν.Χρυσ. Όποιος επαινεί τήν κακία, τήν αποστερεί από τήν θεραπεία της μέ τήν μετάνοια. Φ-Αγ.Μάξιμου Ομολ.15Ε-329

Αγ.Ιωάν.Χρυσ. Ο έπαινος κάνει καθαρώτερη την ωφέλεια από τους ελέγχους, γιατί ελατώνει τον πόνο πού προκαλούν οι έλεγχοι. Π.ανθ.Αγ.Ι.Χρυσοστ.Β-566

Αγ.Ιωάν.Χρυσ. Εκείνον που έχει στόμα επαινετικό, τον πλησιάζουν όλοι σαν δικό τους πρόσωπο, σαν γνήσιο αδελφό, σαν παιδί τους, σαν πατέρα τους. Π.ανθ.Αγ.Ι. Χρυσοστ.Β-719

Αγ.Ιωάν.Χρυσ. Και αν ακόμη οι έπαινοι δεν απολύτως δίκαιοι, χρησιμοποιούνται κατ' οικονομίαν, γιατί προετοιμάζουν το έδαφος να δώσουμε μία συμβουλή ή να κάνουμε μία παρατήρηση. Π.ανθ.Αγ.Ι.Χρυσοστ.Β-721

Αγ.Ιωάν.Χρυσ. "Άπελθε και διηγού την δόξαν του Θεού" (που σε απάλαξε από το δαιμόνιο) Λουκ. 8,39. Ο Ιησούς δηλαδή μας διδάσκει να μην λέμε τίποτε εμείς οι ίδιοι για τους εαυτούς μας, αλλά και εκείνους που θέλουν να μας εγκωμιάζουν να τους εμποδίζουμε . αν όμως η δόξα αναφέρεται στον Θεό, όχι μόνο να μην τους εμποδίζουμε αλλά και να τους συνιστούμε να το κάνουν. Π.ανθ.Αγ.Ι.Χρυσοστ.Β-723

Αγ.Ιωάν.Χρυσ. Μην επιζητούμε τον έπαινο των ανθρώπων, γιατί, αυτό είναι σαν να υβρίζουμε τον Θεό όταν δεν αρκούμαστε στον έπαινο του και τρέχουμε να επιζητήσουμε τον έπαινο των ανθρώπων. Π.ανθ.Αγ.Ι.Χρυσοστ.Β-723

Αγ.Ιωάν.Χρυσ. Γιατί όπως, ακριβώς εκείνοι που αγωνίζωνται σε μικρό θέατρο και ζητούν μεγάλο θέατρο, επειδή δήθεν δεν αρκεί το μικρό για την επίδειξή τους, έτσι και εκείνοι που αγωνίζονται μπροστά στο Θεό και έπειτα ζητούν την δόξα των ανθρώπων, αφήνοντας έτσι την ανώτερη δόξα και προτιμώντας την κατώτερη, επισύρουν πάνω τους μεγάλη τιμωρία. Π.ανθ.Αγ.Ι.Χρυσ.Β-723

Αγ.Ιωάν.Χρυσ. Πράτουμε πολλά καλά, αλλά όχι με αγαθή πρόθεση. Γιατί πολλούς τους επαινούμε όχι επειδή θέλουμε να τους δοξάσουμε, αλλά επειδή θέλουμε επαινώντας αυτούς, να πληγώσουμε άλλους. Π.ανθ.Αγ.Ι.Χρυσοστ.Β-727

Αγ.Ιωάν.Χρυσ. Αποκρούομε τους επάινους, επειδή επιθυμούμε άλλους επαίνους, για να επιτύχουμε δηλαδή μεγαλύτερους επαίνους, για να θαυμαστούμε περισσότερο. Ώστε το κάνουμε αυτό, όχι επειδή δεν δεχόμαστε τους επαίνους, αλλά για να τους αυξήσουμε . και όλα γίνονται για την δόξα μας, όχι για να υπηρετήσουμε την αλήθεια. Για αυτό είναι όλα κενά, όλα μάταια. Π.ανθ.Αγ.Ι.Χρυσ.Β-724

Αγ.Ιωάν.Χρυσ. Ακριβώς γι' αυτό θα τιμωρηθούμε περισσότερο, γιατί, αν και απολαύσαμε πολλούς επαίνους και πολλές επευφημίες από πολλούς, ούτε εξαιτίας αυτού γίναμε καλύτεροι. Π.ανθ.Αγ.Ι.Χρυσοστ.Β-727

Αγ.Ιωάν.Χρυσ. «Μνήμη δικαίου μετ' εγκωμίων», όχι επειδή με τα εγκώμια θα ωφεληθούν όσοι έφυγαν από τον κόσμο, αλλ' επειδή ωφελούνται πάρα πολύ εκείνοι που τους εγκωμιάζουν. Π.ανθ.Αγ.Ι.Χρυσοστ.Β-440

Αγ.Ιωάν.Χρυσ. Πὲς στὸν πλησίον· Ἐὰν ἔχεις νὰ ἐπαινέσεις καὶ νὰ ἐγκωμιάσεις κάποιον, ἀνοίγω τὰ αὐτιά μου, γιὰ νὰ δεχθῶ τὰ μῦρα· ἐὰν ὅμως δὲν θέλεις νὰ πεῖς ἐπαίνους, φράζω τὴν εἴσοδο στὰ λόγια σου. Ἔργα Ἀγ.Ι.Δαμασκηνοῦ ΕΠΕ 6,451

Ἀγ.Ἰωάννου Κλίμακος. Ἴδιον τῶν προχωρημένων στὴν ἀρετὴ  εἶναι νὰ ὑπομένουν γενναῖα καὶ εὐχάριστα τὶς ὕβρεις. Ἴδιον ὅμως τῶν ἁγίων καὶ τῶν ὁσίων εἶναι νὰ παρέρχωνται ἀβλαβῶς τοὺς ἐπαίνους. Κλίμαξ 239

Ἀγ.Ἰωάννου Κλίμακος. Εἶδα πενθοῦντας νὰ τοὺς ἐπαινοῦν καὶ νὰ ἐξοργίζωνται γι’ αὐτό. Ἔτσι σὰν σοφοὶ ἔμποροι σὲ πανηγύρι ἀντάλλαξαν τὸ πάθος τῆς κενοδοξίας μὲ τὸ πάθος τῆς ὀργῆς. Κλίμαξ 239

Ἀγ.Ἰωάννου Κλίμακος. «Οὐδεὶς γινώσκει τὰ τοῦ ἀνθρώπου, εἰ μὴ τὸ πνεῦμα τοῦ ἀνθρώπου τὸ ἐν αὐτῷ» (Α΄ Κορ. Β΄ 11). Γι’ αὐτὸ ἂς ἐσχυνθοῦν καὶ ἂς κλείσουν τὸ στόμα τους ὅσοι ἐγκωμιάζουν τοὺς ἄλλους κατὰ πρόσωπον. Κλίμαξ 239

Ἀγ.Ἰωάννου Κλίμακος. Εἶναι μεγάλο πρᾶγμα τὸ νὰ ἀποδιώξης ἀπὸ τὴν ψυχὴ σου τὸν ἔπαινο τῶν ἀνθρώπων. Μεγαλύτερο ὅμως εἶναι τὸ νὰ ἀποδιώξης τὸν ἔπαινο τῶν δαιμόνων. Κλίμαξ 239-240

Ἀγ.Ἰγνατίου. «Ἂν καὶ εἶμαι δυναμωμένος κατὰ Θεόν, πρέπει νὰ φοβᾶμαι περισσότερο καὶ νὰ φυλάγομαι ἀπὸ αὐτοὺς ποὺ μὲ φουσκώνουν τὰ μυαλὰ ἄδικα. Διότι ὅταν μὲ ἐπαινοῦν, μὲ μαστιγώνουν». Ἔργα  Ἀγ.Ι.Δαμασκηνοῦ ΕΠΕ 7,261

Μεγ.Βασιλείου. Πολλοὶ κυνηγώντας τὸν ἔπαινο ἐκ μέρους τῶν πολλῶν, στὴν πράξη προτιμοῦν τὴν ἀδικία καὶ πλεονεξία ὡς ὠφέλιμη, καὶ μόνο φαινομενικὰ καὶ μὲ λόγια κάνουν πὼς θαυμάζουν τὴν ἰσότητα καὶ τὴ δικαιοσύνη. Ἀγ.Ι.Δαμασκηνοῦ ΕΠΕ 7,261

Μεγ.Βασιλείου. Ας μήν αποχαυνωθούμε από τούς επαίνους πού ξεπερνούν τήν αλήθεια. Φ-Αγ.Μάξιμου Ομολ.15Ε-329

Μεγ.Βασιλείου. Γιὰ τοὺς ἀνθρώπους τὰ ἐγκώμια ἐξαρτῶνται ἀπὸ τὸ μέγεθος τῶν λόγων, ἐνῶ γιὰ τοὺς δίκαιους ἀρκεῖ ἡ ἀλήθεια τῶν ἔργων τους, γιὰ νὰ δείξουν τὸ μέγεθος τῆς ἀρετῆς τους. Ἔργα Ἀγ.Ι.Δαμασκηνοῦ ΕΠΕ 8,179

Ἀγ.Νείλου. Νὰ ἀποφεύγεις τοὺς ἐπαίνους καὶ νὰ νοιώθεις ντροπὴ γιὰ τὶς κατηγορίες. Φ-Ἀγ.Νείλου ΕΠΕ11β-405

Ἀγ.Κυρίλλου Ἀλεξ. Ὅποιος ἀρέσει στοὺς ἀνθρώπους, εἶναι φυσικὸ νὰ ἔχει τοὺς ἐπαίνους τους ὡς δύναμη ἀνταμοιβῆς του, ἀπὸ τὶς ἀμοιβὲς ὅμως ποὺ δίνει ὁ Θεὸς δὲν θὰ πάρει ἀπολύτως τίποτε. Ἔργα Ἀγ.Ἰωάννου Δαμασκηνοῦ ΕΠΕ 8,339

Ἀγ.Βαρσανούφιου. Τὸ νὰ ἔχει κανεὶς ὄνομα ἢ δόξα μεγαλύτερη ἀπὸ τὸ ἔργο δὲ βλάπτει καθόλου αὐτὸν ποὺ δὲ συνευχα-ριστιέται καὶ δὲ συμφωνεῖ μ’ αὐτὰ ποὺ λέγονται· ὅπως ἀκριβῶς καὶ σ’ αὐτὸν ποὺ συκοφαντεῖται γιὰ φόνο, ἐνῶ δὲν ἔκανε τίποτε τέτοιο. Φ-Ἀγ.Βαρσανούφιου & Ἰωάννου ΕΠΕ 10Α-247

Ἁββᾷ Ἰακώβου. Ἔλεγε πάλι : Ὅταν κανεὶς ἐπαινῆται πρέπει νὰ ὑπολογίζη τὶς ἁμαρτίες καὶ νὰ σκέπτεται ὅτι δὲν εἶναι ἄξιος τῶν λεγομένων. Ἀποφθέγματα Γερόντων - ΕΠΕ τομ.1,347

Ἀγ.Ἰσαάκ Σύρου. Ὁ ἐπαινούμενος δικαίως δὲν ζημιώνεται, ἀλλὰ ἄν τοῦ φανῆ γλυκὺς ὁ ἔπαινος, εἶναι ἐργάτης ἄμισθος. Φ-Ἀγ. Ἰσαάκ Σύρου ΕΠΕ τομ. 8Β-195

Αγ.Μάρκος Ερημ Αυτός που ζητά έπαινο, βρίσκεται μέσα σε πάθος· και μολονότι θρηνολογεί για κάποια θλίψη που τον βρήκε, αγαπά την άνεση. Φ-Αγ.Μάρκου Ερημήτου τ13,35

Αγ.Μάρκος Ερημ Αν θέλεις να πάρεις έπαινο από τους ανθρώπους χωρίς κατάκριση, πρώτα να αγαπήσεις τον έλεγχο για τις αμαρτίες σου. Φ-Αγ.Μάρκου Ερημήτου τ13,25

Αγ.Μάρκος Ερημ Όταν επαινείσαι από το πλήθος, κατ' ευδοκίαν Θεού, να μην αναμείξεις τίποτε το επιδεικτικό στην οικονομία του Κυρίου, για να μη μεταβληθείς πάλι και πέσεις στο αντίθετο. Φ-Αγ.Μάρκου Ερημήτου τ13,59

Ἡ Μακαρία Συγκλητικὴ ἔλεγε πρὸς ἐκείνας ποὺ τὴν ἐπεσκέφθησαν, ὅτι ὅπως τὸ κερὶ λειώνει κοντὰ εἰς τὴν φωτιάν, ἔτσι καὶ ἡ ψυχὴ παραλύει ἀπὸ τοὺς ἐπαίνους καὶ χάνει τὴν δύναμίν της. Ἀντιθέτως ὅπως ἡ ψῦξις τὸ κερί, ποὺ διελύθη ἀπὸ τὴν θερμότητα, τὸ πήζει καὶ τὸ κάνει στερεόν, ἔτσι καὶ ἡ ὕβρις καὶ ἡ καταφρόνησις συσφίγγουν τὴν ψυχὴν καὶ τὴν στερεώνουν. Εὐεργετινὸς Β-46

Ἐν τῷ βίω τοῦ Ὁσίου Ἐφραίμ. Ὁ θαυμάσιος Ἐφραὶμ κοντὰ εἰς τὰς ἄλλας ἀρετάς του εἶχεν ἀκόμη καὶ αὐτὸ τὸ προτέρημα· τὸ νὰ φοβᾶται, δηλαδή, καὶ νὰ ἀποφεύγῃ τοὺς ἐπαίνους καὶ ὄχι μόνον νὰ μὴ πλησιάζῃ αὐτοὺς ποὺ τὸν ἐπαινοῦσαν, ἀλλὰ καὶ φανερὰ νὰ δυσαρεστῆται μαζί των, ὅπως ἕνας ἄλλος θὰ ἐστενοχωρεῖτο ἐναντίον ἐκείνων, ποὺ τὸν γελοιοποιοῦν καὶ τὸν περιπαίζουν. Ὅταν τὸν ἐπαινοῦσαν ἐκοκκίνιζεν, ἤλλασσε χρώματα τὸ πρόσωπόν του, περιλούετο ἀπὸ λεπτὸν ἱδρῶτα καὶ ἔμενε τελείως ἄφωνος, ὡς ἐὰν ἡ ἐντροπὴ νὰ τοὺ ἔκοβε τὴν φωνήν. Εὐεργετινὸς Β-45-46

Ἐν τῷ Γεροντικῷ. Κάποτε κάποιος ποὺ τὸν ἐπεσκέφθη, τὸν ἐπήνεσε διὰ τὸ ἐργόχειρόν του (ἠσχολεῖτο μὲ τὸ πλέξιμον σχοινιῶν)· ἐκεῖνος ἐσιώπησεν. Ὁ ἐπισκέπτης καὶ πάλιν ἐπήνεσεν τὸ ἐργόχειρον· καὶ πάλιν ἐκεῖνος ἐσιώπησεν· Ὅταν καὶ τρίτην φορὰν τὸν ἐπήνεσε, τοῦ λέγει ὁ Ἀββᾶς Ἰωάννης· ἀπὸ τὴν στιγμὴν ποὺ εἰσῆλθες ἐδῶ, ἀπεμάκρυνες ἀπὸ κοντά μου τὸν Θεόν. Εὐεργετιν. Β-59

Ἐν τῷ Γεροντικῷ. Ἕνας Γέρων εἶπεν· ἂν ἕνας ἄνθρωπος σὲ ἐπαινέσῃ κατὰ πρόσωπον, σκέψου ἀμέσως τὰς ἁμαρτίας σου καὶ παρεκάλεσέ τον νὰ σταματήσῃ. Δι’ ὄνομα τοῦ Θεοῦ - εἰπέ του - ἀδελφέ, σταμάτησε νὰ μὲ ἐπαινῇς, διότι εἶμαι ταλαίπωρος καὶ δὲν ἀντέχω. Ἂν πάλιν αὐτός, ποὺ σὲ ἐπαινεῖ, εἶναι σημαντικὸν πρόσωπον, μὲ ἀξίωμα, τότε προσευχήσου μέσα ἀπὸ τὴν καρδίαν σου πρὸς τὸν Θεόν. Σκέπασέ με, Κύριε – νὰ λέγῃς - ἀπὸ τὸν ἔπαινον καὶ τὴν κατηγορίαν τῶν ἀνθρώπων. Εὐεργετινὸς Β-60