ΠΕΡΙ ΚΟΛΑΣΕΩΣ

ΠΕΡΙ ΚΟΛΑΣΕΩΣ

Θύρα Μετανοίας. Ὁ Ἅδης εἶναι χώρα τοῦ θανάτου, βασίλειον τῶν δαιμόνων, τοῦ ὁποίου πόρτα εἶναι ἡ ἀπελπισία, αὐλή, τὰ δεσμά, παράθυρα, τὸ σκότος, τράπεζα, ἡ δυσωδία, φαγητόν, ἡ πεῖνα, ποτόν, ἡ δίψα, ὡρολόγιο, ὁ κλαθμός, στρῶμα, οἱ φλόγες, τάξις, ἡ ἄτακτος σύγχυσις ἐκείνου τοῦ χάους, εἶναι ἀφεγγέστατο ἐργαστήριον, κεκλεισμένον πανταχόθεν μὲ κλειδιά, μὲ ἁλύσεις, καὶ μὲ δεσμὰ ἄλυτα, ἐπάνω εἰς τὰ ὁποία εὑρίσκεται βοῦλα ἡ ἀσυμπάθητος ὀργὴ τοῦ Κυρίου. Θύρα Μετανοίας σελ. 123

Θύρα Μετανοίας. Ὦ χώρα πικρὰ καὶ ὀδυνηρά, χώρα φοβερά, χώρα φευκτή, γῆ τῆς ἀλησμονησῖας, γῆ τῆς θλίψεως, γῆ τῶν συμφορῶν, εἰς τὴν ὁποίαν δὲν εὑρίσκεται καμία χαρά, ἀλλὰ ἐκ τοῦ ἐναντίου, λύπη ἀκατάπαυστος, τόπος θανατηφόρος, εἰς τὸν ὁποῖον τὸ πῦρ εἶναι ἄσβεστον, τὸ ψῦχος κρυερώτατον, ὁ σκώληξ ἀκοίμοιτος, τὸ σκότος ψηλαφητόν, ἡ δυσωδία κατὰ ἀλήθειαν ἀνυπόφορος, τὰ σφυριὰ ποτὲ δὲν παύουσιν νὰ κτυπῶσι, τὰ πρόσωπα τῶν δαιμόνων ἄγρια! Θύρα Μετανοίας σελ. 123

Θύρα Μετανοίας.Δέν εἶναι σέ αὐτὸν τὸν τόπον καμμία ἐλπίς καλού, μάλιστα δὲ παντὸς κακού καὶ δυστυχίας. Ἐκεὶ οἱ ἐχθροὶ τοῦ Θεοῦ, ὑστερούνται ἀπὸ ὅλα τὰ ἀγαθά, ὅσα ἡμπορεὶ κάποιος νὰ ἐπιθυμήσει. Βασανίζονται μὲ ὅλα τὰ κακά ὅσα ἡμπορεὶ κανείς νὰ τρομάξει! Θύρα Μετανοίας σελ. 123

Θύρα Μετανοίας. Ὤ, πόσο σιμὰ εἶσαι σὲ τοῦτον τὸν τόπον τοῦ ᾅδου ἁμαρτωλέ! Θέλεις νὰ μάθεις ἁμαρτωλέ, ἀκριβέστερα πόσον ἀπέχεις ἀπὸ τὸν ἄδην; Σοὺ λέγω, τόσον, ὅπου, ἂν τούτην τὴν στιγμὴν παύσης ἀπὸ τὴν ζωήν, εἰς τὴν ἀκόλουθον ἄλλην στιγμήν, δὲν θὰ προσμένεις ἄλλο τίποτε, παρὰ τὰς φλόγας τοῦ ᾅδου· ὥστε, ὅλος ὁ ᾅδης, μὲ ὄλας τοῦ τᾶς βασάνους, δὲν εἶναι μακρὰν ἀπὸ ἐσένα περισσότερον ἀπὸ ὅτι μίαν καὶ μόνην στιγμήν!

Ἀγ. Νικόδημος. Τὰ βάσανα τοῦ ᾅδου εἶναι πολλὰ εἰς τὴν ποσότητα, εἶναι δεινὰ εἰς τὴν ποιότητα, καὶ εἶναι αἰώνια. Πν.Γυμνάσμ. 83

Ἀγ. Νικόδημος. Κάθε κολασμένος Χριστιανός θέλει ἔχει 3 διαθέσεις. Μετάνοια τοῦ περασμένου, θλίψη τοῦ παρόντος καὶ ἀπελπισίαν τοῦ μέλλοντος. Πνευματικά Γυμνάσματα. 89

Αγ.Νικόδημος Συλλογίσου το πλήθος και την ποσότητα των τιμωριών όπου ευρίσκονται στον άδην από τις οποίες πάσχει η ψυχή ενός κολασμένου διότι εκεί θα συναχθούν όλες οι δυστυχίες και τα κακά. Πνευματικά Γυμνάσματα. 83

Αγ.Νικόδημος  Συλλογίσου την ποιότητα και δεινότητα των κολαστηρίων του άδου όπου δεν έχουν καμία παρηγορίαν, και καμίαν αναψυχήν επειδή ο άδης είναι ο ξεχωριστός τόπος μόνων και μόνων των βασάνων. Πνευματικά Γυμνάσματα. 83

Αγ.Νικόδημος Συλλογίσου την αιωνιώτητα των κολάσεων, η οποία αυξάνει απείρως την αθλιότητα των κολασμένων διότι και μιά ελαφρή τιμωρία που είναι αιώνιος και παντοτεινή είναι μιά κόλασις άπειρος. Πνευματικά Γυμνάσματα. 83

Τότε λέγει ὁ Ὅσιος· «παρακαλῶ σε, εἰπέ μοι καὶ τοῦτο· ἔχει τίποτε ἄνεσιν ὁ ἁμαρτωλὸς ἢ τέλος ἡ κόλασις αὐτοῦ;». Ὁ Ἄγγελος εἶπεν «οὐχί, Πάτερ Ἅγιε, οὔτε ἡ βασιλεία τῶν Δικαίων ἔχει τέλος, οὔτε ἡ κόλασις τῶν ἁμαρτωλῶν. Ἐὰν ἔπαιρνε κανεὶς κάθε χίλιους χρόνους ἕναν κόκκον ἄμμου ἀπὸ τὴν θάλασσαν καὶ μετέθετεν αὐτόν, ἤθελεν ἔχει ἐλπίδα ἵνα τελειωθῇ, ἡ δὲ κόλασις

τῶν ἁμαρτωλῶν δὲν ἔχει τέλος». Ἀποκάλυψις απόρρητων μυστηρίων εἰς τὸν Ἀββᾶ Μακάριον.

Ἀγ.Βρεσθένης Ματθαῖου. Διό­τι γεννηθέντος μὲν τοῦ ἀνθρώπου διὰ δὲ τῆς ἐπαράτου ἀκηδείας, καὶ θανάσιμου ἁμαρτίας, ἀμελείας τε καὶ ραθυμίας κολασθέντος, (ὅπερ μὴ γένοιτο! Χριστὲ Βασιλεῦ!), καλύτερον μυριάκις νὰ μὴ ἐγεννᾶτο, ἵνα μὴ αἰωνίως κολάζεται. Νουθετικὴ Ἐπιστολῆ ἐξ Ἁγίου ὄρους 16η Δεκεμβρίου 1925