ΠΕΡΙ ΜΟΥΤΖΩΜΑΤΟΣ
Ἀγ.Βρεσθένης Ματθαῖου. Ὅστις δὲ ἐσφακέλωσεν
(ἐμούτζωσε) τοὺς γονεῖς αὐτῶν ἀνάγκη ἐὰν ζῶσιν (ὡς καὶ ἡ γυνὴ πρὸς τὸν ἄνδρα)
νὰ βάλῃ μετάνοιαν, ν’ ἀσπασθῇ χεῖρας καὶ πόδας αὐτῶν, ἵνα μὴ ἀδιάλυτοι αἱ
χεῖρες αὐτῶν ἐν τῷ τάφῳ εὑρεθῶσιν. Ἀλλ’ ὅμως νὰ μὴν πατήσουν τὰς χεῖρας αὐτῶν
ἐπεὶ ἔχωσι τὸ Ἅγιον μῦρον, ἀλλὰ μόνον μετὰ τὸν ἀσπασμὸν νὰ ὑποσχεθῇ τοῦ λοιποῦ
νὰ μὴ ποιήση τὸ ἀντιχριστιανικὸν καὶ παρ’ αὐτῶν συγχωρηθῆ.
Εἰ
δ’ ἄλλως ἀπέθανον, ἐτησίως κατὰ τὴν ἡμέραν ὅπου ἐκοιμήθησαν, νὰ τοὺς
κάμνῃ μίαν Λειτουργίαν μετὰ Μνημοσύνου, διὰ νὰ συγχωρήσουν τὸ μεγάλον πρὸς
αὐτοὺς ἁμάρτημα. Θείον Προσευχητάριον Ἀγ.Βρεσθένης Ματθαῖου.
Εκδ.1933 σελ. 104
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου