ΠΕΡΙ ΠΟΛΕΜΩΝ ΤΟΥ ΔΙΑΒΟΛΟΥ (ΓΕΝΙΚΑ)

ΠΕΡΙ ΠΟΛΕΜΩΝ ΤΟΥ ΔΙΑΒΟΛΟΥ (ΓΕΝΙΚΑ)

Μέγαλου Αντωνίου. Εἶδα ὅλες τὶς παγίδες τοῦ ἐχθροῦ ἁπλωμένες ἐπάνω στὴ γῆ καὶ εἶπα στενάζοντας, ποιὸς τάχα τὶς διαπερνᾶ; Καὶ ἄκουσα φωνὴ νὰ μοῦ λέγη· «ἡ ταπεινοφροσύνη». Ἀποφθέγματα Γερόντων ΕΠΕ τομ.1,47

Αγ.Ιωάν.Κλίμ. Κάθε πόλεμος των δαιμόνων εναντίον μας οφείλεται γενικώς στις τρείς επόμενες αιτίες : ἢ στὴν ἀμέλεια, ἢ στὴν ὑπερηφάνεια ἢ στὸν φθόνο τῶν δαιμόνων. Ὁ πρώτος εἶναι ἐλεεινός, ὁ δεύτερος πανάθλιος, καὶ ὁ τρίτος μακάριος. Κλίμαξ-282

Αγ.Ιωάν.Κλίμ. Σε όλες τις κατα Θεόν προσπάθειές μας τρείς λάκους μας σκάπτουν υπούλως οι δαίμονες. Κατ' αρχήν αγωνίζονται ώστε να μην κατορθωθεί το αγαθό. Έπειτα αφού νικηθούν στο πρώτο σημείο, αγωνίζονται ώστε το αγαθό που κατωρθώθηκε να μην είναι καθ' όλα θεάρεστο. Όταν και σε αυτόν τον στόχο αποτύχουν οι κλέπτες, τότε πλησιάζουν αθόρυβα στην ψυχή μας και μας μακαρίζουν ότι σε όλα πολιτεύομεθα όπως θέλει ο Θεός. Αντίπαλος του 1ου πολέμου είναι η συστηματική μέριμνα του θανάτου, του 2ου η υποταγή και η εξουδένωσις και του 3ου η συνεχής και έντονη αυτομεμψία. Κλίμαξ-282

Ἐν τῷ Γεροντικῷ. Οἱ Γέροντες Ἀσκηταὶ ἔλεγον· τρεῖς εἶναι αἱ δυνάμεις τοῦ σατανᾶ, ποὺ προπορεύονται εμπρὸς ἀπὸ κάθε ἁμαρτίαν· ἡ λήθη (λησμοσύνη τοῦ Θεοῦ), ἡ ἀμέλεια καὶ ἡ ἐπιθυμία. Ὅταν λοιπὸν ἔλθῃ ἡ λήθη (λησμοσύνη) καὶ ἐγκατασταθῇ εἰς τὴν ψυχήν μας, τότε γεννᾷ τὴν ἀμέλειαν· καὶ ἡ ἀμέλεια, πάλιν, γεννᾷ τὴν κακὴν ἐπιθυμίαν. Εὐεργετινὸς Δ-204

Αγ.Ιωάν.Χρυσ. Ο διάβολος, όταν ιδεί ότι δέν κερδίζει τίποτε, απομακρύνεται αμέσως, επειδή φοβάται μήπως γίνει αιτία νά λάβουν οι άνθρωποι περισσότερα στεφάνια. Π.ανθ.Αγ.Ι.Χρυσοστ.Α-604

Νικηφόρου Θεοτόκη. Πρὸ τοῦ νὰ ἁμαρτήσῃς, περιγράφει εἰς σὲ ἐλαφρὸν τὸ ἁμάρτημα καὶ μικρότατον, ἵνα εὐκόλως πέσῃς· ἀφοῦ δὲ ἁμαρτήσῃς ζωγραφεῖ τὴν ἁμαρτίαν μεγάλην καὶ βαρυτάτην, ἵνα μὴ μετανοήσῃς, ἀλλ’ ἀπελπισθῇς· τοῦτο εἶναι μία τῶν μεθοδειῶν αὐτοῦ. Κυριακορδόμιον τομ. Α σελ. 143

Νικηφόρου Θεοτόκη. Σχηματίζει πολλάκις τὴν ἀνομίαν ὡς ἀρετήν· ὅθεν ὑβρίζεις καὶ δέρεις, τάχα ἵνα διορθώσῃς τὸν πταίστην· ἀδικεῖς, ὅταν κάθησαι κριτής, νομίζων ὅτι ὑπερασπίζεσαι τὸν πτωχόν· κατατρέχεις τὸν ἀδελφόν σου, τάχα διὰ ζῆλον Θεοῦ· τοῦτο δὲ εἶναι ὁ μετασχηματισμὸς αὐτοῦ εἰς ἄγγελον φωτός. Κυριακορδόμιον τομ. Α σελ. 143

Ἐν τῷ Γεροντικῷ. Ὁ Ἀβραὰμ, ὁ ὑποτακτικὸς τοῦ Ἀββᾶ Ἀγάθωνος, ἠρώτησε τὸν Ἀββᾶν Ποιμένα : - Τί νὰ κάνω, ποὺ οἱ δαίμονες μὲ πολεμοῦν σφοδρῶς; - Σὲ πολεμοῦν οἱ δαίμονες; ἀπήντησεν ὁ Γέρων· δὲν πολεμοῦν μαζί μας ἐφ’ ὅσον κάνομεν τὰ θελήματά μας· διότι τὰ θελήματά μας ἔγιναν δαίμονες καὶ αὐτὰ εἶναι ποὺ μᾶς στενοχωροῦν, διὰ νὰ τὰ ἱκανοποιήσωμεν· ἐὰν δὲ θέλῃς νὰ μάθῃς μὲ ποίους ἐπολέμησαν οἱ δαίμονες, μάθε ὅτι ἐπολεμήσαμεν μὲ τὸν Μωϋσῆν καὶ τοὺς ὁμοίους του. Εὐεργετινὸς Α-435

Αγ.Νικόδημος Από 6 μέρη μας πολεμούν οι δαίμονες, καθώς λέγουν οι Πατέρες, και μάλιστα ο Άγ. Μελέτιος ο Ομολογητής : από άνω και κάτω, από δεξιά και αριστερά και από εμπρός και πίσω. Ἀόρατος Πόλεμος σελ. 135

Αγ.Νικόδημος Και άνω μέν είναι, οι υπέρ την δύναμίν μας υπερβολές όπου κάνουμε είς την αρετήν . κάτω δε οι εκ της αμελίας μας ελλείψεις, όπου παθαίνουμε είς την αυτήν αρετήν.  Ἀόρατος Πόλεμος σελ. 135

Αγ.Νικόδημος Και δεξιά μέν λέγονται, όταν οι δαίμονες με δεξιάν αιτίαν και πρόφασιν του καλού μας ρίπτουν είς το κακόν . αριστερά δε, όταν από φανεράν αιτίαν του κακού μας κάνουν να αμαρτάνουμε. Ἀόρατος Πόλεμος σελ. 135

Αγ.Νικόδημος Έμπρος μέν είναι, όταν οι δαίμονες μας πολεμούν με λογισμούς και ενθυμήσεις των μελλοτικών πραγμάτων . πίσω δε, όταν μας πολεμούν με τις ενθυμήσεις και προλήψεις των περασμένων πραγμάτων. Ἀόρατος Πόλεμος σελ. 135

Ἀγ.Μαξίμου.Οἱ δαίμονες πολεμοῦν τοὺς ἀνθρώπους ἢ διὰ τῶν πραγμάτων, ἢ διὰ τῶν ἐμπαθῶν νοημάτων, ποὺ ἐνυπάρχουν μέσα εἰς τὰ πράγματα. Καὶ διὰ μὲν τῶν πραγμάτων πολεμοῦν ὅσους συμφύρονται μὲ τὰ κοσμικὰ πράγματα·  διὰ δὲ τῶν νοημάτων ὅσους ἔχουν ἀποχωρισθη ἀπ’ αὐτῶν. Εὐεργετινὸς Δ-184

Ἀγ.Μαξίμου.Τὰ συμβαίνοντα εἰς ἠμᾶς λυπηρά, πρὸς παίδευσίν μας συμβαίνουν, α) ἢ πρὸς παρελθόντων ἁμαρτημάτων ἀναίρεσιν, β) ἢ πρὸς ἐνεστώσης ἀμέλειας διόρθωσιν, γ) ἢ πρὸς μελλόντων ἁμαρτημάτων ἀνακοπήν. Εὐεργετινὸς Γ-418

Ἀγ.Μαξίμου. Πάντως οἱ δαίμονες ἤ μᾶς βάζουν οἱ ἴδιοι σὲ πειρασμό, ἤ ὁπλίζοντας αὐτοὺς ποὺ πιστεύουν τὸν Θεὸ ἐναντίον μας. Καὶ οἱ ἴδιοι μᾶς πειράζουν ὅταν ἀποχωριστοῦμε ἀπὸ τὰ ἀνθρώπινα, ὅπως πείραξαν καὶ τὸν Κύριο στὴν ἔρημο. Μέσω τῶν ἀνθρώπων πάλι μᾶς πειράζουν, ὅταν ζοῦμε μαζὶ μὲ αὐτούς, ὅπως πείραξαν καὶ τὸν Κύριο μέσω τῶν Φαρισαίων. Φ-Ἀγ.Ἀναστασίου Σιν.13β-153

Ἀγ.Μαξίμου. Διά 5 αιτίες λέγουν παραχωρεί ο Θεός να πολεμούμεθα από τους δαίμονες.1^η αἰτία λέγουν ὅτι εἶναι νὰ διακρίνουμε τὴν ἀρετὴν ἀπὸ τὴν κακίαν πολεμοῦντες καὶ ἀντιπολεμούμενοι. 2^η αἰτία διὰ νὰ ἀποκτήσωμεν μὲ κόπο τὴν ἀρετήν, ὥστε νὰ ἔχουμε αὐτὴν βεβαίαν καὶ σταθεράν. 3^η αἰτία διὰ νὰ μὴν ὑψηλοφρονήσωμεν, ὅταν θὰ προκόπτωμεν εἰς τὴν ἀρετήν, ἀλλὰ νὰ μάθωμεν νὰ εἴμεθᾳ ταπεινοί. 4^η αἰτία διὰ νὰ μισήσωμεν ὁλοκληρωτικὰ τὴν κακίαν, ἀφοῦ τὴν δοκιμάσωμεν. 5^η αἰτία διὰ νὰ μὴν λησμονήσωμεν τὴν ἀδυναμίαν μας, οὔτε τὴν δύναμιν τοῦ Θεοῦ πού μας βοήθησεν διὰ νὰ φθάσωμεν στὴν ἀπάθεια. Εὐεργ.Α-426