ΠΕΡΙ ΘΑΝΑΤΩΝ ΜΑΡΤΥΡΙΚΩΝ

ΠΕΡΙ ΘΑΝΑΤΩΝ ΜΑΡΤΥΡΙΚΩΝ

Ἐρώτησις : Διατὶ μερικοὶ Ἄνθρωποι εἰς τὸν θάνατόν των βασανίζονται τόσα ἡμερονύκτια, καὶ δοκιμάζουν μεγάλους ἀγῶνας, ἕως οὗ νὰ ἔβγῃ ἡ ψυχή των; Ἀπόκρισις : Ἐξ  ἑνὸς μὲν διὰ φόβον, καὶ ἔκπληξιν, καὶ σωφρονισμὸν τῶν περιεστώτων· ἐξ ἄλλου δέ, καὶ δι’ ἐξαγορὰν μερικῶν ἁμαρτιῶν, ὁποῦ καὶ αὐτοὶ οἱ Ἄνθρωποι ἔπραξαν, τὰς ὁποίας ἤ τελείως δὲν τὰς ἐξωμολογήθησαν, ἤ ἄν τὰς ἐξωμολογήθησαν, πλὴν δὲν ἔκαμαν τὸν κανόνα, ὁποῦ ὁ Πνευματικός των Πατὴρ τοὺς ἐδιώρισεν· ὅθεν μὲ αὐτὸν τὸν ἐλεεινὸν  ψυχομαχημὸν τιμωροῦνται ἐδῶ πρὸς ὥρας, διὰ νὰ μὴ παιδαύωνται ἐκεῖ αἰωνίως· ἢ καὶ ὡς καταδεδικασμένοι, προβλέπουσι τὴν ἡτοιμασμένην αὐτοῖς κόλασιν· διὰ τοῦτο καὶ ἀγωνιῶσι. Ἀποστολικὴ Σαγήνη σελ. 243

Γρηγορίου τοῦ Διαλόγου. Ἔχει γραφῇ ὅτι μὲ οἱονδήποτε θάνατον καὶ ἐὰν ἀποθάνῃ ὁ δίκαιος, ἡ ἀρετή του δὲν πρόκειται νὰ ἀφαιρεθῇ, διότι θὰ τοῦ ὑπολογισθῇ ὡς ἀξιόμισθος ἀγὼν κατὰ τὴν αἰώνιον ζωήν, ὅπου πλεονάζουν τὰ πνευματικὰ ἀγαθά, ἔστω καὶ ἐὰν ἐτελεύτησε μὲ σκληρὸν καὶ βίαιον θάνατον. Εὐεργετινὸς Γ-235-236