ΠΕΡΙ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΚΑΚΟΔΟΞΙΩΝ

ΠΕΡΙ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΚΑΚΟΔΟΞΙΩΝ

Μεγ.Βασιλείου. Ἡ σχισματοαίρεσις τελεία αἵρεσις εστί.

Ἀγ.Μᾶρκος Ευγ. Στὰ θέματα τῆς πίστεως οὐ χωρεῖ συγκατάβασις.                              

Ἀγ. Ἐπιφάνειος Αἵρεσις εἶναι κακόδοξος γνώμη πεπλανημένων ἀνθρώπων, καθότι δὲν δοξάζουν τὴν αὐτὴν πίστιν.

Ἀγ.Κλήμης Ἀλεξ. Ἁίρεσις ἐστὶν πρόκλησις δογμάτων ἤ, ὡς τινὲς προσήλισις δόγμασι πολλοίς, ἀκολουθίαν πρὸς ἄλληλα καὶ τὰ φαινόμενα περιέχουσι πρὸς τὸ εὖ ζῆν συντείνουσα. Ἀγ.Κλήμης Ἀλεξ.

Ἀγ. Αὐγουστίνου. Οἱ δὲ σχισματικοὶ σχισματοαιρετικοὶ εἰσίν, καθότι δὲν εἶναι κανὲν Σχῖσμα εἰμὴ πρότερον αἵρεσιν ἀναπλάσσῃ, ἵνα ὀρθῶς δόξῃ τῆς Ἐκκλησίας χωρισθῆναι. Τὸ Σχῖσμα κακῶς διαμένον γίνεται αἵρεσις ἤ καταφέρεται εἰς αἵρεσιν, ὅτι καὶ τοὺς σχισματικοὺς οὐχ ἡ διάφορος πίστις ποιεῖ ἀλλ’ ἡ διαρηχθεῖσα τῆς κοινωνίας συντροφία». (Ἐπιστολὴ ρα΄ κεφ. ια΄ εἰς τὸ κατὰ Ματθαῖον).

Ἀγ.Ἰγνάτιος Πᾶς ὁ λέγων παρὰ τὰ διατεταγμένα κὰν προφητεύη κὰν παρθενεύη κὰν σημεῖα ποιῆ, λύκος σοὶ φαινέσθω ἐν δορᾷ προβάτου, φθορὰν προβάτων κατεργαζόμενος. Ἀγ.Ἰγνάτιος

Ἀγ. Μελετίου Ὁμολ. Μὴ πείθεσθε Μονάζουσιν μηδὲ τοῖς Πρεσβυτέροις, ἐφ’ οἷς ἀνόμως λέγουσι κακίστως εἰσηγοῦνται, καὶ τὶ φημὶ Μονάζουσι καὶ τὶ τοῖς πρεσβυτέροις; Μηδ’ Ἐπισκόποις εἴκετε τὰ μὴ λυσιτελοῦντα, πράττειν καὶ λέγειν καὶ φρονεῖν δολίως παραινοῦσιν.

Ἀγ.Μελετίου Ὁμολ. Τὸ τὴν ἀλήθειαν σιγᾷν κίνδυνος ὄντως μέγας, καὶ κόλασις αἰώνιος καὶ βόθρος ἀπωλείας, οὐ δίκαιον, οὐ θεμι-τόν, οὐ πρέπον εὐσεβέσιν ὅλως σιγᾷν, ἔνθα θεοῦ τοὺς νόμους ἀθετοῦσι, οἱ τὴν ἀπάτην σπεύδοντες συστῆσαι καὶ  τὴν πλάνην.

Μέγας Βασίλειος «Πᾶς ὁ δυνάμενος λέγων τὴν ἀλήθειαν καὶ μὴ λέγων αὐτήν, κατακριθήσεται ὑπὸ τοῦ θεοῦ, καὶ ταῦτα ἔνθα πίστις ἐστὶ τὸ κινδυνευόμενον, καὶ τῆς ὅλης Ἐκκλησίας τῶν Ὀρθοδόξων ἡ Κρηπὶς τὸ γὰρ ἐφησυχάζειν ἐν τοῖς τοιούτοις, ἀρνήσεως ἴδιον, τὸ δὲ ἐλέγχειν ὁμολογίας εἰλικρινοῦς».

Ἀγ.Ἰωάν.Χρυσ. Οὐδὲν ὠφελεῖ βίος ὁρθὸς δογμάτων διεστραμένων. Οὐδὲν ὄφελος πολιτείας ἀρίστης πίστεως οὐκ οὔσης ὑγιοῦς. Καὶ γὰρ ἀσελγείας ἁπάσης, ἡ τῶν αἰρετικῶν σωφροσύνη χείρων ἐστιν. Ἀγ.Ἰωάν.Χρυσ.

Ἀγ.Ἰωάν.Χρύσ. Εἶναι βαρὺ καὶ φοβερὸ νὰ διαστρέψει κανεὶς τὸ λόγο τοῦ ζωντανοῦ Θεοῦ, τοῦ Κυρίου τοῦ Θεοῦ μας.  Π.Ἄνθ.Ἄγ.Ι.Χρυσοστ.Α-399

Ἀγ.Ἰωάν.Χρύσ. Γιατί δὲν πολεμῶ μὲ ὑλικὰ ὄπλα, ἀλλὰ καταδιώκω μὲ τὸ λόγο, ὄχι τὸν αἱρετικό, ἀλλὰ τὴν αἵρεση· δὲν ἀποστρέφομαι τὸν ἄνθρωπο ἀλλὰ μισῶ τὴν πλάνη καὶ θέλω νὰ τὸν ἀπόσπασω ἀπὸ αὐτήν. Π.Ἄνθ.Ἄγ.Ι.Χρυσοστ.Α-400

Ἀγ.Ἰωάν.Χρύσ. Ὁ Θεὸς τὴν μὲν πίστιν αὐτοῦ τὴν ἀληθῆ καὶ ἀποστολικὴν πολλὲς φορὲς συγχωρεῖ νὰ πολεμεῖται, τὰς δὲ αἱρέσεις καὶ τὴν εἰδωλολατρεία τὰ ἀφήνει νὰ ἀπολαμβάνουν ἄνεση. Γιατί ἄραγε; Γιὰ νὰ μάθεις μὲν τὴν ἀδυναμία ἐκείνων ποὺ ἂν καὶ δὲν ἐνοχλοῦνται, ὅμως αὐτομάτως ἐξαφανίζονται, τῆς δὲ πίστεως τὴν ἰσχὺν νὰ γνωρίσης, πολεμουμένης καὶ διὰ τῶν κωλυόντων αὐξανομένης. Π.Ἄνθ. Ἄγ.Ι. Χρυσοστ. Α-403