ΠΕΡΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΥ (ΤΟΥ ΟΝΟΜΑΤΟΣ)

ΠΕΡΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΥ (ΤΟΥ ΟΝΟΜΑΤΟΣ)

Νικηφόρου Θεοτόκη. Τὸ ὄνομα Χριστιανὸς εἶναι ἐνδοξότερον ἀπὸ πάντων τῶν ὀνομάτων, ὄσα σημαίνουν ἀξιώματα, προβιβασμούς, ἐξουσίας, προνόμια ἀνθρώπων· τὸ ὄνομα τοῦτο Χριστιανὸς εἶναι κατὰ πολύ ὑπέρτερον ἀπὸ τὸ ὄνομα ἄρχων, ἡγεμών, δεσπότης, βασιλεὺς καὶ πᾶν ἄλλο σημαντικῆς ἀξίας ὄνομα. Κυριακοδρόμιον τομ. Β. σελ. 44

Νικηφόρου Θεοτόκη. Βλέπε δὲ τοῦ Θεανθρώπου τὴν φιλανθρωπίαν· καθὼς ὁ Θεὸς καὶ Πατὴρ «ἐχαρίσατο αὐτῷ ὄνομα τὸ ὑπὲρ πᾶν ὄνομα (Φιλ. Β΄,9), οὕτως αὐτὸς διὰ τῶν Ἀποστόλων αὑτοῦ ἐδώρησεν εἰς ἡμᾶς ὄνομα τὸ ὑπὲρ πάντα τὰ ἐπὶ γῆς ἀξιωματικὰ ὀνόματα, δηλαδὴ τὸ ὄνομα Χριστιανός». Κυριακοδρόμιον τομ. Β. σελ. 44-45

Νικηφόρου Θεοτόκη. Διὰ τοῦτο, ὅταν ἤκουσεν ὁ Διάβολος ὅτι οἱ μαθηταὶ τοῦ Χριστοῦ ὠνομάσθησαν χριστιανοί, ἤναψε τὰς φλόγας τῆς ὀργῆς καὶ τοῦ θυμοῦ εἰς τὰς καρδίας τῶν τότε διωκτῶν καὶ τυράννων καὶ τόσην ἀποστροφὴν καὶ μῖσος ἐξήγειρε κατὰ τούτου τοῦ ὀνόματος, ὥστε ἐάν τις ἔλεγεν ὅτι εἶναι χριστιανός, διὰ τοῦτο καὶ μόνον  βασανιστικῶς ὑπ’ αὐτῶν ἐπαιδεύετο ἕως θανάτου. Κυριακοδρόμιον τομ. Β. σελ. 45

Νικηφόρου Θεοτόκη. Ἵστατο εἰς τὸ στάδιον τῆς ἀθλήσεως ἐνώπιον τοῦ τυράννου ὁ ἅγιος τοῦ Χριστοῦ μάρτυς καὶ ὁ μὲν τύραννος ἔλεγε πρὸς αὐτόν· Ἀρνήθητι τοῦτο τὸ ὄνομα, διὰ νὰ ἀποφύγῃς τὰς βασάνους, εἰπὲ ὅτι δὲν εἶμαι χριστιανός, διὰ νὰ ἀπαλλαγῇς τοῦ θανάτου· ὁ δὲ τοῦ Χριστοῦ μάρτυς ἐκραύγαζε μεγάλῃ τῇ φωνῇ· εἶμαι χριστιανός· ὑπέμενε τὰς πολυποικίλους καὶ δεινὰς τιμωρίας καὶ προέκρινε ἀπὸ τὴν ἰδίαν αὑτοῦ ζωὴν τὸ ὄνομα τοῦ χριστιανοῦ. Κυριακοδρόμιον τομ. Β. σελ. 45

Νικηφόρου Θεοτόκη. Ἀδελφοί μου ἀγαπητοί, ὅστις ὄνομα μόνον ἔχει χριστιανοῦ, ἔργα δὲ Διαβόλου, ἀπὸ τούτου, κατ’ ἐκείνην τὴν ἡμέραν κατὰ τὴν ὁποίαν θέλει καθίσει ὁ Κύριος διὰ νὰ κρίνῃ ζῶντας καὶ νεκρούς, θέλει ἀφαιρέσει τὰ θεῖα αὐτοῦ χαρίσματα, συγχρόνως δὲ καὶ τὸ κεχαριτωμένον αὑτοῦ ὄνομα, αὐτὸν δὲ γυμνὸν καὶ τετραχηλισμένον θέλει καταδικάσει ἐκεῖ, ὅπου θέλουν καταδικασθῆ οἱ ἄπιστοι, οἱ μὴ καταξιωθέντες τοῦ χριστιανικοῦ ὀνόματος. Κυριακοδρόμιον τομ. Β. σελ. 46

Ἀγ.Ἰωάννου Κλίμακος. Χριστιανὸς εἶναι ἡ ἀπομίμησις τοῦ Χριστοῦ, ὅσο εἶναι δυνατὸν στὸν ἄνθρωπο, καὶ στὰ λόγια καὶ στὰ ἔργα καὶ στὴν σκέψι. Πιστεύει δὲ ὀρθὰ καὶ ἀλάνθαστα στὴν Ἁγία Τριάδα. Κλίμαξ 39