ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΤΩΝ ΑΜΑΡΤΙΩΝ

ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΤΩΝ ΑΜΑΡΤΙΩΝ

Μεγ.Βασιλείου. Τὸ νὰ κάνει πάλι τὴν ἴδια ἁμαρτία αὐτὸς ποὺ μιὰ φορὰ μετανόησε, αὐτὸ εἶναι ἀπόδειξη ὅτι τὸ πρῶτο αἴτιο τῆς ἁμαρτίας ἐκείνης δὲν καθαρίστηκε, ἀπὸ τὸ ὁποῖο αἴτιο, σὰν ἀπὸ κάποια ρίζα, συμβαίνει νὰ ξαναφυτρώνουν τὰ ἴδια. Ὅπως ὅταν κάποιος θελήσει νὰ κόψει τὰ κλαδιὰ κάποιου φυτοῦ. ἐὰν ἀφήσει τὴ ρίζα, παραμένοντας ἡ ρίζα ξαναβλαστάνει πάλι ἀντίστοιχα πρὸς τὰ προηγούμενα κλαδιά. Ἔργα Ἀγ.Ἰωάννου Δαμασκηνοῦ ΕΠΕ 6,171

Ὁ Δαμασκηνὸς λέγει· «Καὶ τῶν κακῶν ἀρχὴ καὶ τέλος ἐστὶ τὸ ἀγαθόν· τοῦ γὰρ ἀγαθοῦ ἕνεκα πάντα καὶ ὅσα ἀγαθὰ καὶ ὅσα ἐναντία· καὶ γὰρ καὶ ταῦτα πράττομεν τὸ ἀγαθὸν ποθοῦντες· οὐδεὶς γὰρ εἰς τὸ κακὸν ἀποβλέπων, ποιεῖ ὅπερ ποιεῖ· διὸ οὐδὲ ὑπόστασιν ἔχει τὸ κακόν, ἀλλὰ παρυπόστασιν, τοῦ ἀγαθοῦ ἕνεκα καὶ οὐχὶ ἑαυτοῦ γινόμενον· πᾶν γὰρ γινόμενον ἢ δι’ ἀγαθὸν γίνεται ἢ διὰ νομιζόμενον ἀγαθόν». Ἀγ.Νεκταρίου «Τὸ Γνώθι σ’αὐτὸν» σελ. 144

Ἀγ.Μᾶρκος Ἐρημ. Πολλοὶ λυπούμαστε για τὶς ἁμαρτίες μας· ὅμως τὶς αἰτίες αὐτῶν τὶς δεχόμαστε μὲ εὐχαρίστηση. Φ-Ἀγ.Μάρκου Ἐρημήτου τ13,61

Ἀγ.Μᾶρκος Ἐρημ. Τὶς αἰτίες τῶν ἀθελήτων λογισμῶν τις ἀγαπάμε, καὶ για αὐτὸ ἐπακολουθοὺν καὶ οἱ πράξεις τῶν θεληματικὼν λογισμῶν. Φ-Ἀγ.Μάρκου Ἐρημήτου τ13,61

Ἀγ.Μᾶρκος Ἐρημ. Ἡ οἰήσῃ καὶ ἡ ἀλαζονεία εἶναι αἴτια τῆς βλασφημίας, ἐνῶ ἡ φιλαργυρία καὶ ἡ κενοδοξία εἶναι αἴτια τῆς ἀσπλαγχνίας καὶ τῆς ὑποκρισίας. Φ-Ἀγ.Μάρκου Ἐρημήτου τ13,61

Ἀγ.Μᾶρκος Ἐρημ. Ἐκεῖνός που μισεῖ τὰ πάθη, ἀπομακρύνει τις αἰτίες τοὺς, ἐνῶ ἐκεῖνός που βρίσκεται μέσα στις αἰτίες, καὶ χωρὶς να θέλει πολεμεῖται ἀπὸ τὰ πάθη. Φ-Ἀγ.Μάρκου Ἐρημήτου τ13,67

Ἀγ.Μᾶρκος Ἐρημ Δεν εἶναι δυνατὸν να προσκολλάσαι σ' ἕνα πάθος μὲ τὸν νοῦ, ἂν δεν ἀγαπᾷς τὶς αἰτίες τοῦ. Γιατὶ ποῖος, περιφρόνωντας τὴν ντροπή, ἀσχολείται μὲ τὴν κενοδοξία; Ἣ ποῖος, ἀγαπῶντας τὴν ἐξουδένωση, ταράξεται ὅταν ἀτιμάζεται; Καὶ ποῖος, ἔχοντας καρδία συντετριμένη καὶ τεταπεινωμένη, δέχεται τὴν ἡδονὴ τῆς σάρκας; Φ-Ἀγ.Μάρκου Ἐρημήτου τ13,69

Ἀγ.Μᾶρκος Ἐρημ Δεν εἶναι δυνατὸν πολεμώντας να νικήσουμέ ποτε οὔτε τοὺς κακοὺς λογισμοὺς χωρὶς να πολεμήσουμέ τις αἰτίες τοὺς, οὔτε τὶς αἰτίες χωρὶς τοὺς λογισμούς. Γιατί, ὅταν ἀπορίπτουμε τὸ ἕνα μονομερῶς, ὕστερα ἀπὸ λίγο μέσω τοῦ ἄλλου φερόμαστε καὶ στα δύο. Φ-Ἀγ.Μάρκου Ἐρημήτου τ13,79

Ἀγ.Μᾶρκος Ἐρημ Οἱ ἀκούσιοι λογισμοὶ δημιουργοῦνται ἀπὸ προηγουμένη ἁμαρτία, ἐνῶ οἱ ἑκούσιοι ἀπὸ τὸ αὐτεξούσιο θέλημα, ὥστε αἴτιοι εἶναι τῶν προτέρων οἱ δεύτεροι. Φ-Ἀγ. Μάρκου Ἐρημήτου τ13,83