ΠΕΡΙ ΠΑΡΟΜΟΙΩΣΗΣ ΤΩΝ ΕΝΑΡΕΤΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΑΡΕΤΩΝ ΤΟΥΣ

ΠΕΡΙ ΠΑΡΟΜΟΙΩΣΗΣ ΤΩΝ ΕΝΑΡΕΤΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΑΡΕΤΩΝ ΤΟΥΣ

Ἀγ.Νείλου. Ὅπως ἡ πέτρα ποὺ βρίσκεται στὴ θάλασσα μένει σταθερὴ καὶ ἀκίνητη ὅταν χτυπιέται ἀπὸ τὰ κύματα, ἔτσι κι’ αὐτὸς ποὺ κατόρθωσε τὶς ἀρετὲς καὶ ἔχει ζυμωθεῖ μὲ αὐτὲς ὁλόκληρος, δὲ θὰ σαλευθεῖ ἀπὸ τὸν διάβολο. Φ-Ἀγ.Νείλου ΕΠΕ11β-383

Ἀγ.Νείλου. Τὸ ἀδοκίμαστο χρυσάφι τὸ καθαρίζει τὸ χωνευτήρι, καὶ τὴν μολυσμένη καρδιὰ ἡ κατὰ Θεὸν λύπη. Φ-Ἀγ.Νείλου 11β-445

Αγ.Ισαάκ Συρ. Ὅπως τὰ δένδρα ξερριζώνονται ἀπὸ τὴν ραγδαία καὶ συνεχῆ πτῶσι τῶν ὑδάτων, ἔτσι ξερριζώνεται καὶ ἡ ἀγάπη τοῦ κόσμου ἀπὸ τὴν καρδιὰ μὲ τὴν βίαια ἐπίπτωσι τῶν πειρασμῶν στὸ σῶμα. Φ-Αγ.Ισαάκ Σύρου-8Γ,89

Αγ.Ισαάκ Συρ.Ὅπως τὰ φάρμακα καθαρίζουν ἀπὸ τὸ σῶμα τοὺς νοσηροὺς χυμούς, ἔτσι καὶ ἡ σφοδρότης τῆς θλίψεως καθαρίζει τοὺς πονηροὺς λογισμοὺς ἀπὸ τὴν καρδιά. Φ-Αγ.Ισαάκ Σύρου-8Γ,89

Αγ.Ισαάκ Συρ. Ὅπως εἶναι τὸ ἅλας γιὰ κάθε τροφή, ἔτσι εἶναι ἡ ταπείνωσις γιὰ κάθε ἀρετὴ κι’ αὐτὴ μπορεῖ νὰ συντρίψη τὴν δύναμη πολλῶν ἁμαρτημάτων. Φ-Αγ.Ισαάκ Σύρου-8β,275

Αγ.Ισαάκ Συρ. Ὅπως στὴν ἡσυχία καὶ γαλήνη τῆς αἰσθητῆς θάλασσας κινεῖται καὶ κολυμβᾶ τὸ δελφίνι, ἔτσι καὶ στὴν ἡσυχία καὶ γαλήνη τῆς θάλασσας τῆς καρδιᾶς, μακριὰ ἀπὸ τὸν θυμὸ καὶ τὴν ὀργή, κινοῦνται διαρκῶς γιὰ εὐφροσύνη της τὰ μυστήρια καὶ οἱ θεῖες ἀποκαλύψεις. Φ-Αγ.Ισαάκ Σύρου 8β-195

Αγ.Ισαάκ Συρ. Ὅπως ὁ νεκρὸς δὲν μπορεῖ νὰ αἰσθανθῆ τὰ πράγματα τῶν ζωντανῶν, ἔτσι καὶ ἡ ψυχὴ τοῦ μοναχοῦ, ποὺ εἶναι θαμμένος στὴν ἡσυχία σὰν μέσα σὲ τάφο, εἶναι ἀπαλλαγμένη ἀπὸ τὴν τρικυμία ποὺ συνήθως προκαλεῖται ἀπὸ τὴν αἴσθησι τῶν πραγμάτων, στὰ ὁποῖα εὑρίσκονται οἱ συναναστρεφόμενοι μὲ τοὺς ἀνθρώπους. Φ-Αγ.Ισαάκ Σύρου-8Γ,89

Αγ.Ισαάκ Συρ. Ὅπως κάποιος ἄνθρωπος, ποὺ προσφέρει πολύτιμο δῶρο στὸν βασιλέα, ἀποκτᾶ χαρούμενο πρόσωπο, ἔτσι κι’ ἐκείνου ποὺ χύνει δάκρυα στὴν προσευχή του ὁ Θεός, ὁ μεγάλος βασιλεὺς τῶν αἰώνων, συγχωρεῖ ὅλα τὰ εἴδη τῶν παραπτωμάτων καὶ τοῦ ἐπιτρέπει ν’ ἀποκτήση πλησίον του χαριτωμένη ὄψι. Φ-Αγ.Ισαάκ Σύρου-8Γ,93

Αγ.Ισαάκ Συρ. Ὅπως τὰ νήπια, ὅταν τρομοκρατοῦνται ἀπὸ φοβερὰ θεάματα, τρέχουν φωνάζοντας καὶ πιάνονται ἀπὸ τὰ ἐνδύματα τῶν γονέων τους, ἔτσι καὶ ἡ ψυχή, ὅταν στενοχωρῆται καὶ θλίβεται ἀπὸ τὸν φόβο τῶν πειρασμῶν, προστρέχει γιὰ νὰ προσκολληθῆ στὸν Θεό, ἐπικαλουμένη αὐτὸν μὲ ἐκτενῆ δέησι. Φ-Αγ.Ισαάκ Σύρου-8Γ,89

Αγ.Ιωάν.Χρυσ. Ὅπως ἀκριβῶς μιὰ πηγὴ ποὺ τρέχει συνεχῶς γίνεται ὁλοένα καὶ πιὸ καθαρὴ καὶ ἀναβλύζει περισσότερο νερό, ἐνῶ ὅταν καταχωθεῖ στερεύει, ἔτσι καὶ μὲ τὸ πνευματικὸ χάρισμα καὶ τὸ διδασκαλικὸ λόγο, ὅταν μεταδίδεται συνέχεια καὶ τὸν ἐπωφελοῦνται ὅσοι ἐπιθυμοῦν, ἀναβλύζει περισσότερο, ἐνῶ ὅταν παραχωθεῖ ἀπὸ τὴν κακότητα καὶ τὸ φθόνο, ἐλαττώνεται καὶ σβήνει τελείως. Π.Ἀνθ.Ἀγ.Ἰ.Χρυσ.Α-198-199

Μεγ.Βασιλείου.Ὅπως οἱ ζωγράφοι, ὅταν ἀντιγράφουν εἰκόνες ἀπὸ ἄλλες εἰκόνες, βλέπουν συχνὰ πρὸς τὰ πρότυπα, προσπαθώντας νὰ μεταφέρουν τὰ χαρακτηριστικὰ τῶν εἰκόνων ἐκείνων στὸ δικό τους ἔργο, ἔτσι πρέπει νὰ κάνει καὶ αὐτὸς ποὺ προσπαθεῖ νὰ κάνει τὸν ἑαυτό του τέλειον ἀπὸ ὅλες τὶς πλευρὲς τῆς ἀρετῆς· πρέπει νὰ προσέχει τοὺς βίους τῶν ἁγίων, σὰν νὰ εἶναι ἀγάλματα κινούμενα καὶ ἀληθινά, καὶ νὰ κάνει δικό του τὸ ἀγαθὸ ἐκείνων μὲ τὴ μίμηση. Ἔργα Ἀγ.Ἰ.Δαμασκ. ΕΠΕ 8,295-297