ΠΕΡΙ ΜΑΓΕΙΑΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΚΑΤΑΦΕΥΓΟΝΤΩΝ ΕΙΣ ΜΑΓΟΥΣ

ΠΕΡΙ ΜΑΓΕΙΑΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΚΑΤΑΦΕΥΓΟΝΤΩΝ ΕΙΣ ΜΑΓΟΥΣ

Ἀγ.Νικοδήμου. Ἀλλὰ τὶ προφασίζονται μερικοὶ Χριστιανοί; Ἡμεῖς καταφεύγομεν εἰς τοὺς μάγους καὶ εἰς τοὺς δαίμονας, α΄) διότι εὐρίσκομεν ἰατρείαν εἰς τὰς ἀσθενείας ὅπου πάσχομεν· β΄) διότι μᾶς φανερώνουν θησαυροὺς κεκρυμένους καὶ τὸ τὶ ἔχομεν νὰ πάθομεν καὶ γ΄) διότι φοβούμεθα τοὺς δαίμονας ὡς κακοποιοὺς καὶ μισανθρώπους καὶ διὰ τοῦτο θεραπεύομεν αὐτοὺς διὰ τῆς μαγεῖας διὰ νὰ καταπραΰνομεν τὴν κακίαν τους· πρὸς τὰ ὁποία ἡμεῖς θέλομεν ἀποκριθῇ χωριστὰ χωριστὰ. Χρηστοήθεια σελ. 207

Ἀγ.Νικοδήμου. Καὶ πρὸς μὲν τὸ α΄ ἀποκρινόμεθα λέγοντες. Τὶ ποιεῖς ἀνόητε Χριστιανέ, ὅποιος καὶ ἂν εἶσαι ἐσὺ ὅπου καταφεύγεις εἰς τοὺς μάγους καὶ γητευτὰς διὰ νὰ ἰατρευθῇς; Καὶ τὸ πιστεύεις ποτὲ πὼς ὁ διάβολος ἔχει νὰ ἰατρεύσῃ τὴν ἀσθένειάν σου; ἂν αὐτὸς εἶναι ἀνθρωποκτόνος ἀπ’ ἀρχῆς καὶ ἐθανάτωσεν ὅλον τὸ γένος τῶν ἀνθρώπων πῶς τώρα ἔει νὰ γίνῃ ἰατρὸς ἰδικός σου; «Ἐκεῖνος γὰρ φησὶν ἀνθρωποκτόνος ἦν ἀπ’ ἀρχῆς» (Ἰω. η΄ 44). Ὁ Θεὸς λέγει ἀνθρωποκτόνος καὶ σὺ ὡς πρὸς ἰατρὸν τρέχεις; Καὶ τὶνα ἕξεις λόγον εἰπεῖν ἐγκαλούμενος;» εἶναι λόγια τοῦ Χρυσοστόμου (Λόγ. ε΄ κατὰ Ἰουδαίων). Χρηστοήθεια τῶν Χριστιανῶν 207

Ἀγ.Νικοδήμου. Δὲν βλέπεις πῶς εἰς μίαν στιγμὴν ἐθανάτωσε δύο χιλιάδας χοίρους εἰς τὴν θάλασσαν καὶ ἐσένα ἔχει νὰ ἰατρεύσῃ; Καὶ ἂν τοὺς χοίρους δὲν ἐλυπήθησαν οἱ δαίμονες, πῶς ἐσένα ἔχουν νὰ λυπηθοῦν; «εἰ γὰρ χοίρων οὐκ ἐφείσαντο πολλῷ μᾶλλον ἡμῶν οὐκ ἂν ἀπέσχοντο» (αὐτόθι ὁ Χρυσορρήμων). Χρηστοήθεια τῶν Χριστιανῶν 207

Ἀγ.Νικοδήμου. Δὲν βλέπεις πὼς οἱ δαίμονες δὲν ἠμπόρεσαν νὰ ἰατρεύσουν τοὺς ἰδίους μάγους καὶ φαρμακοὺς ὅπου ἦτον δοῦλοι ἰδικοί των, ἀπὸ τὰς φουσκαλίδας καὶ τὰς πληγὰς ὅπου ὁ Μωϋσῆς ἔδωκεν εἰς τὴν Αἴγυπτον καὶ ἐσένα ἔχουν νὰ ἰατρεύσουν; «οὐκ ἠδύναντο γὰρ φησιν οἱ φαρμακοὶ στῆναι ἐναντίον Μωϋσῆ διὰ τὰ ἕλκη· ἐγένετο γὰρ τὰ ἕλκη ἐν τοῖς φαρμακοῖς» (Ἔξοδ. Θ΄ 11) καὶ ἂν οἱ δαίμονες δὲν λυποῦνται τὴν ψυχήν σου πῶς θέλουν λυπηθῆ τὸ σῶμά σου; Χρηστοήθεια τῶν Χριστιανῶν 207

Ἀγ.Νικοδήμου. Πρὸς δὲ τὴν β΄ πρόφασιν ἐκείνων ὅπου λέγουν ὅτι πηγαίνουν εἰς τοὺς μάγους καὶ δαίμονας διὰ νὰ μάθουν τὶ ἔχουν νὰ πάθουν ἢ διὰ νὰ εὕρουν θησαυροὺς καὶ ἄλλα ἀπόκρυφα πράγματα, ἀποκρινόμεθα ὅτι μόνος ὁ Θεὸς κυρίως εἶναι ὅπου ἠξεύρει ὅλα τὰ ἀπόκρυφα πράγματα καὶ προγνωρίζει τὰ μέλλοντα. Χρηστοήθεια τῶν Χριστιανῶν 213

Ἀγ.Νικοδήμου. Οἱ δὲ μάγοι καὶ δαίμονες, ἐπειδὴ εἶναι ἐσκοτισμένοι καὶ δὲν ἔχουν τὸν ἐκ Θεοῦ φωτισμόν, ἀκολούθως οὐδὲ δύνανται νὰ ἠξεύρουν τὰ ἀπόκρυφα· καὶ τοῦτο γίνεται φανερὸν ἀπὸ τὸ ἐνύπνιον, ὅπου εἶδε Ναβουχοδονόσορ ὁ βασιλεύς, ὁ ὁποῖος, εὐθὺς ὅπου εἶδε τὸ ὄνειρον τὸ ἀλησμόνησεν, ἐκάλεσεν ὅλους τοὺς ἐπαοιδοὺς καὶ μάγους καὶ φαρμακοὺς καὶ Χαλδαίους καὶ τοὺς ἐπρόσταξεν, ὄχι μόνον νὰ τοῦ ἐξηγήσουν τὶ ἐφανέρωνε τὸ ὄνειρόν του, ἀλλὰ καὶ νὰ εὕρουν ἀκόμη τὸ ἴδιον ὄνειρον, ἐκεῖνο ὅπου εἶδεν, εἰδὲ μή, ἔχουν νὰ θανατωθοῦν. Χρηστοήθεια τῶν Χριστιανῶν 213

Ἀγ.Νικοδήμου. Ἐστενοχωρέθησαν οἱ ταλαίπωροι μάγοι, ἐπαρακάλεσαν μὲ ὅλην τους τὴν καρδίαν τοὺς δαίμονας ὅπου ἐλάτρευον διὰ νὰ τοὺς φανερώσουν τὸ ὄνειρον, ἀλλὰ εἰς μάτην· ἐπειδὴ τὸ ὄνειρον ἦτο κρυφόν, ὅπου οὔτε οἱ δαίμονες ἐδυνήθησαν διὰ νὰ τὸ γνωρίσουν. Ὅθεν ἐδόθη ἀπόφασις βασιλικὴ διὰ νὰ θανατώνωνται οἱ μάγοι ἕως ὅτου ὁ Θεὸς ἐφανέρωσε καὶ τὸ ἐνύπνιον καὶ τὴν ἐξήγησίν του εἰς τὸν προφήτην Δανιήλ, καὶ μὲ τοῦτον τὸν τρόπον, ἐγλύτωσαν ἐκεῖνοι ἀπὸ τὸν θάνατον, καθὼς εἶναι γεγραμμένα ταῦτα εἰς τὸ β΄ κεφάλαιον τοῦ Δανιήλ. Χρηστοήθεια τῶν Χριστιανῶν 213-214

Ἀγ.Νικοδήμου. Ἠξεύρετε διατὶ μερικὲς φορὲς οἱ δαίμονες προλέγουν κάποια τινὰ καὶ γίνονται; α΄ Διότι ἐσεῖς δὲν πιστεύετε ἀδιστάκτως εἰς τὸν Κύριον, ἀλλὰ πιστεύετε καὶ εἰς τοὺς δαίμονας, διὰ τοῦτο ἐξ  αἰτίας τῆς ἰδικῆς σας ἀπιστίας, παραχωρεῖ ὁ Θεὸς νὰ γίνωνται ἐκεῖνα, ὅπου σᾶς προλέγουν ἐκεῖνοι· καθὼς μαρτυρεῖ ὁ Χρυσόστομος. Χρηστοήθεια τῶν Χριστιανῶν 216

Ἀγ.Νικοδήμου. Καὶ β΄ διότι ἐσεῖς, μὲ τὸ νὰ εἶσθε δοῦλοι εἰς τὸν διάβολον, ἀγαπῶντες τὰ διαβολικὰ αὐτοῦ ἔργα καὶ πάθη, διὰ τοῦτο ἔχοντάς σας ὑπεξουσίους ἐκεῖνος, ὅ,τι θέλει νὰ προειπῇ εἰς ἐσᾶς, τὸ κάμνει καὶ διὰ τῶν ἔργων, καθὼς καὶ ἕνας κλέπτης ὅταν σκλαβώσῃ κανένα ἄνθρωπον, ἄν εἰπῇ εἰς αὐτὸν ὅτι ἔχει νὰ ζήσῃ, ἢ νὰ ἀποθάνῃ, γίνεται. Διότι ἂν θέλῃ ὁ κλέπτης ἐκεῖνος νὰ τοῦ ἀφήσῃ τὴν ζωήν, ἢ νὰ τὸν θανατώσῃ, δύναται νὰ κάμῃ καὶ τὰ δύο, κατὰ τὸν αὐτὸν Χρυσορρήμονα. Χρηστοήθεια τῶν Χριστ. 216

Ἀγ.Νικοδήμου. Ἀδελφοί μου Χριστιανοί, ἔχετε πίστιν στερεὰν εἰς τὸν Κύριον καὶ μὴ πιστεύετε τελείως εἰς τὴν πρόγνωσιν τῶν δαιμόνων, μηδὲ προστρέχετε εἰς αὐτοὺς διὰ νὰ σᾶς φανερώσουν θησαυροὺς ἢ ἄλλα πράγματα ὅπου ἐχάσατε.  α΄  Διότι πολλοὶ ζητοῦντες ἀπὸ τοὺς δαίμονας θησαυροὺς διὰ τῶν μάγων, ἄλλοι μὲν ἔχασαν τὸν νοῦν τους καὶ ἔμειναν τρελλοί, ἄλλοι δὲ ἔχασαν καὶ τὴν ἰδίαν ζωήν. β΄ Διότι οἱ δαίμονες εἶναι τόσον φθονεροί, ὥστε ὅπου οὐδὲ τοὺς θησαυροὺς τοῦ κόσμου θέλουν νὰ μεταδώσουν εἰς τοὺς ἀνθρώπους διὰ νὰ τοὺς ἀπολαμβάνουν. Χρηστοήθεια τῶν Χριστιανῶν 217

Ἀγ.Νικοδήμου. Οἱ θησαυροὶ ἀδελφοί, καὶ τὸ χρυσίον καὶ ἀργύριον, εἶναι εἰς τὸ χέρι τοῦ Θεοῦ, καὶ εἰς ὁποῖον θέλει τὸ δίδει, καθὼς εἶναι γεγραμμένον· «ἐμὸν τὸ ἀργύριον, καὶ ἐμὸν τὸ χρυσίοιν, λέγει Κύριος Παντοκράτωρ»  (Ἀγγ. β΄ 9). Λοιπὸν ἐσεῖς πρέπει νὰ δουλεύετε κατὰ Θεὸν τὰς τέχνας σας, καὶ μέσα εἰς τὸν κόπον τῶν χειρῶν σας, ἐκεῖ εὑρίσκεται ὁ θησαυρὸς καὶ τὸ χρυσίον καὶ τὸ ἀργύριον. Καὶ ἂν εἶναι συμφέρον διὰ τὴν ψυχήν σας, ὁ Θεὸς σᾶς δίδει καὶ θησαυρὸν καὶ σᾶς κάμνει πλουσίους, χωρὶς ἐσεῖς νὰ ζητήσετε, ἐπειδὴ καὶ αὐτὸς σᾶς προστάζει νὰ μὴ τοῦ ζητῆτε τοιαῦτα, ἀλλὰ νὰ ζητῆτε πρῶτον τὴν βασιλείαν του, καὶ τὰ ἀγαθὰ τῆς γῆς καὶ ὁ πλοῦτος, αὐτὰ σᾶς προστίθενται χωρὶς ζητήσεως. Χρηστοήθεια τῶν Χριστιανῶν 218

Ἀγ.Νικοδήμου. Ἐὰν δὲ ἐχάσατε ζῶα, ἢ δούλους, ἢ ἄλλα τοιαῦτα, μὴ τρέχετε εἰς τοὺς μάγους καὶ δαίμονας διὰ νὰ σᾶς τὰ φανερώσουν· ὄχι· ἀλλὰ προστρέχετε εἰς τοὺς ἁγίους, τοὺς θεράποντας τοῦ Θεοῦ καὶ παρακαλεῖτε αὐτοὺς μετὰ πίστεως καὶ ἐκεῖνοι σᾶς τὰ φανερώνουν, ἂν ἀποβλέπῃ εἰς τὸ συμφέρον τῆς ψυχῆς σας ἡ φανέρωσίς των καὶ μάλιστα προστρέχετε εἰς τὸν ἅγιον Θεόδωρον τὸν Τήρωνα, ὁ ὁποῖος ἔλαβε τὴν χάριν ταύτην ἐξαιρέτως ἀπὸ τὸν Θεὸν διὰ νὰ φανερώνῃ τὰ κεκρυμμένα πράγματα καὶ διὰ τοῦτο ἐπιλέγεται φανερωτής. Χρηστοήθεια τῶν Χριστιανῶν 218

Ἀγ.Νικοδήμου. Εἰς δὲ τὴν γ΄ πρόφασιν ὅπου λέγουσιν οἱ Χριστιανοί, ἀποκρινόμεθα λέγοντες... Οἱ δαίμονες δὲν ἠμποροῦν νὰ σᾶς κακοποιήσουν ἀδελφοὶ χωρὶς νὰ λάβουν τὴν συγχώρησιν καὶ ἄδειαν ἀπὸ τὸν Θεόν, εἴτε διὰ τὰς ἁμαρτίας σας, εἴτε διὰ νὰ σᾶς κάμῃ δοκιμωτέρους ὁ Θεὸς μὲ τοὺς πειρασμούς· λοιπὸν ματαίως κοπιάζετε θεραπεύοντες τοὺς δαίμονας μὲ τὰ μαγικά. Διότι αὐτοὶ ἔχουν νὰ κάμουν ἐξ ἅπαντος ἐκεῖνο ὅπου εἶναι προσταγμένοι ἀπὸ τὸν Θεόν· κἂν ἐσεῖς τοὺς θεραπεύετε, κἂν δὲν τοὺς θεραπεύετε. Χρηστοήθεια τῶν Χριστιανῶν 219... 220-221

Πηδάλιον-272 Ο 61ος κανών της 6ης Οικ.Συνόδου 6 χρόνια διορίζει να απέχουν των μυστηρίων εκείνοι οι Χριστιανοί όπου εκδώσουσι τον εαυτόν τους είς τους μάντεις και είς τους ονομαζόμενους εκατοντάρχους ή άλλους παρομοίους, μς σκοπόν διά να μάθωσιν εξ' αυτών εκείνα τα απόκρυφα όπου βούλονται, (διά να έβρουν δηλ. άσπρα ή άλλα τινά που έχασαν), καθώς και οι προγενέστεροι Πατέρες παρωμοίως τους εκανόνισαν. Παρομοίως δε με τους ανωτέρω κανονίζει σε 6 χρόνια και εκείνους όπου σύρουσι μαζί τους τας αρκούδας ή άλλα τοιαύτα ζώα διά παίγνιον και βλάβη των απλών ανθρώπων, και εκείνους όπου λέγουσι τάς μοίρας των ανθρώπων, και τι έχουν να λάβουν είς την ζωή τους, και πώς εγεννήθηκαν είς ημέραν καλή ή κακή, και άλλα τοιαύτα πεπλανημένα λόγια. Ωσαύτως κανονίζει και εκείνους που ονομάζονται νεφοδιώκται και γητευταί και φυλακτήριοι και μάντεις, και τούτον μέν τον κανόνα να λαμβάνουσιν ούτοι πάντες, εάν μετανοήσουν και αφήσουν τα τοιαύτα ολέθρια, διαβολικά και ελληνικά επιτηδεύματα. Αν όχι και επιμένουν είς την κακίαν ταύτην και πλάνην, και δέν τα παρατούν, να αποδιώκωνται τελείως από την εκκλησίαν του Χριστού, και να χωρίζονται της των Χριστιανών ομηγύρεως, καθώς και οι θείοι κανόνες διορίζουσι. Πηδάλιον-272

Πηδάλιον-383 Ο 24ος κανών της εν Αγκύρα Τοπικής Συνόδου κανονίζει 5 χρόνους να μη μεταλαμβάνουν, εκείνους τους Χριστιανούς, όπου όχι μόνον μεταχειρίζονται αυτοί μαντεύματα, και ακολουθούν τας των Ελλήνων και εθνικών συνήθειας, αλλά και εκείνους ακόμη που πηγαίνουν στους μάντεις αυτούς, και τους φέρουσι μέσα στα σπίτια των, ή διά να  τούς καθαρίσουν από τας μαγείας όπου άλλοι τους έκαμαν, και ησθένησαν τυχόν, ή άλλη ζημία έπαθον, ή διά να τους φανερώσουν πού είναι κεκρυμένα τα τοιαύτα μαγικά. Τους δε πέντε χρόνους αυτούς ούτος οικονομεί. Τρείς χρόνους μέν να υποπίπτουν, δύο δε να στέκουν μαζί με τους πιστούς, και μετά ταύτα να μεταλαμβάνουν. Πηδάλιον-383

Πηδάλιον-434 Ο 36ος κανών της εν Λαοδικεία Τοπικής Συνόδου εμποδίζει το να γίνωνται οι Ιερωμένοι και κληρικοί μάγοι, και επαοιδοί, και μαθηματικοί, και αστρολόγοι, ή το να κάνουν φυλακτά με διαβολικάς ενεργείας, τα οποία είναι δεσμά και αλυσίδες νοηταίς είς τας ψυχάς των· όχι μόνον δε τους ποιούντας ταύτα, αλλά και τους φορούντας, έξω της Εκκλησίας εκβάλει.

Πηδάλιον-626 Ο 72ος κανών του Μεγ.Βασιλείου κανονίζει, ως τους εκουσίως φονεύσαντες, (20 έτη), εκείνους όπου δώσουν όλως διόλου τον εαυτόν τους, είς τους μάντεις και γόητας ανθρώπους. Πηδάλιον-626