ΠΕΡΙ ΣΩΖΩΜΕΝΩΝ
Ἀγ.Νικοδήμου. Τόσον τὰρ ὀλίγοι εἶναι οἱ σωζόμενοι, ὅπου ὁ θεῖος Χρυσόστομος ἐν τῇ κδ΄. ὁμιλίᾳ εἰς τὰς πράξεις, κεφ. ι΄ λέγει ἕνα φοβερὸν τῇ ἀληθείᾳ λόγον· ζητήσας γὰρ ἐκεῖσε ὁ ἅγιος, πόσοι ἆρά γε ἄνθρωποι νομίζει τινὰς νὰ σωθοῦν εἰς ὅλην τὴν Κωνσταντινούπολιν; ἀποκρίνεται, ὅτι μόλις ἀπὸ
τόσας χιλιάδας νὰ σωθοῦν ἑκατὸν μόνον ἄνθρωποι καὶ τὸ χειρότερον εἶναι, ὅτι λέγει πῶς ἀμφιβάλλει ἂν σωθοῦν καὶ αὐτοί.
Συμφώνως λέγει καὶ ὁ ἱερὸς Αὐγουστῖνος ἐν τῷ
κατὰ Κρεμονίου κεφ. ις. καὶ ὁ ἅγιος
Διάλογος ὁμιλ. ιθ΄. Καὶ ἂν τῷ
τότε καιρῷ ὅπου ἦτο ἡ ἀκμὴ τῆς ἀρετῆς, ἧσαν τόσον ὀλίγοι οἱ σωζόμενοι, τί νὰ
εἰποῦμε διὰ τὸν τωρινὸν καιρόν, εἰς τὸν ὁποῖον εἶναι ἡ παρακμὴ τῆς ἀρετῆς καὶ ἡ
ἀκμὴ τῆς κακίας; Ἵλεως ὁ Θεός. Πνευμ.Γυμνάσματα
σελ.179
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου