ΠΕΡΙ ΘΕΛΗΣΕΩΣ ΕΙΣ ΤΟ ΣΩΘΗΝΑΙ

ΠΕΡΙ ΘΕΛΗΣΕΩΣ ΕΙΣ ΤΟ ΣΩΘΗΝΑΙ

Νικηφόρου Θεοτόκη.Ἡ θέλησις τοῦ Θεοῦ μόνη δὲν ἀρκεῖ πρὸς τὴν σωτηρίαν τοῦ ἀνθρώπου, ἀλλ’ ἀναγκαία εἶναι καὶ ἡ συνδρομὴ τῆς τοῦ ἀνθρώπου θελήσεως. «Ἐὰν θέλητε, λέγει ὁ Θεός, καὶ εἰσακούσητέ μου, τὰ ἀγαθὰ τῆς γῆς φάγεσθε» (Ἡσ.1,19). Κυριακοδρόμιον Νικηφόρου Θεοτόκη τομ. Α. σελ. 47

Νικηφόρου Θεοτόκη. Ὁ Θεὸς τὴν θέλησιν ζητεῖ. «Θέλεις ὑγιὴς γενέσθαι»; (Ἰωαν. 5,6)· οὕτως ἔλεγεν ὁ Θεάνθρωπος εἰς τὸν ἁμαρτωλὸν τὸν παράλυτον. Ἐὰν θέλῃς, ὁ Θεὸς ὄχι μόνον θέλει, ἀλλὰ καὶ ἐνεργεῖ καὶ συμβοηθεῖ, δίδων εἰς σὲ δύναμιν ἵνα τελειώσῃς τοῦ ὀρθοῦ σου σκοποῦ τὸ ἔργον· μάλιστα καὶ αὐτὴν τὴν θέλησίν σου ὁ Θεός, ὅταν ἴδῃ αὐτὴν κλίνουσαν εἰς μετάνοιαν, καὶ ἐνδυ-ναμώνει καὶ συμβοηθεῖ. «Ὁ Θεὸς γὰρ ἐστιθν ὁ ἐνεργῶν ἐν ὑμῖν καὶ τὸ θέλειν καὶ τὸ ἐνεργεῖν» (Φιλιπ. β΄,13). Κυριακοδρόμιον Α-71

Νικηφόρου Θεοτόκη. Ἡ θέλησις τοῦ ἀνθρώπου εἰς τὸ ἀγαθὸν οὐδὲν ἄλλο εἶναι εἰμὴ μικρὰ τις καλὴ διάθεσις, ἥτις μόνη δὲν εἶναι ἀρκετὴ πρὸς ἐκπλήρωσιν τοῦ καλοῦ· αὐτὴ ὁμοιάζει τὰ λεπτότατα φυτά, ὅταν ἀρχίζουν νὰ προκύπτωσιν εἰς τὴν ἐπιφάνειαν τῆς ἀνύδρου γῆς. Καθὼς δὲ αὐτά, ἐὰν μὴ ἡ βροχὴ ποτίσῃ τὸ πρόσωπον τῆς γῆς, ξηραίνονται, οὕτω καὶ ἡ μικρὰ διάθεσις τῆς θελήσεως τοῦ ἀνθρώπου, ἐὰν μὴ ἡ χάρις τοῦ Θεοῦ ἐνδυναμώσῃ αὐτήν, φθείρεται. Κυριακοδρόμιον τομ. Α. σελ. 44

Νικηφόρου Θεοτόκη. Βλέπει ὁ Θεὸς εἰς ἡμᾶς τὴν μικρὰν κλίσιν εἰς τὸ ἀγαθόν, καὶ διὰ τὴν ἄπειρον αὑτοῦ φιλανθρωπίαν λογιζόμε-νος αὐτὴν ὡς θέλησιν τελείαν, ἐξαποστέλλει εὐθὺς τὴν χάριν αὑτοῦ ἥτις, συμβοηθοῦσα αὐτῇ, κάμνει αὐτὴν θέλησιν ἰσχυρὰν καὶ ἱκανὴν πρὸς τὴν πρᾶξιν τῆς ἀρετῆς. Τοιουτοτρόπως λοιπὸν θέλομεν ἡμεῖς, καὶ τοιουτοτρόπως ὁ Θεὸς ἐνεργεῖ εἰς ἡμᾶς καὶ τὸ θέλειν καὶ τὸ ἐνεργεῖν. Κυριακοδρόμιον τομ. Α. σελ. 44

Ἀγ.Νικοδήμου.Ἤξευρε ὅτι, εἰς τὸν πόλεμον τοῦτον, δύο θελήσεις εἶναι εἰς ἡμᾶς, ἐνάντιαι μεταξύ των· ἡ μία, τοῦ λογικοῦ·  καὶ διὰ τοῦτο λέγεται, θέλησις λογικὴ καὶ ἀνωτέρα· ἡ ἄλλη, τῆς αἰσθήσεως· καὶ διὰ τοῦτο ὀνομάζεται, θέλησις ἄλογος, θέλησις ὀρέξεως σαρκὸς καὶ πάθους· μὲ τὴν ἀνωτέραν λογικὴν θέλησιν, θέλομεν ὅλον τὰ καλά· καὶ μὲ τὴν κατωτέραν καὶ ἄλογον θέλησιν, θέλομεν ὅλον τὰ κακά· λοιπόν, ὅταν ἡμεῖς θέλωμεν κανένα πρᾶγμα μὲ μόνην τὴν αἴσθησιν, ἕως ὁποῦ δὲν συγκλίνομεν μὲ τὴν ἀνωτέραν, καὶ λογικὴν θέλησιν νὰ τὸ θέλωμεν, δὲν λογίζεται, ὅτι τὸ θέλομεν τῇ ἀληθείᾳ. Ὅθεν ὅλος ὁ ἀόρατος πόλεμος, ἐν πρώτοις εἰς τοῦτο στέκει, ἤγουν, εἰς τὸ νὰ μὴ κλίνῃ ἡ ἀνωτέρα θέλησις εἰς τὴν κατωτέραν. Ἁόρατος Πολεμος 46.

Ἁγίου Διαδόχου. Πρέπει λοιπόν, ὅταν ἀκόμη εὑρισκώμεθα εἰς τὴν ἀρχὴν τοῦ ἀγῶνος, νὰ πιέζωμεν τὴν θέλησίν μας, ὥστε νὰ ἐκτελῶμεν τὰς ἁγίας ἐντολὰς τοῦ Θεοῦ, διὰ νὰ ἰδῇ ὁ καλός μας Κύριος τὸν σκοπόν μας καὶ τοὺς κόπους μας καὶ ὅτι ἔχομεν τὴν ὄρεξιν νὰ ὑπηρετήσωμεν, μὲ πολλὴν εὐχαρίστησιν, τὰ ἔνδοξα θελήματά Του καὶ τότε, νὰ μᾶς βοηθήσῃ νὰ ἐκτελῶμεν τὸ ἅγιον θέλημά Του. Διότι τότε πλέον ἑτοιμάζεται ἡ θέλησίς μας ἀπὸ τὸν Κύριον, διὰ νὰ ἐκτελῶμεν ἀκαταπαύστως καὶ μὲ πολλὴν χαρὰν τὸ ἀγαθὸν· τότε δηλαδὴ θὰ ἐννοήσωμεν, πράγματι, ὅτι ὁ Θεὸς εἶναι ἐκεῖνος, ποὺ χαρίζει εἰς τὴν ψυχὴν καὶ τὴν θέλησιν καὶ τὴν δύναμιν ἐκτελέσεως τοῦ θείου θελήματος (Ἐφεσ. β΄,13). Εὐεργετινὸς Α-406-407