ΠΕΡΙ ΚΑΡΔΙΑΣ ΚΑΘΑΡΑΣ

ΠΕΡΙ ΚΑΡΔΙΑΣ ΚΑΘΑΡΑΣ

Ἀγ.Ἰσαάκ Σύρου. Ἐρώτησις.  Ποιὸ εἶναι τὸ σημεῖο τοῦ ὅτι ἔφθασε κάποιος στὴν καθαρότητα τῆς καρδιᾶς; Καὶ πότε γνωρίζει ὁ ἄνθρωπος ὅτι ἔφθασε ἡ καρδιά του στὴν καθαρότητα; Ἀπόκρισις. Ὅταν θεωρῆ ὅλους τοὺς ἀνθρώπους καλοὺς καὶ δὲν τοῦ φαίνεται κανένας ἀκάθαρτος καὶ βέβηλος, τότε εἶναι πράγματι καθαρὸς στὴν καρδιά. Διότι πῶς ἀλλιῶς ἐκπληρώνεται ὁ λογος τοῦ ἀποστόλου ποὺ λέγει· «νὰ θεωρῆτε ὅλους γενικῶς ἀνωτέρους σας», ἂν δὲν φθάση κανεὶς μὲ εἰλικρινῆ καρδιὰ τὸ λεγόμενο ὅτι «ὁ ἀγαθὸς ὀφθαλμὸς δὲν βλέπει πονηρά»; Φ-Ἀγ.Ἰσαάκ Σύρου ΕΠΕ 8Γ, 265

Ἀγ.Ἰσαάκ Σύρου. Ἐρώτησις. Τί εἶναι καθαρότης καὶ μέχρι ποῦ φθάνουν τὰ ὅριά της; Ἀπόκρισις. Καθαρότης εἶναι ἡ λήθη τῶν τρόπων τῆς γνώσεως τῶν παρὰ φύσιν πραγμάτων, ποὺ εὑρέθησαν ἀπὸ τὴν φύσιν στὸν κόσμο. Ὁ ὁρισμὸς τῆς ἀπαλλαγῆς καὶ ἀπομακρύνσεως ἀπ’ αὐτὰ εἶναι τοῦτος· τὸ νὰ ἔλθη ὁ ἄνθρωπος στὴν πρώτη ἁπλότητα καὶ ἀκακία τῆς φύσεώς του καὶ νὰ γίνη σὰν νήπιο, χωρὶς ὅμως τὰ ἐλαττώματα τοῦ νηπίου. Φ-Ἀγ.Ἰσαάκ Σύρου ΕΠΕ 8Γ, 265

Ἀγ.Ἰσαάκ Σύρου. Ἐρώτησις.  Μπορεῖ κανεὶς νὰ φθάση σ’ αὐτὴν τὴν τάξι; Ἀπόκρισις.  Ναί. Διότι ἤδη μερικοὶ ἔφθασαν σ’ αὐτὸ τὸ μέτρο, ὅπως δηλ. ὁ ἀββᾶς Σισώης ποὺ ἔφθασε σ’ αὐτὸ τὸ σημεῖο, ὥστε νὰ ἐρωτᾶ τὸν μαθητή του, ἂν ἔφαγε  αὐτὸς ὁ ἴδιος ἢ δὲν ἔφαγε. Κι’ ἕνας ἄλλος ἀπὸ τοὺς πατέρες ἔφθασε σὲ τέτοια ἁπλότητα κι’ ἀκεραιότητα σχεδὸν τῶν νηπίων, ὥστε νὰ λησμονήση ἐντελῶς τὰ ἐγκόσμια πράγματα, τόσο, ποὺ νὰ τρώγη πρὶν ἀπὸ τὴν μετάληψιν, ἂν βέβαια δὲν ἐμποδιζόταν ἀπὸ τοὺς μαθητάς του, καὶ τὸν μετέφεραν οἱ μαθηταί του σὰν νήπιο γιὰ νὰ κοινωνήση. Καὶ ὡς πρὸς τὸν κόσμο βέβαια ἦταν νήπιος, ἐνῶ ὡς πρὸς τὴν ψυχὴ τέλειος πρὸς Θεόν. Φ-Ἀγ.Ἰσαάκ Σύρου ΕΠΕ 8Γ, 267

Ἀγ.Ἰσαάκ Σύρου. Ἐρώτησις. Τί διαφέρει ἡ καθαρότης τοῦ νοῦ ἀπὸ τὴν καθαρότητα τῆς καρδιᾶς; Ἀπόκρισις. Ἄλλη εἶναι ἡ καθαρότης τοῦ νοῦ καὶ ἄλλη τῆς καρδιᾶς. Ὁ νοῦς εἶναι μιὰ ἀπὸ τὶς αἰσθήσεις τῆς ψυχῆς, ἐνῶ ἡ καρδιὰ εἶναι ἐκείνη ποὺ περικλείει καὶ κρατεῖ τὶς ἐσωτερικὲς αἰσθήσεις, καὶ εἶναι αὐτὴ ἡ ρίζα. Καὶ ἂν ἡ ρίζα εἶναι ἁγία, ἅγιοι εἶναι καὶ οἱ κλάδοι· δηλαδὴ ἂν καθαρθῆ ἡ καρδιά, προφανῶς καθαρίζονται καὶ ὅλες οἱ αἰσθήσεις. Διότι ὁ νοῦς λησμονεῖ τὴν προηγούμενη διαγωγὴ καὶ καθαρίζεται, ἂν δείξη ἐπιμέλεια γιὰ τὴν ἀνάγνωσι τῶν θείων Γραφῶν ἢ μοχθήση λίγο στὶς νηστεῖες, τὶς ἀγρυπνίες καὶ τὶς ἡσυχίες, ἀπομακρυνόμενος ἀπὸ τὶς αἰσχρὲς συνήθειες· ἀλλὰ δὲν ἀποκτᾶ μόνιμη καθαρότητα, διότι ὅσο γρήγορα καθαρίζεται, τόσο γρήγορα μολύνεται. Φ-Ἀγ.Ἰσαάκ Σύρου ΕΠΕ 8Γ, 211-213