ΠΕΡΙ ΜΑΚΡΟΘΥΜΙΑΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ

ΠΕΡΙ ΜΑΚΡΟΘΥΜΙΑΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ

Ἀββᾷ Ἠσαΐου. Ἡ δὲ ἀγαθότης καὶ μακροθυμία τοῦ Θεοῦ συνίσταται εἰς τοῦτο· ὅτι δηλαδὴ εἰς οἱανδήποτε ὥραν καὶ ἐὰν ἐπιστρέψῃ ὁ ἄνθρωπος ἀπὸ τὰς ἁμαρτίας του, ὁ Θεὸς τὸν ὑποδέχεται μὲ χαρὰν καὶ δὲν τοῦ καταλογίζει τὰ προηγούμενα ἁμαρτήματα ὅπως ἀναφέρεται εἰς τὴν παραβολὴν τοῦ Ἀσώτου Υἱοῦ (Λουκ.15,11-32). Εὐεργετινὸς Α-51

Νικηφόρου Θεοτόκη. Ἐὰν ὅμως, ὅταν ὁ Θεὸς μακροθυμῇ, ἁμαρτάνωμεν, τότε ἡ παίδευσις πολλαπλασιάζεται κατὰ ἀναλογίαν τοῦ ἀριθμοῦ τῶν ἁμαρτημάτων καὶ τοῦ καιροῦ τῆς ἀναβολῆς καὶ τῶν τρόπων, τοὺς ὁποίους ὁ Θεὸς μετεχειρίσθη πρὸς ἰδικήν μας διόρθωσιν. Κυριακοδρόμιον τομ. Α. 162