ΠΕΡΙ ΑΜΑΡΤΗΜΑΤΩΝ ΣΥΓΓΝΩΣΤΩΝ

ΠΕΡΙ ΑΜΑΡΤΗΜΑΤΩΝ ΣΥΓΓΝΩΣΤΩΝ

Αγ.Νικόδημος Συγγνωστά δέ είναι εκείναι τά προαιρετικά αμαρτήματα, όπου δέν φθείρουν τήν πρός τόν Θεόν, καί τόν πλησίον αγάπην, μηδέ κατασταίνουν τόν άνθρωπον εχθρόν του Θεού καί ένοχον είς τόν αιώνιον θάνατον, είς τά οποία είναι υποκείμενοι καί αυτοί οί Άγιοι, κατά τό ρητόν τού αδελφοθέου ''Πολλά γάρ πταίομεν άπαντες'' (Ιάκ-3,2) . καί τό τού Ιωάννου ''Εάν είπωμεν, αμαρτίαν ουκ έχομεν, εαυτούς πλανώμεν'' (Α-Ιωάν. 1,8) καί κατά τόν ρκέ, ρκστ', ρκζ', κανόνα τής εν Καθαργενή. Εξομολ/ριον-15

Αγ.Νικόδημος Ταύτα δέ είναι κατά τόν Κορέσιον καί τόν Χρύσανθον, ο αργός λόγος, η πρώτη κίνησις καί ταραχή τού θυμού, η πρώτη κίνησις τής επιθυμίας, η πρώτη κίνησις τού μίσους, τό παιγνιώδες ψεύδος, ο κατά πάροδον φθόνος, ήτοι ο κοινώς λεγόμενος ζήλος, όστις είναι λύπη μικρά διά τά καλά τού πλησίον, καί τά όμοια.  Εξομολογητάριον-15

Αγ.Νικόδημος Συγγνωστά δέ γίνονται τά ανήκοντα είς τό σώμα θανάσιμα αμαρτήματα, όταν έλθουν είς μόνην τήν διάνοιαν καί τόν λόγον . δήλ. η θανάσιμος πορνεία, όταν συλληφθή εν τή επιθυμία καί διανοία ή και λαληθεί δι' αισχρολογίας είναι συγγνωστή . διό και ο Αδελφόθεος είπεν ''Η επιθυμία συλλαβούσα, τίκτει αμαρτίαν, (συγγνωστήν δηλαδή) η δέ αμαρτία αποτελεσθείσα (διά τού σώματος καί του έργου) ακοκυεί θάνατον''. Εξομολογητάριον-17

Αγ.Νικόδημος Ομοίως καί ή τώ λόγω ανήκουσα θανάσιμος εάν γίνει μόνον μέ τόν νούν, είναι συγγνωστή . δηλ. η θανάσιμος βλασφημία, όταν γίνεται εν μόνω τό νο'ί' ακουσίως, είναι συγγνωστή. Καί απλώς ειπείν, τά γινόμενα θανάσιμα είς τά κατώτερα καί χονδρότερα μέρη, όταν γίνονται είς τά ανώτερα καί λεπτότερα μέρη, είναι συγγνωστά.  Εξομολογητάριον-17