ΠΕΡΙ ΘΛΙΨΕΩΣ ΤΩΝ ΔΙΚΑΙΩΝ ΚΑΙ ΑΝΕΣΗΣ ΤΩΝ ΑΜΑΡΤΑΝΟΝΤΩΝ

ΠΕΡΙ ΘΛΙΨΕΩΣ ΤΩΝ ΔΙΚΑΙΩΝ ΚΑΙ ΑΝΕΣΗΣ ΤΩΝ ΑΜΑΡΤΑΝΟΝΤΩΝ

Αγάπιος Μον. Πολλαί αδικίαι καί ανομίαι γίνονται τήν σήμερον είς τόν Κόσμον. Αυτοί δέ πού τάς πράτουν, φαίνεται πώς έχουσιν ευτυχίαν καί μακαριότητα. Οι δέ ευλαβείς καί ενάρετοι, διαφόρους θλίψεις καί βάσανα. Αμαρτωλών Σωτηρία-101

Αγάπιος Μον. Όμως μή θαυμάζεις είς τούτο, να ζηλεύεις είς τό πονηρόν, καί να προκρίνης τών αμαρτωλών τήν μερίδα, νομίζο-ντας τάχα ότι είναι καλότυχοι διατί τούς αγαπά ο κόσμος καί τους δίδει πλούτο καί μακαριότητα πρόσκαιρον. Αμαρτ. Σωτηρ.101

Αγάπιος Μον. Περί τούτου ο Προφήτης Αββακούμ εθαύμαζε, λέγων . Διατί Κύριε, οι ασεβείς καταδυναστεύουσι τούς δίκαιους, καί δέν τούς βοηθάς; Το αυτό καί ο Προφήτης Ιερεμίας, καί έτεροι έλεγον . Διατί, Κύριε, έχουσιν οί άνομοι τόσην ευτυχίαν είς τήν ζωήν τους; Πόθεν έρχεται τόσον αγαθόν ενός όπου κακώς πολιτεύται; Αμαρτωλών Σωτηρία-101

Αγάπιος Μον. Ταύτα ελάλησαν οι Προφήται, όχι επειδή δέν γνωρίζουν, πώς δίκαιαι είναι οί κρίσεις τού Θεού, αλλά διά νά μας φανερώσουν, πόση διαφορά είναι από τήν σοφίαν τού Θεού, εώς ταύτην τήν ανθρώπινη, ήτις δέν φθάνει νά καταλάβει τήν πάνσοφον οικονομία τού πανάγαθου, ο οποίος δέν δίδει τάς θλίψεις τοίς ανόμοις εδώ, διά νά τούς κολάση αιώνια, καί παιδεύει τούς φίλους του, διά να τιμηθώσι είς τήν Ουράνιον Βασιλείαν. Αμαρτωλών Σωτηρία-101

Αγάπιος Μον. Ὁ Θεὸς δεν δίδει τάς θλίψεις τοῖς ἀνόμοις ἔδω, διὰ να τοὺς κολάσει αἰώνια, καὶ παιδεύει τοὺς φίλους του, διὰ να τιμηθοὺν πλέον εἰς τὴν Οὐράνιον Βασιλείαν, να λάβουν ἀξιώτερον στέφανον. Αμαρτωλών Σωτηρία-101

Αγάπιος Μον. Τὰ βόδια ὅπου μελετοὺν να σφάξουν εἰς τὸ μακελλεῖον, ἀφήνουν νὰ βόσκουν ὅπου θέλουν, διὰ νὰ παχύνουν, ἀλλὰ τὰ καματερὰ ὅπου φυλάττουν διὰ τὴν δούλευσιν, κρατοῦν σιμὰ τοὺς καὶ βασανίζουν. Οὕτω καὶ ὁ Θεὸς ἀφήνει εἰς τὴν ζωὴν ταύτην, καὶ παχαίνουν οἱ ἄτυχοι καὶ μοχθηροὶ εἰς τάς ἡδονὰς τῆς σαρκὸς καὶ ἀπολαύσεις διατὶ εἶναι προωρισμένοι τῆς αἰωνίου κολάσεως· καὶ τοὺς δικαίους πειράζει καὶ βασανίζει, διὰ να τοὺς ἔχει πάντοτε εἰς τὸ παλάτιον αὐτοῦ τὸ οὐράνιον. Αμαρτ.σωτ-101

Αγάπιος Μον. Τὰ κάρπιμα δένδρα, ὅπου δίδωσιν ὄφελος καὶ διάφορον, τὰ ῥαβδίζουν οἱ ἄνθρωποι κάθε χρόνο καὶ μαστιγώνουσι, καὶ τσακίζουσι τὰ κλωνάρια τοὺς, διὰ να τοὺς δώσουσι τὸν καρπόν, τὰ δὲ ἄκαρπα, ὅπου δὲν δίδουν κάποια ὠφέλειαν ἂν καὶ δὲν τὰ ῥαβδίζουν σὰν τὰ εὔκαρπα, ἀλλ’ ὅμως ἀφ’ οὗ τραφοὺν καὶ μεγαλώσουν, τὰ κόπτουν καὶ τὰ ξεριζώνουν παντελῶς, καὶ τὰ καίουν ὡς ἀνωφέλευτα· οὕτω καὶ οἱ ἐνάρετοι, ὅπου δίδουν ὤφελος μὲ τὰ ἔργα τοὺς, λαμβάνουν εἰς τὸν κόσμον θλίψεις καὶ μάστιγας· τοὺς δὲ ἁμαρτωλοὺς δὲν παιδεύει ἔδω ὁ δίκαιος Κριτής, ἀλλὰ τοὺς φυλάττει να τοὺς καταναλύσει τελευταῖον εἰς τὸ πῦρ τῆς κολάσεως. Αμαρτωλών Σωτηρία-103

Αγάπιος Μον. Ὅσον εἶχε ὁ ἄσωτος υἱὸς τὸν πατρικὸν πλοῦτον, ἐξόδευε, ἔτρωγε, ἔπινε, ἔκανε τὰ θελήματα τοῦ, καὶ δὲν ἤρχετό ποτε εἰς μετάνοιαν, ὅταν ὅμως τὸν ἔκαυσεν ὁ πάνσοφος ἰατρὸς μὲ τὸ πῦρ τῆς πενίας, τοῦ λιμοῦ, καὶ τῆς ἄλλης ταλαιπωρίας, ἄφησε τάς ἡδονάς τῆς σαρκός, καὶ ἔδραμεν εἰς τὸν πατρικὸν οἶκον σωφρονισμένος. Αμαρτωλών Σωτηρία-103

Αγάπιος Μον. Όσοι έχουσι φώς παραμικρόν καί φόβον Θεού, πιστεύουν, ότι όλον εκείνο όπου τούς συμβαίνει, έρχεται άνωθεν εκ Θεού, ότι οί άνομοι δέν ήθελαν έχει είς τούς δίκαιους εξουσίαν τινά εάν δέν ήτον Θεού παραχώρησις, καθώς είπεν ο Κύριος τώ Πιλάτω ''Ούκ είχες εξουσίαν ουδεμίαν εν εμοί, ειμή ήν σοι δεδομένον άνωθεν''. Αμαρτωλών Σωτηρία-103

Αγ.Νεκτάριος. Οἱ μὲν δίκαιοι θλίβοναι εἰς γυμνάσιον δικαιοσύνης, οἱ δὲ ἄδικοι εἰς ἔλεγχον ἁμαρτίας. Διὰ τοῦτο τὰ μὲν τῶν δικαίων πάθη θλίψεις ἡ γραφὴ καλεῖ, τὰ δὲ τῶν ἁμαρτωλῶν μάστιγας. Ὁ βίος, πολλῆς γέμει δυσκολίας, καὶ δεῖ πάντως καὶ δίκαιον καὶ ἄδικον, καὶ εὐσεβῆ καὶ ἀσεβῆ θλίβεσθαι· ἀλλὰ πολλὴ ἡ διαφορά· ἄλλο γάρ ἐστιν ὡς οἰκεῖον παιδεύεσθαι, καὶ ἄλλο ὡς ἀλλότριον μαστίζεσθαι. ΤΟ ΓΝΩΘΙ ΣΑΥΤΟΝ-82-83

Αγ.Νείλου Γιατί οι δίκαιοι ασθενούν και υποφέρουν από φτώχεια, ενώ οι άδικοι προοδεύουν και πλουτούν; Απαντώ· γιά να στεφανωθούν οι πρώτοι και να τιμωρηθούν αιώνια οι δεύτεροι. Φ-Αγ.Μάξιμου Ομολ.15Ε-177

Αγ.Βασίλ.Μέγ. Όποιος λέγει ότι δέν ταιριάζει η θλίψη στόν δίκαιο, δέν λέγει τίποτε άλλο, παρά ότι δέν αρμόζει στον αθλητή ο ανταγωνιστής. Φ-Αγ.Μάξιμου Ομολ.15Ε-249

Αγ.Γρηγ.Θεολ. Ποιός ξέρει αν ο ένας τιμωρείται γιά τήν κακία του, και ο άλλος, επειδή επαίρεται, εξυψώνεται, και δέν γίνεται το αντίθετο, ο ένας υψώνεται γιά τήν κακία του, και ο άλλος δοκιμάζεται γιά τήν αρετή του; Φ-Αγ.Μάξιμου Ομολ.15Ε-175

Αγ.Ιωάν.Χρυσ. Η άνεση καί η τρυφή (καλοπέραση) συνήθως οδηγούν στή νωθρότητα, ... ενώ τό κέρδος από τίς θλίψεις (δοκιμασίες) είναι μεγάλο. Π.ανθ.Αγ.Ι.Χρυσοστ.Α-506