ΠΕΡΙ ΜΝΗΜΗΣ ΘΕΟΥ

ΠΕΡΙ ΜΝΗΜΗΣ ΘΕΟΥ

Νικηφ. Θεοτόκη. Ἀλλὰ πῶς, λέγεις, καλλιεργεῖται ἡ ἀγάπη; Τὸ πῶς σὲ ἐδίδαξεν ὁ Θεός. «Πρόσεχε σεαυτῷ», εἶπε, «μὴ ἐπιλάθῃ Κυρίου τοῦ Θεοῦ σου» (Δευτερ. στ΄,12)· ἀφιέρωσον, λέγει, ὅλην τὴν προσοχήν σου, ἵνα μὴ τύχῃ καὶ φύγῃ ἐκ τῆς μνήμης σου ὁ Θεός σου. Ἀλλὰ διὰ τὶ τοῦτο; Διότι, ἐὰν φύγῃ ἐκ τῆς μνήμης σου ὁ Θεός, φεύγει καὶ ἡ ἀγάπη ἐκ τῆς καρδίας σου. Κυριακοδρόμιον Α-404

Νικηφ. Θεοτόκη. Ἄκουσον δὲ τούτου τὴν ἀπόδειξιν· ποῖον πρᾶγμα ἀγαπᾷς, ἐκεῖνο τὸ ὁποῖον ἔχεις πάντοτε εἰς τὴν μνήμην σου, ἤ ἐκεῖνο, τὸ ὁποῖον οὐδέποτε ἐνθυμεῖσαι; Ἐκεῖνο βέβαια, τὸ ὁποῖον πάντοτε ἐνθυμεῖσαι· ἀδύνατον δὲ εἶναι νὰ ἀγαπήσῃς ἐκεῖνο, τὸ ὁποῖον οὐδέποτε οὔτε ἐνθυμεῖσαι οὔτε συλλογίζεσαι. Κυριακοδρόμιον Α-404

Νικηφ. Θεοτόκη. Ἰδοὺ λοιπὸν ὁ τρόπος καὶ τὸ μέσον καὶ τὸ ὄργανον, διὰ τοῦ ὁποίου ἡμεῖς θησαυρίζομεν τὸν θησαυρὸν τῆς ἀγάπης, ἡ ἐνθύμησις τοῦ Θεοῦ. Αὐτὸς δὲ ὁ Θεὸς ἐδίδαξε καὶ τὸν τρόπον, διὰ τοῦ ὁποίου ἐξεγείρεται ἡ μνήμη ἡμῶν  εἰς τὴν ἐνθύμισιν αὐτοῦ. «Καὶ οὐκ ἀποστήσεται» , λέγει ἡ «βίβλος τοῦ νόμου τούτου ἐκ τοῦ στόματός σου καὶ μελετήσεις ἐν αὐτῇ ἡμέρας καὶ νυκτὸς» (Ἰησ. Ναυῆ α΄, 8). Κυριακοδρόμιον Α-404-405

Νικηφ. Θεοτόκη. Ἀκούεις τὶ ἐγείρει τὴν μνήμην σου πρὸς τὴν ἐνθύμησιν τοῦ Θεοῦ; Ἡ ἀνάγνωσις τῶν ἁγίων βιβλίων καὶ ἡ διαρκὴς μελέτη τῶν νόμων τοῦ Θεοῦ. Μὴ λείψῃ, λέγει, ποτὲ ἡ μελέτη τῶν νόμων μου ἀπὸ τοῦ στόματός σου, μελέτα αὐτοὺς καὶ τὴν ἡμέραν καὶ τὴν νύκτα. «Καὶ ἔσται τὰ ρήματα ταῦτα, ὅσα ἐγὼ ἐντέλλομαί σοι σήμερον, ἐν τῇ καρδίᾳ σου καὶ ἐν τῇ ψυχῇ σου καὶ προβιβάσεις αὐτὰ τοῖς υἱοῖς σου» (Δευτερον. στ΄, 6-7). Κυριακοδρόμιον Α-405

Νικηφ. Θεοτόκη. Ἀλλὰ πῶς δύναμαι, ἀποκρίνεσαι, γυναῖκα ἔχων καὶ τέκνα καὶ οἰκίαν καὶ δούλους καὶ μυρίας φροντίδας καὶ περι-στάσεις καὶ ἀνάγκας, νὰ μελετῶ ἡμέραν καὶ νύκτα τοὺς θείους νόμους καὶ νὰ ἐνθυμοῦμαι διὰ παντὸς τὸν Θεόν; Τοῦτο εἰς τὴν θέλησίν σου ἵσταται· διότι τὶ σὲ ἐμποδίζει ἵνα, πρὶν ἤ ἀρχίσῃς πᾶν ἔργον σου, συλλογισθῇς ὅτι ὁ Θεὸς εἶναι παρὼν καὶ βλέπει τὶ πράττεις; ποῖον ἐμπόδιον ἔχεις ἵνα εἰς πᾶσαν ὑπόθεσίν σου ἐνθυμηθῇς ὅτι, ἐὰν παραβῇς τὴν ἐντολὴν τοῦ Θεοῦ, κολάζεις τὴν ψυχήν σου; ποῖον ἐμπόδιον ἔχεις ὅπως εἰς πᾶσάν σου ἐργασίαν ἐλπίσῃς εἰς τὸν Θεὸν καὶ ἐπικαλελσθῇς τὸ ὄνομα τὸ ἅγιον αὑτοῦ; Κυριακοδρόμιον Α-405

Νικηφ. Θεοτόκη. Ὅταν τοῦτο πράττῃς τότε μελετᾷς ἡμέραν καὶ νύκτα τοὺς θείους νόμους καὶ ἐνθυμῆσαι διὰ παντὸς τὸν Θεόν· τοῦτο δὲ οὐδεμίαν ἔχει δυσκολίαν. Δύνασαι δέ, ἐὰν θέλῃς, νὰ ἐνθυμῆσαι τὸν Θεὸν  καὶ εἰς αὐτὰς τὰς μεγάλας φροντίδας καὶ περιστάσεις καὶ ἀνάγκας σου, καθὼς ἠδυνήθησαν καὶ ἄλλοι ἄνθρωποι, ἔχοντες πολὺ περισσοτέρας καὶ μεγαλυτέρας φροντίδας καὶ περιστάσεις καὶ ἀνάγκας ἀπὸ τὰς ἰδικάς σου. Κυριακοδρόμιον Α-405

Αγ.Γρηγ.Θεολ. Πρέπει πολύ περισσότερο να μνημονεύουμε τόν Θεόν παρά να αναπνέουμε. Φ-Αγ.Μάξιμου Ομολ.15Ε-377

Αγ.Βασίλ.Μέγ. Είναι αδύνατον να εκτραπούν οι άνθρωποι από τόν ορθό δρόμο, άν δέν νοσήσει η ψυχή τους από τή λήθη του Θεού. Φ-Αγ.Μάξιμου Ομολ.15Ε-377

Αγ.Ιωάν.Χρυσ. Απόδειξη ευσεβείας είναι να έχει κανείς συνεχή μνήμη τών θείων πραγμάτων και με συχνές προσευχές να προσπαθεί να εξευμενίσει τόν Θεόν. Φ-Αγ.Μάξιμου Ομολ.15Ε-377

Ἀγ.Ἰσαάκ Σύρου. Ὁ ἄνθρωπος ποὺ ἀπέχει ἀπὸ κάθε μνήμη τοῦ Θεοῦ, αὐτὸς ἐπιδεικνύει στὴν καρδιά του φροντίδα γιὰ τὸν πλησίον μὲ μνήμη πονηρή. Ὅποιος τιμᾶ κάθε ἄνθρωπο μὲ τὴν μνήμη τοῦ Θεοῦ, αὐτὸς εὑρίσκει βοήθεια ἀπὸ κάθε ἄνθρωπο κατὰ τὴν μυστικὴ ἀπόφασι τοῦ Θεοῦ. Φ-Ἀγ.Ἰσαάκ Σύρου ΕΠΕ τομ. 8Γ-107

Ἀγ.Ἰσαάκ Σύρου. Ὁ οἶνος, ὅταν ἡ δύναμίς του ἀνεβῆ στὰ μέλη, κάμει τὸν νοῦ νὰ λησμονήση τὴν ἀκρίβεια τῶν πάντων καὶ ἡ μνήμη τοῦ Θεοῦ, ὅταν κυριεύση τὴν ψυχή, ἐξαφανίζει ἀπὸ τὴν καρδιὰ τὴν ἀνάμνησι κάθε θεάματος. Φ-Ἀγ.Ἰσαάκ Σύρ. ΕΠΕ 8Γ-111

Ἀγ.Νείλου. Ὅταν χρησιμοποιεῖς τὰ χέρια σου σὲ ἔργα, ἡ γλώσσα σου νὰ ψάλλει, καὶ ὁ νοῦς σου νὰ προσεύχεται. Γιατὶ ὁ Θεὸς ἀπαιτεῖ ἀπὸ μᾶς πάντοτε νὰ τὸν θυμόμαστε. Φ-Ἀγ.Νείλου ΕΠΕ 11β-411

Αγ.Μάρκος Ερημ Όταν θυμάσαι τον Θεόν να πολλαπλασιάζεις τις δεήσεις σου προς αυτόν, ώστε αν τον ξεχάσεις, να σε θυμηθεί ο Κύριος. Φ-Αγ.Μάρκου Ερημήτου τ13,17

Αγ.Μάρκος Ερημ Κάθε ακούσιος πόνος να σου γίνεται δάσκαλος μνήμης του Θεού, και δεν θα σου λείψει η αφορμή προς μετάνοια. Φ-Αγ.Μάρκου Ερημήτου τ13,23

Αγ.Μάρκος Ερημ Η οδυνηρά σύμβασις, μνήμην Θεού παρέχει στον συνετό, θλίβουσα κατά αναλογίαν εκείνον που λησμονεί τον Κύριον. Φ-Αγ.Μάρκου Ερημήτου τ13,21

Αγ.Μάρκος Ερημ Χωρίς την μνήμη του Θεού δεν μπορεί να υπάρξει γνώση αληθινή . γιατί χωρίς την πρώτη, η δεύτερη είναι νόθος. Φ-Αγ.Μάρκου Ερημήτου τ13,37

Αγ.Μάρκος Ερημ Η μνήμη του Θεού είναι πόνος της καρδιάς πού εκδηλώνεται για την ευσέβεια. Ενώ ο καθένας που ξεχνά τον Θεό, παραδίδεται στις ηδονές και γίνεται ανάλγητος. Φ-Αγ.Μάρκου Ερημήτου τ13,69

Αγ.Μάρκος Ερημ Εάν θέλεις να θυμάσαι διαρκώς τον Θεό, να μην απωθείς ως άδικα τα κακά πού σού συμβαίνουν, αλλά να τα υπομένεις ως δικαίως συμβαίνοντα. Γιατί η υπομονή σε κάθε τι που μας συμβαίνει, ανακινεί την μνήμη μας, ενώ η παραίτησις μειώνει τον ευχάριστο πόνο της καρδιάς, και διά της ανέσεως φέρνει την λησμοσύνη. Φ-Αγ.Μάρκου Ερημήτου τ13,71

Ὁ Ἀββᾶς Μακάριος εἶπεν :  Ἂν ἐνθυμούμεθα τὰ κακὰ ποὺ μᾶς προξενοῦν οἱ ἄνθρωποι, καταστρέφομεν μέσα μας τὴν δύναμιν τῆς μνήμης τοῦ Θεοῦ.  Ἂν ὅμως δὲν ἐνθυμούμεθα τὰ κακὰ ποὺ ὑποφέρομεν, τότε θὰ παραμείνωμεν ἀνίκητοι ἀπὸ τοὺς δαίμονας. Εὐεργετινὸς Β-541