ΠΕΡΙ ΨΥΧΗΣ ΑΒΑΠΤΙΣΤΩΝ, ΒΕΒΑΠΤΙΣΜΕΝΩΝ ΑΜΕΤΑΝΟΗΤΩΝ & ΜΕΤΑΝΟΗΜΕΝΩΝ

ΠΕΡΙ ΨΥΧΗΣ ΑΒΑΠΤΙΣΤΩΝ, ΒΕΒΑΠΤΙΣΜΕΝΩΝ ΑΜΕΤΑΝΟΗΤΩΝ & ΜΕΤΑΝΟΗΜΕΝΩΝ

Ἐρώτησις : Τὶ εἴδους εἶναι ἡ ψυχὴ ἑνός ἀσεβοῦς καὶ ἀβαπτίστου; Ἀπόκρισις : Ὡς τὸ τελείως ἐσβεσμένον καὶ κατάμαυρον κάρβουνον, ὁποῦ δὲν εἶναι δυνατὸν νὰ ἀνάψῃ, ὅσον καὶ ἄν τὸ φυσᾶς, ἄν ἴσως καὶ δὲν ῥιφθῇ μέσα εἰς τὸ πῦρ τοῦ θείου Βαπτίσματος. Ἀπ. Σαγ.234

Ἐρώτησις : Ἡ δὲ ψυχὴ ἑνός βεβαπτισμένου ἁμαρτωλοῦ καὶ ἀμετανοήτου, τὶ εἴδους εἶναι; Ἀπόκρισις : Ὡς τὸ ἐσβεσμένον ἐκεῖνο κάρβουνον, ὁποῦ εἰς ἕν μέρος μόνον ἔχει παραμικρὸν σπινθῆρα πυρός, τὸ ὁποῖον, ἄν πρὸ τοῦ θανάτου φυσηθῇ μὲ τὸ φυσερὸν τῆς καθαρᾶς μετανοίας καὶ ἐξομολογήσεως, ἐξανάπτει πάλιν καὶ ἀναλαμπρύνεται· εἰ δὲ καὶ προλάβῃ ὁ θάνατος πρότερον ἀπὸ τὴν μετάνοιαν καὶ ἐξομολόγησιν, σβέβει τελείως τὸν μικρὸν ἐκεῖ σπινθῆρα, καὶ μένει πλέον ὡσὰν τοῦ ἀσεβοῦς τελείως σκοτεινὸν καὶ κατάμαυρον. Ἀποστολικὴ Σαγήνη 234.

Ἐρώτησις : Καὶ ἀνίσως αὐτὴ ἡ ψυχὴ ἔζησεν ὅλην της τὴν ζωὴν εἰς τὰ θελήματα τοῦ κορμίου καὶ τοῦ Δαίμονος, καὶ εἰς τὴν ἐσχάτην ὥραν τοῦ θανάτου ἐμετενόησε, καὶ ἐξωμολογήθη, καὶ εὐθὺς ἐξῆλθεν ἀπὸ τὸ σῶμα, χωρὶς νὰ κάμῃ ἔργα ἄξια τῆς μετανοίας, ἐξανάπτει, καὶ ἐναλαμπρύνεται πάλιν; ἤ ὄχι;  Ἀπόκρισις : Κατὰ τὴν ζωὴν καὶ πολιτείαν, ὁποῦ ἤθελε ζήσῃ μετὰ ταῦτα (ἂν ὁ Θεὸς τὴν ἄφινε νὰ εἶναι συνοδευομένη ἀκόμη μὲ τὸ σῶμά της) ἢ ἐξανάπτει, καὶ ἀναλαμπρύνεται πάλιν, ἂν ἡ μετάνοιά της ἦτον ἀληθής, ἢ μένει σκοτεινὴ καὶ ἐσβεσμένη, ἂν ἡ μετάνοιά της ἦτον ψευδής, καὶ τελείως ἀκατάνυκτος, καθὼς ἡ ψυχὴ τοῦ προδότου Ἰούδα, ἥτις, καὶ μὲ ὅλον ὁποῦ εἶπε τό, Ἥμαρτον παραδοὺς αἷμα ἀθῷον, δὲν ἐφάνη ὅμως ἀξία ἐξανάψεως, καὶ ἀναλαμπρυσμοῦ. Ἀποστολικὴ Σαγήνη 234.

Ἀγ.Ἀναστασίου Σιν. Ἐρώτησις : Ἐὰν κάποιος ἄπιστος καὶ Ἰουδαῖος ἢ Σαμαρείτης κάνει πολλὰ καλά, θὰ μπεῖ ἄραγε στὴ βασιλεία τῶν οὐρανῶν; Ἀπόκρισις : Ὅταν ὁ Κύριος λέει στὸν Νικόδημο, «Σὲ βεβαιώνω, πὼς ἂν κάποιος δὲν γεννηθεῖ μέσα του ἀπὸ τὸ νερὸ καὶ τὸ Πνεῦμα, δὲν θὰ εἰσέλθει στὴ βασιλεία τῶν οὐρανῶν», εἶναι φανερὸ βέβαια ὅτι δὲν μπαίνει στὴ βασιλεία. Ὅμως δὲν χάνει τὸν μισθό του μὲ τὴν εὐημερία καὶ τὸν πλοῦτο καὶ τὴν ἀπόλαυση καὶ τὶς ὑπόλοιπες ἀπάτες τῆς ζωῆς, ὅπως ἐκεῖνος ποὺ ἄκουσε· «Θυμίσου ὅτι σὺ ἀπόλαυσες τὰ ἀγαθά σου στὴ ζωή σου». Ἐπίσης καὶ στὴ μέλλουσα ζωὴ θὰ ἔχει μεγάλη διαφορὰ ἀπὸ ἐκεῖνον ποὺ δὲν ἔκανε καλὰ ἔργα. Γιατί, ὅπως γιὰ τοὺς δίκαιους ὑπάρχουν πολλὲς κατοικίες κοντὰ στὸν Θεό, ἔτσι καὶ γιὰ τοὺς ἁμαρτωλοὺς ὑπάρχουν πολλὲς διαφορὲς κολάσεων. Φ-Ἀγ.Ἀναστασίου Σιν. ΕΠΕ 13Γ-85