ΠΕΡΙ ΑΠΙΣΤΙΑΣ ΚΑΙ ΑΠΙΣΤΩΝ

ΠΕΡΙ ΑΠΙΣΤΙΑΣ ΚΑΙ ΑΠΙΣΤΩΝ

Αγ.Νεκτάριος Η απιστία εν πρώτοις αρνείται τόν Θεόν, αρνείται τή κτίσει, τον θείον δημιουργόν αυτής, αρνείται τήν πρόνοιαν αυτού, τήν σοφίαν καί τήν αγαθότητα αυτού και καθ' όλου ειπείν τά θεία αυτού ιδιώματα. ΤΟ ΓΝΩΘΙ ΣΑΥΤΟΝ-35

Αγ.Νεκτάριος Η απιστία ως πάθος καταθλίβει ελεεινώς τόν υπ' αυτής κυριευθέντα γίνεται αυτώ η αιτία πολλών δυστυχημάτων, και αποβαίνει επιβλαβής πρός τόν έχοντα και πρός τούς συνόντας αυτώ. ΤΟ ΓΝΩΘΙ ΣΑΥΤΟΝ-35

Αγ.Νεκτάριος Ἡ ἀπιστία ἀφαιρεῖ ἐκ τοῦ κόσμου τὴν πίστιν, τὴν ἐλπίδα καὶ τὴν ἀγάπην, τὰς ζωηφόρους ταύτας πηγὰς τῆς ἀληθοῦς τοῦ ἀνθρώπου εὐδαιμονίας, ἀποβάλλει ἀπὸ τοῦ κόσμου τὴν θείαν δικαιοσύνην καὶ ἀρνεῖται τὴν θείαν πρόνοιαν καὶ ἀντίληψιν. ΤΟ ΓΝΩΘΙ ΣΑΥΤΟΝ-36

Αγ.Νεκτάριος Ο άπιστος είναι ο δυστυχέστατος απάντων τών ανθρώπων, διότι εστερήθη τού μόνου επί γής αγαθού, τής πίστεως, τής μόνης αληθούς οδηγού πρός τήν αλήθεια και ευδαιμονίαν. ΤΟ ΓΝΩΘΙ ΣΑΥΤΟΝ-31

Αγ.Νεκτάριος Ο άπιστος είναι δυστυχέστατος, διότι είναι στερημένος τής ελπίδος, τής μόνης βακτηρίας εν τη μακρά οδώ του βίου, και διότι είναι στερημένος τής αγάπης τών ανθρώπων, τής περιεπούσης τήν τεθλιμμένη καρδία. ΤΟ ΓΝΩΘΙ ΣΑΥΤΟΝ-31

Αγ.Νεκτάριος Ὁ ὀφθαλμὸς τοῦ ἀπίστου οὐδὲν εὑρίσκει ἐν τῇ δημιουργίᾳ ἕτερον εἰμὴ τὴν φύσιν δρῶσαν. Ἡ λαμπρὰ τοῦ θείου δημιουργοῦ εἰκών, τὸ θαυμάσιον κάλλος αὐτῆς, μένουσιν αὐτῷ κεκαλυμμένα καὶ ἀνερεύνητα. Πλανᾶται τὸ βλέμμα αὐτοῦ ἀσκόπως ἐν τῷ χάει τῆς δημιουργίας καὶ οὐδαμοῦ ἀνευρίσκει τὸ κάλλος τῆς θείας σοφίας, οὐδαμοῦ θαυμάζει τὴν θείαν παντοδυναμίαν, οὐδαμοῦ ἀνακαλύπτει τὴν θείαν ἀγαθότητα, τὴν θείαν πρόνοιαν, τὴν δικαιοσύνην καὶ τὴν ἀγάπην τοῦ δημιουργοῦ πρὸς τὴν δημιουργίαν. ΤΟ ΓΝΩΘΙ ΣΑΥΤΟΝ-32

Αγ.Νεκτάριος Ὁ νοῦς αὐτοῦ ἀδυνατεῖ νὰ ἀναχθῇ ὑπεράνω τοῦ ὁρατοῦ κόσμου, οὐδὲ νὰ ἀφιχθῇ πέραν τῶν ὁρίων τοῦ αἰσθητοῦ. Ἡ καρδία αὐτοῦ πρὸ τοῦ ἀπεικονίσματος τῆς θείας σοφίας καὶ δυνάμεως μένει ἀναίσθητος. Οὐδὲν συναίσθημα λατρείας ἀναπτύσσεται ἐν αὐτῇ· τὰ χείλη αὐτοῦ εἰσι κεκλεισμένα, τὸ στόμα αὐτοῦ μένει ἄναυδον, ἡ γλῶσσα αὐτοῦ διαμένει ἀκίνητος. Οὐδεμία φωνὴ ἐκπέμπεται ἀπὸ τῶν στέρνων αὐτοῦ πρὸς ὕμνον καὶ δοξολογίαν, πρὸς αἶνον καὶ εὐχαριστίαν τοῦ θείου. Γν. αὐτ-32

Αγ.Νεκτάριος Ἡ χαρὰ ἡ ἐκκεχυμένη ἐν τῷ σύμπαντι ἐγκατέλιπε τὴν καρδίαν τοῦ ἀπίστου, διότι ἐξ αὐτῆς ἀπέστη ὁ Θεός. Τὸ κενὸν αὐτῆς ἐπλήρωσεν ἡ λύπη, ἡ ἀθυμία καὶ ἡ ἀδημονία. Διατελεῖ δύσθυμος, ἡ δὲ ἀκηδία κατέσχεν αὐτοῦ τὸ πνεῦμα. πλανᾶται εἰς τὴν ἀφεγγῆ καὶ πολύπλαγκτον τοῦ βίου τούτου νύκτα καὶ οὐδεμία ἀκτὶς φωτὸς φωτίζει τὰς σκολιὰς τρίβους αὐτοῦ. Οὐδεὶς ὁ ποδηγετῶν, οὐδεὶς ὁ κατευθύνων τὰ διαβήματα αὐτοῦ· μόνος ἐν τῷ σταδίῳ τῆς ζωῆς διέρχεται τὸν βίον ἄνευ προσδοκίας κρείττονος ζωῆς· διαβαίνει διὰ μέσου παγίδων πολλῶν, καὶ οὐδεὶς ἐστιν ὁ ἐλευθερῶν αὐτὸν ἐξ αὐτῶν· ἐμπίπτει ἐν αὐταῖς καὶ συντρίβεται ὑπὸ τὸ βάρος αὐτῶν· ἐν δὲ ταῖς θλίψεσιν αὐτοῦ οὐδεὶς ὑπάρχει ὁ ἀνακουφίζων αὐτὸν. ΤΟ ΓΝΩΘΙ ΣΑΥΤΟΝ-32-33

Αγ.Νεκτάριος Ο άπιστος αγνόησε, ότι η ευτυχία τού ανθρώπου ευρίσκεται όχι στήν απόλαυση τών επιγείων αγαθών, αλλά στήν αγάπη τού Θεού, τού άκρου καί αιωνίου αγαθού.  ΤΟ ΓΝΩΘΙ ΣΑΥΤΟΝ-34

Αγ.Ιωάν.Χρυσ. Είναι υπερβολικά άπιστο το ανθρώπινο γένος και γι' αυτό δέν μπορεί να έχει εμπιστοσύνη στόν εαυτό του και φοβάται τίς κρίσεις του, γιατί δίνει και πολύ μαλιστα σημασία στήν γνώμη τών πολλών. Π.ανθ.Αγ.Ι.Χρυσοστ.Α-556

Αγ.Ιωάν.Χρυσ. Το δένδρο τής απιστίας το φυτεύει η κακή περιέργεια τού λογικού, το ποτίζει η ανόητη αλαζονεία και το μεγαλώνει η μεγάλη αγάπη πρός τήν φιλοδοξία. Π.ανθ.Αγ.Ι. Χρυσοστ. Α-558

Αγ.Ιωάν.Χρυσ. Όταν η ψυχή είναι ανήσυχη από τούς λογισμούς τής αμφιβολίας, όταν βασανίζεται, τότε αναζητεί . όταν όμως είναι υγιής, τότε δέν αμφιβάλει ούτε αναζητεί, αλλά τήν πίστην δέχεται. Π.ανθ.Αγ.Ι.Χρυσοστ.Α-559

Αγ.Ιωάν.Χρυσ. Γιατί, όπως ακριβώς η πίστη είναι γνώρισμα ανώτερης ψυχής και εξαιρετικού πνεύματος, έτσι και η απιστία είναι γνώρισμα παράλογης και τιποτένιας ψυχής ανόητης όσο και τα ζώα. Π.ανθ.Αγ.Ι.Χρυσοστ.Α-559

Αγ.Ιωάν.Χρυσ. Είναι αμαρτία απέναντι του Θεού το να ερευνάς με το λογικό τα έργα Του και να μήν υποτάσσεσαι στή θεία δύναμη, που κάνει θαύματα ξεπερνώντας κάθε δυσκολία. Π.ανθ.Αγ.Ι.Χρυσοστ.Α-562