PAGES

ΤΑ 5 ΕΙΔΗ ΤΗΣ ΓΑΣΤΡΙΜΑΡΓΙΑΣ

ΓΑΣΤΡΙΜΑΡΓΙΑ
ΤΑ 5 ΕΙΔΗ ΤΗΣ ΓΑΣΤΡΙΜΑΡΓΙΑΣ
Α) Ὁ καιρός, Β) Ἡ ποσότης,  Γ) Ἡ ποιότης,  Δ) Ὁ τρόπος, Ε) Ἡ φροντίς.
Πρώτον μᾶς πειράζει καὶ παρακινὰ νὰ προλάβουμεν τὸν καιρὸν χωρὶς ἀνάγκην, ἢ χρείαν τινά· δήλ. νὰ φάγωμεν προτήτερα ἀπὸ τὴν πρέπουσαν ὤραν. Κράτησον οὒν τῆς γαστρός, ἐὰν θέλῃς νὰ εἶσαι ἄνθρωπος, καὶ φυλάγου ἐπιμελῶς, νὰ μὴν νικηθῆς εἰς τὸ ἀ’ εἶδος τῆς γαστριμαργίας, δήλ. νὰ μὴ προλάβης τὴν διατεταγμένην ὤραν, οὔτε νὰ τρώγῃς πάρεξ δυὸ φορὲς τὴν ἡμέραν, γεῦμα καὶ δεῖπνον, ὅταν δηλονότι εἶναι ἡμέραις ἀπολυταὶς (ἀμὴ τᾶς Τεσσαρακοστᾶς, τᾶς Τετράδας, καὶ Παρασκευᾶς, καὶ παραμονᾶς τῶν Ἑορτῶν, μίαν φορᾶν μόνον) καὶ ἔξω ἀπὸ τᾶς δυὸ φορᾷς μὴν τολμήσεις νὰ φάγης.


Τὸ δεύτερον εἶναι ἡ ποσότης, δήλ. νὰ φάγης περισσότερον ἀπὸ τὴν χρείαν τῆς φύσεως, ἀπὸ τὸ ὁποῖον κάνει χρεία νὰ φυλάγεσαι περισσότερον ἀπὸ τὰ ἄλλα, ὅτι τοῦτο εἶναι πολλὰ ἐπικίνδυνον ἡ γὰρ πλησμονὴ τοῦ οἴνου καὶ τῶν βρωμάτων σκοτίζει τὸ λογικόν, καὶ βγαίνεις ἀπὸ τᾶς φρένας σου. Ἔχεις καρδίαν πασίχαρον, τραγουδᾷς, χαίρεσαι, σκιρτᾷς, καὶ ἀγάλλεσαι, καὶ μὲ ρυπαροὺς πορνικοὺς διαλογισμοὺς μολύνεσαι, τὰ ὁποία δὲν κάνεις ὅταν ἔχεις μόνον τὸ ἀρκετόν σου φαγομένον. Πρόσεχε λοιπὸν ἀπὸ ταῦτα, μὴ βαρυνθεῖ ἡ καρδία σου ἐν κρεπάλῃ καὶ μέθη, διὰ νὰ δυνηθεῖς νὰ φύγεις ἀπὸ τὴν μέλλουσαν ὀργὴν καὶ ζημίαν, ὅπου γεννᾶται ἀπὸ τοῦτο τὸ πάθος.

Τὸ τρίτον εἶναι ἡ ποιότης, δήλ. νὰ ξετρέχεις ὀρεκτικὰ καὶ εὔμορφα βρώματα, ἀπὸ τὸ ὁποῖον φυλάγου περισσότερον, καὶ τρῶγε τοιαῦτα φαγιὰ ὅπου νὰ μὴν εἶναι ἡδονικά, οὔτε νὰ δίδουσι τῆς σαρκός σου πολλὴν σπατάλην, εἰμὴ μόνον νὰ σὲ διαφυλλάτουν εἰς τὴν ζωὴν· καὶ ἄν σου φαίνονται ἄνοστα, νὰ σοῦ ἑρμηνεύσω μίαν ἀρτισίαν γλυκυτάτην καὶ πολλὰ νόστιμον, νὰ τρώγῃς μόνον ἄρτον ξηρὸν μετ’ αὐτῆς καὶ νὰ σοῦ φαίνεται ζάχαρη· δήλ. ἅφες νὰ περάσει ἡ θ’ ὥρα τῆς ἡμέρας, νὰ πεινάσεις καλὰ καλά, καὶ τότε τρῶγε, νὰ δεῖς γλυκύτητα ὅπου ἔχει τὸ φαγητόν, ἐὰν ἦτον τὸ ἀνοστότερον. Καὶ θύμου τὴν πολλὴν ἐγκράτειαν τῶν ὁσίων Πατέρων, ὅπου ἔτρωγαν μόνον ἄρτον ξηρὸν μετὰ ὕδατος, καὶ μαγείρεμα ποτὲ τοὺς δὲν ἐδοκίμαζον.

Τὸ τέταρτον εἶναι ὁ τρόπος, ὅταν ἐσθίης μὲ πολλὴν ἐπιθυμίαν ἁρπακτικά, καὶ κυττάζεις μὲ προσοχὴν τὰ βρώματα, καὶ βιάζεσαι νὰ τρώγεις ὀγλίγωρα. Καὶ τοῦτο εἶναι μία ἀταξία χοιρώδης, καὶ πρᾶξις τῶν κτηνῶν, καὶ ὄχι ἀνθρώπου, ἀπὸ τὴν ὁποίαν πρέπει νὰ φυλάγεσαι, καὶ νὰ ἔχεις τὸν νοῦν σου εἰς τὴν ἀνάγνωσιν. Εἰ δὲ καὶ δὲν γίνεται ἀνάγνωσις νὰ ὑψώνῃς τὸν λογισμόν σου πρὸς τὸν Θεὸν μελετῶν αὐτοῦ τὸ σωτήριον πάθος, καὶ προσευχόμενος νοερῶς, διὰ νὰ τρέφεται καὶ ἡ ψυχὴ σὺν τῷ σώματι καὶ νὰ μὴν εἶσαι ὅλος δοσμένος εἰς τὰ ψυχοβλαβὴ τὲ καὶ γήϊνα.

Τὸ πέμπτον  εἶναι ἡ περισσὰ φροντὶς καὶ περισπασμός, νὰ ξετρέχης μὲ τόσην μέριμναν εὔμορφα καὶ διάφορα βρώματα· τὸ ὁποῖον ἐὰν δὲν μισήσεις ὡς ψυχοβλαβές, θέλεις εἶσαι ὅμοιος ἐκείνων ὅπου ἔχουσι κατὰ τὸν Παῦλον, Θεὸν τὴν κοιλίαν τους, τῆς ὁποίας δουλεύουν μὲ τοιαύτην σπουδήν, καὶ ἐπιμέλειαν τόσην, ὅσην ἔπρεπε νὰ ἔχουν εἰς τὴν τοῦ ἀληθινοῦ Θεοῦ δούλευσιν. Ἁμαρτωλῶν Σωτηρία σελ. 72-74

Δεν υπάρχουν σχόλια: