PAGES

ΣΤΕΝΗ ΚΑΙ ΤΕΘΛΙΜΕΝΗ Η ΟΔΟΣ Η ΑΠΑΓΟΥΣΑ ΕΙΣ ΤΗΝ ΖΩΗΝ

ΤΕΘΛΙΜΕΝΗ ΟΔΟΣ
ΣΤΕΝΗ ΚΑΙ ΤΕΘΛΙΜΕΝΗ Η ΟΔΟΣ Η ΑΠΑΓΟΥΣΑ ΕΙΣ ΤΗΝ ΖΩΗΝ.
* Ἐπειδὴ κανεὶς δεν εἶναι ὅπου να μὴν ἔχει θλῖψιν, ἂς κάνει τρόπον πᾶς ἕνας, να τὴν ὑπομένει μετὰ χαρὰς· ὅτι δεν εἶναι ἄλλη ὁδὸς ὠφελιμωτέρα εἰς ψυχικὴν σωτηρίαν, ὡς τὴν στενὴν καὶ τεθλιμμένην τῶν θλίψεων, μὲ τὶς ὁποῖες μιμούμασθε καὶ ἀκολουθοῦμε τὸν τεθλιμμένον Χριστὸν καὶ Δεσπότην μας· ἐπειδὴ αὐτὸς ἐπροτίμησε ταύτην τὴν ὁδὸν διὰ λόγου τοῦ καὶ διὰ τοὺς ἀγαπημένους του, λέγων πρὸς ἡμάς, ὅτι δεν μποροῦμεν να εἴμαστε αὐτοῦ μαθηταί, ἐὰν δεν βαστοῦμε τὸν Σταυρόν, να τὸν ἀκολουθήσωμεν.

* Ἐπ’ ἀληθείας πρέπει να εὐχαριστοῦμεν ἐκείνους, ὅπου μας κακοποιοὺν καὶ ὀνειδίζουν μᾶλλον, ἣ ἐκείνους ὅπου μας κανοῦν καλὸν καὶ εὐεργετοῦν μας· ὅτι ὅσοι μας θλίβουν εἶναι αἰτία καὶ καθαρίζονται οἱ ψυχὲς μας καὶ λαμβάνομεν τῶν ἁμαρτημάτων συγχώρησιν· καὶ ὁ ἐλεήμων Θεὸς μας δείχνει μεγαλύτερον σημεῖον ἀγάπης, ὅταν μας στέλνει θλίψεις καὶ βάσανα παρὰ νὰ μᾶς δίδει ἀπόλαυσιν πρόσκαιρον καὶ πνευματικὴν παράκλησιν.

* Τοῦτο γινώσκοντες οἱ πιστοὶ Χριστιανοί, ποθοὺν τὰς θλίψεις καὶ ὅταν τοὺς ἔλθουν τάς ὑποδέχονται ὡς ἐκ χειρὸς Κυρίου ἀγαλλώμενοι καὶ ὅταν δεν ἔχουν θλῖψιν, λυποῦνται πολὺ καὶ πικραίνονται, νομίζοντες ὅτι τοὺς ἐγκατέλιψεν ὁ Θεός, καὶ βιάζονται αὐτοὶ να κολάσουν τὴν σάρκα μὲ νηστεῖες, ἀγρυπνίες καὶ ἄλλα ὅμοια.

* Ὅσοι μισοῦν τὸν Σταυρόν, μποροὺν να παρομοιασθοὺν μὲ τοὺς δαίμονες, ὅπου τὸν βλέπουν καὶ φεύγουν. Πολλοὶ τρέμουν τὸν Σταυρὸν διατὶ θαρρούν, ὅτι δεν εἶναι ἄλλος Παράδεισος, εἰμὴ μόνο οὗτος ὁ φαινόμενος Κόσμος· καὶ διατὶ τὸν ποθούσι, ξετρέχουν ὅλα τοὺς τὰ θελήματα, πολιτευόμενοι ὡς ἄλογα ζῷα. Καὶ ὅταν τοὺς ἔλθει καμμία θλίψη παραπονιούνται καὶ βλασφημοὺν οἱ ἄφρονες καὶ πάσχουσι να φύγουν ἐκεῖνο ὅπου δεν δύνανται. Ἄλλοι δὲ μισοῦν τὸν Κόσμον καὶ ἐκ καρδίας ποθοὺν τὸν Σταυρόν, καὶ ὅταν ἔλθει δεν φεύγουν, ἀλλὰ μετὰ χαρὰς αὐτὸν ὑποδέχονται, λέγοντες μετὰ τοῦ Ἀποστόλου : Μὴ γένοιτο να καυχηθοῦμεν εἰς ἄλλο, εἰμὴ εἰς τὸν Σταυρὸν τοῦ Κυρίου μας.

* Ἐπ ἀληθείας ἔνας ὑψηλὸς βαθμὸς τελειότητος εἶναι, νὰ στέκει κανεὶς προσηλωμένος εἰς τὸν Σταυρὸν νὰ μὴν παραπονάται τοῦ Θεοῦ, ἣ τῶν ἀνθρώπων, ἥ του Σταυροῦ, πὼς εἶναι πολὺ βαρὺς ἀλλὰ νὰ ὑπομένει καρτερικὼς δι’ἀγάπην Θεοῦ, καὶ να ἐλέγχει μὲ σπλάγχνος ἐκείνους ὅπου δεν τὸν ὑπομένουν ἐνάρετα. Αμαρτωλών Σωτηρία σελ. 96-98

Δεν υπάρχουν σχόλια: