ΠΡΟΦΗΤΕΙΑ ΟΣΙΟΥ ΝΕΙΛΟΥ ΜΥΡΟΒΛΗΤΟΥ ΠΕΡΙ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΥ 1η

ΠΡΟΦΗΤΕΙΑ ΟΣΙΟΥ ΝΕΙΛΟΥ ΤΟΥ ΜΥΡΟΒΛΗΤΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΕΥΣΗ ΤΟΥ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΥ 1η
Ὅταν μέλλει ἔρχεσθαι ὁ ἀντίχριστος, θέλει σκοτισθεῖ ἡ διάνοια τῶν ἀνθρώπων ἀπὸ τὰ πάθη καὶ θὰ πληθυνθεῖ ἡ ἀνομία καὶ ἡ ἀσέβεια. Καὶ τότε θέλουν συναχθώσιν ὅλα τὰ κακὰ τῆς ἀνομίας καὶ ἀσέβειας εἰς μίαν ἀκάθαρτον κόρην τῆς πονηρῖας, ἡ ὁποία θέλει ὕστερον γίνει ἀποθήκη τῆς μοιχείας.
 Καὶ καθὼς ὁ Κύριος εὗρε τὴν ἁγίαν Παρθένον καθαρὸν καὶ ἄμωμον καὶ ἐσαρκώθει ἀπὸ αὐτήν, οὕτω καὶ ὁ σατανᾶς θέλει εὕρει τὴν ἀκάθαρτον ἐκείνη κόρην, ἡ ὁποία θέλει εἶναι πόρνη, καὶ πρὸ τῆς συλλήψεως τοῦ Ἀντιχρίστου καὶ γεννήσεως καὶ μετὰ τὴν γέννηση. 

Πορνευομένη θέλει γεννήσει τὸν υἱὸν τῆς ἀπωλείας καὶ μετὰ τὴν γέννηση ἐκείνου θέλει εἶναι ἀποθήκη τῆς πορνείας καὶ τῆς μοιχείας, πορνευομένη καὶ μοιχευομένη, ἕως τῆς ἀκαθάρτου ζωῆς αὐτῆς καὶ εἰς τὴν αὐτὴν θέλουν συναχθώσιν ὅλες οἱ ἀνομίες καὶ ἀκαθαρσίες τοῦ κόσμου, τῶν τότε ἀσέλγων ἀνθρώπων καὶ θὰ σαρκωθοῦν εἰς αὐτήν. Καὶ θὰ γίνει μία ἕνωσις εἰς τὴν ἀκαθαρτὸν κοιλίαν της καὶ θὰ ζωογονηθοῦν μὲ τὴν ὑστέρηση καὶ ἀναχώρηση τοῦ Ἁγίου Βαπτίσματος καὶ Ἁγίου Πνεύματος. Διότι οἱ τότε ἄνθρωποι θέλουν ὑστερηθοῦν ἀπὸ τὴ χάρη τοῦ Ἁγίου Βαπτίσματος, διὰ τὴν ἐνέργεια τῆς ἁμαρτίας καὶ ἀνομίας καὶ ἀκαθαρσίας.

Καὶ μὲ αὐτὲς ὅλες τὶς ἀνομίες θὰ γεννηθεῖ ὁ ἄνθρωπος καὶ υἱὸς τῆς ἀπώλειας καὶ ἀσέβειας. Μὲ τοῦ ὁποίου τὴν γέννηση θέλει ἔλθουν ὅλες οἱ ἀτυχίες καὶ συμφορὲς τῶν ἀνθρώπων : θλίψεις, στενοχώριες, θάνατοι καὶ πᾶν κακόν. Καὶ πρώτον θέλουν δυστυχήσει οἱ ἄνθρωποι ἀπὸ τὴν ἀγάπην καὶ σωφροσύνη, καὶ ὑστερηθοῦν ἀπὸ ποιμένες, ἱερεῖς καὶ δίκαιους καὶ φοβουμένους τὸν Θεόν.

Καὶ ἡ Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ θέλει ὑστερηθεῖ ἀπὸ ἀρχιερεῖς, ἱερεῖς, πνευματικοὺς καὶ εὐλαβεῖς, καθὼς ἀπὸ τοῦ νῦν ἄρχισε νὰ δυστυχεῖ ἀπὸ τοιούτους ἐναρέτους. Μετὰ δὲ τὴν ἔλειψη τῶν ἐναρέτων καὶ ἁγίων ἀνδρῶν, θέλει φανεῖ καὶ αὐτὸς ὁ ἀκάθαρτος θὰ αὐξήσει εἰς τὴν ἡλικίαν του καὶ θὰ ἐμπλησθεῖ πάσης ἐοσφορικῆς δυνάμεως, εἰς τὸ νὰ ποιεῖ τέρατα καὶ σημεῖα κατὰ φαντασίαν εἰς τοὺς ὀφθαλμοὺς  τῶν ἀνθρώπων,  ἐσκοτισμένων ὄντων ἀπὸ τὰ πάθη καὶ θὰ γίνει ταραχὴ πανταχοῦ καὶ θὰ τὸν  προσκυνήσωσιν ὅλοι. Αὐτοῦ ἡ τροφὴ θέλει εἶναι οἱ πορνεῖες, μοιχεῖες, ἀρσενοκοιτίες, πλεονεξίες, ἁρπαγές, ἀλαζονίες, μνησικακίες, ψεύδη, φθόνοι, φόνοι. Αὐτὰ θέλει εἶναι ἡ τροφὴ καὶ ἡ τρυφή του καὶ θὰ καταστεῖ βασιλεὺς καὶ ἐξουσιαστῆς πασῶν τῶν πόλεων, ἐπειδὴ δὲν θέλει εὑρίσκεται ἄξιον ὑποκείμενον τοιαύτης προστασίας καὶ θὰ τοῦ ὑποτάσονται ὅλοι. Καὶ τότε θέλει ἐνεργήσει τὴν ἀπώλειαν τῆς σωτηρίας τῶν ἀνθρώπων, τότε θέλει καταφρονηθει τὸ Εὐαγγέλιον καὶ ἡ Ἐκκλησία τοῦ Θεοῦ.

Ὁ δὲ Θεὸς ἐξ οὐρανοῦ θέλει δείχνει σημεῖα φοβερά, πεῖνα, δίψα αἰσθητὴ καὶ νοητὴ καὶ θὰ σηκωθεῖ ἡ εὐλογία τοῦ Θεοῦ. Διότι ὅσο θὰ τρώγουν, τόσο μᾶλλον θὰ πεινοῦν καὶ θὰ διψοῦν ἐπειδὴ δὲν θὰ ὑπάρχει ἡ χάρη τοῦ Θεοῦ ὅπου ζωογονεῖ τὶς ψυχές. Θὰ πνέει εἰς αὐτοὺς τὸ πνεῦμα τῆς πλάνης καὶ θὰ ἀποθνήσκωσιν εἰς τᾶς πλατείας καὶ θὰ τρώγουν τὰ νεκρὰ σώματα τῶν ἀποθνησκόντων καὶ ὄρνεα καὶ ζῷα, ἀπὸ τὴν πεῖνα τους καὶ τρώγοντες τὰ θνησιμαία θὰ ἀποθνήσκουσι καὶ αὐτοί. Τότε ὁ Ἀντίχριστος θέλει νὰ σφραγίζει τοὺς ὑπηκόους του, ἡ δὲ ἔννοια τῆς σφραγῖδος θέλει εἶναι αὐτὴ : «Ὑπήκοος ἰδικός μου εἶναι, αὐτοθελήτως ἦλθεν καὶ οὐχὶ δυναστικῶς».

Τότε θέλουν γίνει ταραχὲς μεγάλες καὶ οὐαὶ εἰς τους σφραγιζομένους. Θὰ ἀναχωροῦν ἀπὸ τόπον εἰς τόπον καὶ πανταχοῦ τὶς αὐτὲς θλίψεις καὶ ταλαιπωρίες θὰ εὐρίσκουσι. Τὰ στοιχεῖα θὰ μετὰτραπώσι, θὰ παρέρχωνται ταχέως οἱ ἡμέρες, ἑβδομάδες, μῆνες καὶ χρόνοι, καθὼς λέγει «κολωβοθήσονται αἰ ἡμέραι ἐκείναι». Ὁ δὲ Πανάγαθος, προμηθούμενος τὴν σωτηρίαν τῶν τότε ὀλίγων εὐρισκομένων σωζομένων, θέλει ἀποστείλει τὸν πρὸ νόμου δίκαιον Ἐνώχ, τὸν ἐν νόμῳ προφήτην Ἠλία καὶ τὸν τῆς χάριτος Ἰωάννην τὸν Θεολόγον, νὰ κηρύξωσι μετάνοιαν καὶ νὰ προθυμοποιήσωσιν εἰς ὁμολογίαν τοὺς μὴ δεξαμένους τὴν σφραγῖδα τοῦ Ἀντιχρίστου, ἵνα μὴ ἀρνηθώσι τὴν πίστην. Διότι ὅποιος μόνον δὲν δεχθεῖ τὴν σφραγῖδα του καὶ μόνον σωθήσεται, ἐπειδὴ μένει εἰς αὐτὸν ἡ σφραγὶς τοῦ Τιμίου Σταυροῦ καὶ λυτρώνει τὸν πιστὸν ἀπὸ τὴν βάσανον τοῦ Ἅδου. Ἡ δὲ τύπωσις τῆς σφραγῖδος τοῦ Ἀντιχρίστου τὸν παραδίδει εἰς τὸ αἰώνιον πῦρ τῆς κολάσεως. Διὰ τοῦτο θὰ διδάσκωσιν οὗτοι οἱ τρεῖς κήρυκες, νὰ ὑπομένουν τὴν πεῖνα, ἐκδεχόμενοι τὴν ἐξ ὕψους βοήθεια. Οἱ δὲ ἄνθρωποι ἐκεῖνοι δὲν θέλουν τοὺς τρεῖς ἁγίους.

Μόνον ὅσοι ἐσφραγίσθησαν, πολιτεύονται εὐχαριστημένοι. Οἱ δὲ ἅγιοι θέλουν τοὺς λέγει, ἡ σφραγὶς τῆς ἀπωλείας εὐχαριστεῖται, οἱ δὲ ἄνθρωποι δὲν εὐχαριστιοῦνται. Ἀλλ' ἐπειδὴ καὶ ἑνώθει ἡ οὐσία τῶν δαιμόνων μὲ τὴν οὐσία τῶν ἀνθρώπων, διὰ τοῦτο δὲν αἰσθάνονται οὔτε πείνα, οὔτε δίψα, πεινώσιν ὅμως καὶ διψώσιν ἐπταπλασίως ἀπὸ ἐσᾶς. Ὑπομείνατε λοιπὸν ὀλίγον καὶ θέλετε ἰδεῖν νεκρωμένους τοὺς σφραγισθέντας ψυχῇ τὲ καὶ σώματι, ἐσεῖς δὲ ζήσεσθε αἰωνίως ἀγαλλώμενοι. Ταῦτα καὶ ἕτερα θέλουν τοὺς λέγει οἱ τρεῖς προφῆτες.

Ὁ δὲ Ἀντίχριστος βλέπων αὐτοὺς κηρύττοντας τὴν ἀλήθειαν, ὀργισθεῖς θέλει ἀποστείλει στρατὸν νὰ τοὺς φέρουσι πρὸς αὐτόν. Καὶ παρασταθέντες θέλει τοὺς ἐρωτήσει, διὰ τί ἐσεῖς δὲν πείθεσθε καθὼς πάντες πείθονται;

Οἱ δὲ ἅγιοι τότε ἐλέγξωσιν αὐτὸν μετὰ παρρησίας πομπεύοντες τὴν πλάνη του. Ταῦτα ἀκούσας ὁ Ἀντίχριστος ἐκτενεῖ μόνος του τὶς χεῖρες του καὶ θὰ τοὺς φονεύσει. Πλὴν τὸν μὲν Ἐνὼχ καὶ  Ἠλίαν φονεύσει. Τὸν δὲ Ἰωάννην οὐ δυνήσεται φονεύσαι, ἀλλ' ἀρθήσεται ἐκ μέσου αὐτοῦ, διότι ἔλαβε τὴν ἀφθαρσίαν. Καὶ οἱ μὲν Προφῆτες περὶ  Ἐνὼχ καὶ  Ἠλίαν προφήτευσαν ἔρχεσθαι, διότι ὁ Ἰωάννης ὕστερον ἐφάνει, ὁ δὲ Ἰωάννης εἰς τὴν ἀποκάλυψίν του μόνον περὶ τῶν δύο λέγει, τὸν ἑαυτόν του δὲ κρύπτει, καθὼς καὶ εἰς τὸ Εὐαγγέλιον «ὁ ἄλλος μαθητὴς λέγει», οὐχὶ δὲ περὶ αὐτοῦ. Μετὰ δὲ τὸ φονεύσαι τοὺς δύο προφῆτες, τὰ παγκάκιστα τέκνα του ποιήσουσι περισσότερα κακὰ, φόνους, ἁρπαγές, πορνεῖες, ἀρσενοκοιτίες, παρρησία εἰς πλατεῖες καθὼς οἱ κύνες. Εἰς τόσην δὲ πονηρὶαν καὶ μοχθηρίαν καταντήσωσιν ἐκ τῆς ἀπλείστου πορνείας, ὥστε νὰ ὑστεροῦνται τὴν δύναμη τῆς οὐσίας τῆς ἀνθρωπότητας. Θὰ γίνονται ἐξογκωμένοι, κοντόσωμοι ὡς ἀνθρωπάρια. Τότε ὁ Ἐοσφόρος, βλέπων ὅτι ἡ ἀνθρώπινη φύση ἔγινε πονηροτέρα ἀπὸ τοῦ δαίμονες, εὐφρανθήσεται πὼς ἐτελείωσεν ὅλην του τὴν κακίαν ὁ ἀντίθετος κατὰ Θεοῦ καὶ κατὰ ἀνθρώπων. Ἐκεῖ δὲ ἀγαλλόμενος καὶ εὐφραινόμενος, θέλει τοῦ ἔλθει ἄνωθεν ρομφαῖα δίστομος εἰς τὴν καρδίαν, θὰ τυμπανισθεῖ καὶ φονευθεῖ, εἰς ἀνταμοιβὴν τῶν φόνων ὅπου ἐτέλεσεν ἀπὸ πρώτης ἀρχῆς, ὅπου διὰ τὸν Κάϊν ἐφόνευσε τὸν δίκαιο Ἄβελ καὶ ἐπεκράτησε ὁ φόνος εἰς τοὺς ἀνθρώπους ἄχρι τέλους τῆς συντελείας τῶν αἰώνων καὶ ἐσχάτως ὁ μιαρὸς Ἀντίχριστος φονευθεῖς ἀοράτως, ποιήσει τὸ τέλος τῶν φόνων. Καὶ τελεσθέντος τοῦ φόνου τοῦ Ἀντιχρίστου, θέλουν ξεστριφθώσι τὰ πάντα. Οὐρανός, Γῆ, Σελήνη καὶ ἄστρα πάντων τῶν ὄντων, καὶ τότε ἤξει ὁ Κύριος κρίναι ζώντας καὶ νεκροὺς καὶ τότε χωρισθήσονται τὰ πρόβατα ἀπὸ τὰ ἐρίφια.