ΔΙΗΓΗΣΙΣ ΣΩΦΡΟΝΙΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ ΙΕΡΟΥΣΑΛΗΜ

ΔΙΗΓΗΣΙΣ ΟΣΙΩΤΑΤΟΥ ΠΑΤΡΟΣ ΗΜΩΝ ΣΩΦΡΟΝΙΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ ΙΕΡΟΥΣΑΛΗΜ

Δι’ ἐκείνους ὅπου δὲν ἀναγινώσκουν τὴν ἀκολουθίαν τους, ἱερωμένους καὶ κοσμικοὺς ἀνθρώπους.

Ἦταν ἕνας ὅσιος καὶ θαυματουργὸς πατέρας, ὀνόματι Ευτρόπιος, καὶ ἦτον κατὰ πολλὰ ἐνάρετος καὶ εὐβλαβὴς εἰς ὅλην του τὴν ζωήν· καὶ ὅταν ἀπέθανεν, ἐπρόσταξεν ὁ πατριάρχης νὰ σκάψουν διὰ νὰ τὸν ἐνταφιάσουν· καὶ ἐκεῖ ὅπου ἔσκαπτον εὑρέθηκεν ἕνα κοιμητήριον ὑποκάτω τῆς μεγάλης
ἐκκλησίας, καὶ ἦτον ἐκεῖ μέσα εἴκοσι καλόγεροι ἄλυτοι ὅλοι, ὅλοι ὁμοῦ βαλμένοι· λοιπὸν ὁ πατριάρχης, μὲ τοὺς ἄλλους ἀρχιερεῖς, ὡς εἶδον τοῦτο, μὴν ἠξεύροντες τὶ ἄνθρωποι ἦτον ἐκεῖνοι, καὶ διατὶ εὶναι ἀφωρισμένοι ὅλοι ἐκεῖνοι, ἐπρόσταξεν ὁ πατριάρχης νὰ κάμουν ὅλοι οἱ Χριστιανοὶ παράκλησιν καὶ ἀγρυπνίαν καὶ δέησιν εἰς τὸν Θεὸν νὰ τοὺς φανερώσῃ· καὶ ὁ Θεὸς διὰ θαῦμα πολὺ ἄνοιξεν ἑνός ἀπ’ ἐκείνους τοὺς ἀφωρισμένους τὸ στόμα, καὶ εἶπεν· ὅλοι ἡμεῖς καὶ οἱ εἴκοσι, ἀπὸ ταῖς φροντίδες τοῦ κόσμου, καὶ κακαῖς προφάσεις, ἀμελούσαμεν τὴν ἀκολουθίαν μας ὅπου εἴμεσθεν ἱερεῖς καὶ δὲν ἀναγνώσαμεν τὴν ἐκκλησιαστικὴν ἀκολουθίαν, καὶ διὰ τοῦτο ἀφωρισθήκαμεν ὅλοι ἀπὸ τὸν Θεόν· καὶ ὁ πατριάρχης εἶπε· καὶ πόσους χρόνους ἀμελήσατε τὴν ἐκκλησιαστικὴν ἀκολουθίαν; Καὶ εἶπεν ὅτι εἴκοσι χρόνοι εἶναι.

Τότε εἶπεν ὁ πατριάρχης καὶ ἐποίησαν δέησιν ὑπὲρ ἐκείνων πάντες οἱ ἱερεῖς καὶ οἱ Χριστιανοὶ, καὶ ἔγιναν ἐγγυηταὶ νὰ δουλεύσουν τὴν ἀπολυμένην ἐκείνην ἀκολουθίαν, καὶ μὲ τοιοῦτον τρόπον παρευθὺς τῇ ὥρᾳ ἐκείνῃ ἐλύθησαν καὶ οἱ εἴκοσι ἐκεῖνοι ἀπὸ τὸν ἀφορισμὸν ὁποῦ ἦσαν τῆς ἀκολουθίας, ἑσπερινόν, ἀπόδειπνον, μεσονυκτικόν, ὄρθρον, πρώτην ὥραν, τρίτην τε καὶ ἕκτην, καὶ ἐννάτην· ἔχοντες ἀγάπην καὶ ταπεινοφροσύνην εἰς πάντας ἀνθρώπους, διότι ὡσὰν ὁποῦ εἴμεσθεν Χριστιανοὶ καὶ πίστις διαλεγμένη καὶ ξεχωριστοὶ ἀπὸ τὰ ἄλλα ἄπιστα ἔθνη πρέπει νὰ κάμνωμεν καθὼς μᾶς παραγγέλουν οἱ ἅγιοι Ἀπόστολοι, καὶ ὁ Δεσπότης μας ὁ Χριστός, νὰ προσευχώμεθα ἀδιαλείπτως ἤγουν ὅλον ἕνα καὶ διὰ παντός· τὸ ὁποῖον τὸ χρεωστοῦσι ὄχι μόνον οἱ ἱερεῖς καὶ ἱερομόναχοι καὶ ἀρχιερεῖς, καὶ διάκονοι, καὶ ὅλοι οἱ ἐκκλησιαστικοὶ θέλουσι νὰ ἔχουν τοῦτο ὡσὰν ἕν χρέος ἀπαραίτητον, ὅπου δὲν ἠμπορεῖ νὰ λείψῃ καθ’ ἡμέραν, οἱ δὲ ἄλλοι λαϊκοὶ ἀρκετόν τους ἦτον νὰ σωθῶσιν ἄν ἤθελαν νὰ φυλάγουν τὴν νηστείαν Τετάρτην καὶ Παρασκευήν, καὶ νὰ κάμνουν ἑκάστην ἡμέραν μετανοίας τριάντα ἕξ, τὸ πρωῒ δώδεκα, καὶ τὸ μεσημέρι δώδεκα, καὶ τὸ βράδι δώδεκα, καὶ νὰ κάμνουν καὶ παράστασιν τῆς ἐκκλησίας κάθε Κυριακὴν ἐξήγησις τῆς Θείας γραφῆς καὶ διδαχῆς ἀπὸ τοὺς Θεολόγους τῆς ἐκκλησίας ἄν θέλουν νὰ περάσουν καὶ ἐδὼ εἰρηνικὰ καὶ νὰ σωθῶσι καὶ νὰ εὕρουν ἀνάπαυσιν ἐν τῇ Βασιλείᾳ τῶν Οὐρανῶν, ὁμοίως καὶ οἱ ἱερεῖς καὶ καθ’ ἡμέραν χρεωστοῦσι τὴν ἀκολουθίαν ὅπου εἴπομεν, καὶ τὴν μελέτην τῆς Παλαιᾶς καὶ Νέας Γραφῆς νὰ μὴν κολασθῶσι, ἐπειδὴ ἔχουσι τὴν τιμήν τους καὶ τὴν τροφήν τους ἀπὸ τὴν ἐκκλησίαν καὶ μὴν ἀμελοῦσιν.

Χρηστοήθεια 407-408