ΥΜΝΟΣ ΕΙΣ ΤΗΝ ΘΕΟΤΟΚΟΝ ΒΑΣΙΛΙΣΣΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ

ΥΜΝΟΣ ΚΑΤΑΝΥΚΤΙΚΟΣ ΕΙΣ ΤΗΝ ΥΠΕΡΑΓΙΑΝ ΘΕΟΤΟΚΟΝ

ΤΟΥ ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΥ ΕΠΙΣΚΟΠΟΥ † ΑΓΙΟΥ ΒΡΕΣΘΕΝΗΣ κ.κ. ΜΑΤΘΑΙΟΥ

Ἦχος πλ. α΄

Βασίλισσα τοῦ κόσμου, Δέσποινα τ’ Οὐρανοῦ,

μυριοχαριτωμένη Παρθένε εὐλογημένη, Μητέρα τοῦ Θεοῦ.

Μὴ μᾶς ἐγκαταλείψης Μῆτερ Παρθέν’ Ἁγνή,

ἐγκαταλελειμένα ὡς καὶ ἀπορριμένα, Μάννα μας ποθητή.

Ὦ βρύσις εὐσπλαχνίας, ὦ χάριτος Πηγή,

ἐσὺ εἶσαι ἡ χαρά μας καὶ ἡ παρηγοριά μας ἐλπίς παντοτεινή.

Προστάτης ὀρθοδόξων, τῶν ὀρφανῶν, πτωχῶν,

πάντων τῶν θλιβομένων καὶ καταπληγωμένων πιστῶν Χριστιανῶν.

Μὴ μᾶς ἀλησμονήσης στά πέρατα τῆς γῆς,

ἰδε τοὺς ἀναστεναγμούς μας τοὺς πόνους καὶ ὁδυρμούς μας γιὰ νὰ μᾶς λυπηθῆς.

Ὦ σπλαχνική ποὺ εἶσαι, Μῆτερ μας Παναγία,

τραυμάτων σωματός μας, μολυσμῶν τοῦ νοός μας, εἶσαι παρηγορία.

Ὦ μάννα, γλυκειά Μάννα, Μάννα εὐσπλαχνική,

ἡμῶν τῶν πικραμένων, τῶν μετανοημένων, σπλαχνίσου τὴν ψυχήν.

Πολύτιμον ψυχήν μας, αθάνατον ψυχήν,

Μῆτερ μου, μᾶς λυτρῶσης, τάρταρ’ ἐλευθερῶσης, κολάσεως δεινῆς.

Τὰ εὔσπλαχνά σου μάτια στρέψον δὲ πρός ἡμᾶς,

ἰδε, βοήθησέ μας, τρέξε καὶ σκέπασε μας τὰ ξένα κι’ ὀρφανά.

Πτωχά κι’ ἀπορριμένα, ξένα καὶ ὀρφανά,

πρόφθασον να μᾶς σῶσης, παθῶν ἐλευθερῶσης γλυκειά μας Παναγία.

Καὶ ὅταν ἡ ψυχή μας ἀπ τὸ κορμί μας βγῆ,

δείξον μας τὸν Υἱόν σου, τὸν λυτρωτὴν τοῦ κόσμου, τὴν δόξαν τὴν ἀληθινην.

Κι’ ἐν ὥρα τοῦ θανάτου, φρικτῆ καὶ φοβερᾶ,

μῆτερ μου λύτρωσέ μας, καὶ ἐλευθερωσέ μας, στιγμῆ τ’ ὀδυνηρᾶ.

Καὶ κράξον τότε ὅλους μαζί σ’ τόν οὐρανόν,

γιὰ νὰ δοξολογοῦμεν, καὶ νά σὲ προσκυνοῦμεν, μαζί σου τὸν Θεὸν.

Μετά ψυχῆς ζεούσης, χαρᾶς μας τῆς καρδίας,

γονυκλινῶς νὰ ὑμνοῦμεν, καὶ νὰ Σὲ προσκυνοῦμεν Ἁγία μου Τριάς.

Δεόμεθά σου Μῆτερ, Κόρη, Παρθέν’ Ἁγνή,

πόθον μας ἐκληρῶσης, μαρτύριον μᾶς δώσης, Κυρία μου Σεμνή.

Γένοιτο Κύριε. Ἀμήν. Παρθένε Ἄχραντε Σεμνή.