ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΙΔ΄ ΛΟΥΚΑ

Η ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΟΥ ΤΥΦΛΟΥ ΣΤΗΝ ΙΕΡΙΧΩ. (Λουκά ιη' 35-43)

Η Εκκλησία με τη σημερινή περικοπή θέλει να μας διδάξει ότι: α) Ο Ιησούς Χριστός είναι ο Θεάνθρωπος και παντοδύναμος Κύριος μας, β) το θαύμα είχε σκοπό να φανερώσει την ζωντανή πίστη του τυφλού και γ) το παράδειγμα του τυφλού βοήθησε όλο το λαό να αναγνωρίσει το Θεάνθρωπο Σωτήρα και να προσφέρει δοξολογία στο Θεό.

ΚΕΙΜΕΝΟ.

Τῷ καιρῷ ἐκείνῳ ἐγένετο ἐν τῷ ἐγγίζειν τὸν Ἰησοῦν εἰς Ἱεριχῶ τυφλὸς τὶς ἐκάθητο παρὰ τὴν ὁδὸν προσαιτῶν· ἀκούσας δὲ ὄχλου διαπορευομένου ἐπυνθάνετο τὶ εἴη τοῦτο. Ἀπήγγειλαν δὲ αὐτῷ ὅτι Ἰησοῦς ὁ Ναζωραῖος παρέρχεται. Καὶ ἐβόησε λέγων Ἰησοῦ υἱὲ Δαβίδ, ἐλέησον μέ. Καὶ οἱ προάγοντες ἐπετίμων αὐτῷ ἵνα σιωπήση - αὐτὸς δὲ πολλῷ μᾶλλον ἔκραζεν υἱὲ Δαβίδ, ἐλέησον μέ. Σταθεὶς δὲ ὁ Ἰησοῦς ἐκέλευσεν αὐτὸν ἀχθῆναι πρὸς αὐτόν. ἐγγίσαντος δὲ αὐτοῦ ἐπηρώτησεν αὐτὸν λέγων τὶ σοὶ θέλεις ποιήσω· ὃ δὲ εἶπε· Κύριε, ἵνα ἀναβλέψω. Καὶ ὃ Ἰησοῦς, εἶπεν αὐτῷ· ἀνάβλεψον ἡ πίστις σου σέσωκε σέ· καὶ παραχρῆμα ἀνέβλεψε, καὶ ἠκολούθει τὸν Κύριον δοξάζων τὸν Θεὸν καὶ πᾶς λαὸς ἰδὼν ἔδωκεν αἶνον τῷ Θεὼ.

ΑΝΑΛΥΣΗ.

1. Η Ιεριχώ ήταν πόλη της Γαλιλαίος που βρισκόταν όχι )ιά από τη βόρεια ακτή της Νεκρός Θάλασσας. Σ' αυτή την ζούσε ο τυφλός του Ευαγγελίου και φαίνεται πως ήταν ϊς δυστυχισμένος άνθρωπος. Η φοβερή τύφλωση δεν του επέτρεπε να εργάζεται και έτσι ήταν αναγκασμένος για να ζήσει κάνει το ζητιάνο. Είναι μια εικόνα που δυστυχώς τη διαπιστώσουμε σ' όλες τις εποχές, ακόμα και σήμερα.

2. Ο τυφλός είχε μεγάλη πίστη στον Ιησού Χριστό. Γι' αυτό και φώναζε: « Ιησού, Υιέ Δαβίδ ελέησε με». Παρόλο που δεν είχε μάτια, όμως έβλεπε με τα μάτια της ψυχής του τον Κύριο και τον δεχόταν ως αληθινό Θεό και Σωτήρα του κόσμου. Ο κόσμος τον μάλωνε που φώναζε, αλλ' αυτός όμως ομολογούσε την πίστη και την αγάπη του στο Χριστό πολύ δυνατότερα από πριν. Ο Κύριος είδε τη λαχτάρα του τυφλού και έδωσε εντολή να τον φέρουν κοντά του. Η πράξη αυτή δείχνει την άπειρη αγάπη, στοργή και συμπάθεια του Κυρίου για τον τυφλό.

3. Ο διάλογος του Κυρίου με τον τυφλό είναι θαυμάσιος. Αφού ο Κύριος τον ακούμπησε, τον ρώτησε: «Τι θέλεις να σου κάμω;» Ο Κύριος τον ρωτά, γιατί θέλει να ακούσει από το ίδιο το στόμα του τυφλού την επιθυμία του. Ο τυφλός απαντά: «Κύριε, ίνα αναβλέψω». Θέλει να αποκτήσει το φως των ματιών του. Απευθύνεται στον Κύριο και πιστεύει ακράδαντα, πως μόνον αυτός έχει τη δύναμη να θεραπεύσει όχι μόνο το σκοτάδι των ματιών, αλλά και το σκοτάδι της ψυχής, δηλαδή την αμαρτία, που είναι πολύ χειρότερο από την τύφλωση των ματιών.

4. Ο Κύριος αναγνωρίζει και φανερώνει την πίστη του τυφλού σ' όλους τους παρευρισκόμενους ανθρώπους. «Η πίστις σου σέσωκέ σε» του λέγει. Δηλαδή «η πίστη σου είναι τέτοια, που σου προσφέρει τη συχώρεση των αμαρτιών σου και την άπειρη αγάπη μου που σε οδηγεί στη σωτηρία». Για να καταλάβουν και οι άλλοι άνθρωποι το γεγονός της σωτηρίας, που συμβαίνει στην ψυχή του τυφλού, πραγματοποιεί τη θαυματουργική θεραπεία της σωματικής του τυφλώσεως. Όλος ο κόσμος και πριν απ' όλους ο τυφλός άρχισαν να δοξολογούν το Θεό. Αυτή τη σωτηρία είχε δει με τα μάτια του και ο γέροντας Συμεών, όταν η Παναγία με τον Ιωσήφ έφεραν το βρέφος Ιησού στο ναό του Σολομώντα. Είδαν τα μάτια μου τη σωτηρία, που είναι ο Χριστός βροντοφωνεί ο Συμεών. Μακάρι και μείς να αξιωθούμε να δούμε τη μεγάλη αυτή ευεργεσία του Θεού, δηλαδή να υποδεχτούμε το Σωτήρα Κύριο στην καρδιά μας.

ΔΙΔΑΓΜΑ : «Ότι είδαν οι οφθαλμοί μου το σωτήριόν σου» (Από την προσευχή του γέροντα Συμεών στη γιορτή της Υπαπαντής Λουκά κεφ. β' στίχος 30).

ΚΕΙΜΕΝΑ ΕΚΚΛ. ΠΑΤΕΡΩΝ.

Ο τυφλός ελευθερώθηκε διπλά από την τυφλότητα του, δηλαδή από τη σωματική και εκείνη την τυφλότητα που κυριεύει το νου και την καρδιά του ανθρώπου. Αν δεν είχε θεραπευτεί σωματικά δε θα δόξαζε Χριστό, ως Θεό. Επειδή όμως δέχτηκε το θεϊκό θαύμα του Κυρίου, γι’ αυτό και έγινε αφορμή να δοξάζεται ο Θεός απ' όλο τον κόσμο (Άγιος Κύριλλος, Πατριάρχης Αλεξανδρείας).

ΠΗΓΗ : http://paroutsas.jmc.gr/project/religion/gospels/gsp%20(15).htm