Αγ.Νεκτάριος Έχθρα, το έχθος ή άχθος ή άχος, ήτοι η θλίψις, ο πόνος τής καρδίας, ο θυμός, το μίσος, η αντιπάθεια πρός τινα, η ορμή τής βουλήσεως πρός βλάβην του απεχθανομένου προσώπου. ΤΟ ΓΝΩΘΙ ΣΑΥΤΟΝ-226
Νικηφόρου Θεοτόκη. Ἀλλὰ τὸ «ἀγαπᾶτε τοὺς ἐχθροὺς ὑμῶν» ὄχι ὡς συμβουλεύων εἶπεν ὁ Κύριος, ἀλλ’ ὡς προστάττων· ὄχι ὡς συμβουλὴν εἶπε τοῦτο, ἀλλ’ ὡς ἐντολήν. Ὅθεν, ὅστις δὲν φυλάξῃ ταύτην τὴν ἐντολὴν αὐτοῦ κατακρίνεται, καθὼς καὶ οἱ παραβάται τῶν λοιπῶν ἐντολῶν αὐτοῦ. Κυριακοδρόμιον τομ. Α. 202
Νικηφόρου Θεοτόκη. Ὅταν ὁ Θεὸς ἔγραψεν εἰς τὰς πλάκας τοῦ νόμου τὸ «ἀγαπήσεις τὸν πλησίον σου ὡς σεαυτόν», τοῦτο ἐσκόπησε καὶ τοῦτο ἐνομοθέτησεν, δηλαδὴ τὸ ἀγαπήσεις πάντα ἄνθρωπον, καὶ τὸν φίλον σου καὶ τὸν ἐχθρόν σου. 203
Νικηφόρου Θεοτόκη. Ὁ ἐχθρὸς σου μισούμενος ὑπὸ σοῦ δυσφημίζει πανταχοῦ τὸ ὄνομά σου· τοῦτο προξενεῖ εἰς σὲ λύπην. Ὁ ἐχθρός, μισουμενος, ἐπιβουλεύει τὴν τιμήν σου· τοῦτο προξενεῖ εἰς σὲ ἀγανάκτησιν. Ὁ ἐχθρὸς μισούμενος ἐμποδίζει διὰ παντὸς τρόπου τὴν αὔξησιν τῶν ὑπαρχόντων σου καὶ τὴν εὐτυχῆ σου κατάστασιν τοῦτο προξενεῖ εἰς σὲ θυμόν, θλῖψιν, ταραχήν. 204
Νικηφόρου Θεοτόκη. Ὅταν μισῇς τὸν ἐχθρόν σου, ἀνάγκη εἶναι ἵνα ἐπαγρυπνῇς, νύκτα τε καὶ ἡμέραν, διὰ νὰ προλαμβάνῃς τὰς ἐπιβουλὰς αὐτοῦ· ἀνάγκη εἶναι ἵνα προσηλώσῃς τὸ περισσότερον μέρος τῆς προσοχῆς σου, διὰ νὰ μὴ βλάψῃ τὴν γυναῖκά σου, τὰ τέκνα σου, τοὺς συγγενεῖς σου, τοὺς δούλους σου, τὸν οἶκόν σου· πρέπει νὰ τρέχῃς ἐδὼ καὶ ἐκεῖ, παρακαλῶν τοῦτον καὶ προσκυ-νῶν ἐκεῖνον, διὰ νὰ γίνουν ὑπέρμαχοί σου, νὰ ἀντισταθῶσι καὶ νὰ σὲ ἀπαλλάξωσι ἀπὸ τῆς ἐπιδρομῆς αὐτοῦ. Κυριακοδρόμιον 204
Νικηφόρου Θεοτόκη. Κάθησαι εἰς τὴν τράπεζαν; ὁ ἄρτος σου γίνεται εἰς σὲ πικρός, διότι φοβεῖσαι τὸν διωγμὸν τοῦ ἐχθροῦ σου· πίπτεις εἰς τὴν κλίνην σου; ὁ ὕπνος σου εἶναι διακεκομμένος καὶ ἀνήσυχος, διότι ὀνειροπολεῖς τὰς ἐνέδρας τοῦ ἐχθροῦ σου· οὔτε τὴν ἡμέραν ἔχεις εἰρήνην οὔτε τὴν νύκτα ἡσυχίαν οὔτε τὸν νοῦν σου δύνασαι νὰ προσηλώσῃς ὡς πρέπει εἰς τὰς ὑποθέσεις σου. Κυριακοδρόμιον τομ. Α. 204
Νικηφόρου Θεοτόκη. Ἐὰν ἐκδικηθῇς τὸν ἐχθρόν σου καὶ παιδεύσῃς αὐτόν, χαίρεις μὲν πρὸς ὀλίγον, ἔπειτα ἀκολουθεῖ εἰς σὲ ὁ ἔλεγχος καὶ ἡ βάσανος τῆς συνειδήσεως· ἐὰν δὲν ἐκδικηθῇς αὐτόν, ἡ ἐπιθυμία τῆς ἐκδικήσεως γίνεται σκώληξ εἰς τὴν καρδίαν σου καὶ πῦρ εἰς τὰ σπλάγχνα σου. Κυριακοδρόμιον τομ. Α. 204-205
Νικηφόρου Θεοτόκη.Οἱ καρποὶ λοιπὸν τῆς ἔχθρας εἶναι λύπη, ἀγανάκτησις, θυμός, ὀργή, φόβος, φροντίδες, βία τοῦ νοός σου, ταραχὴ τῆς ψυχῆς σου, βάσανος τῆς καρδίας σου. Ἆράγε δὲ ταῦτα τὰ κακὰ εἶναι μικρά, ὑποφερτά, εὔκολα; Κυριακοδρόμιον Α.205
Νικηφόρου Θεοτόκη.Τούτων τῶν κακῶν ἡ ἀπαλλαγὴ ἵσταται εἰς μόνην τὴν θέλησίν σου, κρέμαται ὅλη ἐπὶ μιᾶς μόνης σταθερᾶς ἀποφάσεώς σου· ἐὰν ἀποφασίσῃς νὰ ἀγαπήσῃς τὸν ἐχθρόν σου, λυτροῦσαι ἐκ πάντων τῶν εἰρημένων κακῶν· ἐὰν ἐκριζώσῃς τὴν ἔχθραν ἀπὸ τῆς καρδίας σου, γίνεσαι περιχαρής, ἀόργητος, πρᾷος, ἄφοβος, ἀνεπιβούλευτος, ἥσυχος, εἰρηνικός, ἀτάραχος. Βάλε λοιπὸν ἔμπροσθέν σου ὅλα τὰ κακά, ὅσα ἐπισωρεύει εἰς σὲ τὸ μῖσος τοῦ ἐχθροῦ σου καὶ ὅλα τὰ καλά, ὅσα προξενεῖ εἰς σὲ τοῦ ἐχθροῦ σου ἡ ἀγάπη καὶ τότε βλέπεις ποῖον εἶναι τὸ εὐκολώτερον, ἡ ἀγάπη ἤ τὸ μίσος. Κυριακοδρόμιον τομ. Α. 205
Νικηφόρου Θεοτόκη.Δύο ἤ τρεῖς ἤ δέκα ἤ καὶ περισσότεροι ἀμαθεῖς καὶ διεφθαρμένοι, ἀσυλλόγιστοι καὶ δοῦλοι τῶν παθῶν αὑτῶν, οἵτινες λέγουν ὅτι, ἐὰν δὲν ἐκδικηθῇς τὸν ἐχθρόν σου, νομίζεσαι μωρὸς καὶ ὄνειδος ὅλου τοῦ κόσμου, αὐτοὶ εἶναι ὅλος ὁ κόσμος; Ὄχι· αὐτοὶ δὲν εἶναι ὅλος ὁ κόσμος, ἀλλ’ ἡ μωρία καὶ τὸ ὄνειδος ὅλου τοῦ κόσμου καὶ ἡ αἰσχύνη πάσης τῆς ἀνθρωπίνης φύσεως. Κυριακοδρόμιον τομ. Α. 205
Νικηφόρου Θεοτόκη.Εἰπὲ λοιπόν, τὶ θέλεις καὶ τὶ ζητεῖς παρὰ τοῦ ἐχθροῦ σου; εὐεργεσίαν ἤ καταδρομήν; ὠφέλειαν ἤ βλάβην; Τὶ θέλεις; νὰ σὲ ἀγαπᾷ ἤ νὰ σὲ κατατρέχῃ; Καθὼς θέλεις ἵνα ποιήσῃ ὁ ἐχθρός σου πρὸς σέ, ποίησον καὶ σὺ πρὸς τὸν ἐχθρόν σου ὁμοίως. Κυριακοδρόμιον τομ. Α. 206
Αγ.Ιωάν.Χρυσ. Τίποτε δέν κάνει τόν Θεόν τόσο σπλαχνικό απέναντί μας, όσο τό να αγαπούμε τούς εχθρούς μας καί να ευεργετούμε εκείνους πού μας ερεθίζουν καί μας βλάπτουν. Π.ανθ.Αγ.Ι.Χρυσοστ.Α-242
Αγ.Ιωάν.Χρυσ. Να αντιμετωπίζουμε τους εχθρούς μας ως ευεργέτες, γιατί μας βοηθούν στην κάθαρση της ψυχής μας και στην αποδοχή των προσευχών μας από τον Θεό. Αγ.Ιωάν.Χρυσ.
Αγ.Ιωάν.Χρυσ. Αν αγρυπνούμε πνευματικά, οι εχθροί μας όχι μόνον δέ θα μπορέσουν νά μάς βλάψουν σε τίποτε αλλά καί θα μάς ωφελήσουν τά μέγιστα, αφού θά μάς αναγκάσουν να γίνουμε σέ όλα πιο σοβαροί καί προσεκτικοί, υπό τόν όρο βέβαια ότι δέν θά εκτραπούμε σέ κακολογίες και βρισιές, αλλά με αφορμή τήν στενοχώρια πού μάς προκάλεσαν, θα προσευχηθούμε γιά αυτούς. Π.ανθ.Αγ.Ι.Χρυσοστ.Α-504
Αγ.Ιωάν.Χρυσ. Είναι μεγάλη η αρετή τού δικαίου, όταν έχει τούς ίδιους φίλους μέ το Θεό . όπως ακριβώς είναι μεγάλη κακία, όταν τούς φίλους τού Θεού τούς έχει εχθρούς καί τούς εχθρούς φίλους. Όπως ακριβώς λοιπόν λέγεται ότι ο Θεός έχει εχθρούς, χωρίς νά τούς μισεί καί χωρίς νά τούς αποστρέφεται, αλλά σιχαίνεται μόνο τίς πονηρές τους πράξεις, έτσι καί ο δίκαιος έχει εχθρούς, χωρίς νά τούς πολεμάει, αλλά μόνο αποστρέφεται τήν πονηρία τους. Π.ανθ.Αγ.Ι.Χρυσοστ.Α-503
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου