ΠΕΡΙ ΔΥΣΚΟΛΟΠΑΡΑΔΕΚΤΩΝ ΠΡΟΣΤΑΓΜΑΤΩΝ

ΠΕΡΙ ΔΥΣΚΟΛΟΠΑΡΑΔΕΚΤΩΝ ΠΡΟΣΤΑΓΜΑΤΩΝ (ὅτι οὐδὲν δύσκολον προστάζει ὁ Θεός).

Μεγ.Βασιλείου.Εἶναι ἀσέβεια νὰ λέμε ἀδύνατα τὰ παραγγέλματα τοῦ Πνεύματος. Ἔργα Ἀγ.Ἰωάννου Δαμασκηνοῦ ΕΠΕ 7,39

Ὁ Μέγας Βασίλειος παραινεῖ λέγων· «ὅτι οὐ δεῖ διακρίνεσθεαι καὶ διστάζειν ἐπὶ τοῖς ὑπὸ τοῦ Κυρίου λεγομένοις, ἀλλὰ πεπληροφορῆσθαι πᾶν ρῆμα Θεοῦ ἀληθὲς εἶναι καὶ δυνατόν, κἂν ἡ φύσις μάχηται». Ἀγ.Νεκταρίου. Το γνώθι σ’αὐτὸν. 21

Ὁ Ἀγ. Ἰωάν. ὁ Χρυσόστομος διδάσκει : «Ὑπακοῆς ἡ πίστις δεῖται οὐ πολυπραγμοσύνης· καὶ ὅταν Θεὸς ἐπιτάττῃ, πείθεσθαι οὐ περιεργάζεσθαι». Ἀγ.Νεκταρίου. Το γνώθι σ’αὐτὸν. 21

Αγ.Ιωάν.Χρυσ. Ας μή νομίζουμε, λοιπόν, ότι οι εντολές τού Θεού είναι αδύνατον να εφαρμοσθούν. Γιατί και τό συμφέρον μας εξυπηρετούν αλλά και είναι πάρα πολύ εύκολες, άν βέβαια αγρυπνούμε. Π.ανθ.Αγ.Ι.Χρυσοστ.Α-276

Νικηφ. Θεοτόκη. Πανσέβαστα καὶ ἅγια εἶναι πάντα τὰ τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ προστάγματα· πλὴν τινα ἐξ αὐτῶν φαίνονται πολὺ δυσκο-λοπαράδεκτα. Συμβαίνει δὲ τοῦτο, ἐπειδὴ οὐδόλως κατανοοῦμεν ποῖον ἔχουν σκοπὸν καὶ τέλος· ὅστις δὲ καταλάβῃ ἐντελῶς τὸν σκοπὸν αὐτῶν, ἐκεῖνος μετὰ πάσης προθυμίας καὶ ὑποδέχεται καὶ φυλάττει αὐτὰ μετὰ πάσης ἀκριβείας. Κυριακοδρόμ. Β-48

Νικηφ. Θεοτόκη. Δύσκολον ἀληθῶς τῆς χριστιανικῆς τελιότητος τὸ κατόρθωμα, ἐπειδὴ εἶναι ὑψηλότατον, ὑπερμέγιστον, θεῖον καὶ ἐπουράνιον· δυσκολότατον εἶναι ὡς αὐτὸς ὁ Σωτὴρ ἡμῶν ἐβεβαίωσεν· ὁ αὐτὸς ὅμως ἀπήντησε καὶ ἔλυσε τὴν δυσκολίαν, ὅταν οἱ μαθηταὶ αύτοῦ νομίσαντες αὐτὸ ἀδύνατον εἶπον· «καὶ τίς δύναται σωθήναι»; (Λουκ. ιη΄,26). Κυριακοδρόμιον τομ. Α. 299

Νικηφ. Θεοτόκη. Τότε αὐτὸς, διὰ νὰ μὴ λογοτριβῆ περὶ τοῦ ὅτι δύσκολον εἶναι ἢ ἀδύνατον, ὑπέθεσε πραγματικὴν τὴν ἀντίληψιν τῶν μαθητῶν αὐτοῦ, οἵτινες ἐνόμιζον τοῦτο ἀδύνατον καὶ ἀποκριθεῖς εἶπε πρὸς αὐτοὺς ὅτι καὶ αὐτὰ τὰ ἀδύνατα εἰς τὴν δύναμιν τοῦ ἀνθρώπου εἶναι δυνατὰ εἰς τὴν παντοδυναμίαν τοῦ Θεοῦ. «Ὁ δὲ εἶπε· Τὰ ἀδύνατα παρὰ ἀνθρώποις δυνατὰ ἐστι παρὰ τῶ Θεῷ ἐστιν» (Λουκ. ιη,27). Κυριακοδρόμιον τομ. Α. 299

Νικηφ. Θεοτόκη. Ἔστω, λέγε, ὁ ἄνθρωπος διὰ τῆς ἰδίας του δυνάμεως δὲν δύναται νὰ κατορθώση τοῦτο τὸ μέγα κατόρθωμα· ἀλλ’ ὅταν ὁ ἄνθρωπος θέλη, τότε ὁ Θεός, ὁ πάντα δυνάμενος, δύναται νὰ πράξη τοῦτο ἐνισχύων αὐτὸν διὰ τῆς ἰδικῆς του χάριτος καὶ ἐνδυναμῶν διὰ τῆς θείας αὐτοῦ δυνάμεως καὶ καθιστῶν αὐτὸν ἱκανὸν πρὸς τοῦ ἔργου τὴν κατόρθωσιν. «Καὶ διερέσις ἐνεργημάτων εἰσίν, ὁ δὲ αὐτός ἐστι Θεός, ὁ ἐνεργῶν τὰ πάντα ἐν πᾶσι» (Α΄Κορινθ. ιβ΄,6). Κυριακοδρόμιον τομ. Α. 299-300

Νικηφόρου Θεοτόκη. Ἡ ἀπόκρισις τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ πρὸς τοὺς μαθητὰς αὐτοῦ εἶναι ἀρκετὴ πρὸς πληροφορίαν ἡμῶν, ἔστω καὶ ἐὰν οὐδὲν περὶ τούτου παράδειγμα· ἔχομεν ὅμως, χάρις εἰς τὸν παντοκράτορα Θεὸν, χιλιάδας χιλιάδων καὶ μυριάδας μυριάδων παρα-δείγματα ἀνθρώπων, οἵτινες καταλιπόντες πάντα ὅσα εἶχον, καὶ ἀκολουθήσαντες τὸν Ἰησοῦν Χριστὸν καὶ μιμηταὶ γενόμενοι τῶν θεῖων αὐτοῦ ἀρετῶν, ἔδειξαν ἐμπράκτως δυνατὸν τὸ ἀδύνατον. Κυριακοδρόμιον τομ. Α. 300